အေဖမ်ားေန႔၊ အေမမ်ားေန႔ ဒီလိုအမ်ား အမွတ္တရျပဳ ေက်းဇူတင္ၾကတဲ့ ေန႔ေတြမွာ စာေတြ ကဗ်ာေတြ ေရးတဲ့သားေတြက တုတ္တုတ္မွ မလႈပ္ၾကဘူး၊ ငါတို႔ကုသိုလ္ေပါ့ဆိုၿပီး အေမက ေျပာတယ္။ အဲဒီေတာ့ အေဖက “အမေလး … ေသြးသားေသာင္းက်န္းလို႔ ျဖစ္လာတာ၊ ဘာေက်းဇူးတင္ရမလဲ ဆိုခံမထိတာဘဲ ေက်းဇူး တင္ရမွာေပါ့..” ဆိုၿပီး ျပန္ေျပာေတာ့ မိသားစုအားလံုး ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ရတယ္။ ဒီလိုအေဖ၊ အေမမ်ိဳးနဲ႔ ေနရတာ ေက်းဇူးတင္စရာ ေကာင္းတယ္။
လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ အသက္၊ အိုးအိမ္၊ စည္းစိမ္တည္ေဆာက္ေရး အလုိ႔ငွာ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းရတယ္။ ေဘာဂေဗဒ ျဖစ္စဥ္အရ ကုန္ထုတ္လုပ္ရတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ ့မ်ိဳးဆက္သစ္ရွင္က်န္ေရး လုပ္ရတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ လူထုတ္လုပ္ရတယ္။ ဒါဟာလူသားေဆာင္ရြက္ရမယ္ ့တာဝန္ေတြထဲက တခုျဖစ္တယ္။
ဆိုေတာ့ အိမ္ေထာင္၊ မိဘ၊ သားသမီး တည္ေထာင္ျခင္း၊ အျပန္အလွန္ဆက္သြယ္ျခင္း၊ ဆက္ဆံေရး၊ ေနာက္စိတၱဇေဗဒ ခံစားမႈခ်စ္ျခင္း၊ ေမတၱာ၊ သံေယာဇဥ္အားလံုးဟာ လိုလားအပ္တယ္။ မိသားစုဘဝ၊ အလုပ္တာဝန္၊ ခံစားမႈေတြကို အလြန္အကၽြံ ပံုေဖာ္ ေျပာၾက၊ဆိုၾက၊ ေရးၾက၊ ပံုေဖာ္ၾကတာေတြ၊ အႏုပညာပစၥည္းေတြကေတာ့ ေထာက္ျပစရာ ရွိတာကလည္း တပိုင္းေပါ့။
ဒါေပမယ့္ အိမ္ေထာင္မႈဘဝ ထူေထာင္ျခင္းမွာ အဓိက ဘယ္အရာကို ဆန္႔က်င္ရသလဲဆိုေတာ့ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ဟာ လူမႈစီးပြား ဘဝလံုၿခံဳမႈအတြက္သက္သက္ အိမ္ေထာက္ဖက္ရွာ လိင္အမႈကို ေပးဆပ္ရရင္၊ အိမ္ေထာင့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ေနရရင္ေတာ့ ဒီလိုမိသားစုဘဝ တည္ေဆာက္ျခင္းမ်ိဳးဟာ မလိုလားအပ္ဘူး၊ ဆန္႔က်င္ရမယ္၊ ဒါမ်ိဳးပေပ်ာက္
ေအာင္လုပ္ရမယ္။
၁၉ရာစု ေျမရွင္ပေဒသရာဇ္နဲ႔ စက္မႈအရင္းရွင္စနစ္က ဇနီးနဲ႔သမီးေတြရဲ႕ အိမ္တြင္းမႈ လုပ္အားကို ေခါင္းပံုျဖတ္ရင္း အပိုလုပ္အားရသလို အစြန္းထြက္အရင္းျဖစ္္ အျမတ္ရၾကတယ္။ ဇနီးက လိင္ကၽြန္ျဖစ္ရတယ္။ သမီးဆိုတာ ေရာင္းကုန္ လည္းျဖစ္တယ္။ ပေဒသရာဇ္စစ္ဘုရင္မ်ားအတြက္ဆိုရင္ စစ္ေရး၊သံတမန္ေရးအတြက္ အသံုး ခ်စရာ ျဖစ္တယ္။
၂၁ရာစု လစ္ဘရယ္ ဒီမိုကေရစီ အရင္းရွင္စနစ္မွာ အိမ္ေထာင္ရွင္ အမ်ိဳးသမီးနဲ႔သမီးေတြဟာ လိင္ကၽြန္၊ အိမ္တြင္း အလုပ္သမား၊ ေရာင္းကုန္အျဖစ္ကေန ေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီဆိုေသာ္ျငားလည္း မိသားစုတာဝန္ကို ယူရမႈ၊ ေပးဆပ္ရမႈ၊ အနစ္နာခံရမႈ၊ ထိန္းခ်ဳပ္ခံရမႈ၊ စံသတ္မွတ္မႈ ေလာင္းရိပ္မ်ားေအာက္ အခ်ဳပ္က်မႈေတြဟာ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ေနာက္ကြယ္မွာ က်န္ေနဆဲပါပဲ။
က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ကို ဥပမာျပဳရင္ – ခၽြတ္ျခံဳက်ေနတဲ့ လူမႈစီးပြား (Socioeconomic) အေျခအေနက အိမ္ေထာင္ မိသားစုရဲ႕ အမ်ိဳးသမီးေတြ (မိခင္နဲ႔ ႏွမအႀကီး၊ အငယ္ေတြ) ရဲ႕တကိုယ္ေရ ဆႏၵသေဘာေတြ ကို ထိန္းခ်ဳပ္ေစတယ္။ သူတို႔လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ခြင့္မသာဘဲ မိသားစုအတြက္ မျဖစ္မေန ငဲ့ညွာစဥ္းစား ဦးစားေပးေနရတာရွိတယ္။
ပညာသင္ယူႏိုင္မႈ အခြင့္အေရး၊ က်န္းမားေရး ေစာင့္ေရွာက္ခံရမႈ၊ ဝါသနာပါရာ အႏုပညာ၊ စာေပ၊ အားကစားစတဲ့ ပင္ကိုယ္စိတ္ဗီဇနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ အလုပ္ေတြကို စိတ္တိုင္းက် လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မႈမ်ိဳးေတြမွာ ေယာက်္ား၊ သား၊ ေမာင္ဘြား ေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ အားနည္းေနတဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြ ဒုနဲ႔ေဒးရွိတယ္။ ေမြးရာပါ လူတဦးခ်င္းရဲ႕ပိုင္ဆိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ဆံုးရံႈးေနရတယ္။
အမ်ိဳးသမီးေတြ အိမ္ေထာင္ျပဳရင္ ဒီလူမႈစီးပြား အေျခအေနေၾကာင့္ပဲ ပင္ကိုယ္အရည္အေသြး တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ ေနရျခင္းမ်ိဳး မဲ့ေနရတယ္။ ၁၉ရာစုတုန္းက အိမ္တြင္းမွာ အလုပ္လုပ္ရရင္ ေယာက္်ားေတြ အပိုကုန္ထုတ္အင္အားရွာႏိုင္ေအာင္ ေထာက္ပံ့ရသလို အခုလည္း ပိုမိုရွားပါးလာတဲ့ေခတ္ အေျခအေနအရ အိမ္ျပင္ထြက္ အိမ္ေထာင့္စီးပြားအတြက္ ေယာက်္ားမ်ားနဲ႔ယွဥ္ ဝမ္းစာရွာရတာကလြဲလို႔ ဘယ္ေလာက္မ်ား ပိုတူညီမွ်တဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ရရွိခဲ့ၿပီလဲ။
ေရွးေဟာင္းဘူဇြာစိတ္၊ စံမိသားစုဘဝအဓိပၸာယ္ သတ္မွတ္မႈ၊ ဖြင့္ဆိုမႈ ဘယ္ေလာက္ ေလွ်ာ့ခ်ပစ္လိုက္ႏိုင္၊ ပေပ်ာက္ၿပီလဲ
ဒါကိုေတာ ့အၿမဲဆန္းစစ္ေနဖို႔ လိုပါတယ္။
မိသားစုဆက္ဆံေရးပံုစံမွာ မိဘေမတၱာ၊ ခ်စ္ျခင္း၊ အိမ္ေထာင့္တာဝန္၊ ဇနီးမယားလင႔္ဝတၱရား၊ သားသမီးဝတ္ဆိုတာေတြနဲ႔ စိတ္ခံစားမႈကို ျပန္ေပးဆြဲရင္း တရားလြန္ အမိန္႔အာဏာတည္ေဆာက္ ယူတဲ့၊နာခံေတာ္ျဖစ္ေစတဲ့၊ တုတ္ေႏွာင္မႈျဖစ္ေစတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြကေတာ့ သတိထားဆင္ျခင္ရပါမယ္။
လူမႈအလႊာ လူတန္းစားမညီမွ်မႈ၊ ဖိႏွိပ္မႈအားလံုးရဲ႕ရင္းခံစိတ္ဟာ မိသားစုဘဝအေနအထား၊ စံသတ္မွတ္မႈ၊ လုပ္နည္း လုပ္ဟန္ အက်င့္အၾကံေတြမွာ တည္တယ္။
အေၾကာင္းက မိသားစုဘဝ၊ တန္ဖိုး၊ အလုပ္ဆိုတာေတြဟာ လူမႈအသိုက္အဝန္းမွာ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိေရး လက္နက္ေတြျဖစ္တဲ့ ဘာသာေရးက်င့္ဝတ္၊ နီတိ၊ ပံုျပင္၊ ပညာေရးစနစ္၊ အႏုသုခုမဆိုတာေတြထက္ လူေတြရဲ႕ ခံယူခ်က္အျမင္ကို လႊမ္းမိုးမႈရွိတယ္။
လူေတြအားလံုးရဲ႕ လက္ဦးဆရာဟာ ကိုယ့္မိသားစု ပတ္ဝန္းက်င္ ကြက္ကြက္ကေလးပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒီမိသားစုဆက္ဆံေရးမွာ တရားမွ်တလြတ္လပ္၊ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈကင္းတဲ့ပံုစံျဖစ္ဖို႔လိုတယ္။ မဟုတ္ရင္ ဒီမိသားစုပံုစံက ေမြးထုတ္ေပးလိုက္တဲ့လူေတြဟာ လူ႔ေလာကမွာလည္း က်ားမဆက္ဆံေရး အရာျဖစ္ျဖစ္၊ လူမႈစီးပြားမွာျဖစ္ျဖစ္ မတရားမႈ ၊ တဖက္ေစာင္းနင္းျပဳမူေတြကို အရိုးစြဲဓေလ့အေနနဲ႔ ေနာင္တမဲ့ အသိမရွိ လုပ္ခြင့္ရၾကတယ္။
ဒါမ်ိဳး ခ်ဳပ္ကိုင္မႈ၊ ဖိႏွိပ္မႈ၊ တရားမဲ့မႈေတြ မိသားစုဘဝမွာ ဓေလ့မျဖစ္ရေအာင္ကလည္း အစဥ္အလာ စံသတ္မွတ္မႈအရ အိမ္ေထာင္မွာ အႀကီးအမွဴးျပဳရတဲ့ ဖခင္ေတြမွာ ပိုတာဝန္ ရွိတယ္။
အိမ္တြင္းအၾကမ္းဖက္မႈ ပေပ်ာက္ေရး၊ ကေလးသူငယ္ စိတ္ဖိစီးမႈ ေဝဒနာကင္းေရး၊ မိသားစုဘဝလံုၿခံဳမွ်တ တရားမႈရွိေရးမွာ မိဘႏွစ္ပါးလံုး ထမ္းေဆာင္ရမွာျဖစ္ေပမယ့္ ရိုးရာ၊ အစဥ္အလာ စံတန္ဖိုး သတ္မွတ္ခ်က္ေတြအရ ပိုမိုၾသဇာႀကီး၊ အာဏာတည္တဲ့ဖခင္ေတြမွာ ပိုတာဝန္ရွိ၊တာဝန္ယူရပါမယ္။
လူ႔ေလာကက လူမႈ၊ စီးပြားမညီမွ်မႈ၊ က်ား-မလိင္ခြဲျခားမႈ၊ အသားအေရာင္၊ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာအစြန္းေရာက္ ျပင္းထန္မႈ၊ လူတန္းစားခြဲျခားမႈ အားလံုး ပေပ်ာက္ ေလ်ာ့ပါးလာေရး အားလံုးဟာ စဥ္းစားေတြးေခၚေျမာ္ျမင္မႈ အားလံုးျမစ္ဖ်ားခံရာ မိသားစုဘဝေတြမွာ တည္တယ္။ မိဘေတြရဲ႕ အေတြးအေခၚေကာင္း တရားမွ်တလြတ္လပ္ဖို႔လိုတယ္။ အထူးသျဖင့္ အိမ္ေထာင့္ဦးစီးလို႔ ေနရာယူထားတဲ့ ဖခင္ေတြမွာ တာဝန္ပိုရွိပါတယ္။
ဆိုေတာ့ ျပန္ခ်ဳပ္ရရင္ မိသားစုဘဝ၊ အိမ္ေထာင္အမႈနဲ႔ မိဘသားသမီးေရးရာ ကိစၥေတြမွာ ဆိုခဲ့တဲ့စနစ္ အေဆာက္အအံုက သတ္မွတ္ပံုေဖာ္ ဖြင့္ဆိုလိုက္တဲ့ အထဲက အားနည္းခ်က္ေတြကို ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ ျပဳျပင္ႏိုင္ရမယ္။
အမ်ိဳးသမီးကို လိင္ပစၥည္းသက္သက္၊ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈျဖစ္စဥ္ အသံုးခ်ခံသက္သက္ ခံယူတဲ့ အိမ္ေထာင္သားေမြးအမႈ ဓေလ့ေတြကို တိုက္ဖ်က္ရပါမယ္။ ခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈေတြကိုလည္း ေျဖေလ်ာ့ႏိုင္ရပါမယ္။
ခြင့္တူပါဝင္ခြင့္ရွိေရး၊ တရားမွ်တ လြတ္လပ္မႈအတြက္ ဒုတိယ ဆရာစာသင္ေက်ာင္း စနစ္ပညာေရးမွာ ေတာင္းဆိုၾကသလို ပထမလက္ဦးဆရာ ပုဗၺာစရိယ မိနဲ႔ဖ အစုအေဝးစနစ္ မွာလည္း ေျပာဆိုေဆြးေႏြးဖို႔လိုပါတယ္။
ကိုယ္တိုင္မိဘျဖစ္လာႏိုင္၊ အိမ္ေထာင္တခု တည္ေထာင္လာႏိုင္တာမို႔ ဒီလို ခံယူႏိုင္ဖို႔ ဟာ လူတိုင္းမွာလည္း တာဝန္ ရွိတယ္။
အေျပာင္းအလဲတခုခု အေျခတည္ေအာင္ျမင္ဖို႔ဆိုရင္ ျခယ္လွယ္စြမ္းသူ လူတန္းစား ကအဓိကမို႔ ဖခင္ေလာင္း ေယာက္်ား မ်ားမွာ ပိုလို႔တာဝန္ရွိေၾကာင္း တရားမွ်တလြတ္လပ္ျခင္းကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္တဲ့ ဖခင္ေကာင္းမ်ားကိုဂုဏ္ျပဳလ်က္ ကမၻာ့ အႏွံ႔အျပားမွာ သတ္မွတ္က်င္းပၾကတဲ့ ဇြန္လ ၂၂ရက္ ဖခင္မ်ားေန႔ အမွတ္တရ ေဆြးေႏြး တင္ျပလိုက္ေၾကာင္းပါ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအးသည္ အြန္လိုင္း၊ ပံုႏွိပ္ စာနယ္ဇင္း မ်ားတြင္ မ်က္ေမွာက္ ေရးရာႏွင့္ အေထြအေထြ အာေဘာ္ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားေနသူ တေယာက္ ျဖစ္သည္။ ေဆာင္းပါး ပါ အာေဘာ္ ကို ေဝဖန္ရန္ nyeinchanaye81@gmail.com သို႔ စာေရး ႏိုင္သည္။
The post လူ႔ေလာက သာယာေရး ဖခင္မ်ားမွာ ပိုတာဝန္ရွိသည္ appeared first on ဧရာ၀တီ.