မဲ႐ုံတခု၌ မဲေရတြက္ေနစဥ္ (ဓာတ္ပုံ – ေဂ်ပိုင္ / ဧရာ၀တီ)

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ႏိုင္ငံေရးအေပၚ စစ္တပ္၏ လႊမ္းမိုးမႈ ျမင့္တက္လာၿပီး ၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပရန္ ရွိသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေႏွာင့္ေႏွးေစမည္ ဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရး ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္မႈမ်ား က်ဆင္း ရပ္တန္႔ သြားႏိုင္သည္ဟု စီးပြားေရး ေလ့လာဆန္းစစ္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းတခုက သတိေပးလိုက္သည္။

ႏိုင္ငံျခား အကူအညီႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ား လည္း နည္းပါးသြားႏိုင္ၿပီး အေရးပါသည့္ ဥေရာပ အစိုးရအခ်ိဳ႕က ဒဏ္ခတ္ အေရးယူမူကို ျပန္လည္ စတင္ရန္ ဖိအားျဖစ္လာလိမ့္မည္ ဟု အေမရိကန္ အေျခစိုက္ စီးပြားေရး ေလ့လာဆန္းစစ္ သည့္ အဖြဲ႔တခုျဖစ္သည့္ IHS က ေျပာသည္။

အဆိုပါအဖြဲ႔၏ Global Insight Country Risk အစီရင္ခံစာတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္၍ စစ္တပ္၊ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ အာဏာရ ပါတီတို႔ ၾကားတြင္ သေဘာထားကြဲျပား ၿပိဳင္ဆိုင္မႈမ်ား ရွိေနသည့္ အတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေရႊ႕ဆိုင္း ရႏိုင္သည့္ အေျခအေနတခု ရွိေနေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ အာဏာႏွင့္ ဩဇာ လႊမ္းမိုးမႈ ေလ်ာ့က်မည္ကို စစ္တပ္က စိုးရိမ္ပူပန္မႈ တိုးလာသည့္ ၾကားတြင္ သမၼတ ရာထူး ေနရာအတြက္ သံုးပြင့္ဆိုင္ ၿပိဳင္ဆိုင္မည့္ အေျခအေနမ်ား ရွိေနသည္ ဟု ၎တို႔က ယူဆသည္။

“၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ တည္ၿငိမ္မႈကို ျပသေပးမယ့္ ဘာ႐ိုမီတာလို႔ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ယူဆထားၾကတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပဖို႔ ပ်က္ကြက္မယ္ ဆိုရင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြရဲ႕ ယံုၾကည္မႈကို ထိခိုက္ႏိုင္ၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စီးပြားေရး လုပ္ကိုင္ရာမွာလည္း အက်ိဳးအျမတ္ ျပန္လည္ရရွိမႈ နည္းႏိုင္ေျခလည္း တိုးလာပါလိမ့္မယ္။ ႀကီးမားတဲ့ အေျခခံ အေဆာက္အအံု စီမံကိန္းေတြ အတြက္ အာမခံကိစၥ ေတြမွာ ဆိုးရြားသြားႏိုင္သလို သီလဝါ၊ ထားဝယ္နဲ႔ ေက်ာက္ျဖဴ အထူးစီးပြားေရးဇုန္ေတြကို ေစ်းကြက္ စိတ္ဝင္စားမႈ ေမွးမွိန္သြားႏိုင္ဖြယ္ရာ ရွိပါတယ္” ဟု IHS က ေျပာသည္။

“ေနာက္ၿပီးေတာ့ သဘာဝ သယံဇာတ အရင္းအျမစ္ကို အေျခခံတဲ့ လုပ္ငန္းေတြေပၚမွာ မွီခိုေနရတဲ့ စီးပြားေရးကေန ခြဲထြက္ရာမွာ လိုအပ္တဲ့ အေျခခံ အေဆာက္အဦး စီမံကိန္းေတြမွာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ ဆြဲေဆာင္ေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ ပိုင္းရဲ႕ အားထုတ္မႈ ေတြကိုလည္း ထိခိုက္ႏိုင္ပါတယ္” ဟုလည္း ၎တို႔က ေျပာသည္။

စစ္တပ္က ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သည့္ အေနအထား ရရွိသြားလွ်င္ စီးပြားေရး စြမ္းေဆာင္မႈမ်ား ေလ်ာ့နည္းသြားၿပီး ႀကီးမားသည့္ လမ္းေပၚဆႏၵျပပြဲမ်ား ျဖစ္လာႏိုင္သည္ဟု အကဲျဖတ္ေလ့လာမႈတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

စစ္တပ္၊ အာဏာရ ျပည္ေထာင္စုႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီႏွင့္ အတိုက္အခံၾကားမွ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈမ်ားကို မေျဖရွင္းႏိုင္ ခဲ့လွ်င္ လာမည့္ႏွစ္ကုန္ပိုင္းတြင္ က်င္းပရန္ရွိေနသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကို ေရႊ႕ဆိုင္း ျခင္းမ်ား ျဖစ္လာႏိုင္သည္ဟု IHS က သတိေပးလိုက္ သည္။

တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီ ခ်က္ ရရွိခဲ့လွ်င္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ားၾကား မဟာမိတ္ အေနအထားကို ပိုမိုခိုင္မာ အားေကာင္းသြား မည္ကို စစ္တပ္က စိုးရိမ္ေနသည္။

အစိုးရစစ္တပ္ႏွင့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ားၾကား လတ္တေလာ တိုက္ခိုက္မႈမ်ား ျဖစ္ပြားေနခ်ိန္တြင္ “၂၀၁၅ ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲကေန ဒီအဖြဲ႔ေတြက သမၼတသစ္ကို ေရြးခ်ယ္ေပးမယ့္ သမၼတေရြးခ်ယ္ ေရးအဖြဲ႔ကို လႊမ္းမိုးသြားမွာကို အမွန္တကယ္ စိုးရိမ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက စစ္တပ္က ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံေပးမယ့္ သမၼတေလာင္း သမၼတျဖစ္လာေရး အလားအလာကို ေလ်ာ့က်ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု IHS ၏ သတိေပးခ်က္ ေပၚထြက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။

“တိုက္ခိုက္မႈေတြ အသစ္ျပန္ ျဖစ္လာတာက တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔ငယ္ေတြကို စစ္တပ္က လက္ခံႏိုင္တဲ့ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီမႈကို လက္မွတ္ထိုးဖို႔ ဖိအားေပးတဲ့ ရည္ရြယ္တာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ စစ္တပ္ကသာလွ်င္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အမွန္တကယ္ ေပးႏိုင္စြမ္းရွိတယ္ ဆို တာကို ျပသၿပီးေတာ့ NLD နဲ႔ မဟာမိတ္ ျဖစ္ဖို႔ အလားအလာ ရွိသူေတြကို ေခ်မႈန္းေရး ျဖစ္ပါတယ္” ဟု  IHS ၏ ေလ့လာဆန္းစစ္မႈတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

“ဒါက ေနာက္ပိုင္းက်ရင္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ သမၼတ ရည္မွန္းခ်က္ကို အေထာက္အကူ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္” ဟု IHS က ဆိုသည္။

ေနာက္ထပ္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိသည့္ သမၼတေလာင္း ၂ ဦးမွာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္းႏွင့္ NLD ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ျဖစ္သည္ဟု IHS က ေျပာသည္။

စစ္တပ္ ပိုမိုအင္အား ေကာင္းလာျခင္းသည္ တျခားမည္သည့္ ႏိုင္ငံေရး လြတ္လပ္မႈကို မဆို ဆန္႔က်င္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ျပသေနျခင္း ျဖစ္သည္ဟု IHS ကဆိုသည္။

“စစ္တပ္ရဲ႕ အေနအထား ေျပာင္းလာတာက ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးမႈေတြ ဆက္လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ စစ္တပ္က လက္မခံႏိုင္တဲ့ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးတဲ့ အထိ ေရာက္သြားမွာနဲ႔ NLD ရဲ႕ မဟာမိတ္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔တခု အေျခခိုင္သြားမွာကို စိုးရိမ္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ဖြယ္ရွိပါတယ္။ NLD နဲ႔ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ ကိုင္ အဖြဲ႔ေတြက ၂၀ဝ၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ၿပီးေတာ့ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုတခု ဖြဲ႔စည္းခ်င္ၾကတယ္။ စစ္တပ္က ဒီႏွစ္ခုလံုးကို ဆန္႔ က်င္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ လက္ရွိအေျခအေနကို အာမခံခ်က္ေပးတဲ့ လက္ရွိ အေျခခံ ဥပေဒကိုပဲ သူတို႔က ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းခ်င္ ၾကတယ္” ဟု IHS က ဆိုသည္။

IHS က စီးပြားေရး တိုးတက္မႈ က်ဆင္းႏိုင္သည့္ အေျခအေနႏွင့္ အေမရိကန္အစိုးရက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အႀကီးဆံုးႏွင့္ ဩဇာလႊမ္းမိုးမႈ အရွိဆံုး စီးပြားေရးသမားမ်ား ထဲမွ တဦးကို နာမည္ပ်က္စာရင္း ထည့္သြင္းလိုက္ျခင္း ကဲ့သို႔ေသာ ဒဏ္ခတ္မႈမ်ား အသစ္ျပန္ ျဖစ္လာႏိုင္ဖြယ္ ရွိသည္မ်ားကို သတိေပး လိုက္သည္။ စစ္တပ္က ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ေပးထားသည့္ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီမွ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စား လွယ္တဦးျဖစ္ေသာ ဦးေအာင္ေသာင္းကို အေမရိကန္ ဘ႑ာေရး ဝန္ႀကီးဌာနက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးမွ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ပ်က္ျပားေစရန္ တက္ႂကြစြာ လုပ္ေဆာင္ေနသည္ဟု သတ္မွတ္ၿပီး နာမည္ပ်က္စာရင္း သြင္းလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။

အေမရိကန္ ဘ႑ာေရးဌာနက ဦးေအာင္ေသာင္း မည္ကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္ကို တိက်စြာ ထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္း မရွိေသာ္လည္း နာမည္ပ်က္စာရင္း သြင္းလိုက္ ျခင္းအားျဖင့္ အေမရိကန္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ေနေသာ ဘဏ္မ်ားမွ သူ၏ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ၿပီး အေမရိကန္ ကုမၸဏီမ်ားႏွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း လုပ္ ေဆာင္ျခင္းကိုလည္း တားျမစ္လိုက္သည္။

“ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံက လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္တေယာက္ကို အေမရိကန္က ဒဏ္ခတ္ အေရးယူ လိုက္တာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အေနာက္တိုင္းက ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ ယူေဆာင္ဖို႔ ႀကိဳးစား ေနတဲ့ ကုမၸဏီေတြ အတြက္ ေျဖရခက္တဲ့ ေမးခြန္း တခုကို ေဖာ္ျပေနပါတယ္။ နာမည္ပ်က္စာရင္းမွာ အမည္ေတြ ပိုၿပီး ေပၚလာဖို႔လည္း ရွိေနပါ တယ္။ အခုလို လုပ္လိုက္တာက ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ ဒဏ္ခတ္ ပိတ္ဆို႔မႈေတြ ပယ္ဖ်က္ေပးၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ အဆင့္ျမင့္ တာဝန္ရွိသူတဦးကို ပထမဆံုး နာမည္ပ်က္စာရင္း သြင္းလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု Wall Street Journal က ေရးသားခဲ့သည္။

ဦးေအာင္ေသာင္းႏွင့္ သူ၏ မိသားစုသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အဓိက စီးပြားေရးလုပ္ငန္း အမ်ားအျပားကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားၿပီး ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားမွသည္ ေရအားလွ်ပ္စစ္ ထုတ္လုပ္ႏိုင္သည့္ ဆည္မ်ား တည္ေဆာက္ျခင္း အထိ လုပ္ငန္းမ်ား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လုပ္ကိုင္ေနေသာ IGE ကုမၸဏီလည္း အပါအဝင္ ျဖစ္သည္။

IGE ကုမၸဏီသည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွ China Gezhouba Group ေကာ္ပိုေရးရွင္းႏွင့္ ပူးေပါင္း၍ မႏၲေလးတိုင္းအတြင္းမွ ရဲရြာ ေရအား လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ အားေပးစက္႐ံု တည္ေဆာက္ရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည္။

IGE ကုမၸဏီသည္ ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ လုပ္ငန္းက႑ႏွင့္ ပိုက္လိုင္း တည္ေဆာက္ေရးက႑ သို႔လည္း ဝင္ေရာက္ခဲ့သည္။ မၾကာေသးမီက ကမ္းလြန္ႏွင့္ ကုန္းတြင္းပိုင္း လုပ္ကြက္ ၂၀ ေက်ာ္ ခ်ထားေပးခဲ့ သျဖင့္ လုပ္ငန္းမ်ား စတင္ခ်ိန္တြင္ လုပ္ငန္းလိုအပ္ခ်က္မ်ား ျမင့္တက္လာသည့္ အတြက္ ျဖစ္သည္။ လုပ္ကြက္မ်ား ခ်ထားေပးရာတြင္ အေမရိကန္ကုမၸဏီ အခ်ိဳ႕လည္း လုပ္ကိုင္ခြင့္ ရရွိခဲ့သည္။

“ဒဏ္ခတ္ အေရးယူမႈ အသစ္ေတြက ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္း ရွာေဖြေနတဲ့ အေနာက္တိုင္း ကုမၸဏီေတြ အတြက္ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္ သံတမန္ေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံက စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြကို နာမည္ပ်က္စာရင္းကေန ဖယ္ရွားေပးေရး ေလွ်ာက္ထားဖို႔ တက္တက္ႂကြႂကြတိုက္တြန္းအားေပး ေနၾကပါတယ္။ အခုအခ်ိန္အထိ ၁၀ဝ နဲ႔ အထက္မွာ ရွိတဲ့ စာရင္းထဲမွာ နာမည္အခ်ိဳ႕ကို ဖယ္ရွားေပးၿပီး ျဖစ္ပါတယ္” ဟု Wall Street Journal ကဆိုသည္။

“၂၀၁၄ ခုႏွစ္ထဲမွာေတာ့ ပယ္ဖ်က္ေပးလိုက္တဲ့ သူ မရွိပါဘူး။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ တေယာက္ပဲ ဖယ္ရွားေပးလိုက္ ေပမယ့္ အေျမာက္အျမား စာရင္း ထပ္သြင္းခဲ့တာကို မွတ္တမ္းေတြ အရ သိရပါတယ္” ဟုလည္း ေဖာ္ျပထားသည္။

The post ေရြးေကာက္ပြဲေႏွာင့္ေႏွးလွ်င္ ျမန္မာ့စီးပြားေရး က်ဆင္းႏိုင္ appeared first on ဧရာ၀တီ.

ရုပ္တုက ခန္႔ခန္႔ညားညားရွိေသာ္လည္း အေရာင္ေတြက ကာလာၾကာရွည္စြာ ထိန္းသိမ္းမႈမဲ့ေနျခင္းေၾကာင့္ အေရာင္ေတြလြင့္ကာ မဲညစ္ညစ္ျဖစ္ေနသည္ (ဓာတ္ပံု – ေမာင္ဉာဏ/ဧရာဝတီ)

ျမန္မာနိုင္ငံ ကုန္းေဘာင္ေခတ္သမိုင္းတြင္ ေယာမင္းႀကီး ေခၚ ေယာအတြင္း၀န္ ဦးဘိုးလွဳိင္သည္ ပညာရွိ မင္းမွဳထမ္း အျဖစ္ ထင္ရွားခဲ့သူတဦး ျဖစ္သည္။ ျမန္မာသမိုင္းကို စိတ္၀င္စားသူေတြတိုင္း ဦးဘိုးလွဳိင္ကို သိၾကသည္။ သို႔ေသာ္ စိတ္မေကာင္းစရာကား ဦးဘိုးလွိဳင္လို သမိုင္းတင္ခံခဲ့ရသည့္ ပညာရွိပုဂၢိဳလ္၏ အထိမ္းအမွတ္ ဂူဗိဗာန္

မည္သည့္ေနရာတြင္ စံျမန္းေနသည္၊ မည္သို႔ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ထားသည္ကို ယေန႔ေခတ္ လူငယ္အမ်ားစု အပါအ၀င္ သမိုင္းကို စိတ္၀င္စားသူအခ်ဳိ႕ပါ သိရွိသူ နည္းပါးေနျခင္းျဖစ္သည္။

ေယာအတြင္း၀န္ အထိမ္းအမွတ္ အုတ္ဂူသည္ ယဥ္ေက်းမႈၿမိဳ႕ေတာ္ဟု ေခၚတြင္သည့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ ေအာင္ေျမသာစံၿမိဳ႕နယ္၊ ပင္းယလမ္း( ၂၂ စီ လမ္း) အေနာက္ထိပ္အနီးတြင္ မထင္မရွား တည္ရွိသည္။ စာေရးသူသည္ပင္လွ်င္ ေယာအတြင္း၀န္ အထိမ္းအမွတ္အုတ္ဂူ ေနရာ အနီး၀န္းက်င္တြင္ ေနထိုင္သူျဖစ္ပါလ်က္ တေခါက္တခါမွ် ၀င္ေရာက္ေလ့လာၾကည့္႐ႈျခင္း မရွိခဲ့ဘူးပါ။ အျပင္ပမ္းကသာ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ေငးေမာၾကည့္ဖူးပါသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ရက္ပိုင္း မနက္ခင္းတခုမွာေတာ့ ေယာအတြင္း၀န္ အထိမ္းအမွတ္ အုတ္ဂူထားရွိရာ ၀င္းအတြင္း သြားေရာက္ေလ့လာျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ အထိမ္းအမွတ္ ဂူေနရာ၀င္း မ်က္ႏွာစာေရွ႕မွာ အခြန္လြတ္ေစ်းရဲ႕ သားငါးနဲ႔ သီးႏွံေစ်းတန္းေတြက အစီအရီ ရွိေနသည္။ ေစ်းတန္းေတြက ကာရံပိတ္ဆို႔ထားတာေၾကာင့္ အထိမ္းအမွတ္ဂူ ရွိေနသည္ကို အလြယ္တကူ မသိရွိႏိုင္ေပ။ ေစ်းဆိုင္တန္းေတြၾကားမွာ ရွိေနတာေၾကာင့္ အနံ႔အသက္ကလည္း သိ္ပ္မေကာင္းဟု ခံစားရသည္။

၀င္၀င္ခ်င္း အေပါက္နဲ႔တည့္တည့္တြင္ အိုမင္းေဟာင္းႏြမ္းေနသည့္ အုတ္ အေဆာက္အဦ တခုရွိပါသည္။ ထိန္းသိမ္းခံရမႈ မရွိျခင္းေၾကာင့္ အေဆာက္အဦ၏ အခ်ဳိ႕ေနရာေတြတြင္ အက္ကြဲေၾကာင္းေတြ၊ အဂၤေတကြာက်ေနေတြျဖစ္ေနၿပီး ေအာက္ခံေရွးအုတ္မ်ားပင္ ေပၚေနသည္။ အေဆာက္အဦ ေပၚတြင္လည္း သစ္ပင္ငယ္ေတြပင္ ရွင္သန္ေပါက္ေရာက္ေနပါသည္။

အဲသည္ ခပ္အိုအို မဲညစ္ညစ္ အေဆာက္အဦထဲမွာေတာ့ ကုန္းေဘာင္ေခတ္က အေက်ာ္ေဒးယ် ပုဂၢိဳလ္ ေယာအတြင္း၀န္၏ အုတ္ဂူနဲ႔အတူ သူ၏ မိသားစုေဆြမ်ဳိးမ်ား အုတ္ဂူေတြ တည္ရွိပါသည္။ အုတ္ဂူပတ္၀န္းက်င္တြင္ေတာ့ အေစာင့္က သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ထားပံုရသည္။ အနည္းငယ္ သန္႔ရွင္း သပ္ရပ္ေနသည္။ အုတ္ဂူေပၚတြင္လည္း ဖေယာင္းတိုင္ မီးထြန္းညွိပူေဇာ္ထားသည္ကို ေတြ႕ရၿပီး လွ်ပ္စစ္မီးထြန္းထားသည္ကိုေတာ့ မေတြ႔ခဲ့ရေပ။

ေယာအတြင္း၀န္ အထိမ္းအမွတ္ အုတ္ဂူထားရွိရာေနရာကို ျမင္ေတြ႕ရသည္မွာ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းသည္။ စနစ္တက် ထိန္းသိမ္း မထားျခင္း၊ ေလ့လာစရာေနရာ တခုအျဖစ္ ဖန္တီးေပးမထားျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ထို အထိမ္းအမွတ္ဗိမာန္ေနရာသည္ ဗိမာန္ႏွင့္မတူဘဲ ျဖစ္ေနသည္။ အထိမ္းအမွတ္ေနရာတခုအျဖစ္ အက်ယ္အ၀န္း အတန္အသင့္က်ယ္သည့္ ေနရာရွိထားပါလ်က္ႏွင့္ ေယာအတြင္း၀န္ စံျမန္းရာေနရာကို စနစ္တက် ထိန္းသိမ္းမႈ မဲ့ေနသည္မွာ သမိုင္းကို တန္ဖိုးမထားရာေရာက္သည္ဟု ခံစားေနမိသည္။

အမွန္တကယ္ေတာ့ ဦးဘိုးလွိဳင္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပထမဦးဆံုးေသာ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ဟုေခၚတြင္ႏိုင္သည့္ ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း၊ နာမည္ေက်ာ္ေဆးက်မ္းဟု ေခၚဆိုႏိုင္သည့္ ဥတုေဘာဇနက်မ္း အပါအ၀င္ နာမည္ေက်ာ္ က်မ္းေပါင္း ၂၀ ကို ေလ့လာ မွတ္တမ္းတင္ ျပဳစုခဲ့သည့္ ထိတ္ထိတ္က်ဲ ၀န္မင္းတပါးပင္ျဖစ္သည္။ တေခတ္တခါက နာမည္ေက်ာ္ၾကားခဲ့သည့္ ပညာတတ္ဝန္တပါးကို အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ေနရာတခု သတ္မွတ္ေပးထားပါလွ်က္ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းမွဳမရွိသည္မွာ သမိုင္းကို ျမတ္ႏိုးသူတဦး အျမင္ျဖင့္ေျပာရရင္ သက္ဆိုင္ရာဌာနေတြ အေနျဖင့္ တာ၀န္ယူမႈ ကင္းလြန္းရာ က်ေနသည္။ ေယာအတြင္း၀န္၏ သမိုင္းတြင္ စြမ္းေဆာင္္ခဲ့သည္မ်ားမွာ ယခုလို ထားရွိသည့္ပံုစံမ်ားႏွင့္ မလိုက္ဖက္ မတင့္တယ္လြန္းရာ က်ေနသည္။ မိုးနဲ႔ေျမပမာ ကြာျခားေနသည္။

ေယာအတြင္း၀န္ အုတ္ဂူ၏ အေရွ႕ဖက္ မလွမ္းမကမ္းတြင္ ၿမိဳ႕သစ္ၿမိဳ႕စား အုတ္ဂူႏွင့္ သူ၏ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္မ်ား အုတ္ဂူေတြ တည္ရွိသည္။ အဲသည္ အုတ္ဂူအခ်ဳိ႕သည္လည္း အထိမ္းအမွတ္ဗိမာန္ အေစာင့္တို႔၏ ထမိန္၊ ပုဆိုး စသည္ အ၀တ္လွမ္းစရာ ေနရာတခုမွ် ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရသည္။ အထိမ္းအမွတ္ဗိမာန္ဟုဆိုေသာ္လည္း လူအသံုးေဆာင္ ပစၥည္းေတြက ဗိမာန္၀င္းအတြင္း ဟိုတစ ဒီတစ ပိုးလို႔ပက္လက္ ျပန္႔က်ဲစြာရွိေနသည္မွာ လာေရာက္ေလ့လာသူေတြအဖို႔ ရွဳျမင္မေကာင္းေပ။

အထိမ္းအမွတ္ အုတ္ဂူႏွင့္ပတ္သတ္ၿပီး အေစာင့္တာ၀န္ခံဆိုသူကို ေမးျမန္းၾကည့္သည့္အခါ ဘာမွမသိပါ။ သိလိုပါလွ်င္ ေရွးေဟာင္းဌာနကို သြားေမးပါဟုသာ ေျဖၾကားသည္။ ဗိမာန္ဝင္းအတြင္း ေလ့လာၾကည့္သည့္အခါတြင္လည္း အႏွီတာ၀န္ခံဆိုသူကား သမိုင္းကိုေျပာမျပသည့္အျပင္ ေနာက္ကေန မယံုၾကည္သလို လိုက္ပါလာၿပီး ဓာတ္ပံုမရိုက္ရဟု သတိေပးခံခဲ့ရေသးသည္။ တာ၀န္ခံ မယံုၾကည္သည္မွာ ထူးေတာ့မထူးဆန္းေပ။ သည္ေနရာကို အထိမ္းအမွတ္ ဗိမာန္ေနရာအျဖစ္ မသိၾကသည့္အတြက္ လာေရာက္ေလ့လာသူေတြ

မရွိသေလာက္ ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

အထိမ္းအမွတ္ ဗိမာန္၀င္း အလယ္တည့္တည့္ေလာက္တြင္ေတာ့ ေယာအတြင္း၀န္၏ ပံုစံတူ ရုပ္တုျဖဴျဖဴႀကီးတစ္ခု စိုက္ထူထားသည္။ ရုပ္တုက ခန္႔ခန္႔ညားညားရွိေသာ္လည္း အေရာင္ေတြက ကာလာၾကာရွည္စြာ ထိန္းသိမ္းမႈမဲ့ေနျခင္းေၾကာင့္ အေရာင္ေတြလြင့္ကာ မဲညစ္ညစ္ျဖစ္ေနသည္။ ကုန္းေဘာင္ရာဇ၀င္တြင္ သမိုင္းက်န္ေနခဲ့သည့္ ေယာအတြင္း၀န္အတြက္ စနစ္တက် ထိန္းသိမ္းမထားသည္ကို သက္ဆိုင္ရာ မႏၱေလးတိုင္းအစိုးရ၊ တာ၀န္ရွိ ၀န္ႀကီးဌာနတို႔ကို ေမးခြန္းထုတ္ေနမိသည္။ ထိန္းသိမ္းဖို႔ ဘတ္ဂ်က္မရွိလို႔လား၊ သမိုင္းကို ေနာင္လူေတြ မေလ့လာေစခ်င္လို႔လား၊ ေယာအတြင္း၀န္ အထိမ္းအမွတ္ဗိမာန္ မႏၱေလးတြင္ရွိသည္ကို အမွတ္မရတာလား စသျဖင့္။

တတိယၿမိဳ႕ေတာ္အျဖစ္ အဆင့္ ေလ်ာ့က်ခဲ့သည့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ ေယာအတြင္း၀န္လိုမ်ဳိး သမိုင္းတြင္သည့္ပုဂၢိဳလ္အခ်ဳိ႕၏ အထိမ္းအမွတ္ေနရာမ်ား အုတ္ဂူမ်ားရွိေနေသးသည္။ မႏၱေလးေတာင္ေျခအနီး စႏၵာမုနိဘုရားအတြင္းရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေခတ္မီစက္မွဳႏိုင္ငံေတာ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖို႔ႀကိဳးစားခဲ့သူ မင္းတုန္းမင္း၏ ေနာင္ေတာ္ ကေနာင္မင္း အုတ္ဂူ၊ နန္းၿမိဳ႕တြင္းရွိ မႏၱေလးၿမိဳ႕ကိုစတင္တည္ေထာင္သူ မင္းတုန္းမင္းတရားႀကီး အုတ္ဂူတို႔ျဖစ္သည္။

ထိုေနရာမ်ား အုတ္ဂူမ်ားသည္လည္း ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မွဳ စနစ္မက်ျခင္း၊ အားနည္းေနျခင္းေတြရွိေနသည္ကို ေတြ႕ေနရသည္။ ထို႔အျပင္ ခင္ေစာမူေကြ႕အနီးရွိ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့ ဆီးဘန္းနီဆရာေတာ္အုတ္ဂူ၊ ၄၁ လမ္း မဟာေအာင္ေျမ ေက်ာက္၀ိုင္းအနီးရွိ သခင္ဗဟိန္း အုတ္ဂူမ်ားသည္လည္း လမ္းေတြ စီမံကိန္းေတြေၾကာင့္ ယခုအခါ မရွိေတာ့သည့္အျပင္ ေနရာအစားထိုး ထိန္းသိမ္းတာမ်ဳိးလည္း မရွိခဲ့ေပ။

မအ,ေအာင္ သမိုင္းကို သင္ရမည္ဟု သမိုင္းပညာရွင္ ဆရာႀကီး ေဒါက္တာသန္းထြန္းက မွတ္ခ်က္ေပးဖူးသည္။ သမိုင္းကိုေလ့လာဖို႔ သင္ယူဖို႔အတြက္ သမိုင္း၀င္ေနရာေတြ မွတ္တမ္းေတြ အထိမ္းအမွတ္ေတြကို ထိန္းသိမ္းခြင့္ရွိပါလ်က္နဲ႔ စနစ္တက် မထိန္းသိမ္းဘဲ လ်စ္လ်ဴရွဳထားျခင္းသည္လည္း လူေတြကို အ,ေအာင္ လုပ္ေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ လူေတြ အ,ပါက တိုင္းျပည္ အ,မည္ျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္သည္ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ အ,ခဲ့ၿပီျဖစ္သည့္အတြက္ လံုေလာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ အ,အ တိုင္းျပည္ကေန ရုန္းထြက္ႏိုင္ေအာင္ သမိုင္းေတြ၊ သမိုင္း၀င္ အထိမ္းအမွတ္ ေနရာေတြကို စနစ္တက် ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ အခ်ိန္က်ေရာက္ေနပါျပီ။

(စာေရးသူသည္ အပတ္စဥ္ထုတ္ သတင္းဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရးႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ အေတြးအျမင္ ေဆာင္းပါးမ်ားကို ပံုမွန္ေရးသားေနေသာ မႏၲေလးအေျခစိုက္ စာေရးဆရာတဦးျဖစ္သည္။)

The post ေယာအတြင္း၀န္ဗိမာန္ေရာက္ အေတြးမ်ား appeared first on ဧရာ၀တီ.

အစား အေသာက္ကို အေရာင္စံုေအာင္ စားပါ လို႔ေတာင္ ဆို႐ိုးထားၾက ေလရဲ႕ (ဓာတ္ပုံ – ေသာ္ဟိန္းထက္ / ဧရာ၀တီ)

ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ဓေလ့ထံုးတမ္းမွာ လူႀကီး သူမေတြ၊ ဆရာေတြကို ကန္ေတာ့ၾကတဲ့အခါ `ဘုန္းႀကီးပါေစ၊ အသက္ ရွည္ပါေစ၊ က်န္းမာပါေစ´ ဆိုတဲ့ ဆုကို ေပးတတ္ၾကပါတယ္။ သက္ရွည္က်န္းမာ ဆိုတဲ့ စကား လံုးကိုလည္း တြဲသံုးၾက ပါတယ္။ က်န္းမာမွလည္း အသက္ရွည္မွာ ကိုး။ လူေတြမွာ တျခားအရာေတြကို ခံုမင္မက္ေမာ ၾကတာကလည္း က်န္းမာေရး ေကာင္းေနတုန္း အခ်ိန္ပါပဲ။

က်န္းမာေရး ထိခိုက္ၿပီ ဆိုတာနဲ႔ အလိုခ်င္ဆံုး ဆႏၵက ပိုက္ဆံေတြ၊ အာ႐ံုခံစားမႈေတြ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ျပန္လည္ ေနေကာင္းလာ ေစဖို႔ပဲ မဟုတ္ပါလား။ မက်န္းမာလို႔ ေဆးကုရင္ ကုန္မယ့္ ပိုက္ဆံကေတာ့ တပိုင္းေပါ့ေလ။

ေန႔စဥ္ ေနထိုင္စားေသာက္ ေနတာေတြက သက္ရွည္က်န္းမာ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ညီရဲ႕လားလို႔ သံုးသပ္ၾကည့္ ရေအာင္ပါ။ ခုေခတ္ေတြမွာ ေခတ္စား လာေနတာကေတာ့ ေျမထဲပင္လယ္ေဒသ အစားအေသာက္ေတြနဲ႔ အသီးအရြက္ အေျခခံ အစားအေသာက္ေတြက ႏွလံုးေရာဂါေတြ၊ ကင္ဆာေရာဂါေတြကို ေလ်ာ့ပါးေစတာမို႔ သက္ရွည္ က်န္းမာ အစားအစာလို႔ ဆိုလာၾကပါတယ္။

ဒါေပမယ့္လည္း က်န္းမာေရးနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ အစားအေသာက္ပဲ ျဖစ္ေစဦး အဆမတန္ စားျပန္ရင္လည္း မေကာင္း ႏိုင္ဘူး လို႔ေတာ့ ဆိုၾက ျပန္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ခ်င့္ခ်င့္ခ်ိန္ခ်ိန္ စားေသာက္ ေနထိုင္တာက အသက္ရွည္ရာ၊ က်န္းမာရာ ေဆးနည္းတလက္လို႔ ဆိုရမွာပါပဲ။

ေျမထဲပင္လယ္ေဒသ အစားအစာ

ေျမထဲပင္လယ္ေဒသ အစားအစာလို႔ ေခၚရတာက ေျမထဲပင္လယ္ အနီးတဝိုက္ ႏိုင္ငံေတြမွာ ေနထိုင္သူေတြရဲ႕ စားေသာက္မႈကို ဆိုလိုတာပါ။ အဲဒီေဒသမွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ လူေတြမွာ ႏွလံုးေသြးေၾကာ ေရာဂါေတြ အျဖစ္နည္းတာ၊ အသက္ရွည္သူေတြ မ်ားတာေတြေၾကာင့္ က်န္းမာေရးနဲ႔ ကိုက္ညီတာ အစားအေသာက္ ေတြေၾကာင့္ပဲလို႔ သတ္မွတ္ ၾကတာပါ။

ေနထိုင္ရာ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ထံုးဓေလ့ယဥ္ေက်းမႈ ကြာဟခ်က္ေတြ အရ အစားအေသာက္ ပံုစံေတြ ကြဲေပမယ့္ ဒီေဒသ တခုလံုး ၿခံဳၾကည့္ရင္ေတာ့ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီၫြတ္တဲ့ အစားအေသာက္ေတြပဲ ဆိုတာ ေတြ႔လာၾက ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေဒသမွာသာ ရႏိုင္တဲ့ အစားအေသာက္ေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ အေျခခံ အစားအေသာက္ ေတြမွာ ဂ်ံဳၾကမ္း၊ ဆန္ၾကမ္း၊ သစ္သီးဝလံ၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္၊ အေစ့အဆန္ေတြ၊ သံလြင္ ဆီ၊ ငါး အစရွိ တာေတြ ျဖစ္ၿပီး  ျပည့္ဝဆီေတြ၊ သၾကားေတြနဲ႔ အသားေတြ မပါသေလာက္ ျဖစ္ေနတာမို႔ ဒါမ်ိဳး စားစရာေတြကို ေျမထဲပင္လယ္စာလို႔ ၿခံဳငံု  ေခၚၾကတာ ပါပဲ။ အဲဒီ အစား အေသာက္ေတြက ဘာေၾကာင့္ က်န္းမာသက္ရွည္ အက်ိဳးကို  ရေစသလဲ  ဆိုတာ ေလ့လာထားတဲ့ အခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။

အၾကမ္းမ်ား

ဂ်ံဳၾကမ္း၊ ဘာလီၾကမ္း၊ ဆန္လံုးညိဳ၊ ေကြကာအုပ္လို အစားအေသာက္ေတြ ပါပဲ။ သူတို႔မွာ အေပၚယံ ဖြဲအလႊာ၊ အလယ္မွာ ကစီဓာတ္လႊာ၊ ဗီတာမင္နဲ႔ သတၱဳ ဓာတ္ေတြပါတဲ့ အတြင္းအလႊာ ဆိုၿပီး ပါဝင္ၾကပါတယ္။ အဲဒီ အၾကမ္းထည္ေတြကို ျဖဴေဖြးေအာင္ ဖြပ္ေခ်လိုက္ ရင္ေတာ့ က်န္းမာသက္ရွည္ေရး အတြက္ အေထာက္ အကူေပးတဲ့ အမွ်င္ဓာတ္ေတြ၊ ဗီတာမင္အီးနဲ႔ ဗီတာမင္ဘီေတြ ဖယ္ရွားလိုက္သလို ျဖစ္သြားပါတယ္။

အရည္အေသြး ျပည့္တဲ့ အဲဒီအၾကမ္းထည္ေတြ စားတာက ကိုလက္စထေရာေတြ က်ေစတယ္၊ ဆီးခ်ိဳ ျဖစ္တာ ေလ်ာ့ေစတယ္၊ ႏွလံုးေရာဂါေတြလည္း ကာကြယ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီး က်န္းမာေရး သုေတသန လုပ္သူေတြ ဆယ္စု ႏွစ္မ်ားစြာ ေလ့လာ ေတြ႔ရွိတာကေတာ့ အဲဒီအၾကမ္းေတြကို တပတ္မွာ ၄ ႀကိမ္ကေန ၇ ႀကိမ္ေလာက္ အထိ စားရင္ လံုးဝ မစားသူေတြထက္ အသက္ရွည္ႏႈန္း ၃၁ ရာခိုင္ႏႈန္း ပိုတယ္လို႔ ဆိုပါ တယ္။ တေန႔တႀကိမ္ေလာက္ေတာ့ စားသံုးသင့္တယ္ မဟုတ္လား။ ဖြဲႏုနဲ႔ လုပ္တဲ့ မုန္႔ေတြ၊ ဆန္ၾကမ္းနဲ႔ လုပ္တဲ့မုန္႔ေတြ၊ ဂ်ံဳၾကမ္းေပါင္မုန္႔ေတြ အမ်ားႀကီးထဲ က တခုမဟုတ္တခု ေန႔စဥ္ စားသံုးေပးႏိုင္တာ ေပါ့။

သစ္သီးဝလံနဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္

ေျမထဲပင္လယ္ေဒသ အစားအေသာက္ေတြမွာ သစ္သီးဝလံေတြနဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြ ေဖာေဖာသီသီ ပါေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အစားအေသာက္ကို အေရာင္စံုေအာင္ စားပါ လို႔ေတာင္ ဆို႐ိုးထားၾက ေလရဲ႕။ အေရာင္စံု အသီး အရြက္ေတြက က်န္းမာေရး အတြက္ ဆုလာဘ္ေတြပါပဲ။ အစာစားတိုင္း အသီးအရြက္ကို ပန္းကန္ တဝက္ေလာက္ ျဖည့္တင္း စားေသာက္တာက အေကာင္းဆံုးလို႔ ဆိုၾကပါတယ္။ အသီးအရြက္ ေဖ်ာ္ရည္ေတြလည္း ျဖည့္စြက္ စားသံုး သင့္ပါတယ္။ အသီးအရြက္ေတြရဲ႕ သဘာဝအတိုင္း  ဓာတ္တိုး ဆန္႔က်င္ ပစၥည္းေတြ၊ ဗီတာမင္ေတြ ပါဝင္တာက က်န္းမာေရး အေထာက္အကူေတြ ေပါ့။

သံလြင္ဆီ

အဆီရဲ႕ သေဘာကိုက ေကာင္းတာနည္းၿပီး မေကာင္းတာမ်ား တာပါ။ ဒါေပမယ့္ သံလြင္ဆီကေတာ့ အဆီ ထဲမွာ ဘုရင္ေပါ့။ သူ႔ရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးက ႏွလံုးက်န္းမာေရး အတြက္ အေတာ္ေကာင္းတာ ကိုး။ တျခား အသီး အရြက္ဆီေတြ ေနၾကာ၊ ပဲပိစပ္ စတာေတြ ရွိေပမယ့္ အဲဒီအဆီေတြက သံလြင္ဆီနဲ႔ မတူတဲ့ အဆီ ဓာတ္ေတြလည္း ပါဝင္ေနတာပါ။ သံလြင္ဆီကို ကိုယ့္ရပ္ ေဒသမွာ ပံုမွန္စားသံုးဖို႔ ကေတာ့ ျပႆနာ ရွိပါ  တယ္။

ငါး

အဆီပါတဲ့ ငါးေတြ (သူတို႔ဆီမွာေတာ့ ေဆာ္လ္မြန္၊ ဆာဒင္း၊ တူနာ၊ မက္ခရဲလ္) ကေတာ့ ေျမထဲ ပင္လယ္ စာရဲ႕ အဓိက အစားေသာက္ပါပဲ။ ကိုယ္ေတြ ဆီမွာေတာ့ ငါးတန္၊ ငါးျမင္းေတြ ေျပာရမွာေပါ့။ ဒီငါးေတြ က်န္းမာေရး ေကာင္းေစတာ က အဓိက အားျဖင့္ အိုမီဂါ-၃ အဆီ အက္ဆစ္ဓာတ္ ႂကြယ္ဝ လြန္းလို႔ပါပဲ။ ေသြးေၾကာေတြ က်န္းမာေရးမွာ အဲဒီ အဆီ အက္ဆစ္က အေထာက္အကူ အလြန္ေပးၿပီး ေသြးတိုးထိန္းညႇိေပးတာကိုး။ ဒီလို အဆီမ်ားငါးေတြကို တပတ္မွာ အနည္းဆံုး ၂ ႀကိမ္ေလာက္ေတာ့ စားသင့္ပါတယ္။

ပဲအမ်ိဳးမ်ိဳး

ပဲသီး၊ ပဲေစ့ အားလံုးက အမွ်င္ဓာတ္ ႂကြယ္ဝပါတယ္။ ပ႐ိုတင္းေခၚတဲ့ အသားဓာတ္ အဓိကပါဝင္တဲ့ အစာေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဆီလည္း ပါဝင္မႈ နည္းပါးလြန္းတာက က်န္းမာေရး အေထာက္အကူ တခ်က္ပါပဲ။ လတ္လတ္ ဆတ္ဆတ္ကို ခ်က္ျပဳတ္စားသံုး ႏိုင္သလို စည္သြတ္ဘူးေတြလည္း စားလို႔ အဆင္ေျပပါတယ္။ သတိျပဳစရာ တခ်က္ ကေတာ့ စည္သြတ္ဘူး လုပ္ရာမွာ ဆားေတြ သိပ္မထည့္မိ ေစဖို႔ပါပဲ။

အေစ့အဆန္မ်ား

အေစ့အဆန္ေတြ (ဖ႐ံု၊ ေနၾကာ စသျဖင့္) မွာ ကယ္လိုရီေတြ မ်ားတတ္တာမို႔ တခ်ိဳ႕က ဝမွာေၾကာက္ၿပီး ေရွာင္ၾကဥ္ၾက ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔မွာ ပါဝင္တဲ့ အဆီေတြက ျပည့္ဝဆီ မဟုတ္တာေၾကာင့္ စားသံုးသင့္ပါတယ္။ မ်ားမ်ားစားသံုး တာက ႏွလံုးေရာဂါ ျဖစ္ႏိုင္ေျခေတာင္ ေလ်ာ့က်ေစပါတယ္။ သိပ္ငန္တာမ်ိဳး မဟုတ္တဲ့ အေစ့အဆန္ေတြကို တေန႔ လက္တခုပ္စာ ေလာက္ေတာ့ စားသံုးသင့္တယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။
ကယ္လ္ဆီယမ္နဲ႔ ႏို႔ထြက္ပစၥည္း

ေျမထဲပင္လယ္ ေဒသ ေနထိုင္သူေတြက ဒိန္ခဲေတြ၊ မလိုင္ေတြ အလြန္အကြ်ံ စားေလ့ရွိၾက ပါတယ္။ ဒါေတြက ႏွလံုးေသြးေၾကာ ေရာဂါေတြ အတြက္ ေရွာင္ၾကဥ္သင့္တာေတြ ျဖစ္ေနပါလ်က္နဲ႔ သူတို႔ေတာ့ မျဖစ္ၾကတာကို ေလ့လာေနၾကဆဲ ပါပဲ။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ သူတို႔က စားတဲ့ ပမာဏထက္ လႈပ္ရွားမႈ ပိုမ်ားၾကလို႔ ဆိုၿပီး ေျပာၾကပါတယ္။ ဒိန္ခ်ဥ္လိုမ်ိဳးေတြ စားတာကေတာ့ က်န္းမာေရး အေထာက္အကူ ျဖစ္ျပန္တယ္ လို႔ဆိုပါတယ္။

ဝိုင္

ဝိုင္ဆိုတာ ကလည္း အရက္ႏြယ္ဝင္ ေပမို႔ ဒီကိစၥကေတာ့ အျငင္းပြားစရာ ျဖစ္ေပမယ့္ ေျမထဲပင္လယ္ ေဒသကလူေတြ ဝိုင္ေသာက္တဲ့ ဓေလ့က သက္ရွည္က်န္းမာျခင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္တယ္ လို႔ ေကာက္ခ်က္ဆြဲ ၾကပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြ တေန႔တခြက္ေလာက္၊ အမ်ိဳးသားေတြ တေန႔ ၂ ခြက္ေလာက္ ဝိုင္ေသာက္ တာက ႏွလံုးေရာဂါျဖစ္ပြားမႈ ေလ်ာ့က်ေစ တာေတာ့ အမွန္ပဲလို႔ ဆိုပါတယ္။ အရက္သဘာဝအရ တျခား အႏၲရာယ္ေတြ ရွိတတ္ေတာ့ ဒါက ခ်ိန္ဆရမယ့္ အခ်က္ ေပါ့။

အထက္မွာ ဆိုခဲ့တာေတြ ၾကည့္ရင္ ေျမထဲပင္ လယ္ေဒသမွာ ေနထိုင္သူေတြ က်န္းမာသက္ရွည္ေစတဲ့ အစား အေသာက္ေတြကို သတိမူမိမွာ ပါ။ အဲဒါေတြက ေျမထဲပင္လယ္မွာသာ ရတဲ့ အစားအေသာက္ေတြ မဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္ ပတ္ဝန္းက်င္ေတြ မွာလည္း ရွိေနတာ ေတြ႔ရမွာပါ။ အဲဒီေတာ့ က်န္းမာဖို႔၊ အသက္ရွည္ဖို႔ အတြက္ ေျမထဲပင္လယ္ အစားအေသာက္မ်ိဳးေတြ အသီးအရြက္နဲ႔ ငါး အေျခခံ စားေသာက္ၾကည့္ၿပီး စမ္းသပ္ ၾကည့္ၾကရေအာင္လား။     ။

The post သက္ရွည္ က်န္းမာ စားစရာမ်ား appeared first on ဧရာ၀တီ.

ေမာင္ေတာျမိဳ႕အနီး တည္ရွိေသာ ေမာရဝတီရြာက ကိုလွထြန္းဦး (ဓာတ္ပံု – Reuters)

ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္တိုင္း ေ၀းလံေခါင္ဖ်ားသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနာက္ပိုင္း ေထာင့္စြန္းေနရာေလးမွ ေသာင္းႏွင့္ ခ်ီေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာ မြတ္စလင္မ်ား အနီးအနား တိုင္းျပည္မ်ားသို႔ ေလွစီး၍ ထြက္ေျပးၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႕လို ႀကီးမားသည့္ အျခား စြန္႔ခြာထြက္ေျပးမႈက ကမ႓ာ႕သတင္းေခါင္းစဥ္မ်ားတြင္ မပါသေလာက္ နည္းပါးေနသည္။

ရခိုင္တိုင္းရင္းသား ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္လည္း (ဘဂၤါလီမ်ားဟု ရန္သူသဖြယ္ ခါးခါးသီးသီး သူတို႕က ေခၚေသာ) ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားနည္းတူ မေလးရွားႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ မ်ားတြင္ အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြရန္ အတြက္ ရခိုင္ျပည္နယ္ကို စြန္႔ခြာေနၾကသည္။ အရည္အတြက္ အနည္းငယ္မွ်ရွိသည့္ ႐ခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ား သြားသည့္ ေမွာင္ခိုလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း သြားၾကၿပီးေနာက္ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားကဲ့သို႔ပင္ လူကုန္ကူးသူမ်ား၏ သားေကာင္အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားၾကသည္။

ထိုသို႔ စြန္႔ခြာထြက္သြားမႈမ်ားက က်ယ္ျပန္႔ေသာ စီးပြားေရးက်ဆင္းမႈကို ေရာင္ျပန္ဟပ္ျပေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အရပ္သား တပိုင္း အစိုးရက ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ အာဏာရရွိၿပီးကတည္းက ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ အေျမာက္အျမား ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ္လည္း အလုပ္ အကိုင္ေနရာမ်ား လံုေလာက္စြာဖန္တီး ေပးႏိုင္ခဲ့ျခင္း မရွိေသးပါ။

“ရခိုင္ရြာေတြကို သြားမယ္ဆိုရင္ ကေလးေတြနဲ႔ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြပဲ ေတြ႔လိမ့္မယ္။ လူငယ္ေတြက ထြက္သြားၾကၿပီ” ဟု ရခိုင္ျပည္နယ္၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ စစ္ေတြၿမိဳ႕မွ လူသိမ်ားသည့္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ တဦးျဖစ္ေသာ ဦးထြန္းေမာင္က ေျပာသည္။

လူရာႏွင့္ ခ်ီ၍ ေသဆံုးခဲ့ရၿပီး မြတ္စလင္ အမ်ားစုပါ၀င္သည့္ လူေပါင္း ၁၄၀,၀၀၀ ခန္႔ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ခဲ့ရေသာ လူမ်ိဳးစု အသိုင္းအ၀ိုင္း ၂ ခုၾကားမွ ပဋိပကၡမ်ာျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး ေနာက္ ၁ ႏွစ္အၾကာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ အတြင္းတြင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားေရာ ရခိုင္ လူမ်ိဳးမ်ားပါ စြန္႔ခြာထြက္ေျပးမႈ ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။

အိုးအိမ္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ရေသာ မြတ္စလင္မ်ားသည္ ယခုအခါတြင္ ရခိုင္ကမ္း႐ိုးတန္း တေလွ်ာက္ရွိ ညစ္ပတ္ေပေရေနသည့္ ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားတြင္ ေနထိုင္ၾကၿပီး ေဟာင္းႏြမ္းအိုမင္းေနသည့္ လူေမွာင္ခိုေလွမ်ား လြယ္ကူစြာ ဆိုက္ကပ္ႏိုင္သည့္ ေနရာ ျဖစ္ေနသည္။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ပဋိပကၡမ်ားေနာက္ပိုင္းတြင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ၁၀၀,၀၀၀ ခန္႔ေလွျဖင့္ ထြက္ေျပးခဲ့ၾကသည္ဟု ႐ိုဟင္ဂ်ာ အေရး ေဆာင္ ရြက္ေနေသာ Arakan Project အဖြဲ႕ကေျပာသည္။

ရခုိင္ လူမ်ိဳးမ်ား အေျမာက္အျမား ထြက္ခြာသြားေနသည္ကို သတိမျပဳမိၾကျခင္းမွာ ၎တို႔က ကုန္းလမ္းႏွင့္ ေလေၾကာင္း လမ္းတို႔မွ ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္မ်ားကိုင္ေဆာင္၍ ပံုမွန္ထြက္သြားေနၾက၍ ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံမဲ့ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားမွာ ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ ကိုင္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္း မရွိေပ။

သို႔ေသာ္လည္း ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားသည္လည္း ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွစ၍ အေျမာက္အမ်ားထြက္ခြာသြားခဲ့ၾကသည္ဟု ျမန္မာတာ၀န္ရွိ သူ မ်ားကေျပာၾကသည္။ ရာစုႏွစ္၀က္မွ်ၾကာျမင့္ခဲ့ေသာ စစ္အာဏာရွင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကာလအတြင္းတြင္ ဥေပကၡာ ျပဳထား ခဲ့သည့္အတြက္ ေဒသတြင္း စီးပြားေရး အေျခအေနဆုတ္ယုတ္က်ဆင္းလာခဲ့၍ ျဖစ္ပါသည္။

အလုပ္အကိုင္ရရွိရန္အတြက္ သန္းႏွင့္ခ်ီေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ႏိုင္ငံျခားသို႔ ထြက္ခြာခဲ့ၾကသည္။ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္း ႏိုင္ငံ တခုထဲမွာပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ၂ သန္းခန္႔ရွိသည္ဟု ႏိုင္ငံတကာ အလုပ္သမားအဖြဲ႕ (ILO) ကေျပာသည္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရး တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာလွ်င္ပင္ အမ်ားစုက ျပန္ၾကဖြယ္ မရွိေပ။

“သူတို႕ကို မယုံဘူး”

ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားေနရပ္ကို စြန္႔ခြာသြားၾကျခင္းသည္ စီးပြားေရးႏွင့္ အသိုင္းအ၀ိုင္း ၂ ခုၾကား တင္းမာမႈကို ပိုၿပီး ဆိုးလာေစ ႏိုင္သည္။

လူဦးေရ ၃.၂ သန္း ေနထိုင္သည့္ ႐ခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ လူနည္းစုျဖစ္ၿပီး လူဦးေရ အခ်ိဳးအစားမွာ ရခိုင္ လူ မ်ိဳး ၂ ေယာက္ရွိလွ်င္ ႐ိုဟင္ဂ်ာက တေယာက္သာ ရွိသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ျပည္နယ္၏ အေနာက္ဘက္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံႏွင့္ နယ္နိမိတ္ခ်င္း ထိစပ္ေနေသာ ေမာင္ေတာ ေဒသ တြင္ အဆိုပါ ကိန္းဂဏန္းမ်ားက ေျပာင္းျပန္ျဖစ္ေနသည္။ လူဦးေရ ၅၁၀,၀၀၀ ရွိရာတြင္ ရခိုင္ သို႔မဟုတ္ မြတ္စလင္ မဟုတ္သူက ၃၀,၀၀၀ သာရွိသည္ဟု ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဦးၾကည္စန္းက ႐ိုက္တာ သတင္းဌာနသို႔ ေျပာၾကားခဲ့သည္။

လူငယ္မ်ားက ႏိုင္ငံျခားတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ရန္ သူတို႔၏ ေက်းရြာမ်ားကို စြန္႔ခြာသြားၾကသည့္အခါ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား အင္အားနည္းလာၿပီး ၀ိုင္းရံျခင္းခံထားရသလို ခံစားၾကရသည္။

မေလးရွားႏိုင္ငံမွ စက္႐ံုတခုတြင္ ၇ ႏွစ္ၾကာမွ် အလုပ္လုပ္ခဲ့ၿပီး ေမာရ၀တီေက်းရြာသို႔ ယခုမွ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာေသာ အသက္ ၃၀ အရြယ္ရွိသူ ကိုလွထြန္းဦးက သူႏိုင္ငံျခားသို႔ ေရာက္ရွိေနခ်ိန္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လ အတြင္းက ေက်းရြာကို ႐ိုဟင္ဂ်ာ လူအုပ္ႀကီးက မီး႐ိႈ႕ ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္ဟု ေျပာျပသည္။

ေမာရ၀တီေက်းရြာကို ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီေပးေရး အဖြဲ႔မ်ား၏ အကူအညီျဖင့္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ ခဲ့သည္။ အဆိုပါ ေက်းရြာသည္ စစ္စခန္းပံုစံ ျဖစ္ေနသည္။

စစ္သားမ်ားက ေတာင္ကုန္းထိပ္ တခုေပၚမွေန၍ ကြင္းျပင္မ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။ ေမာရ၀တီေက်းရြာႏွင့္ ကမ္းေျခ တေလွ်ာက္မွ မြတ္စလင္ ေက်းရြာမ်ားၾကားရွိ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတခုတြင္း စစ္သားမ်ား စခန္းခ်ထားၾကသည္။

အနီးအနားမွ ႐ခိုင္ေက်းရြာမ်ားတြင္လည္း ရဲအဖြဲ႕က အၿမဲတမ္းေစာင့္ ၾကပ္ေနသည္။ မြတ္စလင္ ေက်းရြာမ်ားကို ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ား ေရွာင္ကြင္းၿပီးသြားႏိုင္ရန္ စစ္တပ္က အသစ္ေဖာက္လုပ္ေပးထားသည့္ လမ္းမ်ားျဖင့္ ဆက္သြယ္ထားသည္။  ည ၁၁ နာရီ မွ မနက္ ၄ နာရီအထိ ညမထြက္ရ အမိန္႔ထုတ္ျပန္ထားသည္။

“က်ေနာ့္ကို ဒီမွာေမြးတယ္။ က်ေနာ့္ေျမကို ခ်စ္တယ္။ က်ေနာ္ ဒီေျမကုိ ကာကြယ္ခ်င္တယ္” ဟု ကိုလွထြန္းဦးက သူျပန္လာရသည့္ အေၾကာင္းရင္းကို ရွင္းျပသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ကိုလွထြန္း၏ ညီ ၂ ေယာက္အပါအ၀င္ ရြာသား ၁၀၀ ခန္႔မွာ မေလးရွား သို႔မဟုတ္ အျခားေနရာမ်ားတြင္ သြားေရာက္၍ အလုပ္လုပ္ေနၾကသည့္ အတြက္ ေမာရ၀တီ ေက်းရြာတြင္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ေသာ အသက္အရြယ္ရွိသူ ေယာက္်ား ၂၀ ခန္႔သာ က်န္ေနသည္။

မြတ္စလင္ အိမ္နီးခ်င္းမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရးကလည္း တင္းမာေနဆဲျဖစ္သည္။ ရခိုင္လယ္သမားမ်ားက မြတ္စလင္ မ်ားကို အလုပ္သမားအျဖစ္ ငွားရမ္းျခင္း မျပဳေတာ့ေပ။ “သူတို႔ကို မယံုေတာ့ဘူး” ဟု ေက်းရြာ အႀကီးအကဲ ဦးေမာင္ေမာင္သိန္းက ေျပာသည္။

သို႔ေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ရခိုင္မ်ားႏွင့္ ႐ိုဟင္ဂ်ာ မြတ္စလင္မ်ားမွာ မ်ားစြာ ကြာျခားျခင္းမရွိၾကပါ။

အသက္ ၃၀ အရြယ္ ရခိုင္အမ်ိဳးသားတေယာက္ ျဖစ္ေသာ ကိုျဖဴတုတ္သည္ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ မရွိသည့္အတြက္ မေလးရွားႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ေမွာင္ခို ၀င္ေရာက္ ႏိုင္ရန္ ပြဲစားတဦးကို အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၆၀၀ မွ် ေပးခဲ့ရသည္။ ခရီးသြား လက္မွတ္ မရွိေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္လည္း ပြဲစားမ်ားအေပၚ မွီခိုၾကရသည္။

ကိုျဖဴတုတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္းသို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ေလွျဖင့္ ၀င္ေရာက္၍ ေတာေတာင္ ထူ ထပ္သည့္ ေတာင္ေပၚလမ္းမွေန၍ မေလးရွားႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ သြားခဲ့သည္။ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားသည္ လည္း ထိုလမ္းေၾကာင္း အတိုင္းပင္ သြားခဲ့ၾကသည္။

သူႏွင့္ အတူ လူ၃၀ ခန္႔ပါ၀င္ခဲ့သည္။ “အမ်ားစုက ရခိုင္ေတြပါ” ဟု မေလးရွားႏိုင္ငံမွ စက္႐ံုတခုတြင္ ၁ ႏွစ္ခန္႔ လုပ္ကိုင္ခဲ့ ေသာ ကိုျဖဴတုတ္က ေျပာသည္။

႐ိုဟင္ဂ်ာမ်ားကဲ့သို႔ပင္ ရခိုင္မ်ားသည္လည္း ေခါင္းပံုျဖတ္ အျမတ္ထုတ္ျခင္းခံၾကရသည္။ ယခုႏွစ္ အေစာပိုင္းက ထိုင္းႏိုင္ငံ မွ ငါးဖမ္းေလွတစင္းေပၚတြင္ လူကုန္ကူးခံခဲ့ရသည့္ ရခိုင္အမ်ိဳးသား ၁၄ ဦးကို အင္ဒိုနီးရွားႏို္င္ငံ ေရပိုင္နက္အတြင္းတြင္ ေတြ႕ ရွိခဲ့ရသည့္ အတြက္ International Organization for Migration အဖြဲ႕က ေနရပ္သို႔ျပန္ႏိုင္ေအာင္ ၾသဂုတ္လ အတြင္းက စီစဥ္ေပးခဲ့ရသည္။

၎တို႔ကို ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ လစာေကာင္းသည့္ အလုပ္အကိုင္ရရွိမည္ဟု လိမ္ညာေခၚေဆာင္သြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

အလုပ္မရွိေသာ လုပ္သားမ်ား

ရခိုင္မိသားစု အမ်ားအျပားသည္ ႏိုင္ငံျခားတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ားမွ ျပန္ပို႔ေပးသည့္ ေငြအေပၚတြင္ မွီခိုေနၾကရသည္။ ကိုလွထြန္းဦးက မေလးရွားႏို္င္ငံတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနစဥ္ အိမ္သို႔ တလလွ်င္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၀၀ ျပန္ပို႔ ေပးခဲ့သည္ဟု သိရသည္။ ၇ ႏွစ္ကာလအတြင္ ေနာက္ထပ္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၀၀၀၀ မွ် စုေဆာင္းႏိုင္ခဲ့သည္ဟုလည္း ဆိုသည္။

သို႔ေသာ္လည္း ရခိုင္ လူငယ္အေျမာက္အမ်ား ထြက္ခြာသြားခဲ့ျခင္းက ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ေသြးထြက္သံယို ကိစၥမ်ားထဲတြင္ လံုးလည္လိုက္ေနေသာ ေဒသ၏ စီးပြားေရးကို အေထာက္အကူ မျဖစ္ေစခဲ့ပါ။

ရခိုင္ျပည္နယ္သည္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈကို နာတာရွည္ေရာဂါတခုလို ခံစားေနရသည္။ အာဟာရ မျပည့္၀မႈကိုလည္း ေနရာ အႏွံ႔အျပားတြင္ ျမင္ေတြ႔ႏိုင္ၿပီး လမ္း တံတားႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရး အေျခခံအေဆာက္အဦကလည္း မရွိသေလာက္ ခ်ိဳ႕တဲ့နည္းပါးသည္။ စက္႐ံုမ်ားကလည္း အနည္းငယ္သာ ရွိၿပီး တခုႏွင့္ တခု အလွမ္းေ၀းလြန္းသည္။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ မြတ္စလင္မ်ားက အဓိက ထုတ္လုပ္ေပးေနသည့္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ႏွင့္ ပင္လယ္ထြက္ကုန္ ေစ်းႏႈန္းမ်ား အဆမတန္ ျမင့္တက္သြားခဲ့သည္။ အလုပ္သမားခမ်ားလည္း ျမင့္တက္သြားသည္။ စစ္ေတြၿမိဳ႕မွ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ မြတ္စလင္မ်ားကို အလုပ္သမားအျဖစ္ ငွားရမ္းခြင့္မရွိပါ။ ၎တို႔ကို ၿမိဳ႕ထဲမွ ထြက္ေစၿပီး ေ၀းလံသည့္ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားတြင္ ရဲ အေစာင့္ အၾကပ္မ်ားျဖင့္ ေနထိုင္ေနၾကရသည္။

“အဓိက႐ုဏ္းနဲ႔လူမ်ိဳးေရး ခြဲျခားမႈေတြက စီးပြားေရးကို ထိခိုက္ေစပါတယ္။ မြတ္စလင္ေတြက စခန္းထဲမွာပဲေနရေတာ့ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ၾကဘူး။ မတည္ၿငိမ္မႈက အေရးပါတဲ့ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြကို ဆြဲေဆာင္ဖို႔ အခက္အခဲျဖစ္ေစပါတယ္” ဟု ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာသူတေယာက္ျဖစ္သည့္ Richard Horsey က ေျပာသည္။

အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြေနၾကသည့္ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားကို မိမိတို႔ ေဒသတြင္ ဆက္လက္ရွိေနေစရန္ စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈက တြန္းအား ျဖစ္ေစပါလိမ့္မည္။ စစ္ေတြၿမိဳ႕တြင္ စားေသာက္ဆိုင္ ၂ ဆိုင္ ႏွင့္ ဟိုတယ္တခု ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ စီးပြားေရး လုပ္ ငန္းရွင္ ဦးထြန္းေမာင္ကလည္း ဒီအတိုင္းပဲ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါသည္။

သို႕ေသာ္ အလုပ္သမား လိုခ်င္သည့္အတြက္ ၆ လမွ် ဦးထြန္းေမာင္ ေၾကာ္ျငာ၍ ရွာေဖြခဲ့ရသည္။ “ဘယ္သူမွ အလုပ္လာ မေလွ်ာက္ၾကဘူး” ဟု သူက ေျပာျပသည္။

( Reuters သတင္းဌာနမွ Andrew R.C. Marshall ေရးသားေသာ Poor and besieged, Myanmar’s Rakhine join Rohingya exodus ကို ႏိုင္မင္းသြင္ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္သည္)

The post ေနရစ္ခဲ့ေတာ့ ရခိုင္ျပည္ appeared first on ဧရာ၀တီ.

တိုင္းျပည္၏ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈမ်ားကို ထိန္းသိမ္းရန္ႏွင့္ သမိုင္းဝင္ အေမြအႏွစ္မ်ားကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ ရာတြင္ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေစရန္ Digital နည္းပညာကို အသံုးျပဳေရး စိတ္ကူးေကာင္း တခုကို အေကာင္ အထည္ေဖာ္ရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ဗီဒီယိုဂိမ္း ေရးဆြဲသည့္အဖြဲ႔တခုက အႀကံရခဲ့ၾကသည္။

နည္းပညာ အသံုးျပဳ၍ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္း မ်ားသည္ ကာလရွည္ၾကာစြာ ရွိခဲ့သည့္ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ့ ထံုး တမ္းမ်ား အေပၚ အႏုတ္သေဘာ သက္ေရာက္ႏိုင္သည္ ဟု အျမင္မ်ား ရွိေသာ္လည္း သူတို႔ အတြက္ကေတာ့ အေရးပါသည့္ လက္နက္ကိရိယာ တခု ျဖစ္ပါသည္။

“က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အဓိက လုပ္ခ်င္တာက ဒီေန႔ေခတ္ နည္းပညာကို အသံုးျပဳၿပီး ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို ျမႇင့္တင္ ဖို႔ပါပဲ” ဟု Total Gameplay Studio မွ နည္းပညာ အရာရွိခ်ဳပ္ ကိုျမင့္ေက်ာ္သူက ေျပာသည္။

Total Gameplay Studio သည္ နည္းပညာ နားလည္တတ္ကြ်မ္းသည့္ ျမန္မာလူငယ္ ၈ ဦး ပါဝင္သည့္ အဖြဲ႔တခု ျဖစ္ၿပီး ဗီဒီယိုဂိမ္း ၅ ခု ေက်ာ္ႏွင့္ မိုဘိုင္းဖုန္း Application မ်ား ဖန္တီးခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။

ယခုအခ်ိန္တြင္ သူတို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ အႀကီးဆံုး ထား၍ အားထုတ္ခဲ့ေသာ ဂိမ္းကို ျဖန္႔ခ်ိေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
“ဒီေန႔ ဒီဂ်စ္တယ္ေခတ္က လူငယ္ေတြအတြက္ အခုလိုဂိမ္းမ်ိဳးေတြ ဖန္တီးျခင္း အားျဖင့္ ျမန္မာ့ယဥ္ ေက်း မႈကို တနည္းတဖံု ထိန္းသိမ္းႏိုင္မယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ယံုၾကည္ထားပါတယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။

“ဒါ့အျပင္ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာေတြပိုင္တဲ့ ဂိမ္းေတြ ဖန္တီးခ်င္ပါတယ္။ ဒီျမန္မာဂိမ္းေတြကို ကမၻာကို ျဖန္႔ခ်ိခ်င္ပါတယ္” ဟု သူက ထပ္ေျပာသည္။

၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ သူတို႔က ပထမဦးဆံုး အေနျဖင့္ ဂိမ္းကစားသူမ်ား အတြက္ ျမန္မာ့႐ိုးရာျခင္းလံုး ကစားသည့္ ဂိမ္းကို ထုတ္လုပ္ေပးခဲ့သည္။ အဆိုပါ Application တြင္ ကစားသူသည္ တခ်ိန္က ေရပန္းစားခဲ့သည့္ ျခင္းလံုးခတ္ ကစားနည္းကို ကစားရမည္ ျဖစ္သည္။

သူတို႔ ေရးဆြဲခဲ့သည့္ “ေမာင္ပိန္” Application တြင္ ဂိမ္းကစားသူသည္ ဆိုက္ကားသမား ေမာင္ပိန္အျဖစ္ ကစားရၿပီး သႀကၤန္ပြဲေတာ္ ကာလအတြင္းတြင္ ေရကစားသူမ်ား အတြက္ ေရလိုက္ပက္ ရျခင္းျဖစ္သည္။ သံုးစြဲသူမ်ားက သေဘာက် ႏွစ္ၿခိဳက္ေၾကာင္း ျပသသည့္ ၾကယ္ပြင့္အမ်ားအျပားလည္း ရရွိထားသည္။

ထင္ရွားသည့္ ျမန္မာကာတြန္း ဇာတ္ေကာင္တဦးျဖစ္ေသာ သမိန္ေပါသြပ္ကို သ႐ုပ္ေဖာ္ထားသည့္ Application ကိုလည္း Total Gameplay Studio ကဖန္တီးခဲ့သည္။ အဆိုပါဂိမ္းတြင္ တခ်ိန္က ကေလးငယ္ မ်ား၏ အသည္းစြဲ သူရဲေကာင္းတဦး လည္းျဖစ္၊ ရယ္ရႊင္ဖြယ္ရာ ဟာသဇာတ္ေကာင္လည္း ျဖစ္ခဲ့သည့္ သမိန္ေပါသြပ္က လူဆိုးမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ တိုက္ခိုက္ျခင္း၊ အတားအဆီးမ်ားကို ေက်ာ္လႊားျခင္း မ်ားကို ျပဳလုပ္ရမည္ ျဖစ္သည္။

သူတို႔၏ လက္ရွိအားထုတ္မႈမွာ “The Age of Bayintnaung” ဂိမ္းျဖစ္ပါသည္။ လူႀကိဳက္မ်ားသည့္ “Age of Empire” ႏွင့္ “Clash of Clans” ဂိမ္းမ်ားကဲ့သို႔ စစ္ဗ်ဴဟာအရ ယွဥ္ၿပိဳင္ တိုက္ခိုက္ရသည့္ ဂိမ္းတခုျဖစ္ၿပီး လာမည့္ႏွစ္တြင္ ထုတ္လုပ္ ျဖန္႔ခ်ိရန္ စီစဥ္ထားပါသည္။

ကစားနည္းထဲ၌ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္စနစ္ ထြန္းကားခဲ့စဥ္က စြမ္းအားအႀကီးဆံုး ဘုရင္ တပါးျဖစ္သည့္ ဘုရင့္ေနာင္ႏွင့္ ထိုင္းဘုရင္ Naresuan တို႔ကို သ႐ုပ္ေဖာ္ထားသည္။ Naresuan ကေလးငယ္ဘဝတြင္  ဘုရင့္ေနာင္ က ထိုင္းမ်ား ကိုယ္စား ဓားစာခံသေဘာ ေခၚယူေမြးစားၿပီး ပညာသင္ ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံကို ျမန္မာလက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားႏိုင္ခဲ့ သည္။ ဘုရင့္ေနာင္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေတာင္ငူ နန္းဆက္မွ ဘုရင္တပါးျဖစ္ၿပီး ၁၆ ရာစုႏွင့္ ၁၇ ရာစု အတြင္းတြင္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ၏ အႀကီးဆံုး အင္ပါယာကို ထူေထာင္ႏိုင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။

ကမၻာတလႊားမွ သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာ ဂိမ္းကစားသူမ်ား အတြက္ ဂိမ္း၏အမည္သည္ ေစ်းကြက္တြင္ ပိုမိုပ်ံ႕ႏွံ႔ ေရာက္ရွိႏိုင္ေအာင္ ပံ့ပိုးေပးႏိုင္သည္။ ဂိမ္းမ်ားေရးဆြဲေနသည့္ ျမန္မာလူငယ္မ်ား အတြက္မူ “The Age of Bayintnaung” သည္ သူတို႔ အတြက္ အဓိကမွတ္တိုင္တခု ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတို႔အဖြဲ႔ အေနျဖင့္ အင္တာနက္အသံုးျပဳ ႏိုင္ေရး အတြက္ အကန္႔အသတ္မ်ား ရွိေနျခင္းႏွင့္ တႏွစ္ပတ္ လံုးလိုလို မၾကာခဏ လွ်ပ္စစ္မီး ျပတ္ေတာက္ေနျခင္း စသည့္ စိန္ေခၚမႈမ်ား ရွိေနသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္း မွပင္ ဗီဒီယိုဂိမ္းမ်ား ေရးဆြဲထုတ္ လုပ္ႏိုင္ေရး အတြက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခက္ခဲစြာ အားထုတ္ခဲ့ၾက ရျခင္း ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

မိမိဘာသာ ေလ့လာသင္ယူမႈျဖင့္ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကရေသာ လူငယ္ဂိမ္းေရးဆြဲသူမ်ားက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ သူတို႔၏ Total Gameplay Studio ႐ံုးခန္းအတြင္းမွ ေန၍ ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီ ဂိမ္းမ်ားကို ထုတ္လုပ္ခဲ့ ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း နည္းပညာဆိုင္ရာ ပစၥည္း ကိရိယာမ်ား အေျခအေနက ျပည့္စံုမႈ မရွိေၾကာင္း သူတို႔က ေျပာျပသည္။

“က်ေနာ္တို႔မွာ ဂိမ္းေတြ ေရးဖို႔ သူမ်ားႏိုင္ငံေတြ ကလို စက္ႀကီးေတြ၊ နည္းပညာနဲ႔ ပစၥည္းကိရိယာေတြ ထူးထူးေထြေထြ မရွိပါဘူး။ ႐ိုး႐ိုးကြန္ပ်ဴတာ ေလးေတြနဲ႔ပဲ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရတယ္။ မီးပ်က္တာကို ထည့္ ေျပာစရာ မလိုဘူးေပါ့။ အင္တာနက္ အသံုးျပဳရတာ အကန္႔ အသတ္ရွိေနတာက က်ေနာ္တို႔ဂိမ္းေတြ အတြက္ လိုအပ္တဲ့ နည္းပညာဆိုင္ရာ သတင္းအခ်က္အလက္ ေတြကို ရွာေဖြဖို႔ အတြက္ အရမ္းခက္ပါတယ္” ဟု Total Gameplay Studio ၏ အမႈေဆာင္ အရာရွိခ်ဳပ္ ကိုေဇာ္ရဲျမင့္က သူတို႔ ပထမဆံုး ထုတ္ေဝခဲ့သည့္ နည္းဗ်ဴဟာ ဂိမ္းတခုျဖစ္သည့္ “The Mastermind” ကို ဖန္တီးခဲ့ေသာ ၂၀ဝ၆ ခုႏွစ္အတြင္းမွ အေၾကာင္းမ်ားကို ျပန္ေျပာျပသည္။

သူတို႔အဖြဲ႔မွ အဖြဲ႔ဝင္မ်ား အားလံုးသည္ ကြန္ပ်ဴတာသိပၸံ ဘာသာရပ္ျဖင့္ ဘြဲ႔ရရွိခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၿပီး ေတာင္ငူ ေခတ္မွ ဇာတ္ေကာင္မ်ားကို ဒီဂ်စ္တယ္ နည္းပညာျဖင့္ အေသးစိတ္ သ႐ုပ္ေဖာ္ျပႏိုင္ရန္ ဝါရင့္ ျမန္မာ အႏုပညာရွင္မ်ားထံတြင္ ႐ိုးရာ အႏုပညာႏွင့္ ဒီဇိုင္းမ်ားကို ၿပီးခဲ့သည့္ ၁၀ ႏွစ္အတြင္း အခ်ိန္ေပးၿပီး ေလ့လာခဲ့ၾကသည္။

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ တိုက်ိဳၿမိဳ႕ႏွင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံ ကြာလာလမ္ပူၿမိဳ႕တို႔တြင္ ယခုႏွစ္ အတြင္း ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံ တကာ ဂိမ္းျပပြဲမ်ားတြင္ “The Age of Bayintnaung” ဂိမ္းသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံႏွင့္ မေလးရွား ႏိုင္ငံမ်ားမွ ထုတ္ေဝသူမ်ားကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံသားႏွင့္ မေလးရွားႏိုင္ငံသား စီးပြားေရး လုပ္ငန္း ရွင္မ်ားက စိတ္ဝင္စားေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ ေျပာခဲ့ၾကၿပီး ဂိမ္းျဖန္႔ျဖဴးေရးႏွင့္ အေရာင္းျမႇင့္တင္ေရးတို႔တြင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္လိုေၾကာင္း ကမ္းလွမ္းခဲ့ ၾကသည္ဟု သူတို႔က ေျပာသည္။

“က်ေနာ္တို႔က ဒီဂိမ္းကို လူ ၈ ေယာက္တည္းနဲ႔ ရန္ကုန္မွာ ဖန္တီးႏိုင္ခဲ့တဲ့ အတြက္ အံ့ဩတယ္ လို႔ ႏိုင္ငံျခားဂိမ္း ေရးဆြဲတဲ့သူေတြနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ ေတြက ေျပာၾကပါတယ္။ ဒါကို လုပ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အတြက္ အရမ္းဂုဏ္ယူမိ ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာေတြလည္း ဒီလိုဂိမ္းမ်ိဳးေတြကို ဆြဲႏိုင္ပါတယ္ ဆိုတာကို ျပသႏိုင္ခဲ့ပါတယ္”ဟု ကိုျမင့္ေက်ာ္သူက ေျပာသည္။

Total Gameplay Studio သည္ ဟိႏၵဴဘာသာေရး ဇာတ္လမ္းတခု ျဖစ္သည့္ ရာမယနကို အေျခခံ၍ လူအမ်ားအျပား ပါဝင္တိုက္ခိုက္ ကစားရသည့္ ဂိမ္းတခုျဖစ္ေသာ “Range of Rama” အမည္ရွိ ဂိမ္းတခုကိုလည္း ေရးဆြဲဖန္တီးလ်က္ ရွိသည္။

ထုတ္ေဝခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေသာ ဂိမ္းမ်ားသည္ မိုဘိုင္းဖုန္းမ်ားတြင္ အသံုးျပဳေသာ iOS ႏွင့္ Andriod စနစ္ ၂ ခုလံုး တြင္ ကစားႏိုင္ၿပီး www.tgpsdownload.com တြင္ အခမဲ့ ကူးယူရရွိႏိုင္ေၾကာင္း သိရသည္။ “Range of Rama” ႏွင့္ “The Age of Bayintnaun” ဂိမ္းမ်ားကို Play Station 3 ဂိမ္းစက္မ်ားတြင္လည္း ကစား၍ ရႏိုင္မည္ဟု သိရသည္။

“ေလာေလာဆယ္ေတာ့ The Age of Bayintnaung ဂိမ္းကို မျဖန္႔ခင္ လိုအပ္တာေတြျပင္တာ ျဖည့္တာေတြ လုပ္ေန ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ေစ်းကြက္ကို အေရွ႕ေတာင္အာရွအထိ တိုးခ်ဲ႕ႏိုင္ဖို႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္ေနပါ တယ္” ဟု အမႈေဆာင္ အရာရွိခ်ဳပ္ ကိုေဇာ္ရဲျမင့္က ေျပာသည္။

“ပ႐ိုဂရမ္ ေရးတာနဲ႔ ဂိမ္းေရးဆြဲတာကို စိတ္ဝင္စားၿပီးေတာ့ ဂိမ္းေရးသူ တေယာက္အေနနဲ႔ အသက္ ေမြးခ်င္ တဲ့ ျမန္မာလူငယ္ေတြကိုလည္း က်ေနာ္တို႔ အားေပးခ်င္ပါတယ္။ အားမေလွ်ာ့တမ္းသာ ႀကိဳးစားၾကမယ္၊ စနစ္က်က် အလုပ္ လုပ္မယ္ ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္အတန္းအထိ ေရာက္ေအာင္ သြားႏိုင္မွာ ေသခ်ာပါတယ္” ဟု သူက ထပ္ေျပာသည္။     ။

(ဧရာဝတီ အဂၤလိပ္ပိုင္းတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ဇာနည္မာန္၏ Gaming With a Side of Culture? There’s a Burmese App for That ကို ဘာသာျပန္ဆိုသည္။)

The post ျမန္မာ့ အေငြ႔အသက္နဲ႔ ဂိမ္းေတြ ဖန္တီးသူမ်ား appeared first on ဧရာ၀တီ.

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ သူရဦးေရႊမန္း (ဓာတ္ပံု – ေဂ်ပိုင္ / ဧရာဝတီ)

၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ နီးကပ္လာတာနဲ႔အမွ် အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစိီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD) ဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ နာယက သူရဦးေရႊမန္းတို႔ၾကားမွာ မျမင္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေပးအယူေတြ ရွိေနသလားဆိုၿပီး ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ ေဝဖန္သံုးသပ္ေမးခြန္း ထုတ္မႈေတြ ထြက္ေပၚေနပါတယ္။

ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ နာယကလည္းျဖစ္၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒လည္းျဖစ္တဲ့ သူရဦးေရႊမန္းက ႏိုဝင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔ ေနျပည္ေတာ္၊ လႊတ္ေတာ္အေဆာက္အအံုမွာ က်င္းပတဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒကို ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲဲမတိုင္မီ မျပင္ဆင္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ေပၚေပါက္လာမယ့္ လႊတ္ေတာ္သစ္က ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ အတည္ျပဳသြားႏိုင္မယ္လို႔ ထုတ္ျပန္ေျပာဆိုလိုက္တာမို႔ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ ေဝဖန္မႈကို အႀကီးအက်ယ္ ခံလိုက္ရပါတယ္။

ဦးေရႊမန္းရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုျပင္ဆင္ေရး ထုတ္ျပန္ေျပာဆိုခ်က္ကို တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအသိုင္းအဝိုင္းက ေဝဖန္ေနလင့္ကစား ဦးေရႊမန္းရဲ႕ ေျပာဆိုခ်က္က မွန္ကန္တယ္လို႔ NLD ဥကၠ႒ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ႏိုဝင္ဘာလ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ ေထာက္ခံႀကိဳဆိုတယ္လို႔ ေျပာဆိုလိုက္တဲ့အခါ ႏိုင္ငံေရးသမားအမ်ားစု အံ့အားသင့္သြားၾကပါတယ္။

ဦးေရႊမန္းအေနနဲ႔ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ ၆ လအလိုမွာ အၿပီးျပင္ဆင္မယ္လို႔ လႊတ္ေတာ္ကို တရားဝင္ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ဖူးေပမယ့္ အခုမွ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး လႊတ္ေတာ္မွာ အတည္ျပဳျပင္ဆင္ႏိုင္မယ္လို႔ ေျပာဆိုတာက ေရွ႕စကားနဲ႔ ေနာက္စကား မညီတဲ့အတြက္ ေဝဖန္ခံေနရခ်ိန္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဦးေရႊမန္းေျပာတာ မွန္တယ္လို႔ ေထာက္ခံတဲ့အတြက္ သူတို႔ ၂ ဦးၾကားမွာ ႏိုင္ငံေရးအေပးအယူေတြ ေသခ်ာေပါက္ရွိေနၿပီလို႔ တြက္ဆမႈေတြ ရွိေနပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း အေျခခံဥပေဒကို ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ ျပင္ဆင္မယ္လို႔ ျပည္သူကို ကတိေတြေပးခဲ့ၿပီးကာမွ ဦးေရႊမန္းရဲ႕ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးမွ ျပင္ဆင္မယ္ဆိုတဲ့ ေျပာဆိုခ်က္ကို ေထာက္ခံလိုက္တာမို႔  ႏိုင္ငံေရးအသိုင္းအဝိုင္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ရတယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။

၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးက ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ ေပၚထြန္းေရး၊ တိုင္းရင္းသား တန္းတူညီအခြင့္အေရး ရရွိေရး၊ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိေရးအတြက္ သက္ေရာက္မႈ မ်ားစြာရွိၿပီး တိုင္းရင္းသားအမ်ားစုက ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ဖို႔ လိုလားေနၾကပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ မျပင္ဆင္ဘဲ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပမယ္ဆိုရင္ အဲဒီေရြးေကာက္ပြဲကို ပါဝင္ယွဥ္ ၿပိဳင္ျခင္းမျပဳဖို႔ မူဝါဒခ်မွတ္ထားတဲ့ တိုင္းရင္းသား ႏိုင္ငံေရးပါတီတခ်ိဳ႕လည္း ရွိေနတာမို႔ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးမွ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္မယ္ဆိုတဲ့ ဦးေရႊမန္းေျပာဆိုခ်က္ေၾကာင့္ အခက္ႀကံဳေနရပါတယ္။

ရွမ္းအမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ဦးစိုင္းၫြန္႔လြင္က “က်ေနာ္တို႔လည္း မ်က္စိလည္ကုန္တယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ႐ုတ္တရက္ ထေထာက္ခံလိုက္ေတာ့ သူေျပာတာ ေရွ႕ေနာက္ အရမ္းကြာသြားတယ္။ သူတို႔ ၂ ဦးၾကားမွာ သေဘာတူညီမႈ တခုခုရွိမလားမသိဘူး။ တခုခုေတာ့ ရွိႏိုင္တယ္” လို႔ ဧရာဝတီကို ေျပာပါတယ္။

ဦးေရႊမန္းက ၂၀၁၅ မတိုင္မီ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တာက ျပင္ဆင္လိုက္တဲ့ အေျခခံဥပေဒေၾကာင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ႑ိဳင္၊ တရားေရးမ႑ိဳင္၊ ဥပေဒျပဳေရး မ႑ိဳင္ေတြၾကားမွာ မလိုလားအပ္တဲ့ ျပႆနာေတြ၊ တိုင္းျပည္အႏၱရာယ္ျဖစ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ ႏိုဝင္ဘာလေႏွာင္းပိုင္း ဗီအိုေအသတင္းဌာန (ျမန္မာပိုင္း)နဲ႔ ျပဳလုပ္တဲ့ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းခ်က္တခုမွာ ေျပာဆိုပါတယ္။

“ျပင္ဆင္ေရးမွာ ေအာင္ျမင္သြားမယ္ဆိုရင္ ဝန္ႀကီးမ်ားသည္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ေျပာင္းလဲမႈပါသြားရင္ ဒီေန႔ လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ဝန္ႀကီးေတြဟာ တမ်ိဳးတမည္ေတြ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ အဲဒီအတိုင္းပဲ ဒီေန႔ လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ ေဆြးေႏြးေနၾကတဲ့ တရားသူႀကီးခ်ဳပ္မ်ားကိုလည္း လႊတ္ေတာ္က ေရြးခ်ယ္ တာဝန္ေပးတဲ့သူမ်ား ျဖစ္ရမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ အကုန္လံုး ကေမာက္ကမ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီဟာကို အသက္ဝင္ လႈပ္ရွားမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ မ႑ိဳင္ႀကီးသံုးရပ္အတြင္းမွာ မလိုလားအပ္တဲ့ ျပႆနာေတြျဖစ္ၿပီးေတာ့မွ တိုင္းျပည္အတြက္ အႏၱရာယ္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္” လို႔ ဦးေရႊမန္းက ဗီအိုေအကို ေျပာဆိုပါတယ္။

လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဦးေရႊမန္းရဲ႕ ေျပာဆိုခ်က္ကို သေဘာမတူဘဲ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ဖို႔ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ ေထာက္ခံမႈ၊ လူထုရဲ႕ေထာက္ခံမႈရွိရင္ ျပင္ဆင္ႏိုင္ေပမယ့္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ေပၚလာမယ့္ လႊတ္ေတာ္သစ္က်မွ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္မယ္လို႔ ေျပာဆိုတဲ့ ဦးေရႊမန္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို နားမလည္ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။

“အေျခခံဥပေဒကို ၂၀၁၅ မတိုင္မီ ျပင္ဆင္မယ္ဆိုရင္လည္း ရပါတယ္။ မ႑ိဳင္ေတြၾကားမွာ ျပႆနာမျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္လိုက္တဲ့ ၂၀ဝ၈ ဖြဲ႕ စည္းပံု အေျခခံဥပေဒသည္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ေပၚေပါက္လာမယ့္ ပထမဆံုး လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမွာ တရားဝင္ အသက္ဝင္မယ္ဆိုတဲ့ ျပ႒ာန္းခ်က္တခု ဥပေဒေတြထဲမွာ ထပ္ျဖည့္လိုက္ရင္ကိုရၿပီပဲ။ ဆိုလိုတာက ျပင္ဆင္တာ ေတြအကုန္လံုးကို ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္မီလုပ္၊ ျပင္ဆင္ခ်က္ေတြအသက္ဝင္မွာက ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး လႊတ္ေတာ္ ေခၚၿပီဆိုတာနဲ႔ အသက္ဝင္မယ္ဆိုတဲ့ ျပ႒ာန္းခ်က္ပဲ လုပ္ေပးဖို႔ပဲလိုတယ္။ ဦးေရႊမန္းကို နားမလည္ႏိုင္ ေတာ့ဘူး” လို႔ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တဦးက သံုးသပ္ပါတယ္။

လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ကိုယ္တိုင္ နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနရတဲ့ ဦးေရႊမန္းကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေထာက္ခံေနတာကလည္း သူတို႔ ၂ ဦးၾကားမွာ အေပးအယူ ရွိေနတယ္ဆိုတဲ့ သံသယကို ပိုမိုခိုင္မာေစတယ္လို႔ တခ်ိဳ႕လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြက ဆိုပါတယ္။

အျခားတဖက္မွာလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD က ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ အခ်ိဳးက်ကိုယ္စားျပဳ ေရြးေကာက္ပြဲစနစ္ (PR) ကို ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္းက အေျခခံဥပေဒနဲ႔ ကိုက္ညီမႈမရွိတဲ့အတြက္ မဲအမ်ားဆံုးအႏိုင္ရတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲစနစ္ (FPTP) ကိုသာက်င့္သံုးဖို႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္မွာ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္မွာ ေကာ္မတီဖြဲ႕၊ အခ်ိန္မ်ားစြာေပးၿပီး ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရတဲ့ PR စနစ္ကို ဦးေရႊမန္းရဲ႕ ေၾကညာခ်က္တခုတည္းနဲ႔ အဆံုးသတ္ခဲ့ရတဲ့ အတြက္ PR ေထာက္ခံတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ဦးေရႊမန္းကို အေတာ္ကိုမေက်မနပ္ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ရွမ္းတိုင္းရင္းသား ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီမွ သီေပါၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးရဲထြန္း၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အင္အားစုပါတီမွ ပုဇြန္ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေအာင္ဇင္တို႔က PR ကို လႊတ္ေတာ္မွာ ႀကိဳတင္အသိမေပးဘဲ ႐ုတ္တရက္ ရပ္ဆိုင္းမႈအေပၚ ဦးေရႊမန္းကို ေဝဖန္ခဲ့ၾကၿပီး အဲဒီေဝဖန္ခ်က္ေတြမွာ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒နဲ႔ လႊတ္ေတာ္ကို ေလးစားမႈမရွိတဲ့ ေျပာဆိုခ်က္ေတြပါဝင္လို႔ဆိုၿပီး ဦးရဲထြန္းနဲ႔ ဦးေအာင္ဇင္ကို သတိေပးဖို႔ သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံေရးပါတီတာဝန္ခံေတြကို ဦးေရႊမန္းက ေခၚယူေျပာဆိုခဲ့ပါေသးတယ္။

ဦးေရႊမန္းနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ရဲ႕ အတိုင္အေဖာက္ညီေနတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ သီေပါၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးရဲထြန္းက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးေရႊမန္းအၾကားမွာ ၂၀၁၅ အလြန္ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းအတြက္ အေပးအယူေတြ  ဖန္တီးထားသလားလို႔ ေမးခြန္းထုတ္ပါတယ္။

“ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲစနစ္ကို ေျပာင္းလဲျခင္းမျပဳေတာ့ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တာ၊ ေရြးေကာက္ပြဲစနစ္ မျပင္ရင္ NLD က လာမယ့္လႊတ္ေတာ္မွာ အင္အားႀကီးပါတီျဖစ္မယ္။ ပုဒ္မ ၅၉(စ) ကို ျပင္ေပးဖို႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုးႀကိဳးစားေပးမယ္၊ ျပင္ေပးတာ ေအာင္ျမင္ရင္ေတာင္မွ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ လႊတ္ေတာ္သစ္ေတြ ေပၚလာၿပီးေနာက္ပိုင္းမွ အဲဒါကိုက်င့္သံုးႏိုင္မယ္လို႔ ေျပာလိုက္တာ။ အဲဒီအခ်က္ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း မွန္ကန္ေၾကာင္းေထာက္ခံလိုက္တာ။ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲေနာက္ပိုင္း သမၼတလုပ္ခ်င္တယ္လို႔ ထပ္ေျပာလိုက္တာ။ ဦးဟံသာျမင့္က ဦးေရႊမန္း သမၼတျဖစ္ေရး NLD က ေထာက္ခံသြားမယ္လို႔ေျပာခဲ့တာ။ အဲဒါေတြကိုေထာက္လိုက္ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၂၀၂၀ က်မွ သမၼတလုပ္ဖို႔ ၅၉(စ) ကို ျပင္ထားေပးမယ္၊ အခုလို ႀကိဳးစားေပးမႈအတြက္ ၂၀၁၅ အလြန္မွာ NLD က ဦးေရႊမန္း သမၼတျဖစ္ဖို႔ ေထာက္ခံေပးဖို႔ အျပန္အလွန္ သေဘာတူထားၾကၿပီလားလို႔ စဥ္းစားစရာျဖစ္တယ္” လို႔ ဦးရဲထြန္းက သူရဲ႕လူမႈကြန္ရက္ ေဖ့စ္ဘုတ္စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးသားထားပါတယ္။

NLD ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးဟံသာျမင့္က ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး NLD အေနနဲ႔ သမၼတေလာင္းရာထူးအတြက္ ကိုယ္ပိုင္ကိုယ္စားလွယ္မရွိခဲ့ရင္ လက္ရွိ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ နာယကလည္းျဖစ္ အာဏာရ ျပည္ေထာင္စု ႀကံ့ခိုင္ေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီ ဥကၠ႒လည္းျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း သူရဦးေရႊမန္းကို ေရြးေကာင္းေရြးႏိုင္တယ္လို႔ စက္တင္ဘာလကုန္ပိုင္း ထြက္ရွိလာတဲ့ Reuters သတင္းတရပ္မွာ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ NLD ဘက္က ဒီသတင္းမဟုတ္မွန္ဘူးလို႔ ျငင္းပယ္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီသတင္းက ခိုင္မာတယ္လို႔ Reuters သတင္းဌာနမွ သတင္းေထာက္တဦးက ဧရာဝတီကို အတည္ျပဳ ေျပာဆိုပါတယ္။

ဦးေရြမန္းရဲ႕ လႊတ္ေတာ္တြင္း ေဆာင္ရြက္ခ်က္နဲ႔ ေရွ႕ေနာက္မညီတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေျပာဆိုခ်က္ေတြကလာမယ့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအနာဂတ္မွာ သူတို႔ ၂ ဦး ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္မယ့္အေျခအေန ရွိေနတာကို ေပၚလြင္ေစတယ္လို႔ ႏိုင္ငံေရးသမား တခ်ိဳ႕ကသံုးသပ္ပါတယ္။

“သမၼတဦးသိန္းစိန္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး သမားအျဖစ္ယံုၾကည္ပါတယ္” ဆိုၿပီး NLD ပါတီကို ျပန္လည္မွတ္ပံုတင္၊ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ခဲ့တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ “ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အလုပ္မျဖစ္ဘူး” ဆိုၿပီး ျပင္ဆင္ေျပာဆိုခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ေထာက္ခံခ်က္ေၾကာင့္ အေမရိကန္အပါဝင္ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ ထိေတြ႕ဆက္ဆံခြင့္ေတြရရွိခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပသမဂၢက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပယုဂ္တခုအျဖစ္ သေဘာထားဆက္ဆံတာမ်ိဳးအထိ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရနဲ႔ နီးနီးကပ္ကပ္ ဆက္ဆံလာတာမို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ လူပုဂၢိဳလ္အေပၚအေျခခံတဲ့ ႏိုင္ငံေရးမူဝါဒ အမွားတခုအျဖစ္ ႏိုင္ငံေရးအသိုင္းအဝိုင္းက ႐ႈျမင္သံုးသပ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ သူရဦးေရႊမန္းနဲ႔ တပူးတြဲတြဲ ေတြ႕ျမင္ရၿပီး လႊတ္ေတာ္တြင္းနဲ႔ လႊတ္ ေတာ္ျပင္ပမွာ နီးကပ္တဲ့ ဆက္ဆံေရးရွိေနပါတယ္။

ျပည္သူနဲ႔ ပါတီအဖြဲ႕အစည္းကို အေျခမခံဘဲ လူပုဂၢိဳလ္အေပၚ အေျခခံတဲ့ ႏိုင္ငံေရးမူဝါဒ၊ ႏိုင္ငံေရးစနစ္၊ ႏိုင္ငံေရး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြမွာ အမွားအယြင္းႀကံဳေတြ႕ေနရတာမို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔  အရင္ထက္ပိုၿပီး သတိထားသင့္တယ္လို႔ ေဝဖန္သတိေပးမႈေတြ ရွိေနပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးေလ့လာသံုးသပ္သူ ေဒါက္တာရန္မ်ိဳးသိမ္းကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ ကိုယ္တိုင္က ႐ိုးသားမႈရွိေပမယ့္ တဖက္က ႏိုင္ငံေရးအရ အသံုးခ်ခ်င္လို႔ လွည့္စားမယ့္အေျခအေနေတြ ရွိေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

“သေဘာတူညီခ်က္တခုကို ေဒၚစုနဲ႔ ဦးေရႊမန္း ၂ ေယာက္တည္း ႀကိဳၿပီးယူလို႔ရတယ္။ ၿပီးရင္ ဒီ သေဘာတူညီခ်က္ကို က်န္တဲ့သူေတြပါ သေဘာတူတဲ့ အေနအထားမ်ိဳး ေရာက္ေအာင္လုပ္ႏိုင္မွ ဒီသေဘာတူညီခ်က္က ေရရွည္အက်ိဳးရွိမွာ။ အလုပ္ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ဒီေနရာမွာ စိုးရိမ္ရတာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔ အလွည့္စားခံရမယ့္ အေနအထားပဲ။ ႏိုင္ငံေရးမွာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က ႐ိုး႐ိုးသားသားနဲ႔လုပ္ေသာ္လည္းပဲ တဖက္က ကိုယ္႐ိုးသားသလို လိုက္မလုပ္ဘူးဆိုရင္ လွည့္စားခံရတတ္တဲ့ သေဘာသဘာဝရွိတာကိုေတာ့ သတိျပဳဖို႔ေကာင္းတယ္” လို႔ ေဒါက္တာရန္မ်ိဳးသိမ္းက သံုးသပ္ပါတယ္။

လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဦးေရႊမန္းၾကားမွာ ျပည္သူေတြမသိႏိုင္တဲ့၊ မျမင္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတူညီခ်က္ေတြရွိခဲ့ရင္ အဲဒီပြင့္လင္းျမင္သာမႈမရွိတဲ့ ႏွစ္ပါးသြားႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္နဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ျပည္သူနဲ႔ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ေထာက္ခံယံုၾကည္မႈ မရွိေတာ့တဲ့ အေျခအေနေတြ ေပၚထြန္းလာႏိုင္တယ္လို႔ သတိေပးေျပာဆိုပါတယ္။

သာလြန္ေဇာင္းထက္ႏွင့္ ထက္ႏိုင္ေဇာ္ ပူးေပါင္းေရးသားသည္။

The post အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ ႏွစ္ပါးသြား ႏိုင္ငံေရး appeared first on ဧရာ၀တီ.

စာေရးဆရာႏွင့္ ၿဗိတိသွ်  အရပ္ဘက္ အရာရွိေဟာင္း တဦးျဖစ္သည့္ ေမာရစ္ေကာလစ္ (Maurice Collis) သည္ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္သြားရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းမွ ရွမ္းျပည္နယ္သို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ သူ၏ ခရီးစဥ္အတြင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ ပထမရပ္ နားသည့္အခ်ိန္တြင္ အင္းလ်ားကန္အတြင္းရွိ “ကြ်န္းေပၚမွ အိမ္ကေလး”  တြင္ လာေရာက္တည္းခိုရန္ အဂၤလိပ္အမ်ိဳးသား မိတ္ေဆြတေယာက္ကဖိတ္ ၾကားခဲ့သည္။

သူေရးသားခဲ့ေသာ “ေနဝင္ဘုရင္မ်ား” စာအုပ္ တြင္ ေမာရစ္ေကာလစ္က ထိုအိမ္ေလးတြင္ ေတြ႕ခဲ့ရသည့္ တ႐ုတ္ေၾကြထည္မ်ား၊ ပါရွန္း ေကာေဇာမ်ား၊ ေၾကးျဖင့္ သြန္းေလာင္းထားသည့္ စည္ႀကီးမ်ား၊ ေျပာင္လက္ေနေအာင္ ဖေယာင္းတိုက္ထားသည့္ ၾကမ္းျပင္၊ အျဖဴေရာင္အေမႊးပြ ေခြးေလးတေကာင္ တို႔ႏွင့္အတူ ထင္ရွားသည့္ ျမန္မာပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဦးဘဉာဏ္၏ လက္ရာပန္းခ်ီကားမ်ားေၾကာင့္ စိတ္ ခ်မ္းေျမ႕ခဲ့ရေၾကာင္း ေရးသားထားသည္။ ထိုအိမ္ကို ေက်ာ္ၾကားသည့္ တ႐ုတ္သူေဌးႀကီး လင္ခ်င္းေခ်ာင္း (Lim Chin Tsong) စတင္ၿပီး ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာလာခါစ အခ်ိန္က ေဆာက္လုပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟုလည္း စာေရးဆရာက အတိုခ်ဳပ္ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ေမာရစ္ေကာလစ္ သြားေရာက္တည္းခိုသည့္ အခ်ိန္မွာေတာ့ လင္ခ်င္းေခ်ာင္း ကြယ္လြန္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။

လင္ခ်င္းေခ်ာင္းသည္ တ႐ုတ္လူမ်ိဳး စီးပြားေရး  လုပ္ငန္းရွင္ႀကီး တဦးျဖစ္ၿပီး ေရာ္ဘာပင္ စိုက္ပ်ိဳးျခင္း၊ အထည္အလိပ္လုပ္ငန္း၊ ဆန္ႏွင့္ဆီ ကုန္သြယ္ျခင္း၊ သတၲဳတူးေဖာ္ျခင္းႏွင့္ ဘဏ္လုပ္ငန္း က႑မ်ားတြင္ သူ၏ စီးပြားေရးအင္ပါယာကို ေအာင္ျမင္စြာ တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့သည္။ သူက တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ဖူက်န္႔ (Fujian) ျပည္နယ္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်လာသည့္ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးတဦး၏ သားျဖစ္သည္။ ၁၈၆၁ ခုႏွစ္တြင္ လင္ခ်င္းေခ်ာင္း၏ ဖခင္ျဖစ္သူ Lim Soo Hean ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီး ဆန္အေရာင္းအဝယ္ႏွင့္ စိုက္ပ်ိဳးေရး ထြက္ကုန္မ်ား ေရာင္းခ်ျခင္း စတင္ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ေအာက္ျမန္မာႏိုင္ငံကို ၿဗိတိသွ်တို႔က သိမ္းပိုက္ထားၿပီး ျမန္မာဘုရင္ မင္းတုန္းမင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေနဆဲျဖစ္သည့္ အထက္ျမန္မာႏိုင္ငံကိုပါ သိမ္းပိုက္ယူႏိုင္ရန္ ျပင္ဆင္ေနသည့္အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ၿဗိတိသွ်တို႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည့္ ရန္ကုန္၌ စီးပြားေရး လုပ္ကိုင္ရာတြင္ အၿပိဳင္အဆိုင္မ်ားသည္။ ထို႔အျပင္ သူ၏ အဓိကအတားအဆီးျဖစ္သည့္ ပညာေရး အားနည္းမႈကို Lim Soo Hean သတိျပဳမိခဲ့သည္။ သူက ဥေရာပတိုက္သားမ်ား၊ အိႏၵိယႏိုင္ငံသားမ်ား အပါအဝင္ ႏိုင္ငံျခားသား ကုန္သည္မ်ားႏွင့္ အဂၤလိပ္ ဘာသာျဖင့္ ေျပာဆိုဆက္ဆံႏိုင္ျခင္း မရွိေပ။

ထိုေၾကာင့္ အသက္ ၁၆ ႏွစ္ အရြယ္ရွိၿပီျဖစ္ေသာ သားျဖစ္သူ လင္ခ်င္းေခ်ာင္းကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ စိန္႔ေပါလ္ ေက်ာင္းႏွင့္ ရန္ကုန္ေကာလိပ္တြင္ ပညာသင္ၾကား ေစခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူ႔သားက လုပ္ငန္းမ်ား ကိုအေမြဆက္ခံၿပီး အေရွ႕ေတာင္အာရွတြင္ အေအာင္ ျမင္ဆံုး စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားထဲမွ တခုအျဖစ္ တည္ေထာင္ႏိုင္ခဲ့သည္ကို Lim Soo Hean ျမင္မသြားခဲ့ရပါ။

၁၈၈၅ ခုႏွစ္တြင္ Lim Soo Hean ကြယ္လြန္သြားသည့္အခါ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား ကို ဆက္ခံလုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္ထဲတြင္ပင္ ၿဗိတိသွ် တပ္ဖြဲ႕မ်ား မႏၱေလးသို႔ခ်ီတက္ၿပီး သီေပါမင္းႏွင့္ မိဖုရားတို႔ ပါေတာ္မူသည္။ ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုးလည္း ၿဗိတိသွ်တို႔ လက္ေအာက္သို႔ က်ေရာက္သြားခဲ့ရသည္။

ငယ္ရြယ္ၿပီးတက္ၾကြေသာ လင္ခ်င္းေခ်ာင္း သည္ ပင္လယ္ကူး သေဘၤာမ်ား ဝယ္ယူျခင္း၊ ႏိုင္ငံျခားသို႔ ဆန္တင္ပို႔ျခင္း၊ သူ၏ သေဘၤာလုပ္ငန္းကို စင္ကာပူ၊ ပီနန္၊ ေဟာင္ေကာင္၊ ကြမ္တံု (Guangdong) ႏွင့္ အမြိဳင္ (ဌငောနည) တို႔အထိ တိုးခ်ဲ႕ျခင္း အားျဖင့္ စီးပြားေရးအင္ပါယာကို ခ်ဲ႕ထြင္ႏိုင္ရန္ အတြက္ စတင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။

ထိုေခတ္ကာလက စီးပြားေရးသမားမ်ားထဲတြင္ တ႐ုတ္သူေဌး လင္ခ်င္းေခ်ာင္းကို ပါရမီရွိၿပီး နည္းဗ်ဴဟာေျမာက္စြာ ေတြးေခၚစဥ္းစားႏိုင္စြမ္း ရွိသူအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳၾကသည္။ သူ၏ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ ထုတ္ကုန္ပစၥည္းမ်ားတြင္ “က်င္တဲ့” (Xie De) အမွတ္တံဆိပ္ကို အသံုးျပဳ၍ သိသာထင္ ရွားေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ မၾကာမီမွာပင္ လန္ဒန္တြင္ အေျခစိုက္သည့္ ေရနံကုမၸဏီႀကီး တခုျဖစ္ေသာ ဘားမားေရနံ ေကာ္ပိုေရးရွင္း (BOC) ႏွင့္ သေဘာ တူညီမႈရရွိၿပီး BOC ထုတ္ကုန္မ်ားအတြက္ ေဒသတြင္း တဦးတည္းကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ေရနံလုပ္ငန္းတြင္ ပါဝင္လုပ္ကိုင္ခြင့္ရရွိခဲ့ျခင္း သည္ လင္ခ်င္းေခ်ာင္းကို ပိုမိုခ်မ္းသာၾကြယ္ဝေစခဲ့ၿပီး ပင္လယ္ရပ္ျခားတြင္ အေျခစိုက္သည့္ အခ်မ္းသာဆံုး တ႐ုတ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားထဲမွ တေယာက္ျဖစ္လာခဲ့သည္။

လင္ခ်င္းေခ်ာင္းသည္ ထည္ထည္ဝါဝါ ေနထိုင္ တတ္သူတေယာက္ျဖစ္သလို ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ရက္ေရာတတ္သူ တေယာက္အျဖစ္ လူသိမ်ားသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ား အဂၤလိပ္စာသင္ၾကားေရးအတြက္ ေက်ာင္းတေက်ာင္း တည္ေထာင္ရန္ႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအတြက္ ေဆး႐ံုေဆာက္လုပ္ရန္ ေငြေၾကးလွဴဒါန္းခဲ့သည္။ ၁၉၀၅ ခုႏွစ္တြင္ သူႏွင့္ သူ၏စီးပြားဖက္မ်ားက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ အဂၤလိပ္ႏွင့္ တ႐ုတ္ကျပား ေယာက်ာ္းေလးမ်ားႏွင့္ မိန္းကေလးမ်ားအတြက္ ေက်ာင္းမ်ားတည္ေထာင္ ေပးခဲ့သည္။ ေနာက္ ၂ ႏွစ္ၾကာသည့္အခါ လင္ခ်င္းေခ်ာင္းေက်ာင္းဟု တရားဝင္သိၾကသည့္ သူ၏ ကိုယ္ပိုင္ေက်ာင္းကို တည္ေထာင္ခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္က ပညာေရးကိုျမႇင့္တင္ရန္ တ႐ုတ္လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးတဦး၏ အားထုတ္မႈကို သိရွိသူသည္ ေက်နပ္ႏွစ္သက္မိေပလိမ့္မည္။ အထူးသျဖင့္ ယေန႔ေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ တ႐ုတ္စီးပြားေရးသမားမ်ား၏ ေလာဘႏွင့္ယွဥ္ေသာ အျပဳအမူမ်ားကို ေတြ႕ရွိေနရသည့္အတြက္ ျဖစ္ပါသည္။

လင္ခ်င္းေခ်ာင္းေက်ာင္းသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္တြင္ရွိၿပီး အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွ ဆရာမ်ားကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္ လစာေပး၍ခန္႔ထားသည္။ အဆိုပါေက်ာင္းမွ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးထားသည့္ ပညာတတ္ အေျမာက္အျမား ေပၚထြက္ခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ လာေရာက္ပညာသင္ယူၾကသည့္ ေဟာင္ေကာင္ႏွင့္ မကာအိုမွ ေက်ာင္းသားမ်ားလည္း ပါဝင္သည္ဟု သမိုင္းမွတ္တမ္းတခ်ိဳ႕အရ သိရသည္။

လင္ခ်င္းေခ်ာင္းသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဥပေဒျပဳ ေကာင္စီ၏အဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္လည္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၁၉ ခုႏွစ္တြင္ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ဘြဲ႕ (OBE) ခ်ီးျမႇင့္ျခင္းခဲ့ရသည္။ ပထမကမၻာစစ္ အတြင္းတြင္ ရန္ပံုေငြလွဴဒါန္းခဲ့၍ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္မွ Turf ကလပ္ႏွင့္ လင္ခ်င္းေခ်ာင္း ပိုလိုကလပ္တြင္ ဩဇာႀကီးသည့္ အဖြဲ႕ဝင္တေယာက္လည္း ျဖစ္လာခဲ့သည္။ လင္ခ်င္းေခ်ာင္း ပိုလိုကလပ္သည္ သူေသဆံုးၿပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္းအထိ ဆက္လက္ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့သည္။

စာေရးဆရာ ေမာရစ္ေကာလစ္ သြားေရာက္တည္းခိုခဲ့သည့္ အင္းလ်ားကန္အတြင္းမွ အိမ္ကေလးႏွင့္ မ်ားစြာအလွမ္းမကြာေသာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ကုကၠိဳင္းလမ္း (ယခု ကမၻာေအးဘုရားလမ္း) တြင္ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္ၿပီး တန္ဖိုးႀကီးမားသည့္ ေနအိမ္တလံုးကို လင္ခ်င္းေခ်ာင္းက ၁၉၁၇ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ေဆာက္လုပ္ခဲ့သည္။ အနီေရာင္အုတ္မ်ား၊ အစိမ္းေရာင္ အုတ္ၾကြပ္မ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားသည့္ အထပ္ ၅ ထပ္ပါဝင္ေသာ အေဆာက္အအံုသည္ ေဘဂ်င္း ၿမိဳ႕ရွိ Yihe Yuan ေႏြရာသီနန္းေတာ္မွ Fu Xiang ပြဲၾကည့္စင္ႏွင့္ ဆင္တူေသာ္လည္း အမွန္တကယ္အားျဖင့္ အေရွ႕တိုင္းႏွင့္ အေနာက္တိုင္း ဗိသုကာ ဒီဇိုင္းမ်ားကို ေရာေမႊထားျခင္းျဖစ္သည္။ အခ်ိန္ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ရၿပီး ကုန္က်ေငြ ႐ူပီး ၂ သန္းဝန္းက်င္ခန္႔  ရွိသည္ဟု သတင္း အခ်ိဳ႕က ခန္႔မွန္းေဖာ္ျပခဲ့ၾကသည္။

အိမ္အတြက္ တ႐ုတ္ႏွင့္ အီတလီႏိုင္ငံမွ ဒီဇိုင္နာမ်ားျပဳလုပ္သည့္ ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ လက္မႈလက္ရာမ်ား ႏိုင္ငံျခားမွ ဝယ္ယူတင္သြင္းခဲ့သည္။ အတြင္းပိုင္းဒီဇိုင္းမ်ား ျပဳလုပ္ရန္အတြက္ အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွ ထင္ရွားသည့္ ပန္းခ်ီဆရာမ်ားကို ဖိတ္ေခၚခဲ့ သည္။ အိမ္ကိုအလွဆင္ရန္ ဖိတ္ေခၚခဲ့သူမ်ားထဲတြင္ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး ဒီဇိုင္နာ၊ သ႐ုပ္ေဖာ္ပညာရွင္ႏွင့္ ပန္းခ်ီဆရာ Ernest Procter ႏွင့္ သူ၏ဇနီးျဖစ္သူ ပန္းခ်ီဆရာမ Dod Procter တို႔ ပါဝင္ခဲ့ၾကသည္။

သူ၏ေနအိမ္ကို လင္ခ်င္းေခ်ာင္း နန္းေတာ္ဟု သိခဲ့ၾကၿပီး ေဒသခံမ်ားက ခ်င္းေခ်ာင္းနန္းေတာ္ဟု ေခၚေဝၚခဲ့ၾကသည္။ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝမႈကို ေဖာ္ျပေနသည့္ ခ်င္းေခ်ာင္းနန္းေတာ္တြင္ ေပ်ာ္စရာပါတီပြဲမ်ား မည္မွ်အထိ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ကို မွတ္တမ္းမွတ္ရာ မရွိခဲ့ေသာ္လည္း ၁၉၂၀ ခုႏွစ္တြင္ ျပင္သစ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ Georges Clemenceau အေရွ႕ေတာင္အာရွသို႔ ခရီးထြက္ရင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာရာ Georges Clemenceau ကို သူ၏ေနအိမ္သို႔ ဖိတ္ေခၚၿပီး ဧည့္ခံခဲ့သည္။

၁၉၂၁ ခုႏွစ္တြင္ ၿဗိတိသွ်အစိုးရက အိႏၵိယႏိုင္ငံမွအပ အျခားႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ဆန္တင္ပို႔ေရာင္းခ်ျခင္းကို ပိတ္ပင္လိုက္သည့္အခါ လင္ခ်င္းေခ်ာင္း၏ ေအာင္ျမင္မႈ အရွိန္အဟုန္မ်ား ထိခိုက္ရပ္ဆိုင္းသြားရသည္။ မၾကာမီမွာပင္ ေဈးကြက္လည္း ပ်က္စီးသြားရသည္။ သူ၏ ဝင့္ၾကြားထည္ဝါသည့္ ေနထိုင္မႈမ်ားေၾကာင့္ BOC ကုမၸဏီက တဦးတည္းကိုယ္စားလွယ္ ေပးထားျခင္းကို ႐ုပ္သိမ္းလိုက္ျခင္းက သူ၏ကုမၸဏီကို ၿပိဳလဲက်ဆံုးေစခဲ့သည္ဟု တခ်ိဳ႕က ယူဆၾကသည္။ ႐ုတ္ျခည္းဆိုသလို သူ စီးပြားပ်က္ခဲ့ရ၏။ သူ၏ ႐ိုးရြိဳက္စ္ကားမ်ား အပါအဝင္ ပိုင္ဆိုင္မႈမ်ားကို ေရာင္းခ်ခဲ့ရၿပီး မိတ္ေဆြမ်ားထံမွ စတင္ၿပီး ေငြေခ်း ငွားရေတာ့သည္။ လင္ခ်င္းေခ်ာင္း၏ ေနာက္ဆံုးေန႔ ရက္မ်ားတြင္ တခ်ိန္က ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝခဲ့ေသာ တ႐ုတ္သူေဌးႀကီးသည္ ဆင္းရဲသားတေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ခ်င္းေခ်ာင္းနန္းေတာ္ႀကီး ဖြင့္လွစ္ၿပီး ေနာက္ ၃ ႏွစ္အၾကာ ၁၉၂၃ ခု ႏွစ္တြင္ လင္ခ်င္း ေခ်ာင္း ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ခ်င္းေခ်ာင္းနန္းေတာ္သည္ ဂ်ပန္ လူမ်ိဳး ေၾကြးရွင္တေယာက္၏လက္သို႔ ပထမဆံုး ေရာက္ရွိသြားသည္။ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္မွ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဂ်ပန္တို႔ အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္အခါတြင္ ေရဒီယို အသံလႊင့္ဌာနအျဖစ္ အသံုးျပဳခဲ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အိႏၵိယလူမ်ိဳး စီးပြားေရးသမားမ်ား လက္ေအာက္သို႔ ေရာက္ရွိသြားၿပီး ၁၉၅၀ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာအစိုးရက ကေမၻာဇရိပ္သာ အမည္ျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဧည့္ေဂဟာအျဖစ္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ယဥ္ေက်းမႈဝန္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္မွ အႏုပညာဦးစီးဌာနက အေဆာက္အအံု အတြင္းတြင္ ႐ံုးတခုႏွင့္ အႏုပညာသင္တန္းေက်ာင္းတခု ဖြင့္လွစ္ထားသည္။

လင္ခ်င္းေခ်ာင္း၏ က်ဆံုးမႈႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အတက္အက် အေျခအေနမ်ားကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည့္ ခ်င္းေခ်ာင္းနန္းေတာ္သည္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာကို ျဖတ္ေက်ာ္ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ယေန႔ေခတ္ ခ်င္းေခ်ာင္းနန္းေတာ္တြင္ ထိုေနရာတဝိုက္၌ ေနထိုင္ ၾကေသာ ကေလးငယ္မ်ား ေဆာ့ကစားေနၾကၿပီး ေခြးေလေခြးလြင့္မ်ားက စူးစမ္းလိုစိတ္ျဖင့္ ေရာက္ လာၾကသည့္ ဧည့္သည္လူစိမ္းမ်ားကို အေႏွာင့္ အယွက္ေပးၾကသည္။ ယဥ္ေက်းမႈဝန္ႀကီးဌာနမွ စိတ္႐ႈပ္ေထြးေနပံုရသည့္ တာဝန္ရွိသူမ်ားက ဧည့္သည္မ်ားကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္ခြင့္မေပးပါ။ ခန္းမအတြင္း ႏွင့္ ဒုတိယထပ္မွ ပန္းခ်ီလက္ရာမ်ား၊ အျပင္အဆင္ မ်ားကို မည္သူမွ် ျမင္ေတြ႕ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ၄င္းတို႔ကို ဖယ္ရွားခံခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ လင္ခ်င္းေခ်ာင္း၏ ေနအိမ္ေဟာင္းသည္ အမွန္တကယ္ ျပင္ဆင္မႈတခုအတြက္ အသင့္ျဖစ္ေနသည့္ အသြင္ရွိပါသည္။

လတ္တေလာရရွိသည့္ သတင္းမ်ားအရ ႏွစ္ ၁၀ဝ ျပည့္အခမ္းအနား နီးကပ္လာသည့္အခ်ိန္တြင္ ယဥ္ေက်းမႈဝန္ႀကီးဌာနက ခ်င္းေခ်ာင္းနန္းေတာ္ကို ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္အျဖစ္သတ္မွတ္ရန္ သေဘာ တူညီလိမ့္မည္ဟုသိရသည္။ ေရွးေဟာင္းသုေတသန၊ အမ်ိဳးသားျပတိုက္ႏွင့္ စာၾကည့္တိုက္ ဦးစီးဌာန၊ ရန္ကုန္တိုင္း ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး ဦးေက်ာ္ၫြန္႔က ဧရာဝတီသို႔ မၾကာေသးမီက ေျပာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။  ကိုလိုနီေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အေရးပါသည့္ ေနရာမွ ပါဝင္ခဲ့ေသာ၊ ေအာင္ျမင္သည့္ ပညာေရး စီမံကိန္းအခ်ိဳ႕ကို ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ခဲ့ေသာ ကြယ္လြန္သူ လင္ခ်င္းေခ်ာင္းသည္လည္း သူ႔ကို အသိ အမွတ္ျပဳသည့္အတြက္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္ပါလိမ့္မည္။

(၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ႏိုင္ဝင္ဘာလထုတ္ The Irrawaddy မဂၢဇင္းပါ Aung Zaw ၏  The House on an Island  ကို ဘာသာျပန္ဆိုသည္။)

The post ႏွစ္ ၁၀ဝ ျပည့္ေတာ့မယ့္ ခ်င္းေခ်ာင္းနန္းေတာ္ appeared first on ဧရာ၀တီ.

သ႐ုပ္ေဖာ္ပုံ စိုး၀င္းၿငိမ္း

ေထာင္ျပင္ရွိ ဝန္ထမ္းအိမ္ရာမွ မိမိတို႔ မိသားစုမ်ား၏ လံုၿခံဳေရးကို စိုးရိမ္လာၾကၿပီး ဝန္ထမ္းအခ်ိဳ႕က လုပ္ငန္းခြင္ကို စြန္႔ခြာ၍ မိသားစုထံ ျပန္သြားၾက၏။ အက်ဥ္းသားမ်ား ကလည္း ေထာင္တြင္း၌ ရွိေသာ ပစၥည္းမ်ားကို စိတ္တိုင္းက် သံုးစြဲၾက၏။ ဖ်က္ဆီးၾက၏။ ဤသို႔ျဖင့္ အက်ဥ္းဦးစီးဌာန၏ ဗဟိုပစၥည္း သိုေလွာင္႐ံုမွ ပစၥည္းမ်ား ေဖာက္ယူၿပီး ဘူးေမွ်ာ္စင္မွ ဝန္ထမ္းအခ်ိဳ႕ႏွင့္ အေပးအယူ လုပ္၍ ခိုးထုတ္ၾက၏။

ဤသို႔ျဖင့္ အက်ဥ္းဦးစီးဌာနႏွင့္ မီးသတ္ ဦးစီးဌာနမွ ၫႊန္ခ်ဳပ္ ဗိုလ္မႉးႀကီး ၂ ဦးသည္ အင္းစိန္ေထာင္ကို လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာျပည္တြင္းမွ အျခားေထာင္မ်ားကို လည္းေကာင္း၊ ေထာင္ဝန္ထမ္းေကာင္းမ်ားကို လည္းေကာင္း၊ ဖ်က္ဆီး၍ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ႏိုင္ငံသားမ်ားအား လိႈင္းႀကီးေလထန္ ခရီးၾကမ္းထဲသို႕ ပထမဆံုး အဓမၼ ေမာင္းထည့္ခဲ့သူမ်ား ျဖစ္လာ ပါေတာ့သည္။

အထက္ပါ ဗိုလ္မႉးႀကီး ၂ ဦး၏ အက်ဥ္းေထာင္ ဖြင့္ေပးေတာ့မည့္ ပဏာမဟန္ျပ စီမံခ်က္ကို အဟုတ္ထင္၍ ေထာင္ အနီးမွ စစ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး အေတြ႔အႀကံဳ ရွိသူမ်ား ႐ိုး႐ိုးသားသား ေကာက္ခ်က္ထုတ္၍ စာေရးသူအား သတင္းေပး သည္ကို စာေရးသူက ေထာင္ဝန္ထမ္း မိသားစုမ်ားထံမွ ရေသာသတင္းမ်ားႏွင့္ ေပါင္းစပ္ခန္႔မွန္းၿပီး အင္းစိန္ေထာင္ ဆူပူမႈ ျဖစ္ပြား၍ လူ ၁၀ဝ၀ ေက်ာ္ခန္႔ ေသေက်ဒဏ္ရာ ရႏိုင္သည္ဟု ခရစၥတိုဖာဂန္းနက္ထံ သတင္းမွားကို ပို႔ခဲ့မိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ခရစၥတိုဖာဂန္းနက္က အေသအေပ်ာက္ ဒဏ္ရာရမႈ စာရင္းမ်ား၍ ၎သတင္းကို ဘီဘီစီသို႔ မပို႔ရဲဘဲ အခ်ိန္ဆြဲၿပီး  သတင္း ခိုင္မာေအာင္ ထပ္မံ စံုစမ္းဖို႔ စာေရးသူအား ေမတၱာရပ္ခံ၏။ မဆလ အစိုးရ၏ ျမန္မာ့အသံႏွင့္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား မွ ည ၈းဝ၀ နာရီသတင္းတြင္ အင္းစိန္ေထာင္ ဆူသည့္သတင္း ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ထူးထူးျခားျခား လႊင့္ထုတ္ခဲ့သျဖင့္သာ စာေရးသူတို႔က မိနစ္ ၂၀ ခန္႔ ေနာက္က်ၿပီးမွ ဘီဘီစီတြင္ ေထာင္ဆူသည့္ သတင္းပါေအာင္ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။

ျမန္မာ့အသံ သတင္းကို နားေထာင္ သံုးသပ္ၾကည့္ေသာ အခါတြင္ စာေရးသူ အေနျဖင့္ အင္းစိန္ေထာင္သတင္း ေနာက္ကြယ္၌ မဟုတ္တာေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့မည္ဟု သံသယ ဝင္စရာမ်ား တသီတတန္းႀကီးကို ေတြးဆလာမိပါ သည္။ ဩဂုတ္လ ၂၇ ရက္ နံနက္ပိုင္းတြင္ ေသနတ္ပစ္ခတ္သံမ်ား ရပ္စဲသြားၿပီးေနာက္ အေျခအေနကို စာေရးသူက ကိုယ္ေတြ႔ႀကံဳသူ အက်ဥ္းသားမ်ားႏွင့္ ဝန္ထမ္းမ်ားအား အင္းစိန္ေထာင္ထဲတြင္ ေမးျမန္းၾကည့္ခဲ့ရာ ေအာက္ပါအတိုင္း အံ့ဩဖြယ္ရာ ထပ္မံသိရွိရပါသည္။

မည္သည့္ လံုၿခံဳေရးဆိုင္ရာ စစ္တပ္၊ ရဲတပ္မွ် ေထာင္ထဲ ဝင္လာျခင္း မရွိ၊ မည္သည့္ အက်ဥ္းဌာန သေႏၶဝန္ထမ္းမွ် ေထာင္ထဲတြင္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္သည္ ကို မေတြ႔ရ။ ေသဆံုးသူ အေလာင္းမ်ားကို အင္းစိန္ေထာင္ ေဆး႐ုံဝင္း အတြင္းႏွင့္ အျခားေနရာမ်ားတြင္ ေျမက်င္းတူး၍ အက်ဥ္းသားမ်ား ကိုယ္တိုင္ ေျမျမႇဳပ္ရွင္းလင္းၾကရသည္ ဆိုပါသည္။ ပြဲၾကည့္ ပရိတ္သတ္လို ထိုင္ၾကည့္ ေနရသည့္ ဝန္ထမ္းမ်ားရွိရာ ဂါတ္ႀကီးေပၚသို႔ လွမ္းေအာ္ အသိေပးၿပီး ျပဳလုပ္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ မီးသတ္ကားမွ ေရမ်ား ေထာင္ဘူးဝမွ ပိုက္သြယ္ေမာင္း ထည့္ေပးသည္ကို အက်ဥ္းသားမ်ားက မိမိ အစီအစဥ္ႏွင့္ လက္ခံရယူၾကရသည္ဟု ဆိုပါသည္။

ဩဂုတ္လ ၂၇ ရက္ ေန႔လယ္ပိုင္းမွစ၍ အက်ဥ္းသား အခ်ဳပ္သားမ်ားကို ဥပေဒ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းႏွင့္ အညီ စစ္ေဆးျခင္း မရွိဘဲ စတင္လႊတ္ေပးမႈကို မူလ သေႏၶဝန္ထမ္း မဟုတ္သည့္ ယူနီေဖာင္း တပိုင္းဝတ္လူစိမ္း ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးမ်ား၏ လမ္းၫႊန္မႈ အတိုင္း ေဆာင္ရြက္ၾကသည္ ဟု ဆိုပါသည္။

ဤသို႔ျဖင့္ ဩဂုတ္လ ၂၇ ရက္ ေန႔လယ္ပိုင္းမွ စ၍ အင္းစိန္ေထာင္အတြင္းမွ အက်ဥ္းသား၊ အခ်ဳပ္သားမ်ား ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ အစိုးရက အရပ္သားျပည္သူမ်ားထံ အႀကံပက္စက္စြာ ေမာင္းထည့္မႈကို ျပဳလုပ္ခဲ့ရာ ဩဂုတ္လကုန္တြင္ ေထာင္ထဲ၌ အက်ဥ္းသား အခ်ဳပ္သားမ်ား မရွိသေလာက္ ေလွ်ာ့နည္းသြားခဲ့ၿပီး  သူခိုးႀကီး ျမင့္သိန္းႏွင့္ ႀကိဳးသမား အုပ္စုဝင္ ၆၂ ေယာက္သာ က်န္ရွိခ်ိန္တြင္ အက်ဥ္းသား လႊတ္ေပးမႈ ရပ္ဆိုင္းခဲ့သည္ ဆိုပါသည္။

အက်ဥ္းသား လႊတ္ေပးမႈ ျပဳလုပ္ရာတြင္ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ အစိုးရသည္ လူထုရိပ္မိမည္ စိုး၍ ရက္ရွည္ဆြဲကာ ေခြ်လႊတ္ရန္ ဒု-ဗိုလ္မႉးႀကီး ၂ ေယာက္အား လွ်ိဳ႕ဝွက္ၫႊန္ၾကားပံုရပါသည္။ ဒု-ဗိုလ္မႉးႀကီး ၂ ေယာက္၏ တပည့္ ယူနီေဖာင္း တပိုင္းဝတ္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကလည္း လႊတ္လူစာရင္းကို ဝါယာလက္စက္ျဖင့္ အၿမဲသတင္းပို႔ခဲ့ ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ အက်ဥ္းသားလႊတ္ႏႈန္း ျမန္ဆန္ မ်ားျပားသြားမႈေၾကာင့္ အထက္ပုဂၢိဳလ္က ၎ယူနီေဖာင္း တပိုင္းဝတ္ မ်ားကို စက္ထဲမွ ႀကိမ္းေမာင္း ဆဲဆိုသံအား အနားရွိ အရပ္သား သေႏၶဝန္ထမ္းမ်ား ကပင္ ၾကားရသည္ဟု ဆိုပါသည္။

စာေရးသူ ေထာင္ျပင္တြင္ ရွိစဥ္က စံုစမ္းမရခဲ့ေသာ စာေရးသူ၏ အမႈသည္ ကရင္သူပုန္ ဗိုလ္ေစာျမင့္သိန္းမွာ မိမိအမႈ ဇာတ္လမ္း အလြဲေျပာ၍ ယူနီေဖာင္း တပိုင္းဝတ္မ်ားကို အယံုသြင္းၿပီး လြယ္ကူစြာပင္ ေထာင္ထဲမွ ထြက္သြားခဲ့သည္ ဆိုပါသည္။ ဂါတ္ႀကီးေပၚရွိ အရပ္သား သေႏၶဝန္ထမ္းမ်ားက ေစာျမင့္သိန္း ေထာင္ျပင္ ထြက္သြားသည္ကို ျမင္ေသာ္ လည္း၊ သူသည္ အခ်ဳပ္အဆင့္သာ ရွိၿပီး ၫႊန္ခ်ဳပ္ ဗိုလ္မႉးႀကီး၏ လူမ်ားကိုယ္တိုင္ လႊတ္ေပးသည္ကို ဘာမွ် သတင္းမပို႔ဘဲ ေနလိုက္ျခင္းျဖင့္ ရက္ပိုင္းအတြင္း ေသဒဏ္ခ်မွတ္ခံရမွာ ေသခ်ာေသာ လူတေယာက္ မေသဘဲ လြတ္ေျမာက္သြားသည့္အတြက္ ဝမ္းသာစရာ ေကာင္းလွပါသည္။

ေစာျမင့္သိန္းမွန္း မသိဘဲ လႊတ္ေပးခဲ့သူမ်ားအား အထက္လူမ်ားက တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းမႈ ရွိခဲ့သည္ဟု သိရပါသည္။

ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ တင္ဦးႏွင့္ ဗိုလ္မႉးႀကီး ဘိုနီတို႔ကိုမူ ဩဂုတ္လ ၂၆ ရက္ေန႔ နံနက္ အင္းစိန္ေထာင္တြင္း အက်ဥ္းသားမ်ား ဆူပူမႈ ျဖစ္စတြင္ပင္ ၎တို႔အား အင္းစိန္တြဲဖက္ ေထာင္ငယ္ အတြင္းသို႔ အျမန္ေျပာင္းေရႊ႕၍ လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထားခဲ့သည္ ဟု ဆိုပါသည္။ ၎တို႔ႏွင့္အတူ မဆလ ေခတ္အတြင္း မဲသေဝါတိုက္ပြဲကို ထိုင္းႏိုင္ငံဘက္ ေက်ာ္နင္း ဝင္ေရာက္ တိုက္ခိုက္သျဖင့္ ေထာင္ခ်ခံရသူ ဗိုလ္မႉးႀကီး မဲသေဝါ လွျမင့္ပါ ပါသြားခဲ့သည္ ဆိုပါသည္။

ဗိုလ္မႉးႀကီး မဲသေဝါလွျမင့္သည္ နဝတအစိုးရ တက္ခါစတြင္ စစ္အစိုးရက ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ၿပီး ဗဟို သမဝါယမ အဖြဲ႔တြင္ ဥကၠ႒ ရာထူး ရခဲ့ပါသည္။ နဝတေခတ္အတြင္း ႀကီးပြားခဲ့ၿပီးေနာက္၊ တပ္ထဲတြင္ ရန္စရွိခဲ့သူက သမဝါယမဝန္ႀကီး ျဖစ္လာေသာ အခါ သမေငြေၾကး အလြဲသံုးမႈျဖင့္ ေထာင္ႏွစ္ေပါင္းရာခ်ီ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံရၿပီး အင္းစိန္ေထာင္ထဲသို႔ ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္ေရာက္လာပါသည္။ ၎ႏွင့္ စာေရးသူသည္ အမွတ္ ၄ တိုက္ (အတို) တြင္ အတူေနခဲ့ဖူးသည္။

ဩဂုတ္လ ၂၆ ရက္ ေထာင္ဆူပူမႈ အေၾကာင္းျပဳ၍ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ အစိုးရက လႊတ္မေပးလိုေသာ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိႀကီးမ်ားႏွင့္အတူ ေမာ္လၿမိဳင္ ေရတပ္စခန္းမွ ပင္လယ္ျပင္ ေရာင္းစားမႈျဖင့္ ေထာင္က်လာသူ ေရတပ္ အရာရွိမ်ားႏွင့္ တပ္သားမ်ားကိုလည္း တြဲဖက္ေထာင္အတြင္း လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာ ေျပာင္းေရႊ႕ထားခဲ့ရာ အေရအတြက္ စုစုေပါင္းမွာ ဆယ္ဂဏန္းမွ် ရွိသည္ ဆိုပါသည္။

မူလ အင္းစိန္ေထာင္ႀကီး အတြင္း ႀကိဳးသမား ၆၂ ေယာက္သာ ရွိသျဖင့္ ဦးတင္ဦး၊ ဦးဘိုနီတို႔ကို စာေရးသူစံုစမ္း ရွာေဖြ မရဘဲ လမ္းစေပ်ာက္ ေနခဲ့ျခင္းမွာ ၎တို႔ကို ေထာင္ဆူစကပင္ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ အစိုးရက ႀကိဳတင္ ႀကံရြယ္ခ်က္ျဖင့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေျပာင္းေရႊ႕ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ျဖစ္၍ အင္းစိန္ ေထာင္မႀကီးႏွင့္ တြဲဖက္ေထာင္ ၂ ေထာင္ေပါင္း လက္က်န္ အက်ဥ္းသားသည္ ၁၀ဝ ဝန္းက်င္သာ ေထာင္ထဲ၌ က်န္ခဲ့ၿပီး အက်ဥ္းသား အခ်ဳပ္သား ၁၀,ဝ၀ဝ ေက်ာ္မွာ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ အစိုးရ သက္တမ္း ၂ ပတ္ခန္႔ အတြင္း ရန္ကုန္တိုင္းအႏွံ႔ ျဖန္႔ၾကက္ခ်ထားခံရသည့္ အေျခအေနသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။

ေကာ့မႉးၿမိဳ႕နယ္၊ ငွက္ေအာ္စမ္း လူငယ္အက်ဥ္းေထာင္ႏွင့္ တံတားကေလး စိတၱဇေဆး႐ုံမွ လႊတ္ေပးခဲ့ေသာ စိတ္ ေဝဒနာရွင္မ်ားကိုပါ ထည့္သြင္းလိုက္လွ်င္ လိႈင္းႀကီးေလထန္ ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္ကား အတြက္ တိုင္းဆူ ျပည္ဖ်က္ ဇာတ္ေကာင္မ်ားကို ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ အစိုးရက ေကာင္းေကာင္းႀကီး ေရြးထုတ္႐ိုက္ကူးႏိုင္ခြင့္ ရခဲ့ျခင္းမွာ ထူး၍ မဆန္းလွပါ။

ဤေနရာတြင္ အလ်ဥ္းသင့္၍ အင္းစိန္ေထာင္ႏွင့္ မတူေသာ စစ္ေတြေထာင္ အျဖစ္အပ်က္ကို စာေရးသူ တင္ျပလို ပါသည္။ တန္ျပန္ သပိတ္ၿဖိဳခြဲေရး ေကာ္မတီမွ အဖ်က္အေမွာင့္ လုပ္ငန္းမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သတိေပးခ်က္ကို စာေရးသူႏွင့္ ရန္ကုန္လူထုထဲ ေရာက္ရွိေအာင္ ျပည္သူ႔ အေထာက္ေတာ္က ဩဂုတ္လ ၂၀ ရက္ ဝန္းက်င္တြင္ သတင္းပို႔ခဲ့ပါသည္။

ရန္ကုန္တြင္ ဩဂုတ္ ၂၄ ရက္ ညမွာပင္ ဦးေနဝင္း၏ ကိုယ္ေရး လံုၿခံဳေရး အရာရွိ ဗိုလ္စည္သူတို႔ ေထာက္လွမ္းေရး အုပ္စုကို အဖ်က္အေမွာင့္ စာရြက္စာတမ္းမ်ားႏွင့္အတူ ပန္းဘဲတန္းၿမိဳ႕နယ္ လူထုက ဖမ္းဆီးေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ဩဂုတ္လ ၂၅ ရက္တြင္ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးႏွင့္အတူ ႏိုင္ငံေရး ဇာတ္လမ္း႐ႈပ္ႏိုင္သည့္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ ရွစ္ေလးလံုးႏွင့္ ဆက္စပ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ဖမ္းဆီးထားသူမ်ားကို မဆလအစိုးရက အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲ ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ဩဂုတ္လ ၂၆ ရက္တြင္ အင္းစိန္ေထာင္ အဆူျပ၍ ဩဂုတ္ ၂၇ မွ စ၍ ရာဇဝတ္သား လူဆိုးမ်ားကိုလည္း ဩဂုတ္လကုန္ စက္တင္ဘာ လဆန္းအတြင္း ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ အစိုးရက ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ျပန္သည္။ ေထာင္ဆူသည္ ဆိုသည္မွာ အိပ္ေဆာင္အခန္း တခန္းဆူ႐ံုႏွင့္ က်န္အခန္းက လိုက္ဆူဖို႔ မလြယ္ေအာင္ အဂၤလိပ္ ကိုလိုနီအစိုးရက ေရးဆြဲေပးခဲ့ေသာ အက်ဥ္းေထာင္ဖြဲ႔စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ပံုစနစ္ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အခန္းမ်ားစြာ ရွိေသာ အိပ္ေဆာင္ တခုလံုးဆူရန္ မလြယ္ပါ။ အေဆာင္အားလံုး၊ တေထာင္လံုး ဆူရန္ လံုးဝ မလြယ္ပါ။

ဩဂုတ္လ  ၂၆ ရက္တြင္ ထူးဆန္းစြာ အင္းစိန္ေထာင္ႀကီး တေထာင္လံုး တၿပိဳင္နက္တည္း ဆူပါသည္။ ပို၍ ထူးဆန္းသည္မွာ စစ္ေတြ၊ ပုသိမ္၊ ေျမာင္းျမ၊ ၿမိတ္အပါအဝင္ ျမန္မာျပည္တဝန္းမွ အျခားအက်ဥ္းေထာင္၊ ရဲဘက္စခန္းမ်ား ပါဆူပူသည္။ ေထာင္ေဖာက္၍ အက်ဥ္းသားလြတ္ ေျပးမႈမ်ား ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။

အဆိုပါ ေထာင္ဆူပူမႈမ်ားကို သက္ဆိုင္ရာေဒသမွ ျပည္သူမ်ားသည္ သမိုင္းအျဖစ္ မွန္ေဖာ္ထုတ္ေရး အတြက္ သက္ဆိုင္ရာ ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ား၊ (အခ်ိဳ႕သည္ ယခု အၿငိမ္းစား ျဖစ္ေနႏိုင္ပါသည္။) ထိုကာလက (ေထာင္ထဲတြင္ ရွိခဲ့ေသာ အက်ဥ္းသား၊ အခ်ဳပ္သားမ်ား၏) ကိုယ္ေတြ႔အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို တိတိက်က် ျဖစ္ႏိုင္သမွ် မွတ္တမ္းျပဳစု ထားေစလိုပါသည္။ ဧရာဝတီ သတင္းဌာနမွတဆင့္ စာေရးသူထံ ေပးပို႔ေစလိုပါသည္။ တႏိုင္ငံလံုးကို ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ အစိုးရလက္ထက္ မဆလ ဂိုဏ္း၏ စနစ္တက် ဖ်က္ဆီးခဲ့ပံုကို စုစည္းေဖာ္ျပလို၍ ျဖစ္ပါသည္။

အက်ဥ္းသားမ်ား ဆူပူ၍ ေထာင္ကို မထိန္းႏိုင္ေတာ့ သျဖင့္ ေထာင္မွ လႊတ္ေပးလိုက္ရ ပါသည္ ဟူေသာ ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ အစိုးရ၏ အေၾကာင္းျပခ်က္သည္ ကမၻာေက်ာ္ ဟာသျပက္လံုး တခုျဖစ္ပါသည္။ ယင္းဟာသျပက္လံုးကို ဂဃနဏ ေထာက္ျပေဝဖန္၍ တရားခံအစစ္ကို ထုတ္ေဖာ္သူ ၈၈ အထိုင္ ႏိုင္ငံေရးသမားထဲမွ တေယာက္မွ် ထြက္ေပၚလာျခင္း မရွိေသးသည့္ အေၾကာင္းအရင္း ဇာစ္ျမစ္ကိုလည္း ျပည္သူအမ်ားက ဆန္းစစ္ရန္ လိုပါသည္။

စစ္ေတြေထာင္ ဆူပူမႈသည္ အင္းစိန္ေထာင္ ဆူပူမႈႏွင့္ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ဩဂုတ္လထဲတြင္ပင္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္ ဟု သိရပါသည္။ စစ္ေတြသည္ ရခိုင္ျပည္နယ္၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ ရခိုင္လူထုက ၈၈ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုႀကီး တြင္ တက္ၾကြစြာ ပါဝင္ခဲ့ၿပီး၊ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး အခ်ိဳ႕လည္း အထိနာခဲ့သည္ ဟု သိရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စစ္ေတြ ေထာင္သည္လည္း သဘာဝမက်စြာ တေထာင္လံုးဆူခဲ့ၿပီး အက်ဥ္းသားမ်ားကလည္း ေထာင္ကို ဖြင့္ေဖာက္ထြက္ရန္ ႀကိဳးစားမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္ဟု ဆိုပါသည္။

စစ္ေတြၿမိဳ႕တြင္ ဓညဝတီ ေရတပ္စခန္းဌာနခ်ဳပ္၊ အေနာက္ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္မွ တပ္သားမ်ား အျပင္၊ ရဲစခန္းမ်ားလည္း ရွိပါလ်က္ စစ္ေတြေထာင္သို႔လည္း မည္သည့္စစ္သား၊ ရဲတပ္သားမွ် လာေရာက္ျခင္း မရွိသျဖင့္ ေထာင္ပိုင္ ကိုယ္တိုင္က အက်ဥ္းသား အခ်ဳပ္သား အားလံုးကို လႊတ္ေပးခဲ့သည္ ဆိုပါသည္။

ထိုသို႔ ေထာင္က အက်ဥ္းသား အခ်ဳပ္သား အားလံုး လႊတ္ေပးပါလ်က္ အက်ဥ္းသားတခ်ိဳ႕က ၎တို႔သည္ လြတ္ရက္ မေစ့ေသး သျဖင့္ ေထာင္ထဲက မထြက္ႏိုင္ဟု ျငင္းဆိုမႈပင္ ရွိခဲ့သည္ ဆိုပါသည္။ ေထာင္ဝန္ထမ္းမ်ားက မင္းတို႔ကို ထမင္းေကြ်း မထားႏိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး အတင္းတြန္းထုတ္ရသည့္ အက်ဥ္းသားပင္ ရွိခဲ့ပါသည္ဟု စစ္ေတြေထာင္ ဝန္ထမ္းတဦးႏွင့္ စစ္ေတြေထာင္ေျပာင္း အက်ဥ္းသားအခ်ိဳ႕က ၈၈ ခုႏွစ္ စစ္ေတြေထာင္ ဆူမႈရာဇဝင္ကို ရယ္စရာ ဟာသေႏွာ၍ ေျပာသည္ကို စာေရးသူၾကားခဲ့ရဖူးပါသည္။ အဆိုပါကာလ ျဖစ္စဥ္မ်ားကို စစ္ေတြလူထုသည္ သိရွိသမွ် အတိအက် မွတ္တမ္းတင္ထားၾကေစလိုပါသည္။

ဓညဝတီ ေရတပ္စခန္းသည္ ဒီမိုကေရစီအေရး ေတာ္ပံုကို ေထာက္ခံေၾကာင္း ဆိုင္းဘုတ္ေထာင္၍ ဦးေနဝင္း၏ တပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ကို မလိုလားေၾကာင္း တက္တက္ၾကြၾကြ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခဲ့သည္ဟု စာေရးသူ ၾကားသိ မွတ္သား ထားခဲ့ဖူးပါသည္။

စစ္ေတြေထာင္ ဆူပူမႈကို ေရတပ္က အကာအကြယ္ လာေရာက္မေပးျခင္းမွာ သူတို႔ အေၾကာင္းႏွင့္ သူတို႔ ရွိမည္ထင္ ပါသည္။ ထူးဆန္းသည္မွာ အေနာက္ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ျဖစ္ပါသည္။ စစ္ေတြေထာင္မွ လံုၿခံဳေရးတာဝန္ မယူႏိုင္ သျဖင့္ လႊတ္ပစ္ခဲ့ေသာ အဝတ္ျဖဴဝတ္ အက်ဥ္းသားအခ်ိဳ႕သည္ မိမိတို႔ ရပ္ရြာသို႔ျပန္ရာတြင္ အေနာက္ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္၊ အေစာင့္ကင္းစခန္းေရွ႕မွ ျဖတ္ျပန္ၾကရသည့္အခါ ကင္းစခန္း တာဝန္က် အရာရွိမွ အက်ဥ္းသားအခ်ိဳ႕ကို ဖမ္းဆီးၿပီး ဌာနခ်ဳပ္တိုင္းမႉး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ျမသင္းထံ သတင္းပို႔ခဲ့သည္ဟု ဆိုပါသည္။

အေနာက္ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္မွ အက်ဥ္းသား အမည္၊ ေနရပ္လိပ္စာ ေမးၿပီး ျပန္လႊတ္လိုက္ဟု အမိန္႔ေပးသျဖင့္ ကင္းစခန္းကလည္း ဌာနခ်ဳပ္အမိန္႔ ေပးသည့္အတိုင္း ပထမ ဖမ္းထားေသာ လူမ်ားစာရင္းကို ရယူၿပီး လႊတ္လိုက္ ပါသည္။ ေနာက္ထပ္ေရာက္ရွိလာေသာ အက်ဥ္းသားမ်ားကိုမူ အလုပ္႐ႈပ္ခံၿပီး စာရင္းမယူ မဖမ္းေတာ့ဘဲ လႊတ္ေပး လိုက္ၾကေတာ့သည္ဟု ထိုစဥ္က အေနာက္ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္တြင္ တြဲဖက္တာဝန္ယူရသည့္ ေရတပ္ဝန္ထမ္းတဦး က ၈၈ ကာလ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို အမွတ္တရ ျပန္ေျပာသည္ကို မွတ္သားခဲ့ရဖူးပါသည္။

ျမန္မာလူထုသည္ မိမိျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ သမိုင္းဝင္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို တန္ဖိုးထား မွတ္တမ္းတင္ ထားရေကာင္းမွန္း မသိ၊ နတ္ကရာ ၾကည့္ေမာ၊ လြယ္လြယ္ေျပာ၍ လြယ္လြယ္ေမ့ပစ္ေနသေရြ႕ သမိုင္း သင္ခန္းစာအမွားမ်ား ထပ္ခါ တလဲလဲ ႀကံဳဆံုမွားယြင္းေနၿပီး မည္သို႔မွ် ဒုကၡတြင္းမွ ကယ္တင္ မရႏိုင္ ေသာလူမ်ိဳးဟု အျခားလူမ်ိဳးမ်ားက အထင္ေသး အျမင္ေသး မခံရေအာင္ အရာရာကို ဆင္ျခင္သံုးသပ္ ခြဲျခမ္းဆန္းစစ္ႏိုင္သည့္ ပညာသတိရွိၾကပါဟု စာေရးသူက အႏူးအၫြတ္ ထပ္ေလာင္း ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဩဂုတ္လ ေနာက္ဆံုးပတ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမွ ေထာင္ဆူပူမႈ ျဖစ္ပြား၍ အက်ဥ္း သားမ်ား လႊတ္ေပး လိုက္ရသည္၊ လြတ္ေျမာက္သြားသည္ ဆိုသည့္ အမႈအခင္းမ်ားတြင္ သက္ဆိုင္ရာ နယ္ေျမခံစစ္တပ္၊ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ား မလာေရာက္ဘဲ ပ်က္ကြက္ေနမႈမ်ားသည္ ပံုစံတူ ျဖစ္ပ်က္ေနသည္ကို စာေရးသူ ထိုကာလမ်ားကပင္ ၾကားသိ ျမင္ေတြ႔ ေနခဲ့ပါသည္။ အင္းစိန္ေထာင္ေရွ႕သို႔ ေရာက္ရွိလာေသာ လံုထိန္းတပ္၏ တာဝန္မွာ ေထာင္ျပင္မွ လာေရာက္ စံုစမ္း ၾကည့္႐ႈေသာ လူအုပ္ကို ထိန္းသိမ္းရန္ အတြက္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ေထာင္ထဲ ဝင္ေရာက္ရွင္းလင္းခြင့္ မရွိပါ။

အမွန္တကယ္လည္း အင္းစိန္ေထာင္ထဲတြင္ ႏိုင္ငံေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိရွိ ဆူပူသူလည္း တေယာက္မွ် မရွိပါ။ ေထာင္တြင္း အသံခ်ဲ႕စက္မွ လူထုကို အႏၲရာယ္ ျပဳမည့္ ရာဇဝတ္ေကာင္မ်ားသာ ျဖစ္သည္ဟု အက်ဥ္းသား အားလံုး ကို သိမ္းက်ံဳးေစာ္ကားသည့္ စကားျဖင့္ လံႈ႔ေဆာ္ခံရမႈေၾကာင့္သာ ႐ုတ္တရက္ ေဒါသထြက္ ေပါက္ကြဲခဲ့ ေသာ္လည္း ေနစရာ အေဆာင္ မရွိေအာင္ မီး႐ိႈ႕သူက မီး႐ိႈ႕သျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ေသနတ္သံမ်ားကို ေၾကာက္ရြံ႕၍ လည္းေကာင္း၊ ေထာင္တြင္းလံုၿခံဳရာတြင္ ကိုယ့္အုပ္စုႏွင့္ကိုယ္ အေျခအေန အရပ္ရပ္ကို ေစာင့္ၾကည့္ေန ၾကသည္က အမ်ားစုျဖစ္ ပါသည္။ ေထာင္အုပ္ခ်ဳပ္သူ အာဏာပိုင္ျပဳလုပ္ေသာ ေထာင္ဆူမႈသာျဖစ္ပါသည္။

စစ္ေတြေထာင္တြင္ အက်ဥ္းသား အားလံုး လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီးသည့္ ေနာက္တြင္ပင္ ေထာင္အေဆာက္အအံုႏွင့္ ဝန္ထမ္း မိသားစု လံုၿခံဳေရး အတြက္ လက္နက္ႏွင့္ က်ည္ဆန္ မလံုေလာက္၍ အက်ဥ္းေထာင္မွ အကူအညီေတာင္းရာ စစ္တပ္က လံုးဝ မလာဘဲ ရဲစခန္းမွ ရဲသား ၂ ေယာက္ ဘရင္းဂန္းတလက္ႏွင့္ က်ည္ဆံတေသတၱာကို ဆိုက္ကားႏွင့္ လာေပးခဲ့မႈ ရွိခဲ့သည္ဟု ဆိုပါသည္။

အျခားေသာ ေထာင္မ်ား၏ ဆူပူမႈတြင္ ရဲမ်ား လာေရာက္မႈ ရွိခဲ့လွ်င္လည္း ေထာင္တြင္းဝင္၍ ရွင္းလင္းရာတြင္ ပါဝင္သည္ ဟု စာေရးသူ လံုးဝ သတင္းေထာက္လွမ္း မရရွိခဲ့ပါ။

ေထာင္ထဲက အက်ဥ္းသား၊ အခ်ဳပ္သား ဆိုသည္မွာ ၾကက္ဆိုင္ရွိ ျခင္းထဲက ၾကက္၏ အေျခအေနႏွင့္ ဘာမွ် မျခားနားပါ။ ေထာင္အာဏာပိုင္အဖြဲ႔ကသာ ခြဲျခားႏွိပ္ကြပ္မည္ ဆိုလွ်င္ အခ်ိန္မေရြး ႏွိပ္ကြပ္ႏိုင္ေသာ အေျခအေန ျဖစ္ပါသည္။ အင္းစိန္ေထာင္ ဆူပူမႈ ဩဂုတ္လ ၂၆ ရက္ နံနက္ပိုင္း၌ စတင္ မျဖစ္ပြားမီ၊ လြန္ခဲ့ေသာ နာရီ ၄၀ ေက်ာ္ အခ်ိန္က စစ္တပ္သည္ လက္နက္မဲ့ ဒီမိုကေရစီ ေတာင္းဆို ဆႏၵျပ ျပည္သူမ်ားအား ေသနတ္ႏွင့္ ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းရန္ လက္မရြံ႕ခဲ့ပါ။

ယခု အင္းစိန္ေထာင္ အပါအဝင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမွ ဆူပူမႈ ျဖစ္ပြားသည္ ဆိုေသာ ေထာင္ထဲမွ အက်ဥ္းသား ဆိုသည္ မ်ားကို ဥပေဒအရ ႏွိပ္ကြပ္ရန္ တာဝန္ရွိပါလ်က္ လာေရာက္ႏွိပ္ကြပ္မႈ မရွိျခင္းမွာ မဆလအစိုးရ၏ ႏိုင္ငံအေပၚ သစၥာ ေဖာက္မႈပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေထာင္တြင္းရွိ အက်ဥ္းသားမ်ား၏ ဆႏၵမွန္မွာ ဆူပူရန္ အစီအစဥ္ မရွိဘဲ ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲဝင္ ျပည္သူမ်ား၏ တိုက္ပြဲ ေအာင္ျမင္ေစရန္ ဆုေတာင္း ေနၾကသူမ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း စာေရးသူကိုယ္တိုင္ ၈၈ အေရးေတာ္ပံုႀကီး အတြင္း ေထာင္ထဲေရာက္ရွိခဲ့ဖူးေသာ အက်ဥ္းသားအမ်ားစု၏ သေဘာထားကို စံုစမ္းသိရွိရပါသည္။

ျပည္သူတရပ္လံုးသည္ ဦးေနဝင္း၏ တပါတီ အာဏာရွင္ စနစ္ကို မလိုလားသူမ်ားသာ ျဖစ္ရာ၊ ထိုစနစ္၏ သားေကာင္ ျဖစ္ခဲ့ရေသာ အက်ဥ္းသား မွန္သမွ်မွာ ျပည္သူထဲက ျပည္သူမ်ားသာ ျဖစ္၍ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုတြင္ အေႏွာင့္ အယွက္ ျဖစ္ေစမည့္ကိစၥကို သူတို႔လည္း မလုပ္လိုၾကပါ။ ၈၈ အေရး ေတာ္ပံုကာလ ေထာင္ဆူပူမႈမ်ားမွာ ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ အစိုးရႏွင့္ တန္ျပန္သပိတ္ၿဖိဳခြဲေရး ေကာ္မတီ၏ လံႈ႔ေဆာ္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ပြားခဲ့ရေသာ ႏိုင္ငံေတာ္ လုပ္ႀကံမႈသာ ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ျဖစ္၍ အထက္ အမိန္႔ေပးစနစ္အရ လႈပ္ရွားလုပ္ေဆာင္ရေသာ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ား အားလံုး ေထာင္ အနီးသို႔ ေရာက္မလာ ရျခင္းမွာ အထက္ အမိန္႔ေပးစနစ္ေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္ဟု မွတ္ယူရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ အင္းစိန္ ေထာင္ပိုင္ ဦးစိန္ေဌးသည္ ၎အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္ ကာလအတြင္း ႏွစ္ ၁၀၀ နီးပါးရွိေသာ ေထာင္ႀကီး မီးေလာင္ပ်က္စီး၍ အက်ဥ္းသားမ်ားကို လႊတ္ေပးခဲ့ရသူ အျဖစ္ သမိုင္းမွတ္တမ္းတင္ ခံရမည္ကို အလြန္ နာၾကည္းသူ ျဖစ္ပါသည္။

ဤေနရာတြင္ အင္းစိန္ေထာင္အား ယာယီ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အာဏာပိုင္ ဗိုလ္မႉးႀကီး ၂ ေယာက္၏ မ႐ိုးသားမႈကို ထင္ရွားေစ ေသာ သက္ေသခံ အခ်က္အျဖစ္ စာေရးသူတင္ျပလိုသည္မွာ -

အဆိုပါ ၫႊန္ခ်ဳပ္ ဗိုလ္မႉးႀကီး ၂ ေယာက္သည္ ၎တို႔ မလႊတ္လိုသည့္ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရွိ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္တင္ဦး၊ ဗိုလ္မႉးႀကီး ဘိုနီ အပါအဝင္ တနသၤာရီ ကမ္း႐ိုးတန္းမွ ပင္လယ္ျပင္ ေရာင္းစားမႈႏွင့္ ေထာင္က်သူ ေရတပ္အရာရွိ၊ အၾကပ္ တပ္သားမ်ားကို တြဲဖက္ေထာင္သို႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေျပာင္းေရႊ႕ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခဲ့ၿပီး၊ အင္းစိန္ ေထာင္မႀကီး အတြင္း၌လည္း အက်ဥ္းသား၊ အခ်ဳပ္သား အားလံုးကို လႊတ္ေပးခဲ့ေသာ္လည္း မင္းျပား ေငြတိုက္ ဝင္ေရာက္စီးနင္း ေသာ ACP ႏွင့္ KNU လက္နက္ကိုင္ သူပုန္အဖြဲ႔ဝင္ အမ်ားစုပါေသာ ႀကိဳးသမား ၆၂ ေယာက္ကို မလႊတ္ဘဲ ခ်န္လွပ္ထားျခင္း တို႔မွာ အစီအစဥ္ရွိရွိ အကြက္ခ်၍ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေၾကာင္း ေပၚလြင္လွပါသည္။

အျခားနယ္ ေထာင္ဆူမႈမ်ား တြင္လည္း သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ လႊတ္လိုေသာသူကို လႊတ္လိုက္၍ မလႊတ္လိုေသာ သူကို မလႊတ္ပဲ ထားႏိုင္သျဖင့္ ၁၉၈၈ ကာလအတြင္း အက်ဥ္းေထာင္အခ်ိဳ႕ ဆူပူၿပီး အက်ဥ္းသားမ်ား ေဖာက္ထြက္ လြတ္ေျမာက္သြားသည္ ဆိုေသာ အမႈမ်ားမွာ မဆလဂိုဏ္း၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ထင္ရွားပါသည္။ ဥပေဒ သေဘာအရ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ အစိုးရတြင္ တာဝန္ရွိပါသည္။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။     ။

(ေနမင္းသည္ ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပံု ကာလတြင္ BBC ႏွင့္ ဆက္သြယ္၍ သတင္းမ်ားကို ေပးပို႔ခဲ့ ေသာေၾကာင့္ စစ္အစိုးရက ေထာင္ခ်ခဲ့သည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ လတြင္ ေနာက္ဆုံး အႀကိမ္ ေထာင္မွ ျပန္ထြက္လာသည္။ ယခုအခါ ရန္ကုန္ျမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္လ်က္ရွိျပီး သမိုင္းဆိုင္ရာ သုေတသန ျပဳစုခ်က္မ်ား ေရးသားေနသည္။)

The post ၈၈ ရဲ႕တိုင္းဆူ ျပည္ဖ်က္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း အပိုင္း (၇) appeared first on ဧရာ၀တီ.

ခင္ပြန္းျဖစ္သူဆံုးပါးခ်ိန္မွာ မႏွင္းဆီ (အမည္လႊဲထား) အသက္က ၂၆ ႏွစ္ ျဖစ္သည္။ အားကိုးရာ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ ၿပိဳလဲသြားၿပီး ေနာက္ပိုင္း သားသမီး ၄ ဦးကို ရွာေဖြေကြ်းေမြးရမည့္ တာဝန္မွာ မုဆိုးမျဖစ္သည့္ သူ႔ပခံုးေပၚ က်ေရာက္လာခဲ့ေတာ့သည္။

ငယ္ရြယ္သူ မုဆိုးမတဦးအတြက္ ေရြးခ်ယ္စရာ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း အနည္းငယ္ထဲကမွ ေငြရလြယ္သည့္ ခႏၶာရင္း၍ စီးပြားရွာေသာ ညဥ့္ငွက္ဘဝကို မလႊဲမေရွာင္သာ သူေရြးခ်ယ္ခဲ့ရသည္။ ဒီလိုႏွင့္ မႏွင္းဆီတေယာက္ ကေလးမီးဖြားၿပီးသည္မွာ ၃ လသာ ရွိေသးေသာ အခ်ိန္မွာပင္ ညဥ့္ငွက္ဘဝကို ဝင္ေရာက္ခဲ့ေတာ့သည္။

“ေယာက်ာ္းမရွိေတာ့ ရပ္တည္ဖို႔ အခက္အခဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီၾကားထဲ မိဘေတြကလည္း မေျပ လည္ဘူး။ က်မသား အငယ္ဆံုး ၃ လသားေလး ႏို႔တိုက္ရင္းကေနပဲ ရပ္ကြက္ထဲက ေခါင္းအိမ္ေခၚ မွာေပါ့ေနာ္၊ ေဖာက္သည္ေတြ ခ်ိတ္ဆက္ေပးတဲ့အိမ္ မွာ ပုခက္နဲ႔ထားခဲ့ၿပီး တည္းခိုခန္းေတြ၊ ေကတီဗီေတြ၊ ႏိုက္ကလပ္ေတြမွာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရတယ္” ဟု မႏွင္းဆီ က အေဝးကိုေငးၾကည့္ရင္း သူ႔ဘဝကိုေျပာျပသည္။

ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေနထိုင္သည့္ မႏွင္းဆီတေယာက္ ညဥ့္ငွက္ဘဝတြင္ ၇ ႏွစ္ေလာက္ က်င္လည္ျဖတ္သန္းရင္း မိသားစု စားဝတ္ေနေရးဘဝကို ေျဖရွင္းရာကေန တရက္မွာ ေတာ့ ျပည့္တန္ဆာအမႈနဲ႔ အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္က်သြားခဲ့သည္။

ေထာင္ကလြတ္ၿပီးေနာက္ပိုင္း သူ႔က်န္းမာေရး  ခ်ိဳ႕တဲ့ခဲ့ၿပီး ေခ်ာင္းဆိုးျခင္း၊ ရက္ရွည္ဖ်ားျခင္း ေဝဒနာမ်ား ၆ လနီးပါး ခံစားခဲ့ရသည္။ ဒီေဝဒနာေတြ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္မွန္း မႏွင္းဆီမသိခဲ့ေပ။ အ႐ိုးေပၚ အေရတင္ဘဝျဖင့္ အိပ္ရာထဲလဲေနသည့္ မႏွင္းဆီ အေျခအေနကိုရိပ္မိသည့္ အစ္ကိုတဦးက ေသြးစစ္ရန္ တိုက္တြန္းခဲ့ရာမွ ၂၀ဝ၇ ခုႏွစ္တြင္ ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕နယ္ရွိ သဇင္ေဆးခန္းတြင္ ေသြးစစ္ခဲ့သည္။

ေသြးစစ္မႈအေျဖက သူမကိုယ္ခႏၶာထဲတြင္  HIV ေရာဂါပိုး ေရာက္ရွိေနေၾကာင္း အတည္ျပဳေပးလိုက္ခ်ိန္မွာ သူမတြင္ ရွိေနခဲ့သည့္ ႀကီးမားသည့္ မိခင္ေမတၲာက မႏွင္းဆီကို အသက္ဆက္လက္ရွင္ သန္ေစရန္ တြန္းအားျဖစ္လာခဲ့သည္။

“က်မမွာ ခိုကိုးရာမဲ့ သားသမီး ၄ ေယာက္ရွိတယ္။ ဒီကေလးေတြ ပညာတတ္ျဖစ္ဖို႔၊ ဒီကေလးေတြ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ရပ္တည္ဖို႔အတြက္ က်မ အသက္ရွင္ေနဖို႔လိုတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မ HIV ပိုးထိန္းေဆး (ARV) ေဆးေသာက္ခ်င္တယ္။ သဇင္ေဆးခန္းက ဆရာမေတြကလည္း နားခိုရာဆိုတဲ့ (MDM) အဖြဲ႕ဆီကိုၫႊန္ျပေပးခဲ့ၿပီး အဲဒီကေန ARV ေဆးရၿပီး ပံုမွန္ေသာက္ခဲ့တာ အခုခ်ိန္အထိပဲ” ဟု မႏွင္းဆီကေျပာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မႏွင္းဆီကဲ့သို႔ HIV ကူးစက္ခံရၿပီး ပိုးထိန္းေဆးေခၚ ARV ေဆး ေသာက္သံုးေနသူ အေရအတြက္မွာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ ၆၇၅၀ဝ ေက်ာ္ ရွိခဲ့ၿပီး ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ ၇၅၀ဝ၀ ေက်ာ္အထိ တိုးျမင့္လာေၾကာင္း က်န္းမာေရးဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာမွ အစိုးရမဟုတ္သည့္ အဖြဲ႕အစည္း INGO မ်ား၏ စာရင္းမ်ားက ေဖာ္ျပသည္။

ထို႔ျပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ HIV ကူးစက္ခံရသူ တရက္လွ်င္ ၁၉ ဦးႏႈန္း ရွိေနၿပီး ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြင္း တႏိုင္ငံလံုး၌ လူေပါင္း ၆၄၀ဝ ဦး ကူးစက္ခံခဲ့ရေၾကာင္း၊ တႏိုင္ငံလံုးတြင္ HIV ကူးစက္ခံရသူ စုစုေပါင္း ၁၈၅၀ဝ၀ ရွိေၾကာင္း က်န္းမာေရးဝန္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ရွိ အမ်ိဳးသား ခုခံအားက်ဆင္းမႈ ကူးစက္ေရာဂါ တိုက္ဖ်က္ေရး စီမံခ်က္ (NAP) ၏ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ အစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

HIV ကူးစက္ခံရသူ ၁၀ဝ တြင္ မူးယစ္ေဆး ထိုးသြင္းသူ ၃၂ ဦးပါဝင္ေနၿပီး ရာခိုင္ႏႈန္းအားျဖင့္ အမ်ားဆံုး ကူးစက္ခံေနရေၾကာင္း၊ ဒုတိယအမ်ားဆံုး မွာ အမ်ိဳးသားခ်င္း လိင္ဆက္ဆံသူမ်ားျဖစ္ၿပီး အမ်ိဳးသမီး လိင္လုပ္သားမ်ားမွာ တတိယအမ်ားဆံုး ကူးစက္ခံေနရသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း အဆိုပါအစီရင္ခံစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

လိင္အလုပ္သမားမ်ားၾကား HIV ကူးစက္မႈႏႈန္းတြင္ ဧရာဝတီတိုင္းေဒသႀကီး ပုသိမ္ၿမိဳ႕က အမ်ားဆံုးျဖစ္ၿပီး ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕နယ္မွာ ဒုတိယ အမ်ားဆံုးျဖစ္ေၾကာင္း၊ လိင္တူခ်စ္သူမ်ားအၾကား ကူးစက္မႈႏႈန္းတြင္လည္း ပုသိမ္ၿမိဳ႕ကအမ်ား ဆံုးျဖစ္ကာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က ဒုတိယ အမ်ားဆံုးျဖစ္ေၾကာင္း ၂၀၁၃ NAP အစီရင္ခံစာတြင္ ေရးသားထားသည္။

“HIV ကူးစက္မႈ ေလ်ာ့နည္းက်ဆင္းဖို႔ဆိုရင္ ျပည္သူလူထုကို က်န္းမာေရးအသိပညာ တိုးပြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးဖို႔လိုပါတယ္။ မျဖစ္ခင္ ကာကြယ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ကာကြယ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြ ပညာေပးဖို႔ေပါ့။ ျဖစ္လာခဲ့ရင္လည္း စနစ္တက် ကုသေပးမယ္ဆိုရင္ HIV ျဖစ္ပြားႏႈန္း က်ဆင္းသြားမွာပါ” ဟု HIV ကုသေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ပါဝင္လုပ္ေဆာင္ေနသူ လုပ္သက္ရင့္ ဆရာဝန္တဦးက ေျပာသည္။

HIV ကူးစက္ခံထားရသူ မႏွင္းဆီကမူ အမ်ား ျပည္သူၾကားမွာ HIV ၊ AIDA ႏွင့္ ပတ္သက္၍ က်န္းမာေရးအသိပညာ နည္းပါးေနဆဲျဖစ္ၿပီး HIV ကူးစက္ခံရသူေတြအေပၚ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ ေပၚ ေပါက္ေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း သူ႔အေတြ႕အႀကံဳကိုေျပာျပ သည္။

“က်မက ေနမေကာင္းလို႔ အင္းစိန္ၿမိဳ႕နယ္ထဲက ဆရာဝန္မတေယာက္ဆီ သြားျပတယ္။ ဆရာဝန္မက က်မကို ေဆးထိုးမလို႔ျပင္ေနတုန္း က်မက HIV ပိုးထိန္းေဆးေတြ ေသာက္ေနရတယ္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ဒါဆို ရွင့္မွာ HIV ရွိတာေပါ့ဆိုၿပီး ေၾကာက္လန္႔တၾကားနဲ႔ ေနာက္ကို ေျခ ၂ လွမ္းေလာက္ ဆုတ္သြားတယ္။ ဆရာဝန္ကေတာင္ အဲဒီလို ခြဲျခားဆက္ဆံတာေတြ ခံရပါတယ္” ဟု မႏွင္းဆီက ေျပာသည္။

သူ ယခင္ေနထိုင္ခဲ့သည့္ ေဒသတြင္လည္း ညဥ့္ငွက္လုပ္ဖူးၿပီး HIV ရလာသူဆိုကာ မိမိတင္မက သားသမီးမ်ားကိုပါ ခြဲျခားဆက္ဆံခဲ့ၾကသျဖင့္ တျခားၿမိဳ႕နယ္သို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းကာ ဘဝသစ္စခဲ့ရေၾကာင္း မႏွင္းဆီက ေၾကကြဲစြာဆိုသည္။

ခြဲျခားဆက္ဆံမႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရတနာ့ေမတၲာအဖြဲ႕မွ ေဒါက္တာစိုးတင့္က “က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ ARV ေဆးေသာက္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ ဆိုရင္လည္း သူကအဝတ္ေလွ်ာ္တယ္။ အလုပ္ရွင္ေတြက သူ႔မွာ HIV ရွိမွန္း သိသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ အဝတ္မေလွ်ာ္ခိုင္းေတာ့ပဲ အလုပ္ထုတ္ပစ္တာေတြရွိတယ္” ဟု ေျပာျပသည္။

လူမႈပတ္ဝန္းက်င္၏ အထင္ေသး ခြဲျခားဆက္ဆံမႈမ်ားက HIV ကူးစက္ခံရသူမ်ားအတြက္ ေသြးစစ္မႈခံယူျခင္းႏွင့္ ေဆးကုသမႈခံယူျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ ႀကီးမားသည့္ အဟန္႔အတားတခု ျဖစ္ေနေၾကာင္း HIV၊ AIDS ကုသေပးေနသူ ကြ်မ္းက်င္သူမ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။

“က်မတို႔ Sex Worker ေတြက ဒီ HIV ဆိုတာႀကီးကို လိုခ်င္လြန္းလို႔ ရခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ မလိုခ်င္ဘဲ ရလာခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္လာရင္ ပတ္ဝန္းက်င္က ဒီလူေတြကို ခြဲျခားပစ္လိုက္တာဟာ ေသတြင္းကို ပို႔လိုက္သလိုပါပဲ။ တကယ္က HIV နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ က်န္းမာေရး အသိပညာေတြ ေလ့လာၿပီး ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္က HIV ကူးစက္ခံရသူေတြကို ဝိုင္းဝန္းေဖးမ ကူညီေပးသင့္ပါတယ္” ဟု မႏွင္းဆီက ေျပာသည္။

လတ္တေလာတြင္ မႏွင္းဆီ အားသြန္ခြန္စိုက္ လုပ္ေနသည္က သူႏွင့္ဘဝတူ ညဥ့္ငွက္မေလးမ်ား သူ႔လိုမ်ိဳး HIV ကူးစက္မခံရေစရန္ႏွင့္ ကူးစက္ခံထား ရလွ်င္လည္း ARV ေဆးေသာက္ႏိုင္ရန္ လိုက္လံ စည္း႐ံုးသည့္အလုပ္ ျဖစ္သည္။

“သူတို႔ (လိင္အလုပ္သမား) ေတြ ရွိတတ္တဲ့ ဆိုင္ေတြ၊ ကလပ္ေတြ၊ လိင္အလုပ္သမား ေခါင္းအိမ္ ေတြကိုလိုက္ရွာတယ္။ သူတို႔နားလည္ေအာင္ ေျပာျပၿပီး ကေလးေတြကို စည္း႐ံုးတယ္။ တခါတေလဆို က်မတို႔အိပ္ခ်င္တယ္၊ အလုပ္႐ႈပ္ေနတယ္၊ စကားလာမေျပာပါနဲ႔ဆိုၿပီး ႏွင္လႊတ္တာေတြ ခံရတယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္မက်ဘဲ က်မ ကိုယ္ေတြ႕အျဖစ္အပ်က္ေတြ ေျပာျပၿပီး ေသြးစစ္ဖို႔ စည္း႐ံုးပါတယ္” ဟု မႏွင္းဆီက ေျပာျပသည္။

အဆိုပါ ညဥ့္ငွက္မေလးမ်ားအား စည္း႐ံုးၿပီး ေနာက္ လိႈင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ သူ အလုပ္လုပ္ေနသည့္ MDM စင္တာသို႔ ေခၚေဆာင္လာၿပီး အခမဲ့ ေသြးစစ္ေပးျခင္း၊ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈမ်ား ခံယူေစျခင္းတို႔ လုပ္ေဆာင္ေစခဲ့ေၾကာင္း မႏွင္းဆီက ဆိုသည္။

“ေသြးစစ္ၿပီး HIV ရွိလို႔ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ ရမွန္းမသိ၊ ေသခ်င္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားတဲ့ ကေလးေတြဆိုရင္ က်မက ေျပာျပပါတယ္။ ငါကလည္း နင့္လို Sex Worker လုပ္ခဲ့သူပါ။ HIV ပိုးရွိလို႔ ARV ေဆးေသာက္ၿပီး ဘဝကို က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ ရပ္တည္ရွင္သန္ လႈပ္ရွားေနတာလို႔ ေဖာ္ထုတ္ေျပာဆိုၿပီး ကိုယ္ေတြ႕နဲ႔ယွဥ္ျပၿပီး ႏွစ္သိမ့္ေပးပါတယ္” ဟု MDM  စင္တာ၏ စည္း႐ံုးေရးသမားလည္းျဖစ္သည့္ မႏွင္းဆီက ေျပာျပသည္။

မာရီစတုပ္၊ ျပည္ႀကီးခင္၊ ဆာရာ၊ ရတနာ့ ေမတၲာ၊ သဇင္၊ TOP၊ MDM၊ Phoenix စသည့္ ႏိုင္ငံတကာမွ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ျပည္တြင္းမွ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီး အႏွံ႔အျပား တြင္ ႐ံုးခြဲမ်ားဖြင့္လွစ္ထားၿပီး HIV ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေသြးစစ္လိုသူမ်ားကို အခမဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈေပးျခင္း၊ ႏွစ္သိမ့္ေဆြးေႏြးျခင္း၊ ARV ေဆး တိုက္ေကြ်းျခင္းႏွင့္ HIV ကူးစက္ခံရသူမ်ား စုေဝးၿပီး မိတ္ဆံုစကား ေျပာျခင္း အစီအစဥ္မ်ား ျပဳလုပ္ေပးေနေၾကာင္းသိရ သည္။

HIV ႏွင့္ပတ္သက္၍ သံသယရွိပါက အဆိုပါ စင္တာမ်ားတြင္ မည္သူမဆို အခမဲ့ေသြးစစ္ႏိုင္ၿပီး ေသြးစစ္သူတို႔၏ အမည္၊ ေနရပ္စသည့္ ကိုယ္ေရး အခ်က္အလက္မ်ားႏွင့္ ေသြးစစ္မႈရလဒ္မ်ားကို လံုၿခံဳစြာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ ထိန္းသိမ္းထားေပးေၾကာင္း သိရသည္။

“အမ်ိဳးသမီး လိင္လုပ္သားေတြအေနနဲ႔ ဒီလိုစင္တာေတြကို ဆက္သြယ္ဖို႔ပဲလိုပါတယ္။ စင္တာေတြမွာ လိုအပ္တာေတြအကုန္ အခမဲ့ လုပ္ေပးေနပါတယ္။ မဆက္သြယ္တာထက္ ဆက္သြယ္တာက သူတို႔ဘဝကို ပိုၿပီးလံုၿခံဳေအးခ်မ္းတဲ့ ဘဝမ်ိဳး ပိုင္ဆိုင္ေစမွာပါ” ဟု မႏွင္းဆီက ဘဝတူျဖစ္သူမ်ားကို အႀကံျပဳသည္။

မႏွင္းဆီကေတာ့ ဘဝတူ ညဥ့္ငွက္မေလးမ်ားကိုလည္း သူ႔လိုအခြင့္အေရးမ်ိဳး ရေစလိုသည့္ ဆႏၵျဖင့္ သူမက်င္လည္ခဲ့ဖူးသည့္ ေနရာမ်ားစြာကို ေလွ်ာက္သြားၿပီး ဘဝတူမ်ားကို ကူညီေပးေနသည္မွာ ၄ ႏွစ္ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ေရွ႕ေလွ်ာက္လည္း ဒီလုပ္ငန္း ကို တစိုက္မတ္မတ္ လုပ္ေဆာင္သြားမည္ဟုဆိုသည္။

“ဘဝတူေတြကို က်မေျပာခ်င္တာကေတာ့ အမ်ိဳးသမီး Sex Worker ေတြအေနနဲ႔ ဘယ္လို အေျခအေနျဖစ္ျဖစ္ ကြန္ဒံုးသံုးပါ။ ပိုက္ဆံ ဘယ္ေလာက္ေပးေပး ကြန္ဒံုးမသံုးရင္ လက္မခံပါနဲ႔။ ခ်စ္သူရည္းစားဆိုလည္း ကြန္ဒံုးသံုးပါ။ အခမဲ့ ကူညီေပးေနတဲ့ စင္တာေတြကို ဆက္သြယ္ၿပီး ေသြးစစ္ပါ။ HIV မရွိလည္း ၃ လတႀကိမ္စစ္ပါ။ HIV ရွိခဲ့ရင္ လည္း စိတ္ဓာတ္က်စရာမလိုဘဲ ART ေဆးေသာက္ ၿပီး ဘဝကို အေကာင္းဆံုးရင္ဆိုင္ပါလို႔ သတင္း စကားပါးလိုက္ခ်င္ပါတယ္” ဟု ဆိုပါသည္။

The post မႏွင္းဆီ ပါးလိုက္တဲ့ HIV သတင္းစကား appeared first on ဧရာ၀တီ.

လူထုေဒၚအမာ (ဓာတ္ပံု – မိုးမခ)

ေမြးေန႔ရွင္ မတက္ေရာက္ႏုိင္တဲ့ ရာျပည့္အႀကိဳ ၉၉ ႏွစ္ျပည့္ ေမြးေန႔ပြဲတခုကုိ အမရပူရ ေတာင္သမန္အင္းအနီးက ေတာင္ေလးလုံးေက်ာင္းတုိက္မွာႏုိ ၀င္ဘာ ၂၉ ရက္ေန႔က က်င္းပတယ္။ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က ေမြးေန႔ရွင္ကုိ ခ်စ္ခင္ေလးစားၾကသူေတြ တက္ေရာက္ႀကတယ္။ ေမြးေန႔ရွင္က ျပည္သူခ်စ္တဲ့သတင္းစာဆရာမႀကီး လူထုေဒၚအမာျဖစ္ပါတယ္။

လူထုေဒၚအမာက လြန္ခဲ့တဲ့ေျခာက္ႏွစ္ အသက္ ၉၃ႏွစ္ အရြယ္မွာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါျပီ။ အေမလူထုေဒၚအမာ ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္ေပမယ့္ က်န္ရစ္သူေတြက ခ်စ္ခင္စိတ္၊ ေလးစားစိတ္၊တန္ဖုိးထားစိတ္ေတြနဲ႔ ေမြးေန႔ပြဲကုိ ႏွစ္စဥ္အစဥ္လာမပ်က္ က်င္းပေနတာပါ။ လူတေယာက္ ကြယ္လြန္သြားသည့္တုိင္ ေမြးေန႔ပြဲ ႏွစ္စဥ္က်င္းပဖုိ႔ဆုိတာ မလြယ္ပါဘူး။ အဲဒီလူ သက္ရွိထင္ရွားရွိေနစဥ္မွာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ ေတာ္တည့္ မွန္ကန္ေအာင္လုပ္ႏုိင္ခဲံ့မွသာ က်န္ရစ္သူေတြက ေအာက္ေမ့ သတိရၾကမွာပါ။

လူထုေဒၚအမာကုိ လူႀကီးလူငယ္ လူရြယ္အားလုံးက ခ်စ္ခင္ၾကတယ္။ စာနယ္ဇင္းဆရာေတြ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြက ေလးစားၾကတယ္။ လူထုေဒၚအမာရဲ့ ဩဇာႀကီးမားတယ္။ ဘာေၾကာင့္
အဲဒီလုိ ျဖစ္ရတာလဲ။ စာေရးဆရာ သင့္ေနာ္က ယခုလုိ ေျဖရွင္းခ်က္ေပးတယ္။

“အစဥ္အလာေကာင္းခဲ့လုိ႔ေပါ့။ ဟုိက္စကူးေက်ာင္းတက္ေတာ့ အမ်ဳိးသားေက်ာင္း၊ တကၠသုိလ္တက္ေတာ့ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသူ၊ အာဏာရွင္ေတြအေပၚ တေလွ်ာက္လုံး ေတာ္လွန္ခဲံ့တယ္။ အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူေတြဘက္က တသက္လုံး ရပ္တည္ခဲ့တယ္။ ေသတပန္သက္တဆုံး ဒူးမေထာက္ လက္မေျမာက္ခဲ့ဘူး။ သားေတြနဲ႔ ရွင္ကြဲေသကြဲ ကြဲခဲ့ရတယ္။တခါတေလမ်ား မိသားစုသုံးေယာက္ ေထာင္က်ခဲ့ရတဲ့ကာလေတြေတာင္ ရွိခဲ့တယ္။ ေတာ္ရုံတန္ရုံ မိန္းမသားဆုိ ေလာကဓံ အထုအေထာင္းေတြၾကားမွာ ထူမတ္ဖုိ႔ မလြယ္ဘူး။လူထုေဒၚအမာ မုိ႔လုိ႔သာ ဦးမညႊတ္ခဲံ့တာ။ အာဏာရွင္နဲ႔ ပလဲနံပသင့္ေအာင္ေပါင္းရင္ ဒိထက္မက က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာႏုိင္မယ့္ အခြင့္အေရးေတြရခဲ့ေပမယ့္
တေလွ်ာက္လုံး အာဏာရွင္ကုိေတာ္လွန္ခဲ့တယ္။”

လူထုေဒၚအမာက ဆရာၾကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မိႈင္းနဲ႔ ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္းတုိ႔ရဲ႔ အနီးကပ္ သြန္သင္လမ္းညႊန္မႈကုိ ခံခဲ့ရတယ္။ ဆရာေကာင္းနဲ႔ ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ တပည့္ေကာင္းျဖစ္ရုံမက တပည့္ေကာင္းေတြ ေမြးထုတ္ခဲ့တဲ့ ဆရာေကာင္းလည္း ျဖစ္တယ္။ ဒီေန႔ စာေပေလာကမွာ လူတလုံး သူတလုံး ရပ္တည္ေနၾကတဲ့ ကဗ်ာတပ္မႉးႀကီး ေလးဦး ကုိေလး(အင္း၀ဂုဏ္ရည္)၊ ၾကည္ေအာင္၊ တင္မုိး၊ ေမာင္စြမ္းရည္ တုိ႔ဟာလည္း လူထုရဲ့ တူသားေတြျဖစ္ၾကတယ္။ အလားတူ ေမာင္သာႏုိး၊ ေမာင္မုိးသူ၊ ေမာင္ထြန္းေ၀၊ ေမာင္သိန္းႏုိင္၊ ေမာင္ေပါက္စည္၊ေမာင္သစ္လြင္(လူထု)၊ ေမာင္ေစာလြင္၊ လူထုစိန္၀င္း တုိ႔ကအစ ညီေစမင္း၊ ေက်ာ္ရင္ျမင့္၊ ဆူးငွက္၊ ညိဳထြန္းလူ၊ ကုိရုိးကြန္႔၊ သုိက္ထြန္းသက္၊ ရဲသ်ွမ္း၊ ၾကည္လင္ေအး အလယ္ ေအာ္ပီက်ယ္၊ ေဇာ္ေမာင္၊ စုိး၀င္းျငိမ္း အဆုံး လူထုတုိက္ထြက္ေတြဟာ စာေပေလာကမွာ ထုိက္ထုိက္တန္တန္ ေနရာတခုစီ ရေနၾကပါျပီ။

လူထုေဒၚအမာရဲ့ ေမြးေန႔ပြဲေတြကုိ အသက္ ၇၀ ျပည့္ေမြးေန႔ ၂၉.၁၁.၁၉၈၅ ကစလုိ႔ ဆရာေတာ္ဦးပညာရဲ့ ေတာင္ေလးလုံးေက်ာင္းတုိက္မွာ ႏွစ္စဥ္က်င္းပခဲ့တာျဖစ္တယ္။အာဏာပုိင္ေတြရဲ့ ဖိအားေပးမႈေၾကာင့္ အခ်ဳိ႕ႏွစ္ေတြမွာ ေနရာေျပာင္း က်င္းပရတာ ရွိတယ္။ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ပြင့္လင္းလူ႔အဖြဲ႔အစည္းက မင္းကုုိႏုိင္၊ ကုိကုိႀကီး တုိ႔ အေမလူထုေဒၚအမာရဲ့ ေမြးေန႔ပြဲကုိ လာခဲ့ဖူးတယ္။ ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္တဲ့ ေလထီးဦးအုန္းေမာင္၊ သခင္သိန္းေဖ၊ ေတာ္ဘုရားေလး၊ ဆရာျမသန္းတင့္၊ ဆရာလင္းယုန္ေမာင္ေမာင္၊ဆရာ ဒဂုန္တာရာ၊ ေဒါက္တာသန္းထြန္းစတဲ့သူေတြ ႏွစ္စဥ္လာခဲ့ၾကတယ္။ အခု အေ၀းေရာက္သားေတြျဖစ္သြားတဲ့ ကဗ်ာဆရာေအာင္ေ၀းနဲ႔ ျမားနတ္ေမာင္ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာ ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ တုိ႔လည္း ျပည္တြင္းမွာရွိစဥ္က ႏွစ္တုိင္းနီးပါးလာခဲ့ႀကသူေတြျဖစ္တယ္။ ျဗိတိန္သံအမတ္ႀကီးေဟာင္း ဗစ္ကီဘုိးမန္း၊ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ အုိဆာကာတကၠသုိလ္ ျမန္မာစာ ပါေမာကၡ မပန္းခက္ တုိ႔လည္း အခါအားေလ်ာ္စြာ လာခဲ့ႀကတဲ့သူေတြေပါ့။ လမင္းတရာ ပန္တ်ာေဒၚေဌးေဌးျမင့္က တုံးေက်ာ္မသီခ်င္းနဲ႔ ႏွစ္စဥ္ ကျပဧည့္ခံတာ
မွတ္မိေသးတယ္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ အေရးေတာ္ပုံကာလအတြင္း မႏၱေလးစာေပအႏုပညာရွင္မ်ားထုတ္တဲ့ ရွစ္ေလးလုံးသတင္းစာမွာ အယ္ဒီတာေကာင္းတစ္ေယာက္အျဖစ္ သမုိင္းေပးတာ၀န္ ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။ လူထုသတင္းစာ ထုတ္ေ၀ေနစဥ္ကာလမွာလည္း လႈပ္ရွားေနေသာ ကမၻာ့ေရးရာမ်ားဆုိျပီး ေန႔စဥ္ကမၻာ့သတင္းသုံးသပ္ခ်က္ေတြ ေရးသားခဲ့တယ္။ အဲဒီေခတ္က ေရဒီယုိကုိ အားကုိးျပီး ကမၻာ့သတင္းေတြကုိ နားေထာင္ရတဲ့အခ်ိန္။ဒီေန႔ေခတ္ (သတင္းနည္းပညာေခတ္ႀကီး)လုိ အန္းတားေခါက္ရုံနဲ ႔သတင္းေတြ ေ၀ါကနဲ က်လာတဲ့ကာလ မဟုတ္ဘူး။ လူထုေဒၚအမာဟာ စာစုံေရးႏုိင္ျပီး ေရးသေလာက္လည္း ထင္ရွားတယ္။

လူထုေဒၚအမာရဲ့ ႀကီးမားတဲ့ လူမႈေရးေဆာင္ရြက္ခ်က္က ျဗဟၼစုိရ္လူမႈကူညီေရးအသင္းႀကီးကုိ ေအာင္ျမင္ေအာင္ တည္ေထာင္ႏုိင္ခဲ့ျခင္းပါ။အာဏာပုိင္ေတြရဲ့ ပိတ္ဆုိ႔ ဟန္႔တား ေႏွာင့္ယွက္မႈေတြၾကားက ၀ါခင္းကုန္းဆရာေတာ္ဦးတိကၡ၊ နဒီျမန္မာ ဦးေအာင္ခုိင္တုိ႔နဲ႔အတူ လူအားေငြအား အႀကံဥာဏ္အားေတြ စုိက္ထုတ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ျမိဳ႔တုိင္းနယ္တုိင္းမွာ နာေရးကိစၥႀကံဳလာရင္ အခက္အခဲႀကံဳရခ်ိန္၊ အယူသီးမႈေတြ မင္းမူေနခ်ိန္၊ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ တန္ခုိးထြားေနခ်ိန္၊ အသင္းအဖြဲ႔မွန္သမွ်
မ်က္လုံးေဒါက္ေထာက္ ၾကည့္ခံရခ်ိန္ ျဖစ္တယ္။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကာလမွာ မႏၱေလးျမိဳ႕ ၈၄လမ္း (ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလမ္း) တေလွ်ာက္ သံဃာေတာ္ေတြေမတၱာသုတ္ရြတ္ေတာ့ အသက္ ၉၂ ႏွစ္အရြယ္ လူထုေဒၚအမာက အိမ္ေရွ႕ထြက္ျပီး လက္အုပ္ခ်ီတယ္။ ေရသန္႔ဗူးေတြ ကပ္လႉတယ္။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ က်န္းမာေရး ခ်ဳိ႔ယြင္းလာတယ္။မႏၱေလး အေထြေထြေရာဂါကု ေဆးရုံတက္ရေတာ့ ေသြးလုိအပ္လာလုိ႔ က်ေနာ္ရယ္ ဆရာေက်ာ္ရင္ျမင့္ရယ္ ေဆးရုံသြားႀကတယ္။ အေမမာ့ကုတင္နံေဘးမွာ သားအငယ္ဆုံး စာေရးဆရာညီပုေလး ရွိေနတယ္။က်ေနာ္တုိ႔ သုံးေယာက္စလုံး ေသြးအမ်ဳိးအစား တူတယ္။ ဆရာေက်ာ္ရင္ျမင့္လည္း အေမမာ့အတြက္ ေသြးလႉဖူးသလုိ ဆရာညီပုေလးလည္း သူ႔မိခင္အတြက္ ေသြးလႉေနက်ပါ အဲသည္ေန႔ကေတာ့ လုိရမယ္ရဆုိျပီး လုိက္သြားတာပါ။ ဆရာ၀န္ဆုံးျဖတ္ခ်က္အရ လူငယ္ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ့္ေသြး အေမမာ့ကုိ လွူဒါန္းခြင့္ရခဲ့တယ္။

အေမလူထုေဒၚအမာက ေဆးရုံကုတင္ေပၚမွာ ေသမင္းနဲ႔ စစ္ခင္းေနရေပမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ပူပန္တဲ့ အရိပ္အေယာင္ မေတြ႔ရဘူး။ ေလာကဓံ အထုအေထာင္းေတြက
သူ႕ကုိ ရင့္က်က္ေစခဲ့ပုံပါပဲ။ ေရာဂါအရွိန္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေတာ့ အနည္းငယ္ေခ်ာင္က်ေနတယ္။ လူနာကုတင္ေဘးမွာရပ္လုိ႔ အေမလူထုေဒၚအမာနဲ႔ စကားေတြေျပာေနခဲ့တာ အမွတ္ရမိတယ္။

၂၀၀၈ခုႏွစ္ ဧျပီ ၇ ရက္ေန႔မွာေတာ့ အေမလူထုေဒၚအမာ ကြယ္လြန္သြားပါတယ္။ ၂၁ ရာစု မႏၱေလးမွာ အႀကီးအက်ယ္ဆုံး စ်ာပန အခမ္းအနားတခု ျဖစ္ခဲ့တယ္။ လြမ္းသူ႔ပန္းျခင္းေတြ ပန္းေခြေတြ မ်ားလြန္းလုိ႔ လုိက္ထရပ္ေတြနဲ႔ ပန္းေတြခ်ည္း သီးသန္႔တင္ၾကရတယ္။ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနအိမ္ အက်ဥ္းက်ကာလေတြျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႔
လြမ္းသူ႔ပန္းျခင္းက အထင္ရွားဆုံးျဖစ္ခဲ့တယ္။ မဂၢဇင္းေတြ ဂ်ာနယ္ေတြကလည္း လြမ္းသူ႔ပန္းျခင္းေတြ ပုိ႔ၾကတယ္။ လူမႈေရးအဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြကလည္း လြမ္းသူ႔ပန္းေခြေတြ ပုိ႔ၾကတယ္။ မႏၱေလးျမိဳ႔က ထင္ရွားတဲ့ စာသင္တုိက္ႀကီးေတြကလည္း ပန္းျခင္းေတြ ပုိ႔ၾကတယ္။ ကင္မရာမီးေရာင္ေတြကလည္း တဖ်ပ္ဖ်ပ္နဲ႔ပါပဲ။

ဂ်ာနယ္လစ္ေတြ၊ စာေပအႏုပညာရွင္ေတြ အေမလူထုေဒၚအမာကုိ ခ်စ္ခင္ၾကသူေတြက မွတ္တမ္းတင္သလုိ အာဏာပုိင္အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးကလည္း ရုပ္ျငိမ္ေရာ ရုပ္ရွင္ပါ မွတ္တမ္းတင္ၾကတယ္။ စ်ာပနယာဥ္ မႏၱေလးေတာင္ေျခေရာက္သည့္တုိင္ ျမိဳ႕လယ္က အိမ္မွာ နာေရးလုိက္ပါပုိ႔ေဆာင္သူေတြရဲ႔ ယာဥ္ေတြ မထြက္ခြာရေသးဘူး။ ျပည္သူခ်စ္လ်င္ ကမၸည္းတင္မည္ဆုိတဲ့ စကားလုိပါပဲ။ ျပည္သူ႔အေပၚေမတၱာထားသူကုိ ျပည္သူကလည္း ေမတၱာျပန္ထားစျမဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အေမလူထုေဒၚအမာ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါျပီ။ သူ႔လုပ္ရပ္ သူ႔ရပ္တည္ခ်က္ သူ႔စာသူ႔ေစတနာေတြကေတာ့ ရာျပည့္အၾကိဳမွသည္ ကမၻာတည္သေရြ႕ တည္တံ့ခုိင္ျမဲေနမွာပါ။

(သန္းႏိုင္ဦးသည္ မႏၲေလးအေျခစိုက္ သတင္းစာဆရာတဦးျဖစ္သည္။)

The post ျပည္သူ႔အေမ လူထုအေမ ရာျပည့္အႀကိဳ appeared first on ဧရာ၀တီ.

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမ်ား လုပ္ေဆာင္ေနသည္ ဆုိေသာ လက္ရွိအစုိးရ သက္တမ္းအတြင္း ျဖစ္ေပၚေနေသာ ျပႆနာမ်ားထဲတြင္ ေျမ ယာႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ျပႆနာသည္ အမ်ားဆုံးဟု ေျပာ၍ရသည္။

ယခင္စစ္အစုိးရ လက္ထက္က စစ္တပ္ႏွင့္ ခ႐ိုနီမ်ား သိမ္းယူထားခဲ့သည့္ လယ္ယာေျမမ်ားကုိ ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ ေတာင္းဆုိမႈမ်ား၊ စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ ေျမသိမ္းဆည္းမႈမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ျပႆနာမ်ား၊ ေစ်းကစားမႈမ်ားေၾကာင့္ အဆမတန္ ျမင့္မားလာေန ေသာ ေျမယာေစ်းႏႈန္း ႀကီးျမင့္မႈ စသည့္ အေျခအေနအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ေျမယာျပႆနာမ်ားမွာ ႐ႈပ္ေထြးလ်က္ ရွိသည္။

ေျမယာျပႆနာ မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယခုအစုိးရ သက္တမ္း လႊတ္္ေတာ္အတြင္း လယ္ယာေျမဥပေဒႏွင့္ ေျမလြတ္၊ေျမလပ္ႏွင့္ ေျမ႐ိုင္းမ်ား စီမံခန္႔ခြဲေရး ဥပေဒတုိ႔ကုိ အတည္ျပဳ ျပဌာန္းခဲ့ၿပီး ထုိဥပေဒမ်ားႏွင့္ ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ား ရွိေသာ္လည္း မ်ားျပားလွသည့္ အျငင္းပြားမႈမ်ားႏွင့္ ေျမယာခြဲေ၀မႈ ျပႆနာမ်ားက ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။

ထုိသုိ႔ အေျခအေနမ်ားရွိေနေသာ ေျမယာမ်ားကုိ မွ်တၿပီး ေရရွည္ အက်ိဳးရွိစြာ အသုံးျပဳသြားႏုိင္ရန္ လမ္းညႊန္ႏုိင္မည့္ အမ်ိဳးသားေျမ ယာ အသုံးခ်မႈ မူ၀ါဒတခု ရွိရန္ လုိအပ္သကဲ့သုိ႔ အမ်ိဳးသား ေျမယာ ဥပေဒ ထြက္ေပၚလာရန္လည္း လုိအပ္ေနသည္။

အမ်ိဳးသား ေျမယာဥပေဒ ထြက္ေပၚမလာေသးေသာ္လည္း ၿပီးခဲ့သည့္ ေအာက္တုိဘာလအတြင္းက အမ်ိဳးသား ေျမအသုံးခ်မႈ မူ၀ါဒ (မူၾကမ္း) ထြက္ရွိလာခဲ့သည္။

သုိ႔ေသာ္ ထုိမူၾကမ္းတြင္ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနေသာ ေျမယာျပႆနာမ်ားကုိ ေျဖရွင္းႏုိင္မည့္ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ မူမ်ား၊ ေျမေစ်းႏႈန္းမ်ား ႀကီးျမင့္မႈ ျဖစ္စဥ္အေပၚ မည္သုိ႔ ေရွ႕ဆက္သြားသင့္သည္ဆုိေသာ အခ်က္မ်ား၊ သိမ္းဆည္းထားသည့္ ေျမယာမ်ားအား မည္သုိ႔ ျပန္လည္ လုပ္ေဆာင္သြားၾကရမည္ ဆုိေသာအခ်က္မ်ား မပါရွိသကဲ့သုိ႔ အုိးပစ္အိမ္ပစ္ စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေျမေနရာ ျပန္လည္ ခ်ထားေရး ဆုိင္ရာ မူမ်ားလည္း မပါရွိျခင္းတို႔အေပၚ အရပ္ဘက္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား တုိင္းရင္းသား မ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ၀ုိင္း၀န္းေ၀ဖန္ၾကသည္။

ေျမယာျပႆနာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ စားနပ္ရိကၡာဖူလံုမႈ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေရး အဖြဲ႔ (FSWG)က လုပ္ေဆာင္ထားေသာ စစ္တမ္း အရ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ စစ္တပ္၊ အစုိးရဌာနမ်ားႏွင့္ ကုမၸဏီမ်ားက သိမ္းထားသည့္ ေျမဧကေပါင္းသည္ ၆ သန္းခန္႔ ရွိေၾကာင္း သိရၿပီး လႊတ္္ေတာ္တြင္း အစီရင္ခံစာမ်ားတြင္ ပါ၀င္သည့္ အခ်က္မ်ားအရ လယ္ယာေျမႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အမႈေပါင္းမွာ ၉၀၀၀ ေက်ာ္ရွိသည့္ အေနအထား ျဖစ္သည္။

ထုိအမႈေပါင္း ၉၀၀၀ ေက်ာ္တြင္ ၁၀ ရာခုိင္ႏႈန္း၀န္းက်င္သာ ေျဖရွင္းေပးႏုိင္သည့္ အေျခအေနျဖစ္သည္ဟု ေတာင္သူ လယ္သမား အက်ိဳးေဆာင္ ကြန္ရက္က ထုတ္ျပန္ထားသည္။

လယ္ယာေျမ သိမ္းယူ အသုံးခ်မႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ လယ္ယာေျမ ဥပေဒ အခန္း ၁၀ ပုဒ္မ ၃၁ တြင္ ခြင့္ျပဳသည့္ေန႔မွ ၆ လအတြင္း လယ္ယာေျမကုိ သတ္မွတ္သည့္ နည္းလမ္းအတုိင္း စတင္အသုံးမျပဳလွွ်င္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သတ္မွတ္ကာလအတြင္း လုပ္ငန္းမၿပီးလွ်င္ လည္းေကာင္း ဗဟုိလယ္ယာေျမ စီမံခန္႔ခြဲမႈအဖြဲ႔က ျပန္လည္သိမ္းယူႏုိင္သည္ဟု ပါရွိၿပီးသား ျဖစ္ေသာ္လည္း လက္ရွိအေန အထားမွာ ဥပေဒ သက္ေရာက္မႈ အားနည္းသည္ဟု ေျပာရမည့္ အေျခအေန ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းျပႆနာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေရရွည္လုပ္ေဆာင္ ေျဖရွင္းရမည့္ အခ်က္မ်ား မူၾကမ္းတြင္ ပါ၀င္သင့္သည္ဟု အရပ္ ဘက္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ေထာက္ျပၾကသည္။

ေျမယာအေရး ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ အမ်ိဳးသား ဒီမုိကေရစီ အင္အားစု ပါတီ၀င္ ေဒၚေဘာက္ဂ်ာ က“ေရးထားတ့ဲ မူ၀ါဒထဲမွာ လက္ရွိ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာေတြ ကုိေျဖရွင္းေပးမယ္ဆုိတဲ့ဟာ တခုမွမပါဘူး။ စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္ေတြအေနနဲ႔လည္း ေတာထဲေတာင္ထဲ ကေနမ်ား လုပ္စားဖုိ႔ ေရာက္လာခဲ့ရင္ ေနစရာမရွိဘူးေပါ့။ ဒီအမ်ိဳးသား ေျမအသုံးခ်မႈ မူ၀ါဒမွာလည္း ထည့္ထားျခင္းမရွိတဲ့ အတြက္ တုိင္းရင္းသားေတြ အတြက္ လုံး၀ လက္ခံႏုိင္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး”ဟု ေျပာသည္။

ေဒၚေဘာက္ဂ်ာသည္ ကခ်င္ျပည္နယ္ ဟူးေကာင္း ခ်ိဳင့္၀ွမ္းေဒသရွိ ေျမယာမ်ားအား ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္ ဦးခင္ေရႊ၏ ယုဇနကုမၸဏီက သိမ္းယူခဲ့မႈအတြက္ ေဒသခံ လယ္သမားမ်ားဘက္မွ ဦးေဆာင္၍ တရားစြဲဆုိမႈမ်ား လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူလည္း ျဖစ္ သည္။

စိမ္းလန္းအမိေျမ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေရး အသင္း ဥကၠ႒ ဦး၀င္းမ်ိဳးသူ ကလည္း အမ်ိဳးသား ေျမယာမူ၀ါဒတြင္ ေျမယာႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အဓိက ျပႆနာမ်ားႏွင့္ ဦးစားေပးေျဖရွင္းရမည့္ အခ်က္မ်ားကုိ ထည့္သြင္းသင့္ေၾကာင္း ေထာက္ျပထားသည္။

အမ်ိဳးသား ေျမအသုံးခ်မႈ မူ၀ါဒ(မူၾကမ္း)တြင္ ေျမယာေစ်းႏႈန္းမ်ား ႀကီးျမင့္မႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေရရွည္ ေဆာင္ရြက္သြားရမည့္ အခ်က္ မ်ားလည္း မပါရွိေပ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လက္ရွိ ေျမေစ်းႏႈန္းႀကီးျမင့္မႈက တုိင္းျပည္စီးပြားေရးအင္အားကုိ တုိးခ်ဲ႕ႏုိင္မည့္ ျပည္ပရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ား ၀င္ေရာက္ေစမႈကုိ အဟန္႔အတားျဖစ္ေစေသာ အႀကီးဆုံး စိန္ေခၚမႈတခုလည္း ျဖစ္သည္။

ေတာင္ကုိရီးယားႏုိင္ငံ အေျခစုိက္ မုိးဘုိင္းဖုန္းႏွင့္ အီလက္ထရြန္နစ္ ပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္ေသာ နာမည္ႀကီး Samsumg ကုမၸဏီ သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံရန္ စီစဥ္ခဲ့ေသာ္လည္း ယခုဗီယက္နမ္သုိ႔ ေျပာင္းလဲ ေရာက္ရွိသြားျခင္း၏ အဓိကအေၾကာင္း ရင္း၂ခ်က္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ေျမယာအခက္အခဲႏွင့္ အေျခခံ အေဆာက္အအုံ လုိအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ အသုိင္းအ၀ုိင္း ကေျပာသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ တခ်ိဳ႕ေသာ ေျမေစ်းႏႈန္းမ်ားသည္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ရွိ ေျမတန္ဖုိးထက္ ပုိမုိျမင့္မား ေနသည္ဟုပင္ ေ၀ဖန္ၾကသူမ်ား ရွိသည္။

ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ ကုန္သည္ႀကီးမ်ားႏွင့္ စက္မႈလက္မႈ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္းခ်ဳပ္ ဒုဥကၠ႒ ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ေလး က “ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လုိ ေျဖရွင္းမလဲဆုိတာ သိပ္အေရးႀကီးေနပါၿပီ။ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ ေျမဧရိယာ အက်ယ္ဆုံးပဲ။ ဒီေလာက္အႀကီးႀကီး ျဖစ္ေနတာကုိ လာတဲ့သူေတြက ေျမမရလုိ႔ ျပန္သြားတာ၊ ေျမေစ်းႀကီးလုိ႔၊ အလုပ္လုပ္လုိ႔မရဘူးျဖစ္ေန တဲ့အတြက္ ဒီမွာ၀င္မယ့္ နုိင္ငံတကာက လုပ္ငန္းေတြကုိ အခက္ျဖစ္ေစတာေပါ့။ ဒါဟာ အမ်ားျပည္သူ ေခ်ာင္လည္ဖို႔၊ အလုပ္အကုိင္ ရရွိဖုိ႔နဲ႔ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ပေပ်ာက္ေရးအတြက္ အဟန္႔အတား အရမ္းျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္က ဒါကုိ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ဥပေဒေတြခ် လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒါမွလည္း အစုိးရကုိ ယုံၾကည္မႈရွိေတာ့မွာေပါ့”ဟု ေျပာသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ယခင္အစုိးရလက္ထက္က ေျမယာ ရရွိထားသူမ်ား ရွိေနၿပီး လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ အစုိးရအေနျဖင့္ ထိုေျမယာမ်ားကုိ ျပန္လည္ သိမ္းယူႏုိင္ျခင္း မရွိေသးေၾကာင္းလည္း ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ေလးက ေျပာဆိုသည္။

၎က “အရင္တုန္းက ယူထားတဲ့သူေတြလည္း တိတ္တိတ္ေလး ၿငိမ္ေနတယ္။ ေပၚမွာစုိးလုိ႔ ေနမွာေပါ့။ ႏုိင္ငံေတာ္ပုိင္းက သိတဲ့ ဟာ လည္း သိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီသူေတြကုိ တခ်ိဳ႕ကေျပာတယ္။ ထိလုိ႔မရတဲ့ အပုိင္းေတြတဲ့။ ဒီမုိကေရစီ လမ္းေၾကာင္းသြားတဲ့ အခါမွာ ဒါမ်ိဳးက မရွိသင့္ေတာ့ပါဘူး”ဟုလည္း ေျပာသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္း ဥကၠ႒ ဦးျမင့္စုိးကလည္း လက္ရွိ အမ်ိဳးသား ေျမယာမူ၀ါဒႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး “အမ်ိဳးသားေျမအသုံးခ်မႈမွာ တည့္တည့္ ေျပာရရင္ ေျမ ၁ ဧက ကေန ရမယ့္ အက်ိဳးအျမတ္ ဘာရွိမလဲ။ ေငြေရးေၾကးေရးနဲ႔ အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အလမ္း အက်ိဳးအျမတ္ေပါ့။ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ ၅၁ သန္းရွိေသာ လူေတြ စားေလာက္တဲ့ စုိက္ပ်ိဳးေျမ၊ ဒါမွမဟုတ္ သီးႏွံ၊ ဒါကုိ အရင္ဆုံး စဥ္းစား ရမယ္။ အဲ့ဒီဟာထက္ ပုိတဲ့ ဟာေတြကုိ အမ်ိဳးသားေျမအသုံးခ်မႈ မူ၀ါဒက စီးပြားေရးအရ တြက္ေျခကုိက္မႈ ဘာလဲ၊ အလုပ္ အကုိင္ အခြင့္အလမ္းရမွာ ဘာလည္း၊ နည္းပညာ ရမွာဘာလဲ၊ ဆုိတဲ့ဟာေတြအေပၚမွာ အသုံးခ်သင့္တယ္လုိ႔ သုံသပ္ခ်င္တယ္”ဟု ေျပာဆိုသည္။

ထိုေျမအသုံးခ်မႈ မူ၀ါဒ(မူၾကမ္း)ႏွင့္အတူ ကန္႔ကြက္သံမ်ား၊ ေ၀ဖန္သံမ်ား၊ တင္ျပ အႀကံျပဳခ်က္မ်ားသည္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ိဳးစုံထံမွ ထြက္ ေပၚခဲ့သည္။

ထိုကန္႔ကြက္သံမ်ားၾကားတြင္ အမ်ိဳးသား ေျမအသံုးခ်မႈ မူ၀ါဒ မူၾကမ္းအား ျပည္သူမ်ားသို႔ ခ်ျပရန္၊ တႏိုင္တပုိင္ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ ၍ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ေဆြးေႏြးရန္ သစ္ေတာ၀န္ႀကီးဌာနက တာ၀န္ယူထားၿပီး ေတြ႕ဆံုပြဲမ်ား ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္လ်က္ ရွိသည္။

ထို႔အျပင္ သမၼတ အေနျဖင့္ ေျမယာမူ၀ါဒအား အျမန္ေဆာင္ရြက္ေစလိုၿပီး ျပည္တြင္း ေျမအသံုးခ်မႈမ်ား ေစ့စပ္ေစရန္၊ ေျမႏွင့္ ပတ္ သက္ သည့္ စီမံကိန္းမ်ားကို ဥပေဒထြက္ရွိလာပါက လုပ္ေဆာင္ရန္၊ နည္းဥပေဒမ်ား ထပ္မံေရးဆြဲရန္ တို႔ကိုလည္း စီစဥ္လ်က္ ရွိ သည္ဟု သိရသည္။

သုိ႔ေသာ္ ယခုမူ၀ါဒထဲတြင္ အမွန္တကယ္ အဓိက လုိအပ္ေသာ ျပႆနာ ေျဖရွင္းရမည့္ အခ်က္မ်ား ပါ၀င္ရန္လုိအပ္လ်က္လည္း ရွိသည္။

ထုိအခ်က္မ်ား မပါရွိပါက ႏုိင္ငံ၏ အမ်ိဳးသား ေျမအသုံးခ်မႈ မူ၀ါဒသည္ ျဖစ္ေနသည္က တျခား၊ လုပ္ေဆာင္မည္က တလြဲႏွင့္ ေျမယာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္မႈမ်ား ဆက္လက္ရွိေနဦးမည့္ သေဘာသာ ရွိေနပါသည္။     ။

ဧရာ၀တီ သတင္းေထာက္ နန္းလြင္ႏွင္းပြင့္ ပူးေပါင္း ေရးသားသည္။

The post ေျမယာ လက္၀ါးႀကီးအုပ္မႈမ်ား ဆက္ရွိေနဦးမွာလား appeared first on ဧရာ၀တီ.

စစ္ေအးေခတ္ က်ဴးဘားဒုံးပ်ံ အေရးအခင္းကာလအတြင္း ကတ္စထ႐ိုႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေနေသာ ဦးသန္႕

ဦးသန္႕က ႏိုင္ငံ့ အက်ိဳး ေတြလည္း အတတ္ ႏိုင္ဆံုး ထမ္းေဆာင္ ခဲ့တယ္။ ေနာက္ ကုလ သမဂၢလို ကမၻာ့ အဖြဲ႕ အစည္း ႀကီးမွာ အျမင့္ဆံုး ေနရာကေန တာဝန္ ေတြကို ထမ္းေဆာင္ ခဲ့တဲ့သူ ျဖစ္ေလေတာ့ သမိုင္းမွာ အလြန္ ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါက လူပုဂၢိဳလ္အရ ေျပာရတာပါ။ ဗမာႏိုင္ငံသား တေယာက္အေနနဲ႔ အလြန္ ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ တခုရွိတာက ဦးသန္႔ဟာ ကုလသမဂၢလို ေနရာမွာ ရာထူးရသြားလို႔ ဂုဏ္ယူျခင္းဆိုတာထက္ ဒီပုဂၢိဳလ္ရဲ႕စြမ္းေဆာင္ခ်က္၊ သူ႔ရဲ႕ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြက ထူးထူးျခားျခား ေကာင္းမြန္ ခဲ့တာ ေတြ႕ရတယ္ဗ်။

ကမၻာ့ႏိုင္ငံတကာအေရးမွာပဲ က်ဴးဘားအေရးအခင္းကိစၥတို႔၊ ဒံုးပ်ံကိစၥတို႔၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းကိစၥ၊ ဗီယက္နမ္ကိစၥတို႔ကိုၾကည့္။ ဒီကိစၥေတြကိုေဆာင္ရြက္ရာမွာ သူဟာ အလြန္ကိုတည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ေအးေအး ခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာေတြအတြက္ က်ေနာ္တို႔ အလြန္ကို ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းတယ္ဗ်။ သူ႔ဟာသူ ရာထူးရတာက တပိုင္းေပါ့ဗ်။ လူတေယာက္ ရာထူးရၿပီး ဘာမွ မယ္မယ္ရရ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္တာေတြ ျပည္တြင္းမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပည္ပမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ဗ်။

ေနာက္တခုက ဦးသန္႔ဟာ ဘာပဲလုပ္လုပ္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္လုပ္တတ္တယ္ ဆိုတာကိုေတြ႕ရတယ္။ ဘယ္အလုပ္ လုပ္လုပ္ စကားနည္းနည္းပဲေျပာၿပီး တိတိက်က် ေဆာင္ရြက္တတ္တယ္ဗ်။ ဒါက ကုကသမဂၢလို ေနရာမ်ိဳးေရာက္မွ မဟုတ္ဘူး ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ ေနစဥ္ကတည္းကလည္း ဒီတိုင္းပဲ။ ဥပမာ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီးဌာနမွာ အတြင္းဝန္လုပ္ေတာ့ သတင္းစာဌာနေတြဘာေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ တိတိက်က် တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ပဲ ေဆာင္ရြက္တာ ေတြ႕ရတယ္။

တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေလး အေရးႀကီးတယ္ဗ်။ စကားသိပ္မေျပာဘူး။ က်ေနာ္ဆံုဖူးတာေလး တခုဆိုရင္ ၁၉၆၀ ေက်ာ္ ေလာက္ကေပါ့ ဗမာျပည္မွာလာၿပီး ဗီယက္နမ္စစ္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဆာင္ရြက္ဖူးတယ္။ ဗီယက္နမ္အေရးကို ကုလသမဂၢရယ္ ဗီယက္နမ္ေတာင္ပိုင္း၊ ေျမာက္ပိုင္း အလယ္ပိုင္းေတြ ေဆြးေႏြးရာမွာ ဗမာျပည္က ေနရာေပးတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာသူက အလုပ္လုပ္တာမွာ အကုန္လံုး သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တတ္တယ္။

ဒီကိစၥက လွ်ိဳ႕ဝွက္ကိစၥဗ်။ ဒါေပမယ့္ လူေတြက သိခ်င္တယ္ေလ။ အဲဒီမွာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ကိစၥကိုလည္း မျငင္းေရွာင္ဘူး၊ သိသင့္တာကိုလည္း သိရေအာင္ မီဒီယာရဲ႕သိခြင့္ကိုလည္း မေလ်ာ့ပါးေအာင္လုပ္တတ္တယ္ဗ်။ က်ေနာ္ မွတ္မိတာေလး တခုဆိုရင္ သူ သတင္းေထာက္ေတြနဲ႔ေတြ႕ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ထဲက သတင္းေထာက္တေယာက္က စကားနည္းနည္းေလး ထစ္တယ္။ အဲဒီတုန္းကလည္း သတင္းေထာက္ နည္းနည္းပဲရွိတာပါ။ ဒါေတာင္ တေယာက္ကို တမိနစ္ပဲ ေပးမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ေမးတာေကာ ေျဖတာေကာေနာ္။ အဲဒီထစ္တဲ့သူက စကားထစ္ၿပီး ဗီ ဗီ ဗီ ဗီ ဆိုၿပီး ဗီယက္နမ္ ဆိုတာေတာင္ မေရာက္ဘဲ ျဖစ္တယ္ဗ်။ အဲဒီမွာ သူက ေျပာလိုက္တယ္ ခင္ဗ်ားဗ်ာ ေမးတာနဲ႔တမိနစ္ျပည့္ေနၿပီ က်ေနာ့္အေျဖမေပးႏုိင္ေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ တိတိက်က် လုပ္တာေပါ့ဗ်ာ။ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ျပတ္ျပတ္သားသား လုပ္တတ္တာ ဦးသန္႔နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အမွတ္တရ တခုေပါ့ဗ်ာ။

ေနာက္တခုက ဦးသန္႔အေရးအခင္းနဲ႔ ပတ္သက္တာေပါ့။ ဒါလူတိုင္းသိတဲ့ကိစၥပါ။ အမ်ားႀကီး မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ တခု ေျပာခ်င္တာက ျပည္သူလူထုဟာ တန္ဖိုးထားရမယ့္သူကို တန္ဖိုးထားရမယ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့ပဲျဖစ္ျဖစ္ သိတယ္ဗ်။ အထူးသျဖင့္ ဗမာျပည္သူလူထုေပါ့။ ေနာက္တခုက ဒီလိုလူေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မထိုက္တန္တဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳးကိုလုပ္ေတာ့ ျပည္သူလူထုက သိပ္ၿပီး ေဒါသထြက္တယ္၊ မႀကိဳက္ဘူးဗ်။ ဒီေတာ့ ဒီဟာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ အၿမဲ တုန္႔ျပန္တယ္။ ဒီအေရးအခင္းဟာ ဒီသေဘာထားကို ထင္ထင္ရွားရွား ျပလိုက္ တာပဲ။

ဦးသန္႔လိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးဟာ ဗမာျပည္အတြက္၊ ဗမာတေယာက္အေနနဲ႔ သိပ္ကိုဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတယ္၊ ေနာက္ၿပီး အလြန္ကိုိထိုက္ထိုက္တန္တန္နဲ႔ ကမၻာ့အေရးကိုေတာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ ႐ုပ္အေလာင္းကို ႀကိဳတာေတာင္မွ ႀကိဳဖို႔ခြင့္မေပးဘူး၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာဘူး။ ၾကားတာတခုကေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က ဦးေနဝင္းက ငပလီမွာရွိေနတယ္ေျပာတယ္ဗ်။ ဒီကသံ႐ံုးေတြက သြားႀကိဳခ်င္ေတာ့ ဘယ္သူႀကိဳမွာလဲ ေမးေတာ့ သူက မင္းတို႔ ႀကိဳခ်င္ႀကိဳ ငါဘာမွလုပ္စရာမရွိဘူးကြာ လို႔ေျပာတယ္တဲ့။ သူအဲလိုေျပာလိုက္ေတာ့ အားလံုးက သူ႔ရဲ႕စိတ္သေဘာ ကိုသိၿပီ။ အဲဒီမွာ ဘယ္သူကမွ ဘာမွမလုပ္ရဲေတာ့ဘူး။

ေနာက္ဆံုးပိတ္က်ေတာ့ ပညာေရးဒုဝန္ႀကီးဦးေအာင္ထြန္း ဆိုတာ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းပါပဲ၊ သူ႔ကို တာဝန္ေပးလိုက္တယ္တဲ့။ သူကလည္း ေတြးတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလိုေနရာက ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ ေတြ႕ရမယ့္ေနရာမွာ ေကာင္းေကာင္းလုပ္မယ္ဆုိၿပီး အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုုေတြ ဘာေတြဝတ္ၿပီး နကၠတိုင္နဲ႔ဘာနဲ႔ က်က်နနသြားတာဗ်။ ဒါေပမယ့္ ဦးသန္႔ရဲ႕ အေလာင္းကိုႀကိဳမိလိုက္တာနဲ႔ အဲဒီဝန္ႀကီးလည္း ျပဳတ္ေရာဗ်။ အဲဒါကိုျပည္သူလူထုသိတာနဲ႔ ဒီလိုဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို ေသးသိမ္ေအာင္ လုပ္တယ္ဆိုၿပီး မေက်နပ္ေတာ့ ေက်ာင္းသား ျပည္သူအမ်ားက ဦးသန္႔အေလာင္းႀကီးကိုအတင္း က်ိဳကၠဆံကြင္း ကေနလုၾကတာ။

ပထမၾကားတာက ေဒၚခင္ေမသန္းရဲ႕ ေျခရင္းမွာျမႇဳတ္ဖို႔ေတာင္ စီစဥ္ထားတာလို႔ ၾကားတာပဲ။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိဘူးဗ်။ ႀကံေတာမွာေပါ့။ အဲဒီမွာ တကၠသိုလ္ဝင္းထဲကိုသယ္ၿပီး ဆႏၵျပပြဲ ျဖစ္ေတာ့တာပဲ။ ဒါက ဘာျပလဲ ဆိုေတာ့ ဒီစစ္တပ္က အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ အၿမဲတမ္း သူတို႔ထင္သလို လုပ္သမွ် ျဖစ္တယ္လို႔ ထင္တယ္။ ခုလို ဂုဏ္ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို ေသးသိမ္ေအာင္လုပ္ခ်င္တယ္။ အေလးမထားခ်င္ဘူး၊ ဂုဏ္ပ်က္ေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္။ အဲဒီအတြက္ ႀကီးစြာေသာ တုန္႔ျပန္မႈရတယ္ဆိုတာကို ဘယ္ေတာ့မွ နမူနာ မယူဘူး။

ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ က်ေနာ္စကား ဆက္ၿပီးေျပာရရင္ ေဒၚခင္ၾကည္စ်ာပနတုန္းကလည္း ေဒၚခင္ၾကည္ကို ႀကံေတာ မွာျမႇဳပ္ဖို႔လုပ္တယ္ဗ်။ အဲဒီမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေကာ က်န္တဲ့ ေက်ာင္းသား၊ သံဃာ၊ လူထုက လက္မခံႏုိင္ဘူးဗ်။ လက္မခံႏုိင္ေတာ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမကိုသယ္ၿပီး ျပည္သူ႔စ်ာပနလုပ္ဖို႔အထိ လုပ္မလို႔ဗ်။ ေနာက္ဆံုး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျပည္သူ႔စ်ာပနလုပ္တာေတာ့ မႀကိဳက္ဘူး ဆိုၿပီး ေျပာေတာ့မွ သတိရၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ သေဘာထားကို ႀကိဳက္ပါတယ္ ဆိုၿပီးျဖစ္တာဗ်။ မိသားစုစ်ာပနပဲေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီမွာမွ ဦးသန္႔နဲ႔ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းရဲ႕ၾကား ေျမကြက္ကို ေပးလိုက္တာဗ်။ မဟုတ္ရင္ ေအာက္ေျခမွာ ျပည္သူလူထုက ဆူပူေတာ့မွာ။ ေဒၚခင္ၾကည္တုန္းကလည္း ဦးသန္႔အေရးအခင္းလိုကို ျဖစ္ေတာ့မွာ။

ခ်ဳပ္လိုက္ရင္ ျမန္မာလူမ်ိဳးအတြက္သာမက ကမၻာအတြက္ပါ ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတဲ့သူ က်ဴးဘားအေရးအခင္းလို ကမၻာမွာ ႏ်ဴးကလီးယားစစ္ႀကီးေတာင္ ျဖစ္ေတာ့မယ့္ အေနအထားကို တားႏိုင္ခဲ့တဲ့သူ ဒီလိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူရမယ္။ တိုင္းျပည္မွာ ဂုဏ္ယူ အေလးထားရမယ့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို အၿမဲတမ္း စစ္အစိုးရက ေသးသိမ္ေအာင္ မဖြယ္မရာ သေဘာထားနဲ႔ ျပဳမူ ခ်ဳပ္ကိုင္တတ္တဲ့ သေဘာထားမ်ိဳးရွိတယ္ဆိုတာ ဦးသန္႔အေရးအခင္းက သက္ေသျပေနတယ္လို႔ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။

ဦးေနဝင္းက ပုဂၢိဳလ္ေရး အာဃာတ ထားတဲ့ျပႆနာတခု .. အဲဒါကေတာ့ ဦးေနဝင္းျပႆနာဗ်။ ဦးသန္႔ျပႆနာ မဟုတ္ဘူး။ ဦးသန္႔ဟာ လူေတြနဲ႔ဆက္ဆံရာမွာ အလြန္ကို တည္ၾကည္မွန္ကန္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ဗ်။ စကားေျပာရာမွာ ယဥ္ေက်းတယ္၊ သိမ္ေမြ႕တယ္၊ ေအးေဆးတယ္။ ဘယ္သူ႔ျဖစ္ျဖစ္ ေလးေလးစားစား ဆက္ဆံတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီကိစၥျဖစ္တာဟာ ဦးသန္႔နဲ႔ မဆိုင္ဘူးဗ်။ ဦးႏုနဲ႔ ဦးေနဝင္းျဖစ္တဲ့ကိစၥ။ ဦးႏုက အာဏာသိမ္းခံရေတာ့ ကမၻာလွည့္ၿပီးႏုိင္ငံေတြကို ေထာက္ခံခ်က္ ေတာင္းရင္း ကုလသမဂၢကိုေရာက္ေတာ့ ကုလသမဂၢ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ အခန္းမွာ ႏိုင္ငံတကာသတင္းေထာက္ေတြ ေရွ႕မွာ ေျပာတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္က ဦးေနဝင္းက ဦးႏုကို ေဒါသျဖစ္ေနတာဗ်။ ဦးေနဝင္းအေနနဲ႔က သူ႔ရဲ႕စစ္အစိုးရနဲ႔ တိုင္းျပည္ကို ၿငိမ္ေအာင္ႀကိဳးစားေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဦးႏုက ကုလသမဂၢလို ေနရာမ်ိဳးမွာ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲလုပ္၊ ကမၻာသိေၾကညာ၊ စစ္အစိုးရရဲ႕ ခၽြတ္ယြင္း ခ်က္ေတြ ေထာက္ျပ၊ သူ႔ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီအခြင့္အေရးေတြ ေတာင္းဆိုတာမ်ိဳးေတြလုပ္ေတာ့ ဦးေနဝင္းက ေဒါသထြက္ တုန္လႈပ္တယ္။ ဒါက အစုိးရကို ၿဖိဳဖ်က္ႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္တယ္ေလ။

ဒါေပမယ့္ ဦးေနဝင္းရဲ႕ေဒါသက ဦးႏုထက္ ဦသန္႔ဆီ ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဦးသန္႔နဲ႔ဦးႏုကလည္း အလြန္ရင္းႏွီးၾကတာကိုး။ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြကိုး။ ဒါဟာဦးသန္႔ဟာ ဦးႏုကို အထူးအခြင့္အေရးေပးတာပဲ လို႔ထင္တယ္ဗ်။ တကယ္က မဟုတ္ဘူးဗ်။ ဒီအခန္းကို ကုလသမဂၢေရာက္တဲ့ ဘယ္ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္မဆို သံုးခြင့္ရွိတယ္ဗ်။ သူကလည္း ႏိုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္တဦးပဲကိုး။ အျပင္လူ အေနနဲ႔ ဆိုရင္ေတာ့ ဦးႏုဟာ ျပဳတ္က်ေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း လို႔ေျပာမယ္။ ဒါေပမယ့္ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း မဟုတ္ဘူးဗ်။ အာဏာသိမ္းခံထားရတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ဗ်။ အဲဒီမွာ ဦးေနဝင္းရဲ႕ ေဒါသေတြဟာ ဦးႏုဆီကေန ဦးသန္႔ဆီကို ေရာက္သြားေတာ့တာပဲ။

ဦးသန္႔ ဗမာျပည္ကိုေရာက္တိုင္း ဦးသန္႔ဟာ ဦးေနဝင္းနဲ႔ ေတြ႕ဆံုဖို႔ႀကိဳးစားတာ အႀကိမ္ႀကိမ္ပဲ။ အဲဒါလည္း က်ေနာ္တုိ႔သတင္းစာေလာကက အသိဆံုးပဲ။ အဲဒီလိုအခါတိုင္းမွာ ဦးေနဝင္းက ျငင္းပယ္တယ္၊ ေရွာင္တယ္ဗ်။ ဦးသန္႔လာတဲ့အခါ ေျမာက္ဖ်ား ကခ်င္ျပည္နယ္ ခရီးထြက္ေနတယ္၊ အနားယူေနတယ္၊ ေနမေကာင္းဘူး အၿမဲလုပ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဦးေနဝင္းနဲ႔ ဦးသန္႔နဲ႔ ၾကားမွာ မညီညႊတ္တဲ့သေဘာထားေတြ ျဖစ္ေပၚလာတာ ဦးသန္႔ေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး။ ဦးႏုကေန ဆက္စပ္ၿပီး ေပၚလာတဲ့ သေဘာထား။ အဲဒီကေန တျဖည္းျဖည္းကြာသြားၿပီး ေနာက္ဆံုး စ်ာပန အခမ္းအနား မွာေတာင္ ႐ုပ္အေလာင္းကို ႀကိဳမိတဲ့ ဒုဝန္ႀကီးတေယာက္ေတာင္ ျပဳတ္ရတဲ့အထိ မလိုမုန္းထားစိတ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။

ဦးေနဝင္းအစိုးရက မေထာက္ခံတာေၾကာင့္ ဦးသန္႔ရဲ႕ တတိယသက္တမ္း ျပယ္သြားတယ္လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဦးေနဝင္းမေထာက္ခံ႐ံုနဲ႔ ဒီလိုမျဖစ္ပါဘူးဗ်။ ဦးသန္႔ကိုယ္တိုင္ကိုက အဲဒီမွာ က်န္းမာေရးက မေကာင္းေတာ့ဘူး။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေဆးျပင္းလိပ္ေသာက္ခဲ့တာဆိုေတာ့ သူ႔မွာ ကင္ဆာျဖစ္လာတဲ့ အေနအထားေတြ သူသိမယ္ဗ်။ မိခင္ႏုိင္ငံကကန္႔ကြက္တာနဲ႔ လူတေယာက္ အလုပ္မလုပ္ ႏုိင္ေတာ့ဘူး ဆိုတာမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဗ်။ ႏိုင္ငံအမ်ားစုက ေထာက္ခံရင္ကို လုပ္ႏုိင္တာပဲ။ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ အဖြဲ႕ဝင္ေတြက ေထာက္ခံရင္ကိုၿပီးတာပဲ။ သူကိုယ္တိုင္ကိုက က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ဆုတ္သြားတာျဖစ္မယ္ဗ်။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ၁ ႏွစ္ ၂ ႏွစ္အတြင္းမွာ ဒီေရာဂါကဆိုးရြားခဲ့တာကိုးဗ်။

ေျပာစမွတ္ျပဳစရာကေတာ့ အမ်ားႀကီးေတာ့ မေျပာႏုိင္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆို အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္က ငယ္ေသးတာကိုး။ ေနာက္ၿပီး က်ေနာ္က သိပ္ၿပီးအေရးပါတဲ့သူလည္း မဟုတ္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ တခု မွတ္မိ တာကေတာ့ က်ေနာ္ သတင္းစာအသင္း အတြင္းေရးမႉး လုပ္စဥ္ကေပါ့ အဲဒီတုန္းက ဥကၠဌက ဂါးဒီးယန္း ဦးစိန္ဝင္း။ ဦးသန္႔ကရန္ကုန္ေရာက္ေနတယ္ ႏွစ္ေတာ့ေသခ်ာမမွတ္မိဘူး ၁၉၆၄ ဝန္းက်င္ျဖစ္မယ္ဗ်။ အဲဒီမွာ သတင္းစာအသင္းက ဦးသန္႔ကို ဂုဏ္ျပဳပြဲေလးလုပ္တယ္ဗ်။

အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို႔က ဦးသန္႔ကို လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ စီမံတယ္။ အဲဒီမွာ သူ႔ရဲ႕ဆႏၵေလးလည္းယူတယ္။ ဒါက လူ ၁ ေယာက္ ၂ ေယာက္ပဲ သိတဲ့ကိစၥေပါ့။ အဲဒီမွာ ဦးသန္႔က ဒီလိုလုပ္ဗ်ာတဲ့ ကုလသမဂၢမွာ အခန္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတာဆိုေတာ့ ပန္းခ်ီကားေတြ ထားတယ္။ အဲဒီမွာ ဗမာပန္းခ်ီကားလည္း ခ်ိတ္ဆြဲခ်င္တယ္လို႔ေျပာတယ္ဗ်။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို႔က ပန္းခ်ီကားစီစဥ္တယ္။ ေပၚဦးသက္ရဲ႕ကားဗ်။ ေပၚဦးသက္ကလည္း ဆြဲလိုက္တာ ဆင္ပံုႀကီးဗ်။ ဆင္နဲ႔ မ်က္မျမင္ပုဏၰား ေျခာက္ေယာက္ ေပါ့။ ဆင္ကလည္း ႐ိုး႐ိုး ငုတ္တုတ္ေနတဲ့ ဆင္ႀကီး မဟုတ္ဘဲ ကခုန္ေနတဲ့ ဆင္ေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္တခု ပုဏၰားေတြက အျဖဴေတြ ဝတ္လို႔ ဆင္ႀကီးကအမည္းဗ်။ ဆန္႔က်င္ဘက္အေရာင္ႏွစ္ခုနဲ႔ ဆြဲထားတာ။ ပုဏၰားေတြက တခ်ိဳ႕က ဆင္ကိုစမ္း၊ တခ်ိဳ႕က ကခုန္လို႔ အဲလိုပံုဗ်။ က်ေနာ့္မ်က္စိထဲမွာ ျမင္ေယာင္ ေနေသးတယ္။

အဲဒီကားက ၆ ေပ ၃ ေပေလာက္ရွိမယ္။ သူ႔ရဲ႕ေဘာင္က ကႏုတ္ထြင္းထားတဲ့ ေခါင္းပြႀကီး။ ပန္းခက္ေတြနဲ႔ ဝန္းရံေနတဲ့ သစ္လံုးႀကီးလိုပဲ။ အဲဒီပန္းခ်ီကားကို အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေဘာင္ႀကီးနဲ႔ မသယ္ႏုိင္ဘူး။ ဒါနဲ႔ ေဘာင္ႀကီးကိုဦးစိန္ဝင္းဆီမွာ ထားခဲ့တယ္။ ဒီကားကေတာ့ ကုလသမဂၢမွာ ဘယ္ပံုနဲ႔ ရွိေနလည္း မေျပာတတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေဘာင္ႀကီးကေတာ့ ဦးစိန္ဝင္းက ဓမၼိကဦးဘသန္းတို႔ကေနတဆင့္ လွဴလိုက္ေတာ့ ခု ေလာကနတ္ ပန္းခ်ီျပခန္းမွာ ေရွးေဟာင္းကားတခုျဖစ္တဲ့ ဆရာၿခံဳရဲ႕လက္ရာ ခပ္ေသးေသးပဲ အဲဒီကားကို ထည့္ထားတယ္။ ေဘာင္ကေတာ့ ဗမာျပည္မွာ ရွိေနတယ္။ ေလာကနတ္မွာရွိေသးလားေတာ့ မသိဘူး။

ဒါကဘာကိုျပလဲဆိုေတာ့ ဦးသန္႔ရဲ႕ အႏုပညာျမတ္ႏိုးမႈရယ္၊ ျမန္မာျပည္ကို အေလးထားတဲ့စိတ္ ရွိတာရယ္ေပါ့ ဗ်ာ။ သူရွိစဥ္က ျမန္မာေတြကို ရာထူးေပးတာမ်ိဳးရွိတယ္။ ဒါက ဘက္လိုက္ေပးတာ မဟုတ္ဘူး။ ထူးခၽြန္တဲ့ သူျခင္းတူရင္ ဗမာေတြကို အလုပ္အခြင့္အလမ္း ေဖာ္ထုတ္ေပးခဲ့တယ္။ မွတ္မွတ္သားသား မေျပာႏုိင္ေပမယ့္ ဒါမ်ိဳးရွိတယ္ဗ်။ ဦးတင္ေအာင္ဆိုတဲ့ သတင္းစာဆရာတဦးဆို ကုလသမဂၢမွာ လုပ္ခဲ့တာပဲ။ ဦးသန္႔ဟာ မထိုက္မတန္ဘဲ ကိုယ့္လူပဲဆိုၿပီးဆြဲသြင္းတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာ့အႏုပညာကို ဂုဏ္တင္ ျမတ္ႏိုးတယ္၊ ကမၻာ့အလယ္မွာတင့္တယ္ေစခ်င္တဲ့သေဘာေပါ့။ အဲဒီကိစၥေလးကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕စိတ္ထဲ စြဲေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာေပါ့ဗ်ာ။

အမွတ္တရ ဒီေန႔အတြက္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဦးသန္႔အႏွစ္ ၁၀၀ ျပည့္တဲ့အခ်ိန္က သာမန္လူပဲျဖစ္ျဖစ္ ကမၻာသိ ပုဂၢိဳလ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ မွတ္မွတ္သားသား ရွိဖို႔ေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ ဦးသန္႔လိုကမၻာ့အက်ိဳး၊ ျမန္မာ့အက်ိဳးေတြ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကေတာ့ ပိုၿပီး မွတ္မွတ္သားသား လုပ္သင့္တာေပါ့ဗ်ာ။ ခုလိုခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ေျပာခ်င္ တာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔တိုင္းျပည္က ဆင္းရဲတယ္၊ ဒုကၡမ်ိဳးစံုႀကံဳခဲ့ရတယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ စစ္အစိုးရေတြ ေပါ့ဗ်ာ။ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေလာက္က စစ္အစိုးရက အုပ္ခ်ဳပ္တယ္၊ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေလာက္က ျပည္တြင္းစစ္ေတြ ႀကံဳရတယ္။ အဲဒီမွာ ႏြံအိုင္ထဲမွာ ပြင့္တဲ့ၾကာတပြင့္လိုပဲ ဦးသန္႔လိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေပၚထြက္ခဲ့တာဟာ မီးလွ်ံထဲကေန ပန္းတပြင့္ပြင့္ခဲ့တာပဲဗ်။ အဲဒီလိုပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးရဲ႕ အားထုတ္မႈေတြ၊ နမူနာေတြ၊ ထူးခၽြန္မႈေတြမ်ိဳး က်ေနာ္တို႔ ဗမာေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာရွိသင့္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဗမာတေယာက္စီတိုင္းဟာ ဦးသန္႔လိုပဲႀကိဳးစားသင့္တယ္၊ အားထုတ္ သင့္တယ္။ ႀကိဳးစားၾကပါ၊ အားထုတ္ၾကပါလို႔ပဲ ေျပာခ်င္တယ္ဗ်ာ။

(ကမၻာ့ ကုလ သမဂၢ အေထြ ေထြ အတြင္း ေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးသန္႔ႏွင့္ သတင္းစာ သမား တဦး အေနျဖင့္ ေတြ႕ႀကံဳ ခဲ့ဖူးသည့္ ကြယ္လြန္သူ သတင္းစာဆရာၾကီး ဦးဝင္းတင္က ဦးသန္႔ ႏွစ္ ၁၀၀ ျပည့္ေမြးေန႔ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ ဧရာဝတီကို ေျပာၾကားခ်က္အား ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။)

The post ဦးသန္႔ သို႔မဟုတ္ မီးလ်ံထဲက ပန္းတပြင့္ appeared first on ဧရာ၀တီ.

အေမရိကန္အစိုးရ ႐ံုးစိုက္ရာ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဝါရွင္တန္ဒီစီရွိ ပင္ဆယ္လ္ေဗးနီးယား လမ္းမႀကီးတေလွ်ာက္ တဖက္တခ်က္ တြင္ ႀကီးမားထည္ဝါသည့္ အျဖဴေရာင္ အေဆာက္အအံုမ်ား အစီအရီ တည္ရွိေနသည္။

အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၏ ကြန္ဂရက္ အေဆာက္အအံုဆီသို႔ ဦးတည္ရာ ထိုလမ္းမေပၚရွိ အေဆာက္အအံုမ်ားမွာ ပုဂၢလိက အလႉရွင္တဦးက အမ်ားျပည္သူ လြတ္လပ္စြာ ဝင္ေရာက္ေလ့လာႏိုင္ ရန္ အေမရိကန္အစိုးရသို႔ လႉဒါန္း ခဲ့ေသာ ျပတိုက္မ်ား ျဖစ္သည္။

ထိုလမ္းမေပၚတြင္ပင္ သတင္းစာဆရာမ်ား အတြက္ တန္ဖိုး မျဖတ္ႏိုင္သည့္ သမိုင္း အေထာက္အထားႏွင့္ သတင္းစာ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား၊ အေမြအႏွစ္မ်ား စုေဝးတည္ရွိရာ ကမၻာ့ တခုတည္းေသာ သတင္းသမိုင္း ျပတိုက္ (Newseum) တခုလည္း တည္ရွိသည္။ ထိုျပတိုက္သည္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည့္ ပုဂၢလိကပိုင္ ျပတိုက္ႀကီး တခု ျဖစ္သည္။

အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု၏ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲကာလတြင္ International Center For Journalist (ICFJ) ၏ အစီအစဥ္ျဖင့္ သြားေရာက္ ေလ့လာခြင့္ရရွိခဲ့သည့္ ျမန္မာသတင္းစာ ဆရာမ်ား အနက္ မိမိလည္း ပါဝင္ခြင့္ရခဲ့ရာ ဝါရွင္တန္ ဒီစီသို႔ ေရာက္ခိုက္တြင္ ထိုသတင္းျပတိုက္ဆီသို႔ သြား ေရာက္ေလ့လာခြင့္ ရခဲ့သည္။

ဧရိယာ အက်ယ္အဝန္း အားျဖင့္ ေပ ၂ သိန္းခြဲ ရွိသည့္ ၇ ထပ္ အေဆာက္အအံုႀကီး အဝင္ဝ အျပင္ဘက္တြင္ မွန္ေပါင္သြင္းထားေသာ သတင္းစာမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေပါင္း ၈၀ ေက်ာ္မွ သတင္းစာမ်ား၏ ေခါင္းႀကီးပိုင္း မ်ားကို The Today’s Front Pages Gallery ဟု အမည္တပ္ကာ ျပသထားျခင္း ျဖစ္သည္။ အေဆာက္အအံု အတြင္းသို႔ ဝင္လိုက္လွ်င္ လာေရာက္လည္ပတ္သူမ်ားမွာ လူငယ္လူရြယ္ ပိုမို မ်ားျပားသည္ကို ျမင္ရၿပီး အရြယ္စံု ေလ့လာသူမ်ား ေၾကာင့္ ျပတိုက္တခုလံုး စည္ကားလ်က္ရွိသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

ေျမေအာက္ထပ္ရွိ ျပခန္းတခုအတြင္း ပထမဆံုး ျမင္ေတြ႔လိုက္ရသည့္ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ စိတ္ထိခိုက္မႈ၊ ဝမ္းနည္း နာက်င္မႈ တမ်ိဳးကို ခံစားလိုက္ရသည္။ ဘာလင္တံတိုင္း ျပခန္းသည္ မိမိ၏ စိတ္ႏွလံုးကို သိမ္းက်ံဳးဆြဲေဆာင္ လိုက္သည္။

ဖိႏွိပ္မႈတို႔ ၾကားမွ ပြင့္အန္ထြက္ခဲ့သည့္ နံရံေဆးမႈတ္ အႏုပညာမ်ားသည္ ဘာလင္တံတိုင္း နံရံေဟာင္းမ်ား ေပၚတြင္ အေရာင္စံု ျပန္႔က်ဲလ်က္ ရွိသည္။ သမိုင္းဝင္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ဓာတ္ပံုျပခန္းမ်ား အျဖစ္ ဖန္တီးထားသည္။ Freedom ဟု ေရးထားသည့္ တံတိုင္း နံရံႀကီးမ်ားအား သံတူႀကီးမ်ားျဖင့္ အဆက္မျပတ္ ထုႏွက္သံတို႔ကို ၾကားရ သေယာင္ ခံစားမိသည္။ ဘာလင္တံတိုင္းႀကီးေပၚတြင္ မတရားမႈ တံတိုင္းကို ခ်ိဳးဖ်က္ရန္ တိုက္ပြဲဝင္ေနသူမ်ား လက္ခ်င္းယွက္၍ ကခုန္ေနၾကမည့္ ျမင္ကြင္းကို ျမင္ေယာင္လာ မိေစသည္။

၁၉၉၄ ခုႏွစ္တြင္ ဘာလင္ၿမိဳ႕ရွိ Checkpoint Charlie Museum က လက္ေဆာင္ အျဖစ္ေပးလိုက္ေသာ Death Tower ဟု အမည္ေပးထားသည့္ ကင္းေစာင့္ေမွ်ာ္စင္တခုသည္ ျပခန္း၏အလယ္တြင္ မားမားႀကီး ရပ္လ်က္ရွိသည္။ သတင္းဓာတ္ပံုမ်ားႏွင့္ သမိုင္း အခ်က္အလက္မ်ားကို ေရးထိုးထားသည့္ ဘာလင္တံတိုင္း ျပခန္းသည္ အတိတ္က လႈပ္ရွားမႈ မ်ားကို အေႏွးျပကြက္တခု ၾကည့္ေနရသည့္ႏွယ္ လူေတြကို တဒဂၤ ၿငိမ္သက္သြားေစခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ျပတိုက္ဝန္ထမ္း တဦး၏ အႀကံေပးခ်က္အတိုင္း အေပၚဆံုးအထပ္ရွိ ျပခန္းမ်ားသို႔ အရင္ဆံုး ဦးတည္လိုက္ ၾကသည္။ Newseum တြင္ ဓာတ္ပံု ျပခန္းေပါင္း ၁၄ ခုႏွင့္ မွတ္တမ္းသတင္း ဇာတ္လမ္းမ်ားျပသသည့္ ဇာတ္႐ံုငယ္ ေပါင္း ၁၅ ခု ရွိသည္။ ထိုျပဇာတ္႐ံုမ်ားတြင္ သတင္းမီဒီယာမ်ားက ေျပာေသာ သမိုင္းျဖစ္ရပ္ တို႔ကို ျပသေနရာ စိတ္ဝင္ တစား ဝင္ေရာက္ၾကည့္႐ႈေန ၾကသူမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။

ျပတိုက္ႀကီး၏ အေပၚစီး ဝရန္တာမွ ၾကည့္လွ်င္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ လႊတ္ေတာ္အေဆာက္ အအံုကို လွမ္းေတြ႔ ရသည္။ အျပင္ပိုင္းကို အႀကီးစား ျပင္ဆင္ေနဟန္တူသည့္ ထိုကြန္ဂရက္ အေဆာက္အအံုသည္ ခံ့ညားလြန္းလွသည္။ ထည္ဝါလြန္းလွသည္။

အေပၚဆံုးထပ္သို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ ပထမဆံုး ျမင္ရသည့္ စာေၾကာင္းမွာ “လူတေယာက္က တိုင္းျပည္ တျပည္ကို ေရာက္သြားလို႔ အဲဒီတိုင္းျပည္က သတင္းစာေတြမွာ သတင္းေကာင္းေတြ ခ်ည္းပဲ ေတြ႔ရမယ္ ဆိုရင္၊ လူေကာင္းေတြ ေထာင္ထဲေရာက္ေနတာ ေသခ်ာၿပီ” ဟူ၍ျဖစ္သည္။ သတင္းစာဆရာတေယာက္၏ ဘဝကို ျမတ္ႏိုးတတ္သူမ်ား အတြက္ေတာ့ အားတက္ဖြယ္စကားလံုးမ်ားပင္။

“လူေတြကို သတင္း အခ်က္အလက္ေတြ သိခြင့္ေပးလိုက္ပါ။ အဲဒါဆိုရင္ အဲဒီတိုင္းျပည္ လံုၿခံဳသြားလိမ့္မယ္” ဆိုသည့္ အေမရိကန္ သမၼတေဟာင္း ေအဗရာဟင္လင္ကြန္း၏ ေျပာစကားကိုလည္း နံရံတြင္ အျပည့္ေရးထိုးထားသည္။

အလားတူ “ဒီမိုကေရစီ၏ အုတ္ျမစ္သည္ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ျဖစ္သည္” ဆိုသည့္ ဆို႐ိုးစကားသည္ ဒီမိုကေရစီ ကူးေျပာင္းစ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈနိမ့္က်ေနဆဲ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ သတင္းသမားတဦး အတြက္ ဘဝကို ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္လွမ္းရန္ အင္အားမ်ားစြာ ေပးေနသကဲ့သို႔ ရွိသည္။

ထို႔ေနာက္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရွိ တိုင္းရင္းသား သတင္းမီဒီယာမ်ား၏ အခန္းက႑ကို ျပထားသည့္ ျပခန္းငယ္ကို ျဖတ္ရသည္။ ထိုျပခန္းကို သစ္ပင္တပင္၏ အကိုင္းအခက္မ်ား သဏၭာန္ အလွ ဆင္ထားၿပီး သစ္ရြက္မ်ားမွာ မတူကြဲျပားေသာ တိုင္း ရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၏ ဓာတ္ပံုမ်ားကို ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္။

ထို႔ေနာက္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏ ပထမဆံုး တိုင္းရင္းသား သတင္းစာမ်ားကို မွန္ေပါင္သြင္း၍ ျပသထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ လက္ရွိတြင္ အေမရိ ကန္ႏိုင္ငံအတြင္း ေနထိုင္သည့္ လူနည္းစု တိုင္းရင္းသား ေပါင္းစံုတို႔၏ ဘာသာစကား အသီးသီးျဖင့္ ေရးသားေဖာ္ျပသည့္ သတင္းစာေပါင္း ၃ ေထာင္ေက်ာ္ ရွိေၾကာင္း သိရသည္။

သတင္းျပတိုက္၏ မ်က္ႏွာၾကက္တြင္ သတင္းလႊင့္တင္ေသာ ၿဂိဳဟ္တု ပံုစံတခုႏွင့္ သတင္းလိုက္စဥ္ အသံုးျပဳခဲ့ၾကသည့္ ရဟတ္ယာဥ္ငယ္ တစီးကို ခ်ိတ္ဆြဲျပသ ထားသည္။

ထို႔ေနာက္ ၅ ထပ္ေျမာက္တြင္ ၁၄၅၅ ခုႏွစ္မွ ယေန႔အထိ ထုတ္ေဝခဲ့သည့္ သတင္းစာမူရင္းမ်ား၏ မ်က္ႏွာဖံုး စာမ်က္ႏွာမ်ားကို မွန္ေပါင္အံဆြဲႀကီးမ်ား ျပဳလုပ္၍ ျပသထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ေဘးဖက္ နံရံမ်ားတြင္လည္း အေျခခံ သတင္းစာပညာႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ရွင္းလင္းခ်က္မ်ားႏွင့္ သတင္းစာ က်င့္ဝတ္ဆိုင္ရာ ရွင္းလင္းခ်က္မ်ားကို အမ်ားနား လည္လြယ္ေစႏိုင္ေသာ တင္ျပမႈမ်ိဳးႏွင့္ ခင္းက်င္း ျပသထားသည္။

ထိုျပခန္းထဲတြင္ စိတ္ဝင္စားစရာ အေကာင္းဆံုး အရာမွာ ဗံုးခြဲခံထားရသည့္ ေရွးေခတ္ေမာ္ေတာ္ကား တစင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ၁၉၇၀ ဝန္းက်င္ကာလက ထို ေမာ္ေတာ္ကားကို စီးနင္းလာသည့္ သတင္းစာဆရာ ၂ ဦးစလံုး လုပ္ႀကံခံရၿပီး ေသဆံုးခဲ့သည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦး ေရးသားေဖာ္ထုတ္ေနသည့္ သတင္း ေဆာင္းပါးတပုဒ္ေၾကာင့္ အမွန္တရားကို ဖံုးကြယ္လို သည့္ လူသတ္သမားတို႔က လုပ္ႀကံခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ သူတို႔ေသဆံုးသြားခ်ိန္တြင္ သူတို႔ ေရးသားလက္စ၊ စံုစမ္းေထာက္လွမ္းလက္စ သတင္းကို လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ သတင္းသမားမ်ားက ဆက္လက္တာဝန္ယူ ေဖာ္ထုတ္ေရးသားႏိုင္ခဲ့သည္။ ထို သတင္းေဆာင္းပါးကိုလည္း ခင္းက်င္း ျပသထားသည္။ ထိုျပခန္း၏ ေထာင့္တြင္ “သတင္းစာဆရာကို သတ္ျခင္းအားျဖင့္ သတင္းေတြကို မသတ္ႏိုင္ဘူး” ဟု ေရးထားသည့္ နံရံျပည့္ ပိုစတာတခုကို ကပ္ထားသည္။

ထို႔ေနာက္ တျခားနံရံမ်ားတြင္ စစ္ေျမျပင္အသီး သီး၌ ေသဆံုးသြားသည့္ စစ္သတင္းေထာက္မ်ား၏ အေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ သူတို႔၏ က်န္ရစ္ခဲ့ေသာ ပစၥည္းမ်ားကို အမွတ္တရ ျပသထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ သူတို႔ေဆာင္းခဲ့သည့္ ဦးထုပ္မ်ား၊ သူတို႔ သံုးခဲ့သည့္ ကင္မရာမ်ား၊ သူတို႔ေရးသားခဲ့သည့္ သတင္းမ်ား၊ ေဆာင္းပါးမ်ားကို တခမ္းတနားျဖင့္ ခင္းက်င္းျပသ ထားသည္။ က်ည္ဆန္ရာမ်ား ေနရာလြတ္ မရွိေအာင္ ထိုးေဖာက္ ဝင္ေရာက္ထားသည့္ ကားတစီးကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။ သတင္းေထာက္တဦး စီးနင္းခဲ့သည့္ကား ျဖစ္သည္။

ထိုမွတဆင့္ လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္၊ သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ေလွ်ာက္လဲခြင့္ႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ စုေဝးခြင့္ မ်ားကို သ႐ုပ္ေဖာ္ထားသည့္ ျပခန္းႏွင့္ မွတ္တမ္း ႐ုပ္ရွင္ ျပခန္းတို႔ကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရာ စိတ္ဝင္တစား ၾကည့္႐ႈေနသူမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ စာလံုးတိုင္းသည္ အဓိပၸာယ္အျပည့္ ပါဝင္ေနသည္။

ျပတိုက္ထဲရွိ ေနာက္ထပ္ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းေသာ ျပခန္းတခုမွာ ကမၻာ့ႏိုင္ငံအသီးသီးမွ သတင္းရယူရင္း ေသဆံုးသြားၿပီ ျဖစ္သည့္ သတင္းစာဆရာမ်ား အထိမ္းအမွတ္ ျပခန္းပင္ ျဖစ္သည္။ ကမၻာတလႊားတြင္ အႏၱရာယ္ ရွိေသာ သတင္းမ်ား ေနာက္သို႔ လိုက္ရင္း ေသဆံုးခဲ့ရသည့္ သတင္းသမားမ်ား ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ရွိေနသည္။

လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေရးသား ေျပာဆိုခြင့္ အတြက္ သူတို႔၏ဘဝကို စြန္႔လႊတ္သြားခဲ့ရသည့္ သတင္းေထာက္မ်ား၏ အမည္ စာရင္းကို ဤသတင္း ျပတိုက္ရွိ Journalists Memorial ျပခန္းတြင္ ႏွစ္စဥ္ ျဖည့္သြင္းထားျခင္း ျဖစ္သည္။

ထိုမွတဆင့္ ကမၻာေက်ာ္ အၾကမ္းဖက္မႈႀကီး တခုျဖစ္သည့္ ကမၻာ့ကုန္သြယ္ေရး အေဆာက္အအံု တိုက္ခိုက္ခံရျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ သတင္းစာေပါင္း မ်ားစြာက ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ေသာ မ်က္ႏွာဖံုးသတင္း စာမ်က္ႏွာမ်ားျဖင့္ နံရံအျဖစ္ ဖန္တီးထားသည့္ ျပခန္းကိုေရာက္သည္။

လာေရာက္ေလ့လာသူမ်ားသည္ ထိုအၾကမ္း ဖက္မႈေၾကာင့္ ေသဆံုးခဲ့သူမ်ား အတြက္ ဆုေတာင္း ေပးသည့္စာမ်ားကို ေရးသားၾကသည္။ ႐ုပ္သံမီဒီယာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ သတင္းမွတ္တမ္းမ်ားကို ျပသေနသည့္ ျပဇာတ္႐ံု အခန္းငယ္သည္ ပရိသတ္ အျပည့္ျဖင့္ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနသည္။

ထိုျပခန္းသည္လည္း ဘာလင္တံတိုင္း ျပခန္း ကဲ့သို႔ပင္ စိတ္ႏွလံုးကို ထိခိုက္ေစသည္။ အသက္ မေသဘဲ လြတ္ေျမာက္ လာသည့္ လူမ်ားႏွင့္ အင္တာ ဗ်ဴးထားသည့္ ျပကြက္၊ ေသဆံုးသြားသူမ်ား၏ မိသားစုဝင္တို႔ ပူေဆြးေသာက ေရာက္ေနသည့္ ျမင္ကြင္းတို႔သည္ ေၾကကြဲဖြယ္ျဖစ္သည္။ အမ်ိဳးသမီးႀကီး တဦးသည္ မ်က္ႏွာကို လက္ဝါးျဖင့္ အုပ္ေတာ့မည့္ အသြင္ရွိသည္။ အျခားသူမ်ားသည္ မေန႔တေန႔ကမွ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည့္ အရာကို ျပန္လည္ ၾကည့္ေနသည့္ ဟန္မ်ိဳးရွိေနသည္။

အက်ယ္အဝန္း အားျဖင့္ေရာ၊ ထုထည္အားျဖင့္ပါ ႀကီးမားလွသည့္ ၇ ထပ္တိုက္ႀကီး တခုထဲတြင္ မိမိ အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္း ျပဳေနသည့္ သတင္းစာ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ အေထာက္အထားမ်ား၊ သမိုင္းေၾကာင္းမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည္ ကိုလည္းေကာင္း၊ ထိုျပတိုက္ႀကီးဆီသို႔ လူေပါင္းမ်ားစြာက တန္ဖိုးထား ေလ့လာေနမႈမ်ားကို ျမင္ရ၍လည္းေကာင္း စိတ္ထဲတြင္ အံ့ဩဂုဏ္ယူေနမိသည္။

မၾကာမီ ျပတိုက္ပိတ္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ အထပ္တိုင္းတြင္ ျမင္ေတြ႔ ေလ့လာခဲ့ရသမွ်သည္ မိမိအတြက္ အက်ိဳးရွိလွသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္မလံုေလာက္သည့္ အခက္အခဲေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ေသာ ေရဒီယိုႏွင့္ ႐ုပ္သံ ျပခန္းမ်ားသို႔ ဝင္မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့သည္ကို ႏွေျမာမိ၏။

ၿပီးခဲ့သည့္ ၅ ႏွစ္အတြင္း Newseum သို႔ လာ ေရာက္ေလ့လာ လည္ပတ္သူေပါင္း ၂ ဒသမ ၂၅ မီလီယံ ရွိခဲ့သည္။ ဝါရွင္တန္ဒီစီၿမိဳ႕ေတာ္၏ အထင္ရွားဆံုး ေလ့လာလည္ပတ္စရာမ်ား အနက္ တခုျဖစ္သည့္ ဤသတင္းျပတိုက္သို႔ ေရာက္ခြင့္ ႀကံဳျခင္းသည္ သတင္းသမား တဦးအေနႏွင့္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ ရွိလွသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လက္ေတြ႔ ျဖတ္သန္းၿပီးမွ ရရွိႏိုင္မည့္ အေတြ႔အႀကံဳႏွင့္ ဗဟုသုတမ်ားစြာကို တေနရာတည္းတြင္ အခ်ိန္တိုအတြင္း ရရွိခဲ့သည္။

ပင္ဆယ္လ္ေဗးနီးယား လမ္းမႀကီးတေလွ်ာက္ရွိ အျခားေသာ ျပတိုက္မ်ားသို႔ အခ်ိန္အခက္အခဲေၾကာင့္ သြားေရာက္ ႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ေသာ္လည္း Newseum သို႔ ေရာက္ခဲ့ရျခင္းသည္ပင္လွ်င္ သတင္းသမားတဦးအဖို႔ ထိုက္တန္ လွေပ သည္။

“သတင္းစာဆရာေတြဟာ သမိုင္းမူၾကမ္း ေရးသူေတြပါပဲ” ဆိုသည့္ အဆိုအမိန္႔သည္ သတင္းျပတိုက္မွ အျပန္ခရီး အတြက္ ေျခလွမ္းမ်ားကို ပို၍တက္ၾကြ ေစခဲ့ေလသည္။     ။

The post ၀ါရွင္တန္က သတင္းျပတိုက္သို႔ အလည္တေခါက္ appeared first on ဧရာ၀တီ.

ကြန္ပ်ဴတာေတြရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ဟာ စီပီယူ တခုတည္းေပၚမူတည္ မေနပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ စီပီယူရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ ရည္ဟာ ကြန္ပ်ဴတာ၊ လက္ေတာ့ပ္၊ တက္ဘလက္ တလုံးရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ကုိ အဓိက အဆုံးအျဖတ္ ေပးပါတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာ ေတြရဲ႕ နည္းပညာပုိင္းဆုိင္ရာ အ ခ်က္အလက္ေတြ ဒါမွမဟုတ္ စီပီယူရဲ႕ နည္းပညာပုိင္းဆုိင္ရာ အခ်က္အလက္ ေတြကုိ အေသးစိတ္ မသိခ်င္ရင္ေတာင္မွ လက္ရွိ ထုတ္လုပ္ထားတဲ့၊ သိပ္မၾကာခင္ ထုတ္လုပ္မယ့္ စီပီယူေတြ အေၾကာင္းေတာ့ သိဖုိ႔လုိပါတယ္။

စီပီယူရဲ႕ မ်ဳိးဆက္ေတြ အေၾကာင္း မသိဘဲ i3, i5, i7 ဆုိၿပီး ၀ယ္ရင္ေတာ့ အ၀ယ္မွားဖို႔ ေသခ်ာပါတယ္။ အခု ထုတ္လုပ္ထားတာပဲ ပထမ မ်ဳိးဆက္၊ ပထမမ်ဳိးဆက္ (Core)၊ ဒုတိယ မ်ဳိးဆက္ (Sandy Bridge)၊ တတိယမ်ဳိး ဆက္ (Ivy Bridge) ၊ စတုတၳ မ်ဳိးဆက္ (Haswell) ၊ ပဥၥမမ်ဳိးဆက္ (Core-M) မ်ဳိးဆက္ ၅ ခုတုိင္ ရွိေနပါတယ္။

Core -M စီပီယူေတြက ဘာေတြ ထူးလုိ႔လဲ

Core -M စီပီယူ အသစ္ ေတြက ဘာေတြထူးလုိ႔လဲ ဆုိတာ မေရးခင္ စီပီယူေတြရဲ႕ အေျခခံက်တဲ့ အခ်က္ေတြကုိ အရင္သိဖို႔ လိုပါမယ္။ စီပီယူေတြရဲ႕သဘာ၀က စြမ္းေဆာင္ရည္ တနည္းအားျဖင့္ အျမန္ႏႈန္းကုိ တုိးေအာင္လုပ္ရင္ ပါ၀ါစားႏႈန္း တုိးပါတယ္။ ပါ၀ါစားႏႈန္းတုိးရင္ အပူ ထုတ္လႊတ္မႈ ျမင့္ပါတယ္။ အပူထုတ္ လႊတ္မႈ ျမင့္ရင္ အပူစြန္႔ထုတ္ဖုိ႔ heat sink ေတြ၊ပန္ကာေတြ လုိလာပါတယ္။ ပန္ကာေတြသုံးရလုိ႔ ဘက္ထရီအား ျမန္ျမန္ကုန္ေစပါတယ္။

အပူစြန္႔ထုတ္ဖုိ႔ heat sink ေတြသုံးရလုိ႔ အိမ္ခြံေတြကုိ ပါးေအာင္ လုပ္လုိ႔ မရပါဘူး။ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆုိးႀကိဳးေတြ ဆက္တုိက္ ျဖစ္လာေစပါတယ္။ Core-M ေတြကေတာ့ အဲဒါေတြ အားလုံးရဲ႕ေျပာင္းျပန္ ေကာင္းကိ်ဳးေတြ ျဖစ္ေစ ပါတယ္။ စီပီယူရဲ႕ ပါ၀ါစားႏႈန္းကုိ ေလ်ွာ့ခ်ႏုိင္တာဟာ ပန္ကာ မလုိတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာေတြ ထုတ္လုပ္ႏုိင္ေစၿပီး၊ ဘက္ထရီ သုံးႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္လည္း ပုိမ်ားလာေစပါတယ္။

အင္တဲလ္က ထုတ္လုပ္ထားခဲ့ၿပီးတဲ့ စီပီယူေတြထဲမွာလည္း ၀ိတ္ေလ်ွာ့ထုတ္ထားတဲ့ Atom စီပီယူေတြက လြဲရင္ ပန္ကာ မသုံးတဲ့ ပထမဦးဆုံး စီပီယူေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ အရင္က ၀င္းဒုိးစ္ တက္ဘလက္ေတြ၊ ၀င္းဒုိးစ္ဖုန္းေတြြမွာ သုံးထားခဲ့တဲ့ Atom စီပီယူေတြထက္လည္း စြမ္းေဆာင္ရည္ ျမင့္ေနပါမယ္။ အဲဒီအခ်က္ဟာ ARM စီပီယူေတြနဲ႔ အင္တဲလ္ စီပီယူေတြရဲ႕ တုိက္ပြဲ အစ ျဖစ္ပါတယ္။

အင္တဲလ္ ရဲ႕ တည္ေဆာက္မႈ နည္းပညာ

Broadwell Core-M CPU ေတြ ဟာ အင္တဲလ္ ရဲ႕ 14 nm တည္ေဆာက္မႈ နည္းပညာသံုး ထုတ္လုပ္ ထားပါတယ္။ သူ႔အရင္က Haswell စီပီယူေတြကုိ 22 nm နဲ႔ထုတ္လုပ္ထားပါတယ္။

Core-M စီပီယူေတြကိုေတာ့ အင္တဲလ္ကေန ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ကုန္ေလာက္မွာ ျဖန္႔ခ်ိပါ လိမ့္မယ္။ OEM (Original Equipment Menuturer) ေတြကေတာ့ Core-M စီပီယူသုံးထားတဲ့ တက္ဘလက္ေတြကုိ ေစ်းကြက္တင္ထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ Core-M  ဆိုတာ Broadwell-Y စီးရီးရဲ႕ မိုနီကာ (Moniker) စီပီယူေတြလို႔ ေခၚတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အင္တဲလ္ ရဲ႕ ပထမဦးဆံုး 14 nm သံုး စီပီယူေတြ ျဖစ္ ၿပီး လက္ရိွ အမ်ားသံုးစြဲေနၾကတဲ့ x86 ပလက္ေဖာင္း ကို အျပည့္အဝ ေထာက္ခံေပးႏိုင္တဲ့ စီပီယူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ စီပီယူေတြရဲ႕အရြယ္အစား ပိုေသးေအာင္ လုပ္ထားႏိုင္ တဲ့အတြက္ အရြယ္အစား ေသးငယ္တဲ့ ပစၥည္းေလးေတြ အတြက္ ပိုသင့္ ေတာ္ပါမယ္။

စီပီယူရဲ႕အထူကို ၁.၅ လက္မကေန ၁.၀၅ လက္မ ေလ်ာ့ခ် ထားႏိုင္မွာ ျဖစ္ၿပီး စီပီယူရဲ႕ ဧရိယာကိုေတာ့ Haswell-Y စီးရီးေတြ ထက္ ၃၇ ရာခိုင္ႏႈန္း ပိုေသးေအာင္ လုပ္လာႏိုင္ပါ တယ္။ ပထမဦးဆံုး အေနနဲ႔ ျဖန္႔ခ်ိတဲ့ Core -M စီပီယူေတြ ကို ၃ မ်ဳိး ၃ စား ထုတ္လုပ္ ထားၿပီး Dual core ၊ 4 thread ၊ ဂရပ္ဖစ္ကုိ HD 5300 သံုးထားပါမယ္။ အဲဒီ စီပီယူေရာ၊ ဂရပ္ဖစ္ပါ၀ါ စားႏႈန္း TDP (Ther-mal Design Power) 4.5W ပဲ ရိွပါတယ္။  အဲဒီ Core-M စီပီယူေတြရဲ႕ အေသးစိတ္ ႏႈိင္းယွဥ္ ခ်က္ ဇယားကုိ ေဖာ္ျပ ေပးထားပါတယ္၊

Intel Core M Sepcitication

ပ႐ိုဆက္ဆာ ၃ မ်ဳိးထဲက Core M-5Y70 ဟာ စြမ္းေဆာင္ရည္အျမင့္ဆံုး ျဖစ္ေနၿပီး နားလည္ရခက္တဲ့ နာမည္တခု ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အင္တဲလ္ ရဲ႕ Core စီးရီးေတြရဲ႕ 5 ဟာ i5 နဲ႔ အလား တူပါတယ္။ Dual Core ပ႐ိုဆက္ဆာ ျဖစ္ၿပီး Hyper Threading လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ေထာက္ပံ့ လုပ္ေဆာင္ေပးထားလို႔ Core ႏွစ္ခု thread ေလးခု စီပီယူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ Yဆိုတာက Broadwell-y လို႔ ေခၚတာျဖစ္ ၿပီး 70 ဆိုတာကေတာ့ ဟာဒ့္ဝဲေတြရဲ႕ ရမွတ္အဆင့္ကို ၇၀ လို႔ ေျပာတာပါ။

အဲဒီ စီပီယူေတြဟာ Turbo Boost လုပ္ေဆာက္ ခ်က္ေတြ ပိုျမင့္တာ ေတြ႔ရၿပီး၊ ဂရပ္ဖစ္ပိုင္း မွာလည္း အရင္ စီပီယူေတြထက္ စြမ္းေဆာင္ရည္ ပိုျမင့္ ပါတယ္။ Turbo Boost ဟာ မတူညီတဲ့ အခ်ိန္ ကာလမွာ မတူညီတဲ့ ႏႈန္းေတြနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေပးမွာ ျဖစ္ၿပီး လုပ္ငန္းေတြ အလိုက္ကြဲျပားေနတဲ့ ဝန္အား၊ ပါဝါသံုးစြဲမႈ စုစုေပါင္းစတဲ့ အခ်က္ေတြေပၚ မူတည္ၿပီး၊ အတိုးအေလ်ာ့ လုပ္ေဆာင္ေပးပါ လိမ့္မယ္။ 5Y70 ရဲ႕လုပ္ ေဆာင္မႈေတြထဲက စိတ္ဝင္စားစရာ တခုက base clock 1.1GHz ကေန Core တခု ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ခုစလံုးကို Turbo boost 2.6GHz အထိတိုးျမႇင့္လုပ္ေဆာင္ ႏိုင္ေစပါတယ္။

HD 5300 GPU အသစ္ ဟာလည္း အေျခခံအဆင့္ 100MHz ကေန turbo ဆိုရင္ 850MHz အထိ တိုးတက္ လုပ္ေဆာင္ ေပးပါလိမ့္မယ္။ တျခားေမာ္ဒယ္ႏွစ္ခုနဲ႔ မတူတာက 5Y70 ဟာ clock speed ပိုျမင့္ၿပီး အင္တဲလ္ရဲ႕ Vpro, Intel TXT လုပ္ေဆာင္ခ်က္ႏွစ္ခုကို လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္တဲ့ ပ႐ိုဆက္ဆာ ျဖစ္ပါတယ္။ တျခားပ႐ိုဆက္ဆာေမာ္ဒယ္ ႏွစ္ခု ျဖစ္တဲ့ 5Y10a နဲ႔ 5Y10 ေတြက dual core စီပီယူ ေတြျဖစ္ၿပီး Hyper Threading လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ပါတယ္။

အျမန္ႏႈန္း clock speed အေနနဲ႔ base frequency 800MHz, Turbo boost 2.0 GHz အထိပဲ လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ပါ လိမ့္မယ္။ အဲဒီ CPU ႏွစ္ခုရဲ႕ အဓိက ကြာျခားခ်က္က မရိွသေလာက္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ 5Y10 ဟာ “4w Config Down TDP” (cTDP Down) ကို ေထာက္ပံ့လုပ္ေဆာင္ ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ဂရပ္ဖစ္ကေတာ့ 5Y70 ထက္ အျမန္ႏႈန္း နည္းနည္း နိမ့္ၿပီး 800 MHz ပဲရိွပါတယ္။

ေနာက္ စိတ္ဝင္စား စရာတခုကေတာ့ အဲဒီ စီပီယူ သံုးမ်ဳိး စလံုးရဲ႕ အခုတေထာင္ဝယ္ရမယ့္ (1K unit) ေစ်းႏႈန္း 281 ေဒၚလာ ရိွပါမယ္။ အဲဒီ chip ေတြဟာ hybrid, tablet နဲ႔ Laptop ေတြ အတြက္ OEM ေတြကိုပဲ ေရာင္းခ်မွာ ျဖစ္လို႔ ေစ်းႏႈန္း အေနနဲ႔က OEM ေတြနဲ႔ အင္တဲလ္နဲ႔ ညႇိႏိႈင္း ဝယ္ယူရရိွတဲ့ အခ်က္ေတြေပၚ မူတည္ၿပီး ကြဲျပားေနပါ လိမ့္မယ္။ အၾကမ္းဖ်င္းအေနနဲ႔ေျပာရင္ အဲဒီ CPU ေတြကို OEM ကေန ဘယ္ေလာက္ပါဝါစားႏႈန္းအထိပဲ ခြင့္ျပဳမယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ေပၚ မူတည္ၿပီး ေမာ္ဒယ္အမ်ဳိး အစားေတြကို ေရြးခ်ယ္ၾကပါ လိမ့္မယ္။

ဂရပ္ဖစ္ HD5300 ဟာ Core-M ေတြရဲ႕ အစိတ္အပိုင္း တခုအေနနဲ႔ တြဲပါလာမွာ ျဖစ္ၿပီး ပ႐ိုဆက္ဆာရဲ႕ အေရးႀကီးတဲ့ အစိတ္အပိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။ Core-M ပ႐ိုဆက္ဆာ အပိုင္းနဲ႔ GPU တည္ေဆာက္မႈ နည္းပညာရဲ႕ အေျခခံက်တဲ့ အခ်က္ေတြ ကေတာ့ Haswell နဲ႔ ဘာမွ ကြာျခား ေျပာင္းလဲမႈ မရိွပါဘူး။ ပိုေသး သြားတာပဲ အဓိက ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ GPU ဟာ Direct X 11.2, Open GL4.2 နဲ႔ Open CL 2.0 နဲ႔ Ultra HD (3840×2160) ကို ေထာက္ပံ့ လုပ္ေဆာင္ေပး ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုလုပ္ဖို႔ အတြက္ HDMI (24Hz) ကို ေထာက္ပံ့ လုပ္ေဆာင္ေပးပါ လိမ့္မယ္။ အဲဒီ အခ်က္ေတြဟာ Ultra HD ေထာက္ပံ့ လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္တဲ့ ပန္ကာမဲ့ တက္ဘလက္ေတြ ျဖစ္လာေစပါတယ္။

အင္တဲလ္ရဲ႕ ဂရပ္ဖစ္ေဖာ္ျပခ်က္ေတြထဲမွာ အေရးပါတဲ့ တခုက စီပီယူပန္ကာ သံုးစရာမလိုတဲ့ ၇၊ ၈ နဲ႔ ၁၀ မီလီ အိမ္ခြံသံုး တက္ဘလက္ေတြဟာ သူ႔ရဲ႕ အိမ္ခြံမွာ 41 ံC ရိွေနႏိုင္ၿပီး သူ႔ထက္ ပိုမ်ားတဲ့တက္ဘလက္ေတြ ကေတာ့ ပန္ကာသံုးဖို႔ လိုမယ့္အေၾကာင္း ေဖာ္ျပေပးထား ပါတယ္။

Core-M ပ႐ို ဆက္ဆာေတြရဲ႕ ပထမအသုတ္ 4.5 W စီပီယူေတြဟာ အရြယ္အစား ၁၁.၆ လက္မ အထူ ၈မီလီ ရိွတဲ့ ပန္ကာမဲ့ တက္ဘလက္ေတြ  ထုတ္လုပ္လာႏိုင္ၿပီး ၁၀.၁ လက္မ ၁၀ မီလီမီတာအထူ ရိွတဲ့ တက္ဘလက္ေတြ အတြက္လည္း သင့္ေတာ္ပါတယ္။ ပန္ကာမဲ့ တက္ဘလက္ေတြနဲ႔ သင့္ေတာ္ေအာင္ အင္တဲလ္ကေန သူ႔ရဲ႕ Core-M စီပီယူေတြကို TDP ေပၚ အေျခခံၿပီး ဖရီကြင္စီကို လိုတိုးပိုေလ်ာ့ လုပ္ႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ထားပါတယ္။

အင္တဲလ္ကေန တက္ဘလက္နဲ႔ ခ်ိတ္သံုးႏိုင္မယ့္ dock လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကိုလည္း ေထာက္ပံ့လုပ္ေဆာင္ ေပးထားၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ငန္း ပါတနာေတြကေန I/O ေတြကို ခ်ဲ႕ထြင္ လုပ္ေဆာင္ေပးဖို႔ အတြက္ ဥပမာ WiGig (Wireless Gigabit) လို လုပ္ေဆာင္ ခ်က္ေတြ တိုးခ်ဲ႕ သံုးစြဲႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ပါတယ္။

အလားတူပဲ 802.11ac ဆက္သြယ္မူ အတြက္ AC 7265 ခ်စ္ပ္, ပါဝါစားႏႈန္းနိမ့္တဲ့ ဗားရွင္း တက္ဘလက္ေတြ အတြက္ 2T2R 7260 ခ်စ္ပ္ေတြ သံုးထားပါလိမ့္မယ္။ WiDi 5.0 ကိုလည္း ေထာက္ပံ့ လုပ္ေဆာင္ ေပးႏိုင္ၿပီး နမႈနာ စမ္းသပ္ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္တဲ့ Haswell-y ေတြကို Core-M အျမန္ႏႈန္းနဲ႔ တူေအာင္ clock speed ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး စမ္းသပ္ခဲ့ပါ တယ္။ အဲဒီ စမ္းသပ္မႈ အရ Core-M စီပီယူသုံး  တက္ဘလက္ေတြဟာ Haswell-Y စီပီယူ သုံးထားတာေတြထက္ ဘက္ထရီအသံုးခံႏိုင္မႈ ၁.၇ နာရီနဲ႔ အထက္ တိုးလာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

ေဖာ္ျပေပးထားတဲ့ဇယားက HD ဗီဒီယိုေတြ ဖြင့္ၾကည့္ခဲ့ရင္ ပါဝါသံုးစြဲမႈ အေျခအေနကို ေဖာ္ျပေပးထားတဲ့ ဇယားျဖစ္ၿပီး ပါဝါစားႏႈန္း ေလ်ာ့ေစတဲ့ Digital Signaling Processor (DSP) ကို သံုးထားၿပီး Smart Sound Technology နဲ႔ တြဲဖက္ကာ အဓိက အသံထုတ္လုပ္မႈ အပိုင္းကို die ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ လုပ္ေဆာင္ေစၿပီး ပါဝါစားႏႈန္း ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ထားပါတယ္။

AMD ရဲ႕ True Audio Sound ေတြဟာ အရင္ကတည္းက အလားတူ လုပ္ေဆာင္ မႈေတြကို လုပ္ေဆာင္သံုးခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ Broadwell မွာ သံုးထားတဲ့ DSP ေတြမွာ configure လုပ္ထားတဲ့ API ေတြဟာ True Audio ေတြနဲ႔ ဆင္တူသလားလို႔ေမး ျမန္းထားၿပီး အင္တဲလ္ကေနတရားဝင္ေျဖ ၾကားတဲ့အထိ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔လိုပါမယ္။

သူ႔ရဲ႕ Platform Controller Hub (PCH) ေတြက USB 3.0 နဲ႔ SATA 6 Gbps, PCIe lane ၄ ခုကို ေထာက္ပံ့ လုပ္ေဆာင္ေပး ထားပါတယ္။ PCH ေတြရဲ႕ ဒီဇိုင္းကိုလည္း ဒိုင္းနမစ္ ဒီဇိုင္းလုပ္ထားပါတယ္။ သေဘာက မလိုအပ္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ပိတ္ထားၿပီး ပါဝါစားႏႈန္း ေလ်ာ့ေအာင္လုပ္တာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ဒီဇိုင္းဟာ (Near Field Communication) NFC လုပ္ေဆာင္ခ်က္နဲ႔ USB 3.0 port ႏွွစ္ခု၊ PCIe lane ႏွစ္ခု ကိုပဲ ေထာက္ပံ့လုပ္ေဆာင္ ေပးထားပါတယ္။

သိပ္မၾကာေသးခင္က ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံ ဘာလင္ၿမိဳ႕မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံတကာ ေရဒီယိုဆက္သြယ္ေရး ျပပြဲ ဘာလင္ (International radio Exhibition Berlin) IFA မွာ အင္တဲလ္ကေန သူ႔ရဲ႕ Core-M ပ႐ိုဆက္ဆာသံုး တက္ဘလက္ ေတြ၊ လက္ပ္ေတာ့ပ္ေတြ အမ်ဳိး ၂၀ ေလာက္ျပသ ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ Computex မွာ ေၾကာ္ျငာခဲ့တဲ့ လက္ပ္ေတာ့ပ္ လိုေရာ၊ တက္ဘလက္ လိုပါ သံုးႏိုင္တဲ့ ဟိုက္ဘရစ္ အမ်ဳိးအစား Asus ရဲ႕ Transformer Book T300 Chi လည္း ပါပါတယ္။ အဲဒီ အမ်ဳိ္းအစားဟာ ပန္ကာသံုးမထားဘဲ ၁၂.၅ လက္မ၊ အထူ ၇.၃ မီလီ မီတာပဲ ရိွပါတယ္။ 4G LTE လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ထည့္သြင္းေပးထားၿပီး၊ Resolution 2560 x1600 ရိွပါတယ္။ Asus ကေနပါဝါ စားႏႈန္း နိမ့္ေအာင္ ထပ္ေဆာင္းျပဳျပင္ ထားတဲ့ အတြက္ ပါဝါစားႏႈန္း 4W ပဲ ရိွပါတယ္။ အပူခ်ိန္ကေတာ့ သူ႔ရဲ႕အိမ္ခြံမွာ အပူဆံုး 41 ံC ရိွပါ တယ္။

အခုေလာေလာဆယ္ လက္ဦးမႈ ရယူၿပီးထုတ္လုပ္ ေစ်းကြက္တင္ထားတဲ့ တက္ဘလက္က Dell ရဲ႕ ၁၁ လက္မ ၇၀၀၀ စီးရီး (Dell Venue 11 Pro 7000 Series) တက္ဘလက္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကမွာ ေရာင္းခ်ေနပါၿပီ။ အဲဒီ တက္ဘလက္ေတြဟာ အင္တဲလ္ရဲ႕ Core-M 5Y10a/5Y70 (Dual core 0.8 ကေန 2.0 GHz/1.2 GHz), DDR3 L 1600 MHz RAM 4GB ကေန 8GB အထိ သံုးထားပါတယ္။ Wi-Fi ဗားရွင္း၊ LTE ဗားရွင္း စသျဖင့္ ေမာ္ဒယ္ေတြ ကြဲေနသလို ေစ်းႏႈန္းအေနနဲ႔ကလည္း ေဒၚ လာ ၇၀၀ ေလာက္က စေရာင္းထားပါတယ္။

တျခားကုမၸဏီေတြက ထုတ္လုပ္ထားတဲ့ Core-M သံုးဟိုက္ဘရစ္ လက္ပ္ေတာ့ပ္ ေတြလည္း ရိွေနပါတယ္။ HP ရဲ႕ HP Envy x2 13t, Lenovo Yoga tablet 3, Lenovo 11.6 လက္မ, ThinkPad Helix2 (၉၉၉ ေဒၚလာ), Dell Latitude 13 7000 (၁၁၉၉ ေဒၚလာ) နဲ႔ေရာင္းခ် ထားပါတယ္။ အဲဒီ Core-M စီပီယူသုံး ပစၥည္းေတြဟာ ႐ံုးလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေဆာင္မႈ ၁၂ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ဝက္ဘ္အသံုးခ်ေဆာ့ဝဲေတြ လုပ္ေဆာင္ရာမွာ ၄၇ရာခိုင္ႏႈန္း၊ သရီးဒီဂရပ္ဖစ္ လုပ္ေဆာင္ရာမွာ ၈၂ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ တိုးတက္လာပါလိမ့္မယ္။

အဲဒီတက္ဘလက္ေတြ၊ ဟိုက္ဘရစ္ ႏုတ္ဘြတ္၊ လက္ပ္ေတာ့ပ္ ေတြဟာ 4G LTE ကိုေထာက္ပံ့ လုပ္ေဆာင္ေပးတဲ့ အတြက္ Windows 8.1 OS ကို ရာခိုင္ႏႈန္းျပည့္ ေထာက္ပံ့ လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္တဲ့ တက္ဘလက္ေတြမွာ ဖုန္း လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေတြကိုပါ တြဲသံုးႏိုင္ပါတယ္။ core-M ပ႐ိုဆက္ဆာ သံုးထားတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာတိုင္း 4G လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ပါမွာ မဟုတ္သလို တခ်ဳိ႕ကလည္း ေမာ္ဒယ္ေတြေပၚ မူတည္ၿပီး အခ်က္အလက္ေတြ ကြဲလြဲမႈရိွႏိုင္တာပါတယ္။

Dell ရဲ႕ Venue 11.6 လက္မ  တက္ဘလက္ေတြဟာ ဝိုင္ဖိုင္ဗားရွင္း, LTE ဗားရွင္း ဆိုၿပီး ခြဲေရာင္းတာမ်ဳိးလည္း ရိွႏိုင္ပါတယ္။ LTE လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ပါတဲ့ေမာ္ဒယ္ကို ဝယ္ယူခ်င္တယ္ ဆိုရင္ LTE လုပ္ေဆာင္ခ်က္ပါတဲ့ ဗားရွင္းေမာ္ဒယ္ ဟုတ္မဟုတ္ ေသခ်ာေအာင္ စစ္ေဆးဝယ္ယူရပါမယ္။ အင္တဲလ္ကလည္း Core-M ေတြ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ် ၿပီးခဲ့ရင္ အဲဒီ Core-M ေတြထက္ ပိုစြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္တဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ CPU ေတြကို တီထြင္ ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ်ဦးမွာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ARM ပ႐ို ဆက္ဆာေတြ ဘက္ကလည္း လက္ရိွ ပ႐ိုဆက္ဆာေတြထက္ စြမ္းေဆာင္ရည္ ျမင့္တဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ ပ႐ိုဆက္ဆာေတြကို သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ် ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈဟာ မိုလ္ဘိုင္း ပ႐ိုဆက္ဆာ ေတြရဲ႕ ၿပိဳင္ပြဲ သာမက အင္တဲလ္နဲ႔ အတြဲျဖစ္တဲ့  မိုက္ခ႐ိုေဆာ့ဖ္ရဲ႕ဝင္းဒိုးစ္ အုိအက္စ္၊ ARM ပ႐ိုဆက္ဆာရဲ႕ အတြဲ Google ရဲ႕ အင္းဒ႐ိုက္ အိုအက္စ္ေတြရဲ႕ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈပါ ျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ ေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းမယ့္ စိန္ေခၚပြဲႀကီး ျဖစ္ေနပါတယ္။     ။

The post ပန္ကာသံုးစရာ မလိုေတာ့တဲ့ အင္တဲလ္ရဲ႕ မ်ဳိးဆက္သစ္ ပ႐ိုဆက္ဆာ Core-M appeared first on ဧရာ၀တီ.

“ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ အႏုပညာရဲ႕ တကယ့္အႏွစ္သာရက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပဲလို႔ က်ေနာ္ယံုၾကည္တယ္” လို႔ ပန္းခ်ီ ထြန္းဝင္းၿငိမ္းက ေျပာပါတယ္။

ရန္ကုန္ ပန္းဆိုးတန္း ေလာကနတ္ ပန္းခ်ီျပခန္း မွာ ႏိုဝင္ဘာ ၂၁ ကေန ၂၃ ရက္ေန႔အထိ ျပဳလုပ္တဲ့ သူ႔ရဲ႕ ပထမဆံုး တကိုယ္ေတာ္ အႏုပညာျပပြဲမွာ သူက ေျပာခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ ရွားမႈေတြမွာ ပါဝင္ခဲ့သလို၊ တဖက္ကလည္း အႏုပညာဖန္တီးမႈေတြ အဆက္မျပတ္ လုပ္ေဆာင္ေနသူပါ။ ဝါဒျဖန္႔လံႈ႔ေဆာ္ျခင္းနဲ႔ အႏုပညာေျမာက္ ဖန္တီးမႈဟာ အလြန္ကြာျခားပါတယ္။ ထြန္းဝင္းၿငိမ္းရဲ႕ ဖန္တီးတင္ျပမႈေတြက ဘယ္လိုလဲဆိုတာ စိတ္ဝင္စားစရာပါ။

“ဒီျပပြဲလုပ္ႏိုင္ဖို႔ အခ်ိန္ တႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္ ျပင္ဆင္ခဲ့ရပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္က ျမန္မာမွာသာမက၊ ကမၻာမွာပါ ထင္ရွားခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဗိသုကာႀကီး သခင္ ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းကို ၾကည္ ညိဳေလးစားစိတ္နဲ႔ ေကာက္ေၾကာင္းေတြ ေရးဆြဲတာ ပါ။ ၿပီးေတာ့ အခုေခတ္မွာ မႈန္ဝါးလာေနတဲ့ ဆရာ ႀကီးရဲ႕အေၾကာင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဆရာႀကီးရဲ႕ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စား ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သေဘာတရားေတြကို ျပန္လည္အမွတ္ရေစလိုတာ လည္း ပါပါတယ္” လို႔ ထြန္းဝင္းၿငိမ္းက ေျပာတယ္။

ဒီေန႔အခ်ိန္မွာ တႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးမႈေတြ လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့အတြက္ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ေျပာခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးသေဘာထားေတြကိုလည္း သတိျပဳမိေစခ်င္ တယ္လို႔ သူကဆိုပါတယ္။

“ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ သူမနာ ကိုယ္မနာနည္း နဲ႔ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြး အေျဖရွာၾကဖို႔ ျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး ဆရာႀကီးက ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းေတြကို တိုက္တြန္းခဲ့တယ္။ အျမစ္ျပတ္ ေခ်မႈန္းၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိဖို႔ ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးရွိမွသာ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ဆရာႀကီးက ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါေတြကို ျပန္လည္အမွတ္ရ သိျမင္ဆင္ျခင္ႏိုင္ေစခ်င္ပါတယ္” လို႔ ပန္းခ်ီ ထြန္းဝင္းၿငိမ္းက ဆက္ေျပာပါတယ္။

တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ရွိမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မယ္၊ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ရွိမွ ဘယ္ႏိုင္ငံကပဲ နယ္ခ်ဲ႕နယ္ခ်ဲ႕ ဆန္႔က်င္ႏိုင္မွာျဖစ္တယ္လို႔ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းက ေျပာဆိုခဲ့တာပါ။

နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီအေရး၊ အမ်ိဳးသား ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးတို႔ကို ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းက ရည္ရြယ္လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္လို႔ သူကဆိုပါတယ္။

အသက္ ၅၃ ႏွစ္အရြယ္ ပန္းခ်ီထြန္းဝင္းၿငိမ္းဟာ မႏၱေလးဇာတိသားတဦးျဖစ္ၿပီး ဖခင္ ဦးတင္ေဖ၊ မိခင္ ေဒၚခ်ိဳတို႔ရဲ႕ သားသမီး ၉ ဦးမွာ တတိယေျမာက္ သားျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ စစ္ အစိုးရရဲ႕ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ခ်ျခင္းခံခဲ့ရၿပီး ၂၀ဝ၁ ခုႏွစ္ မွာ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္း သားေဟာင္း တဦးပါ။

“၄၈၂၈ အဖြဲ႕မွာပါတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ စစ္အစိုးရ က ၁၉၉၀ ဒီဇင္ဘာမွာ က်ေနာ့္ကို ဖမ္းခဲ့တာပါ။ ၄၈၂၈ အဖြဲ႕ဆိုတာက ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ၁၉၄၈ မတ္ ၂၈ မွာ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး စခဲ့တဲ့ေန႔ကို သေကၤတျပဳထားတာပါ။ ေျပာရရင္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ ေရး ေျမေအာက္လႈပ္ရွားသူလို႔ သတ္မွတ္တာပါ။ အင္းစိန္ေထာင္နဲ႔ ေတာင္ငူေထာင္ေတြမွာ ၁၀ ႏွစ္ခြဲ နီးပါး ေနခဲ့ရပါတယ္” လို႔ ပန္းခ်ီထြန္းဝင္းၿငိမ္းက သူအက်ဥ္းက်ခဲ့ပံုအေၾကာင္း ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပပါ တယ္။

သူဟာ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္မွာ မႏၱေလး စက္မႈလက္မႈ သိပၸံ (GTI) ကေန Mechanical Power အင္ဂ်င္ နီယာဘြဲ႕ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ပန္းခ်ီနဲ႔ ဒီဇိုင္းပညာကို သူ႔ရဲ႕ အစ္ကိုႀကီး ပန္းခ်ီၿငိမ္းဦးနဲ႔ ပန္းခ်ီ စစ္ၿငိမ္းေအး တို႔ထံမွာ သင္ယူခဲ့ၿပီး ၁၉၈၀ ဝန္းက်င္ကတည္းက ေကာ္မာရွယ္ ဖန္တီးမႈေတြဖန္တီးခဲ့ၿပီး မႏၱေလး ၃၅ လမ္း၊ ၈၄ ထ ၈၅ လမ္းၾကားမွာ စတားဘေလာက္ ဆိုင္ေလးဖြင့္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၄ မွာေတာ့ ျမန္မာ့ေရနံေကာ္ပိုေရးရွင္း (MOC) မွာ အင္ဂ်င္နီယာအျဖစ္ ၇ ႏွစ္နီးပါး တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။

အႏုပညာလႈပ္ရွားမႈ အေနနဲ႔ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္ မႏၲေလး GTI မွာ တက္ေရာက္ေနစဥ္က အႏုပညာအသင္း အတြင္းေရးမွဴးတာဝန္ယူခဲ့ၿပီး “မိုးစက္မ်ား” (Rain Drops) အမည္နဲ႔ အႏုပညာျပပြဲမွာ ပါဝင္ျပ သခဲ့ပါတယ္။

သူ ေထာင္ကျပန္လြတ္လာၿပီးေနာက္ ၂၀ဝ၃ ခုႏွစ္မွာ မႏွင္းႏွင္းေမႊးနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ပါတယ္။ မႏွင္းႏွင္းေမႊးကလည္း ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈနဲ႔ ေထာင္ ၂ ႀကိမ္က်ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္းတဦး ျဖစ္ပါတယ္။

လက္ရွိမွာေတာ့ သူဟာ စာအုပ္အဖံုး ဒီဇိုင္းဖန္တီးျခင္းေတြ လုပ္ေဆာင္ေနၿပီး Beauty မဂၢဇင္းမွာ Creative Editor အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ True News ဂ်ာနယ္ရဲ႕ အႏုပညာ အတိုင္ပင္ခံအျဖစ္ လည္းေကာင္း လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိပါတယ္။

အႏုပညာနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအေပၚ သူ႔ရဲ႕ သေဘာ ထားနဲ႔ အျမင္ကိုလည္း ေျပာျပပါေသးတယ္။

“အႏုပညာက မွ်ေဝတာကို ရည္ရြယ္တယ္၊ ႏိုင္ငံေရးက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဦးတည္ရမယ္။ အႏု ပညာက ႏိုင္ငံေရးကို အားေပးျမႇင့္တင္ေပးတာေတြ လည္းရွိတယ္။ ဥပမာ – ပီကာဆိုရဲ႕ ဂြာရာနီကာ ပန္းခ်ီကားႀကီးေပါ့။ ရက္စက္တဲ့ စစ္ရဲ႕အနိ႒ာ႐ံုနဲ႔ စစ္ဆန္႔က်င္ေရးရဲ႕ ျပယုဂ္ပဲ။ ၿပီးေတာ့ ကမၻာေက်ာ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အထိမ္းအမွတ္ ပန္းခ်ီကားပါပဲ” လို႔ သူကဆိုပါတယ္။

ဒါဆိုရင္ ထြန္းဝင္းၿငိမ္းရဲ႕ စကက္ခ်္ေတြကေရာ ဘယ္လိုပါလိမ့္။

“တဦးတေယာက္ တသင္းတဖြဲ႕ကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး အားေပးျမႇင့္တင္တာက ဝါဒျဖန္႔တာပါ။ တနည္းအားျဖင့္ Propaganda ေပါ့။ က်ေနာ့္ ပန္းခ်ီကားေတြ၊ စကက္ခ်္ေတြက လူပုဂၢိဳလ္ တဦးတေယာက္ရဲ႕ ပံုေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္က အဲဒီတဦးတေယာက္ကို Promote လုပ္ဖို႔ မရည္ရြယ္ပါဘူး။ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းလို ပုဂၢိဳလ္ႀကီးကို က်ေနာ္က ျမႇင့္တင္တယ္  ဆိုရင္လည္း  ဒါဟာ  ႐ူးသြပ္တာ သက္သက္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ ရည္ရြယ္ ရင္းအမွန္က ေစာေစာကေျပာခဲ့သလို ဆရာႀကီးရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အယူအဆနဲ႔ သေဘာထား၊ ရပ္တည္ခ်က္၊ အေျမာ္အျမင္ရွိမႈေတြကို ျပန္လည္ သတိျပဳ မိေစခ်င္လို႔ပါ” လို႔ ထြန္းဝင္းၿငိမ္းက ရွင္းျပပါတယ္။

ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ေျပာၾကားခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ရွိမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိဖို႔ ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးရွိမွသာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ ဒီမိုကေရစီ ထြန္းကားမွသာ တိုင္းျပည္ဖြံ႕ၿဖိဳးႏိုင္မယ္ဆိုတဲ့စကားေတြကို ျပပြဲၾကည့္ေနရင္း သတိရမိပါတယ္။

ေခတ္အဆက္ဆက္  မႈန္းဝါးေမွးမွိန္ခဲ့ရတဲ့ ဆရာႀကီး  သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းရဲ႕  သမိုင္းအမွန္ တစြန္းတစ၊ ေျပာခြင့္ၾကားခြင့္ အလြန္နည္းပါးခဲ့ရတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတဲ့ စကားေတြကို ထြန္းဝင္းၿငိမ္းရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေကာက္ေၾကာင္းေတြထဲမွာ ရွာေဖြေတြ႕ရွိမိပါတယ္။

The post ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေကာက္ေၾကာင္းမ်ားနဲ႔ ထြန္းဝင္းၿငိမ္း appeared first on ဧရာ၀တီ.

မေနာတုိင္ေတြနဲ႔ အတူ ေမာင္းသံေတြ၊ ဗံုသံေတြနဲ႔ အဖြဲ႔လုိက္ ကခ်င္႐ုိးရာ သီခ်င္းသံေတြက မေနာကြင္းပတ္လည္ ပ်ံ႕ႏွံ ေန တယ္။

မေနာအကကို ဦးေဆာင္သူေတြရဲ႕ ေနာက္မွာ သက္ဆုိင္ရာ ကခ်င္ ႐ုိးရာ၀တ္စံုေတြ အျပည့္ ၀တ္ထားၾကသူေတြက ဘယ္၊ ညာ ေျခနင္း ဟန္ခ်က္ေတြနဲ႔အညီ မေမာႏုိင္၊ မပန္းႏုိင္ကၾကတယ္။ စုစည္း ညီညြတ္မႈအတြက္ ေအာင္ၿပီဆုိတဲ့ သံၿပိဳင္ေအာ္ဟစ္ သံ ေတြကလည္း တခ်က္ တခ်က္ ညီညာစြာ ထြက္ေပၚလာတယ္။

မေနာပြဲ က်င္းပၾကတယ္ဆုိတာ အယုတ္အလတ္ မေရြး အားလံုး ပူးေပါင္းျခင္း၊ ညီညြတ္ျခင္း၊ စည္းလံုးျခင္းေတြဆုိတဲ့ အဓိပၸာယ္ ေတြနဲ႔ အညီ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

မေနာကြင္းထဲက မေနာတုိင္ေတြက ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ က်င္းပတဲ့ မေနာတုိင္ေတြလုိ ပံုစံယူလုပ္ထားတာဆုိေတာ့ သိပ္ႀကီးႀကီး မားမား မဟုတ္ေပမယ့္ အဂၤါစံုၿပီး ႐ုိးရာဓေလ့အတုိင္း တည္ေဆာက္ထားတာလုိ႔ ဘန္႔မုိင္ ဆာမာခီ ကခ်င္ေက်းရြာက ဦးေဆာင္ က်င္းပသူတဦးျဖစ္တဲ့ အေဇာက္က ေျပာျပပါတယ္။

ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ မဟုတ္တဲ့ ဒီမေနာပြဲကို ထုိင္းႏုိင္ငံ ေျမာက္ပိုင္း ခ်င္းေဒါင္းနယ္ ဘန္႔မုိင္ဆာမာခီဆုိတဲ့ ကခ်င္ရြာေလး မွာ ဒီဇင္ဘာလ ၄ ရက္ေန႔ကေန ၇ ရက္ေန႔ထိ က်င္းပခဲ့ၾကတာပါ။

ထုိင္း ဘုရင္မင္းျမတ္က ျမန္မာျပည္က စစ္ေဘးေရွာင္ရင္း ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္း ေရာက္ရွိလာသူေတြကို ရြာတည္ေနထုိင္ခြင့္ ေပးခဲ့ တာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ျပည့္ခ်ိန္၊ ထုိင္းဘုရင္မင္းျမတ္ရဲ႕ ဒီဇင္ဘာလ ၅ ရက္ေန႔ ေမြးေန႔နဲ႔လည္း တုိက္ဆုိင္ၿပီး ကခ်င္ မေနာပြဲကုိ စည္စည္ကားကား က်င္းပတာ ျဖစ္ပါတယ္။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ကစတင္ၿပီး အစုိးရစစ္တပ္နဲ႔ တခ်ိန္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ယူထားခဲ့တဲ့ ကခ်င္ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္(KIA) တုိ႔ၾကား တုိက္ပြဲေတြ ျပန္ျဖစ္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ကခ်င္တုိင္းရင္းသား အားလံုးပါ၀င္တဲ့ ႐ုိးရာ မေနာပြဲကို အခုလို စည္ကား သိုက္ၿမိဳက္စြာ မက်င္းပျဖစ္ခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။

အခု မေနာပြဲကေတာ့ ထုိင္း ဘုရင္နဲ႔ ထုိင္းအစိုးရတုိ႔ရဲ႕ အားေပးမႈေတြနဲ႔ ဘန္႔မုိင္ ဆာမာခီဆုိတဲ့ ကခ်င္ရြာေလးမွာပဲ ျမန္မာ၊ တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယ ႏုိင္ငံေတြ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံတကာေရာက္ ကခ်င္ တုိင္းရင္းသားေတြ လာေရာက္ဆံုဆည္းၿပီး က်င္းပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီလို ႏုိင္ငံတကာက ကခ်င္ေတြ စုစည္းလာေရာက္ၾကတဲ့အတြက္ တဖြဲ႔နဲ႔တဖြဲ႔ၾကား ယဥ္ေက်းမႈဆုိင္ရာ အေျခခံ မတူညီ တာေတြကို အျပန္အလွန္ သင္ယူ ညႇိႏိႈင္းတုိင္ပင္ၿပီး ကခ်င္ တုိင္းရင္းသားတုိင္း အတြက္ စံသတ္မွတ္ခ်က္တခု ျဖစ္ေပၚေရး လည္း လုပ္ေဆာင္ ေနတယ္လို႔ ကခ်င္ စာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ အသင္း ဒုကၠ႒ ေဒၚရွယ္လီက ရွင္းျပပါတယ္။

တ႐ုတ္ႏုိင္ငံက လာေရာက္တဲ့ ကခ်င္ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕၀တ္စား ဆင္ယင္ပံု၊ ကဟန္နဲ႔ ဆုိဟန္တုိ႔မွာ တ႐ုတ္ ႐ုိးရာ အေငြ႔ အသက္ေတြ ေရာေႏွာ ပါ၀င္ေနတာ ေတြ႔ရသလုိ အိႏၵိယဘက္က လာတဲ့ ကခ်င္တုိင္းရင္းသားေတြမွာလည္း အလားတူ ယဥ္ေက်းမႈ ေရာေႏွာေနတာ သတိထားမိပါတယ္။

ေန႔စဥ္လုိ မေနာကြင္းထဲမွာ အဖြဲ႔လုိက္ မေနာအကေတြနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖၾကသလုိ ကခ်င္႐ုိးရာ အကၿပိဳင္ပြဲေတြလည္း အုပ္စု အလုိက္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ၾကပါတယ္။

ကခ်င္႐ုိးရာအက ၿပိဳင္ပြဲမွာေတာ့ ထုိင္းႏုိင္ငံ အေျခစိုက္ ကခ်င္အမ်ိဳးသမီးမ်ား ကြန္ရက္(KWAT) က သင္တန္းသူ၊ သင္တန္း သား ေတြအဖြဲ႔က ပထမဆု ရခဲ့တယ္။

ဒီ့အျပင္ စင္တင္ေတးဂီတနဲ႔ သီဆုိ ကခုန္ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြ၊ ေစ်းဆုိင္တန္းေတြနဲ႔ ဘန္႔မုိင္ဆာမာခီ ရြာကြင္းျပင္ဟာ ေန႔ေရာ ညပါ စည္ကားေနပါတယ္။

ထုိင္းစစ္တပ္ရဲ႕ေဖ်ာ္ေျဖမႈ အမ်ားစုကေတာ့ ကခ်င္ တုိင္းရင္းသားေတြအေပၚ စာနာမႈကို ျပသၿပီး တသားတည္းရွိ တယ္ ဆုိ တာ ေဖာ္ျပဖုိ႔ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးပံုစံ နည္းနည္းေပၚလြင္ေနတာေတာ့ မေနာပြဲမွာ အရသာပ်က္စရာ တခုပါ။

ဒါေပမယ့္ စင္တင္ေတးဂီတ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံက ေရာက္လာတဲ့ ကခ်င္ တုိင္းရင္းသား အဆုိေတာ္ေတြနဲ႔ တီး၀ုိင္း တဖြဲ႔လည္း ပါ၀င္ပါတယ္။

ခ်မ္းသာလည္း အတူ၊ ဆင္းရဲလည္းအတူ ဆုိတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္နဲ႔အညီ ကခ်င္ ေတးဂီတ အဖြဲ႔နဲ႔ အဆုိေတာ္ေတြရဲ႕ ေဖ်ာ္ေျဖမႈက ပရိသတ္ေတြအတြက္ အားေဆးျဖစ္ေစပါတယ္။

တီး၀ုိင္းေခါင္းေဆာင္ကလည္း ဂီတဟာ လူသားေတြကို ေအးခ်မ္းမႈေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေတြကို ေပးစြမ္းႏုိင္တယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ ေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။

ကခ်င္ေတးဂီတ တီး၀ုိင္းရဲ႕ ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္မႈမွာ ထူးျခားတာက ၿပီးခဲ့တဲ့ လကပဲ ထုိင္းႏုိင္ငံ ျမန္မာသံ႐ံုးရဲ႕ျမန္မာျပည္ ၀င္ခြင့္ ဗီဇာ ျငင္းပယ္ခံခဲ့ရသူ ေနာ္ေ၀ႏုိင္ငံကလာတဲ့ အဆုိေတာ္ မြန္းေအာင္က သူ႔ရဲ႕နာမည္ႀကီးသီခ်င္း တပုဒ္ျဖစ္တဲ့ ၈/၈၂ အင္းလ်ား ဆုိတဲ့ သီခ်င္း သံစဥ္အတုိင္း ကခ်င္ဘာသာနဲ႔ သီခ်င္းတပုဒ္ ေဖ်ာ္ေျဖတဲ့ အစီအစဥ္ပါ။

ႏုိင္ငံျခား သတင္းေထာက္ေတြနဲ႔ ထုိင္းသတင္းေထာက္ေတြက ျမန္မာပရိသတ္နဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၂၆ ႏွစ္ေက်ာ္ ကင္းကြာခဲ့ရတဲ့ အဆုိေတာ္ မြန္းေအာင္ရဲ႕ ေဖ်ာ္ေျဖမႈကို အေျပးအလႊား မွတ္တမ္းယူၾကတယ္။ စင္ေအာက္က ပရိသတ္ေတြကလည္း အားေပးၾက တာ ေတြ႔ရပါတယ္။

အဆုိေတာ္ မြန္းေအာင္ သီခ်င္းဆုိၿပီးသြားေတာ့ ပရိသတ္ထဲက ေက်ာင္းဆရာမ တဦးက အေျပးအလႊား အားရ၀မ္းသာနဲ႔ ႏႈတ္ ဆက္တာ ေတြ႔ရတယ္။

“က်မတုိ႔ရင္ထဲမွာ ကိုမြန္းေအာင္ရဲ႕ သီခ်င္းေတြက အခုထိ ရွိေနတုန္းပဲ”လုိ႔ သူက ေျပာပါတယ္။

အဆုိေတာ္ မြန္းေအာင္ကေတာ့ မေနာပြဲဆုိတာ အားလံုး ပါ၀င္တဲ့ ကခ်င္တုိ႔ရဲ႕ ႐ုိးရာျဖစ္တာေၾကာင့္ အခုလို ေဖ်ာ္ေျဖခြင့္ ရတဲ့ အတြက္လည္း ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာတယ္။

အဆိုေတာ္ မြန္းေအာင္က ဆက္လက္ၿပီးေတာ့“က်ေနာ္က ပရိသတ္နဲ႔ ကင္းကြာေနတာ ၾကာၿပီ၊ ႏွစ္ေပါင္း ၂၆ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာၿပီ၊ ျမန္မာျပည္က ပရိသတ္ေတြကို ေဖ်ာ္ေျဖခ်င္လို႔၊ ဗီဇာ ျငင္းပယ္ခဲ့လို႔ အစီအစဥ္ ပ်က္ခဲ့ရတယ္။ အခုလုိ ေဖ်ာ္ေျဖခြင့္ရလုိ႔ ေက်းဇူး လည္း တင္တယ္၊ ရင္ထဲမွာလည္း ေက်နပ္တယ္”လုိ႔လည္း ေျပာပါေသးတယ္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ ကခ်င္ျပည္နယ္က မေနာပြဲကို မက်င္းပျဖစ္ဘဲ ရွိေနခ်ိန္ ထုိင္းႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ကခ်င္တုိ႔႐ုိးရာ မေနာပြဲ က်င္းပခြင့္ေတြ

ေပးေနတဲ့အေပၚ ကခ်င္တုိင္းရင္းသားေတြ ရင္ထဲမွာ ခံစားမႈေတြ အသီးသီးရွိေနၾကတာကို သိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။

“ထုိင္း အစုိးရကေတာင္ မေနာပြဲက်င္းပခြင့္ျပဳလုိ႔ အခု ကခ်င္တုိင္းရင္းသားေတြ ႐ုိးရာမပ်က္ မေနာပြဲကို က်င္းပႏုိင္တယ္။ ျမန္မာ အစုိးရက ဒီလို တုိင္းရင္းသားအေရးေတြကို ခြင့္ျပဳမေပးတာေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းဘူး”လုိ႔ ျမန္မာ ႏုိင္ငံက လာတဲ့ ဦးေဘာက္၀ါက ေျပာပါတယ္။

မေနာပြဲကို ထုိင္းႏုိင္ငံ ႐ုပ္သံ မီဒီယာေတြကလည္း လာေရာက္ သတင္းယူၾကသလုိ ထုိင္းအစုိးရ ၀န္ႀကီးတဦး ကလည္း ဇနီး သည္နဲ႔ အတူ တက္ေရာက္လာတာ ေတြ႕ရတယ္။

ထုိင္းအစုိးရ တာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔ ထိုင္းစစ္တပ္တုိ႔ကလည္း မေနာပြဲ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပႏုိင္ေရး အတြက္ အဘက္ဘက္က တာ၀န္ယူ လုပ္ေဆာင္တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

မေနာပြဲ ကာလအတြင္း မေနာကြင္းထဲမွာေတြ႔ရတဲ့ ကခ်င္ တုိင္းရင္းသားမွန္သမွ်ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာ ေတြ႔ရေပမယ့္ သူတုိ႔ အေနနဲ႔ အျပည့္ မေပ်ာ္ႏုိင္ၾကဘူးလို႔ ေျပာၾကတယ္။

“က်မတုိ႔က ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးေတြ ေအာင္ျမင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနခ်ိန္မွာပဲ လုိင္ဇာက ဗိုလ္ သင္တန္းေက်ာင္းကို အစုိးရစစ္တပ္ရဲ႕ ပစ္ခတ္မႈျဖစ္တာေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ႐ုိက္ခ်ိဳးသလုိ ျဖစ္တယ္လို႔ ခံစား ရ တယ္”လုိ႔ ေဒၚရွယ္လီက ေျပာပါတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ လပိုင္းက အစုိးရစစ္တပ္က ကခ်င္ျပည္နယ္ လုိင္ဇာရွိ KIA ဗုိလ္သင္တန္းေက်ာင္းကို လက္နက္ႀကီးနဲ႔ ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ တုိင္းရင္းသား ဗုိလ္ေလာင္း ၂၃ ဦး အသက္ဆံုး႐ႈံးၿပီး ဒါဇင္နဲ႔ခ်ီ ဒဏ္ရာေတြ ရခဲ့ၾကတဲ့ ကိစၥက မေနာပြဲမွာ အေတာ္ ႐ိုက္ခတ္ တာလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။

ကခ်င္တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ အျခား တိုင္းရင္းသားေတြက ဒီျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ ၀မ္းနည္းခဲ့ရလို႔ ေသဆံုး သြားရသူေတြနဲ႔ ထိခိုက္ ဒဏ္ရာ ရသူေတြအတြက္ ဆုေတာင္းပြဲေတြလုပ္ၾကတယ္။ အလားတူ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္လည္း ဆုေတာင္းပြဲေတြ လုပ္ၾက ပါတယ္။

စစ္ပြဲေတြေၾကာင့္ ျပည္တြင္း စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္(IDP) ေတြလည္း တုိးမ်ားလာၿပီး အထူးသျဖင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္ ေျမာက္ပိုင္းတုိ႔မွာ စစ္ပြဲေတြက အခု ကာလမွာ ပိုစိပ္လာတဲ့အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ မျဖစ္မေန အလြန္ လုိအပ္ေနၿပီလို႔ မေနာပြဲ တက္ေရာက္ လာၾကသူတုိင္း လုိလုိက ေျပာဆုိၾကပါတယ္။

ကခ်င္ျပည္နယ္နဲ႔ ရွမ္းျပည္နယ္ေတြမွာ ရွိတဲ့ IDP ေတြအတြက္ အကူအညီေတြရေပမယ့္ လံုေလာက္မႈ မရွိပါဘူး။ အစုိးရ က အကူအညီ ေပးေရး လမ္းေၾကာင္းေတြ ျဖတ္တာလည္း ရွိေနၿပီး က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ပညာေရးနဲ႔လံုၿခံဳမႈ အပိုင္းေတြ မွာ လက္ရွိအေျခအေနက ဘာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွ မရွိသလုိ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ IDP ေတြကို အကူအညီေပးေနတဲ့ အမည္ မေဖာ္လုိသူ ကခ်င္ တုိင္းရင္းသူတဦးက ေျပာပါတယ္။

“IDPကိစၥကို အစုိးရ စစ္တပ္ေရာ၊ ကခ်င္စစ္တပ္ေရာ အေလးထား အေျဖရွာသင့္ပါတယ္။ အခုထိေတာ့ အစုိးရ စစ္တပ္နဲ႔ ကခ်င္ စစ္တပ္အၾကား စစ္ပြဲေတြက ရွိေနၿပီး တဘက္နဲ႔တဘက္ အျပစ္ဖုိ႔ေနၾကတာ မေကာင္းဘူး”လုိ႔လည္း သူက ဆုိပါတယ္။

အားလံုး လိုလားေနၾကတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုိတာ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ေပၚလာဖို႔ ခရစ္ယာန္ ဘာသာအမ်ားစု ကိုးကြယ္ တဲ့ ကခ်င္တုိင္းရင္းသားေတြအတြက္ ဘုရားသခင္ကိုသာ အားကိုးၿပီး ဆုေတာင္းေနရၿပီလို႔လည္း ေျပာဆုိသြားပါတယ္။     ။

The post ထိုင္းႏုိင္ငံက ကခ်င္ မေနာပြဲကို ေရာက္ခဲ့တယ္ appeared first on ဧရာ၀တီ.

မ်ိဳးေစာင့္ ဥပေဒ အျမန္ ျပဌာန္းေပးႏိုင္ေရး အတြက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ေနၾကသူမ်ားကို ယခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ အတြင္းက ေတြ႔ရစဥ္ (ဓာတ္ပံု – စိုင္းေဇာ္ / ဧရာ၀တီ)

မူၾကမ္းအဆင့္အထိ ခရီးေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္သည့္ “ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိန္းမမ်ား အထူး ထိမ္းျမားျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒၾကမ္း” သည္ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ တျခားေသာ ဘာသာဝင္မ်ားကို ခြဲျခားဆက္ဆံရန္ ေပၚထြက္လာမည့္ ဥပေဒတရပ္ ျဖစ္သည္ဟု ဥပေဒ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီး အခြင့္အေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး ေဆာင္ရြက္ေနသူမ်ားက ေျပာဆို လိုက္သည္။

“ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိန္းမမ်ား အထူး ထိမ္းျမားျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒၾကမ္း” မွာ မ်ိဳးေစာင့္ ဥပေဒဟု လူသိမ်ားသည့္ ဥပေဒ ၄ ခုအနက္ တခု အပါအ၀င္ျဖစ္ၿပီး ဒီဇင္ဘာလ ၃ ရက္တြင္ မူၾကမ္းအျဖစ္ ထြက္ရွိလာျခင္း ျဖစ္သည္။

ေခါင္းစဥ္ႏွင့္ အညီ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိသာ အကာအကြယ္ႏွင့္ အခြင့္အေရးေပးမည္ ျဖစ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္သည့္ တျခားဘာသာ ကိုးကြယ္သူ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ အခြင့္အေရးကိုမူ ေဖာ္ျပထားျခင္း မရွိသည့္အျပင္ တျခား ဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ျခင္း မရွိဟုလည္း မူၾကမ္းတြင္ ေရးသားထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

ထိုဥပေဒၾကမ္းမွာ ႏိုင္ငံသား အမ်ိဳးသမီးမ်ားအၾကား ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာကြဲျပားမႈအေပၚ မူတည္ၿပီး အဆင့္ခြဲျခား ဆက္ဆံျခင္းပင္ျဖစ္ၿပီး ဥပေဒမွာ ျပည့္စံုျခင္း မရွိသည့္ အျပင္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ အျပည့္အ၀ ကာကြယ္မႈႏွင့္ အခြင့္အေရး ေပးႏိုင္သည့္ အခ်က္မ်ားလည္း မပါရွိဟု  ဥပေဒ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီး အခြင့္အေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရး ေဆာင္ရြက္ ေနသူမ်ားက ေထာက္ျပေ၀ဖန္လွ်က္ ရွိသည္။

အမ်ိဳးသမီးေရး ကိစၥမ်ား တတ္ႂကြလႈပ္ရွားေနသည့္ ကခ်င္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကြန္ရက္မွ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ မခြန္ဂ်ာက “ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒမွာ ႏုိင္ငံသားတုိင္း တန္းတူ အခြင့္အေရး ရမယ္လို႔ ပါတယ္၊ ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ေတာင္ ကြဲလြဲေနတယ္။ ခြဲျခားတာက အရမ္း သိသာပါတယ္” ဟု ေျပာဆိုသည္။

ဥပေဒၾကမ္းတြင္ ဘာသာျခားႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးသည့္ အမ်ိဳးသမီးတို႔၏ လက္ထပ္ျခင္း၊ လင္မယား ကြာရွင္းျခင္း၊ ပစၥည္း ခြဲေ၀ျခင္း၊ အေမြ ဆက္ခံျခင္း၊ သားသမီး ထိန္းသိမ္းျခင္း စသည္တို႔ႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည့္ အျငင္းပြားမႈမ်ားႏွင့္ အတင္းအဓမၼ ဘာသာေျပာင္းခိုင္းသည့္ ျဖစ္ရပ္မ်ားမွ ကာကြယ္ေပးမည့္ အခ်က္မ်ားကို ထည့္သြင္း ျပဌာန္း ထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ဘာသာျခား အမ်ိဳးသားတို႔ လက္ထပ္မည္ ဆိုပါက လက္ထပ္ခြင့္အား ၎တို႔ ေနထိုင္သည့္ ၿမိဳ႕နယ္မွ အေထြေထြ အုပ္ခ်ဳပ္္ေရးမႉးထံတြင္ ခြင့္ေတာင္းရမည္ျဖစ္ၿပီး ၁၄ ရက္ အတြင္း ကန္႔ကြက္မႈ မရွိပါက လက္ထပ္ခြင့္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကန္႔ကြက္မႈ ရွိပါက တရားရံုးသို႔ တင္ျပမည္ျဖစ္ၿပီး လက္ထပ္ခြင့္ ရွိ/ မရွိ ဆုိသည္မွာ တရားရံုးမွ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သာ အဓိက ျဖစ္ေၾကာင္း ဥပေဒၾကမ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

အမ်ိဳးသမီးတဦး အေနျဖင့္ လူ႔အခြင့္အေရး အရ မိမိလက္ထပ္မည့္သူအား ကိုယ္ပိုင္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရွိရမည္ ျဖစ္ၿပီး ဘာသာျခား ျဖစ္ပါက ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးထံတြင္ လက္ထပ္ခြင့္ မွတ္ပံုတင္ျခင္းကို အဆင့္ဆင့္ လုပ္ေဆာင္ ရမည္ဟု ဥပေဒၾကမ္း၌ ဆိုထားျခင္းသည္ မမွန္ကန္သည့္ ျပဌာန္းခ်က္ ျဖစ္သည္ဟု မခြန္ဂ်ာက ေ၀ဖန္ေျပာဆိုသည္။

ထို႔အျပင္ ဥပေဒၾကမ္းတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးႏွင့္ ဘာသာျခား အမ်ိဳးသား တဦးတို႔ ၎တို႔သေဘာဆႏၵအရ အတူေနထိုင္ေသာ္လည္း သတင္းေပးသူ ရွိပါက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးမ်ားမွ ဆင့္ေခၚကာ လက္ထပ္ထိမ္းျမားရန္ ဥပေဒအရ စီစဥ္မည္ ဟုလည္း ဆိုထားသည္။

ထိုသို႔ ေရးသားေဖာ္ျပထားမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေရွ႕ေနမ်ားကြန္ရက္မွ တရားလႊတ္ေတာ္ ေရွ႕ေန ဦးေအးမင္းက “ေအာက္ေျခမွာ လာဘ္စားမႈေတြေတာင္ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္၊ ေနာက္ၿပီး ႀကိဳတင္ႀကံစည္မႈေတြလည္း ျဖစ္လာႏုိင္တယ္၊ ဒီဥပေဒက အင္မတန္ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္” ဟု သံုးသပ္သည္။

ေရွ႕ေနမ်ား ကြန္ရက္မွ တရားလႊတ္ေတာ္ ေရွ႕ေနမ်ားက မ်ိဳးေစာင့္ ဥပေဒသည္ ဗုဒၶဘာသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအား ကာကြယ္မႈျပဳမည့္ အေရးအသားမ်ား ပါ၀င္ေသာ္လည္း ဌာနဆိုင္ရာ လာဘ္စားမႈမ်ား၊ အိမ္ေထာင္ေရးဆိုင္ရာ ပြဲစားမ်ား၊ ရႈပ္ေထြးမႈမ်ား ေပၚေပါက္လာႏုိင္သည့္ ဥပေဒ တရပ္ဟု ယူဆကာ လက္မခံႏိုင္ဟု ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာဆိုသည္။

ထိုဥပေဒၾကမ္းတြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အခြင့္အေရး အျဖစ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ လက္ထပ္ထားသည့္ ဘာသာျခား အမ်ိဳးသားသည္ ဇနီးျဖစ္သူကို လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ခြင့္ ျပဳရမည္ျဖစ္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာ ဓေလ့အယူ၊ ရိုးရာအရ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမ်ားကို ဟန္႔တားျခင္း၊ တျခား ဘာသာသုိ႔ ေျပာင္းရန္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ား ရွိပါက ကြာရွင္းႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဗုဒၶဘာသာ အမ်ိဳးသမီးမွာ ႏွစ္ဦးပိုင္ ပစၥည္းအားလံုးတို႔ကို တရားဥပေဒအရ ရရွိမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။

ထို႔အျပင္ သားသမီး အားလံုးကို အမ်ိဳးသမီးမွ ထိန္းသိမ္းခြင့္ ရရွိမည္ ျဖစ္ၿပီး အမ်ိဳးသားက ကေလးမ်ား အရြယ္ ေရာက္သည္အထိ စရိတ္ ေထာက္ပံ့ရမည္ဟုလည္း ျပဌာန္းထားသည္။

သို႔ေသာ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မဟုတ္သူ အခ်င္းခ်င္း လက္ထပ္ ထိမ္းျမားပါက ဤဥပေဒႏွင့္ သက္ဆိုင္ျခင္း မရွိေၾကာင္း၊ ဥပေဒ အသက္၀င္ အတည္ျပဳၿပီးပါက ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း ေနထိုင္ေနသူအားလံုး (ယာယီ/ ႏုိင္ငံသား ျဖစ္ေစ) ႏွင့္ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားလည္း လိုက္နာရမည္ ျဖစ္သည္ဟု ဥပေဒၾကမ္းတြင္ ျပဌာန္းထားသည္။

အစၥလမ္ ဘာသာေရးဆရာ တဦးျဖစ္သူ ဦးျမင့္ေမာင္က “ဒီဥပေဒကို တျခားဘာသာ၀င္ ေယာက္်ားေတြကေတာ့ လိုက္နာရတယ္၊ တျခားဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးေတြက်ေတာ့ အခြင့္မရဘူးဆိုေတာ့ ခြဲျခားထားတာပဲ။ ႏိုင္ငံသား အခ်င္းခ်င္း ဘာသာေရးအရ အဆင့္ ခြဲျခားလိုက္သလိုပါပဲ။ တျခားဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးေတြကို တဆင့္ႏွိမ့္ၿပီး ခြဲျခား ဆက္ဆံလိုက္တာပါပဲ၊ ႏုိင္ငံေတာ္ ဥပေဒနဲ႔ ခြဲျခားတာေတာ့ မေကာင္းပါဘူး” ဟု ေျပာသည္။

ထုိသုိ႔ ကန္႔ကြက္ေ၀ဖန္မႈမ်ား ရွိေနသည့္ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒကို ေရးဆြဲေပးရန္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ သံဃာေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူမ်ားက လတ္မွတ္ ၁၅ သိန္း ေက်ာ္ျဖင့္ သမၼတကို ေတာင္းဆိုခ့ဲျခင္း ျဖစ္သည္။ သမၼတကလည္း တိုက္ရိုက္ ညႊန္ၾကားခ်က္ျဖင့္ ေကာ္မရွင္ဖြဲ႔ကာ ေရးသားေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

အမ်ိဳးသမီးေရး က႑တြင္ ပါ၀င္လႈပ္ရွားေနၿပီး ကရင္ျပည္နယ္ လူငယ္မ်ား ကြန္ရက္၏ အတြင္းေရးမႉးျဖစ္သူ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္ တဦးျဖစ္သည့္ မနန္႔လြမ္ရာက “က်မတို႔ ခရစ္ယာန္ အမ်ိဳးသမီးေတြ ဘာသာျခားနဲ႔ ယူရင္ေရာ ကာကြယ္မႈ မရဘူးေပါ့၊ ဒီႏုိင္ငံသားျဖစ္ၿပီး ဘာလို႔ တန္းတူမႈ မရတာလဲ။ ကၽြန္မတို႔လည္း အမ်ိဳးသမီးေတြပဲ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ဥပေဒနဲ႔ ကာကြယ္မႈ ေပးမယ္ဆို လိုခ်င္တယ္” ဟု ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။

ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိန္းမမ်ား အထူး ထိမ္းျမားျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒ ေရးဆြဲရန္ လႈပ္ရွားမႈမ်ား စတင္ခ်ိန္ ကတည္းက မ်ိဳးေစာင့္ ဥပေဒ မလိုလားေၾကာင္း ဗုဒၶဘာသာ အမ်ိဳးသမီး အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အပါအ၀င္ ဘာသာေပါင္းစံုမွ အမ်ိဳးသမီး မ်ားက ဆႏၵျပ ကန္႔ကြက္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။

အမ်ိဳးသမီးမ်ား အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားေနသူမ်ားက အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို အမွန္တကယ္ ကာကြယ္လိုပါက အမ်ိဳးသမီးမ်ား အားလံုးကို ကာကြယ္ႏုိင္မည့္ ဥပေဒတရပ္ကိုသာ ျပဌာန္းသင့္သည္ဟု အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆႏၵျပ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ ေသာ္လည္း ထိုဥပေဒၾကမ္းသည္ ဒီဇင္ဘာ ၃ ရက္၌ ထြက္ရွိလာခဲ့သည္။

ဥပေဒ မူၾကမ္းတြင္ ပါ၀င္သည့္ အခ်က္မ်ား အသက္၀င္ အတည္ ျဖစ္လာပါက ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ဘာသာျခားမ်ား အၾကား မေျပလည္မႈမ်ားႏွင့္ ပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္လာႏုိင္သည့္အျပင္၊ လက္ထပ္ျခင္းဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းသည့္ ျပႆနာ မ်ားစြာလည္း ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္သည္ဟု ေရွ႕ေနမ်ား ကြန္ရက္မွ တရားလႊတ္ေတာ္ ေရွ႕ေနမ်ားက ေထာက္ျပ ေျပာဆိုလ်က္ ရွိသည္။

The post ထိမ္းျမားျခင္းဆုိင္ရာ မူၾကမ္း ဘာသာျခား အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေပၚ ခြဲျခားေရးဆြဲထားသလား appeared first on ဧရာ၀တီ.

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ကို ကာတြန္း စိုင္းစိုးၾကည္၏ သ႐ုပ္ေဖာ္ခ်က္

ရဟတ္ယာဥ္သံ ၾကားသည္ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု ႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီ တံဆိပ္ပါ စကၠဴအလံေလးမ်ား ကိုင္ေဆာင္ထားေသာ လူအုပ္ႀကီးက လႈပ္လႈပ္ရြရြ ျဖစ္သြားသည္။ ၅ မိနစ္ခန္႔ အၾကာတြင္ ေကာင္းကင္ယံမွ ရဟတ္ယာဥ္တစင္းက ရြာေဘးတြင္ တည္ေဆာက္ထားသည့္ ရဟတ္ယာဥ္ကြင္းထဲသို႔ တအိအိ ဆင္းသက္လာသည္။

ခဏအၾကာတြင္ ရဟတ္ယာဥ္ဆီမွ ကားတန္းတခု ထြက္ခြာလာၿပီး ေဒသခံမ်ား ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကသည့္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္မွာ ကားတစီးေနာက္ခန္းတြင္ လက္ျပရင္း လိုက္ပါလာသည္။ ကေလးသူငယ္မ်ား၊ အထက္တန္း ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ား အပါအဝင္ ေဒသခံအမ်ားအျပားက ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီ စကၠဴအလံေလးမ်ား ေဝွ႔ယမ္းလ်က္၊ အနည္းငယ္ေသာ လူတခ်ိဳ႕ကလည္း သမၼတ၏ ဓာတ္ပံုျဖင့္ ထုတ္ေဝထားသည့္ ျပကၡဒိန္မ်ားကို ကိုင္ေဆာင္ျပသလ်က္ ၄င္းတို႔ က်ံဳကူးနယ္သား သမၼတကို ႀကိဳဆိုေနၾကသည္။

သမၼတ၏ ယခုခရီးစဥ္မွာ ၄င္းေမြးဖြားခဲ့သည့္ ဧရာဝတီတိုင္းေဒသႀကီး၊ ငပုေတာၿမိဳ႕နယ္၊ က်ံဳကူးေက်းရြာသို႔ သမၼတျဖစ္ၿပီးေနာက္ ပထမဆံုး ျပန္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေက်းရြာဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း တည္ထားကိုးကြယ္မည့္ သမုဒၵရံသီေစတီေတာ္ကို ထီးေတာ္တင္ရန္ျဖစ္သည္။

ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္မွ ဇာတိရြာသို႔ ေနာက္တေခါက္ ျပန္ေရာက္ျဖစ္သည့္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အဖို႔ေတာ့ ၄င္းေမြးဖြား ႀကီးျပင္းခဲ့သည့္ က်ံဳကူးရြာမွာ ယခင္ကထက္ မ်ားစြာေျပာင္းလဲေနသည္ကို ျမင္ေတြ႕သြားခဲ့သည္။ ငယ္စဥ္ ေမာင္သိန္းစိန္ဘဝက ေျပးလႊားေဆာ့ကစားခဲ့သည့္ ဖုန္ထူေသာ က်ံဳကူးရြာ၏ လမ္းမ်ားအားလံုး ဖုန္မထသည့္ ကြန္ကရစ္လမ္းမ်ား ျဖစ္ေနသည္။

ငပုေတာၿမိဳ႕နယ္၊ င႐ုတ္ေကာင္း ေဒသကဲ့သို႔ ၿမိဳ႕အဆင့္ရွိေသာေဒသမွာ လမ္းမီးမရွိသည့္ အေျခအေနတြင္ တိုက္နယ္အဆင့္သာရွိသည့္ က်ံဳကူးရြာ၌ လမ္းမီးမ်ား ထိန္လင္းေနသည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ င႐ုတ္ေကာင္းၿမိဳ႕၌ GSM ဖုန္းမ်ား တာဝါတိုင္မရွိ၍ လိုင္းမမိျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ က်ံဳကူးရြာ၌ GSM တာဝါတိုင္ေၾကာင့္ ဖုန္းလိုင္းမ်ား ေကာင္းေနသည္။

က်ံဳကူးရြာ၌ ေနေရာင္ျခည္စြမ္းအင္သံုး (Solar) စနစ္ျဖင့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ထုတ္လုပ္သည့္ အေသးစား ဓာတ္အားေပးစက္႐ံု ၄ ခု တည္ေဆာက္ထားၿပီး ရရွိလာသည့္ ဓာတ္အားမ်ားကို ေက်းရြာရွိ အိမ္ေျခ ၄၀ဝ ေက်ာ္အတြက္ အခမဲ့ေပးေဝေနရာ ေနအိမ္အားလံုးနီးပါး လွ်ပ္စစ္မီးရရွိေနသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မည္သည့္ေဒသတြင္မွ မရွိႏိုင္သည့္ ေနရာတခုကိုလည္း က်ံဳကူးရြာတြင္ ေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ၄င္းမွာ က်ံဳကူးရြာလယ္ လမ္းမေဘးရွိအခန္း တခုအတြင္း၌ အမ်ားျပည္သူ ထမင္းခ်က္ရန္ႏွင့္ မီးပူတိုက္ရန္ ေနရာဟုဆိုကာ ထမင္းေပါင္းအိုး ၅ လံုးႏွင့္ လွ်ပ္စစ္မီးပူ ၅ လံုး ထားရွိေပးျခင္းျဖစ္သည္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ဘုရားထီးတင္ပြဲ ျပဳလုပ္သည့္ ႏိုဝင္ဘာ ၂၄ ရက္ႏွင့္ ၂၅ ရက္ေန႔မ်ားတြင္ အဆိုပါ မီးပူႏွင့္ ထမင္းေပါင္းအိုးမ်ား အသံုးျပဳသူ မေတြ႕ခဲ့ရေပ။

ယခင္က ပုသိမ္၊ ငပုေတာစသည့္ ၿမိဳ႕မ်ားကို သြားလာရန္ ေရလမ္းခရီး တခုတည္းသာ အားကိုးခဲ့ရသည့္ က်ံဳကူးရြာမွာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္က စတင္၍ ကားလမ္းေပါက္ခဲ့သည့္အတြက္ ယခုအခါ က်ံဳကူးႏွင့္ အနီးတဝိုက္ ေက်းရြာမ်ားမွာ ယင္းကားလမ္းကို အသံုးျပဳ၍ ပုသိမ္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မ်ားသို႔ အခ်ိန္မေရြး သြားလာေနၾကသည္။

အထက္တန္းေက်ာင္း၊ ရဲစခန္းႏွင့္ တိုက္နယ္ေဆး႐ံုမ်ားမွာလည္း အဆင့္မီ တည္ေဆာက္ထားရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ အေျခခံျဖစ္သည့္ လွ်ပ္စစ္မီးႏွင့္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းမြန္ေနသည့္ က်ံဳကူးရြာမွာ တိုက္နယ္ေက်းရြာအဆင့္ ဆိုျခင္းထက္ ၿမိဳ႕အေသးစားေလးသဖြယ္ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ခဲ့ရ သည္။ က်ံဳကူးရြာအနီးတဝိုက္မွ ေက်းရြာအမ်ားစုကေတာ့ လမ္းမေကာင္း၊ မီးမရွိသည့္ အေျခအေနျဖစ္ရာ တိုးတက္မႈမွာ က်ံဳကူးႏွင့္ မိုးႏွင့္ေျမလို ကြာျခားေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

“က်ေနာ္တို႔ရြာ တိုးတက္တာေတာ့ သမၼတႀကီး လုပ္ေပးထားတာခ်ည္းပဲေပါ့။ လွ်ပ္စစ္မီးဆိုလည္း ဆိုလာနဲ႔ေပးေနေတာ့ ပိုက္ဆံေပးစရာ မလိုဘူး။ လမ္းေတြကလည္း အကုန္လံုး ကြန္ကရစ္ေတြ ျဖစ္ ကုန္ၿပီ။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးလည္း ေကာင္း ေအာင္လုပ္ေပးထားေတာ့ အရင္ထက္ အဆင္ေျပ တာေပါ့ဗ်ာ” ဟု က်ံဳကူးရြာသား ဦးသက္လြင္က ဂုဏ္ယူစြာ ေျပာျပသည္။

ေက်းရြာအေနျဖင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာေသာ္လည္း အလုပ္အကိုင္ ရွားပါးမႈေၾကာင့္ ကိုယ့္ရြာတြင္မေနႏိုင္ဘဲ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္း၊ မေလးရွား၊ စင္ကာပူႏိုင္ငံမ်ားသို႔ အလုပ္ထြက္လုပ္ေနၾကသည့္ က်ံဳကူးရြာသားမ်ားလည္း အေျမာက္အျမား ရွိေနသည္။

“ထိုင္းတို႔၊ မေလးတို႔၊ စင္ကာပူတို႔မွာ သြားအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ က်ေနာ္တို႔ရြာသားေတြ ရွိပါတယ္။ ခန္႔မွန္းေျခ လူ ၃၀ဝ ေလာက္ေတာ့ရွိမယ္။ ႏိုင္ငံျခားကေန အဆင္ေျပလို႔ ေငြျပန္ပို႔ၾကတဲ့လူေတြလည္း ရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ အဆင္မေျပလို႔ ဒုကၡေရာက္ၾကတာေတြလည္း ရွိတာေပါ့” ဟု ေဒသခံ ဦးသက္လြင္က ေျပာသည္။

ျပည္တြင္း၌ အလုပ္အကိုင္ရွားပါး၍ ျပည္ပထြက္ခြာမႈက သမၼတဇာတိရြာပင္ မက်န္ေအာင္ ႐ိုက္ခတ္ေနသည့္ အေျခအေနျဖစ္သည္။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ဦးသိန္းစိန္ သမၼတျဖစ္ၿပီးမွ က်ံဳကူးေဒသမွာ ယခင္ကထက္ ပိုမိုဖြံ႕ၿဖိဳးလာခဲ့သည္။ ဦးသိန္းစိန္တို႔ ငယ္စဥ္ကမူ အလယ္တန္းေက်ာင္းပင္ မရွိသည့္ ေက်းရြာေလးတခုသာ ျဖစ္ခဲ့သည္။

က်ံဳကူးေက်းရြာ မူလတန္းေက်ာင္းမွ မူလတန္း ေအာင္ျမင္ခဲ့သည့္ ဦးသိန္းစိန္မွာ အလယ္တန္းပညာကို ငပုေတာၿမိဳ႕နယ္၊ ျပင္ခ႐ိုင္၊ ေခ်ာင္းဝရြာတြင္ နိစၥဓူဝ ေလွစီး၍ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ရသူျဖစ္သည္။ ေခ်ာင္းဝတြင္ အလယ္တန္းပညာ ၿပီးဆံုးခဲ့သည့္ေနာက္ ပုသိမ္ၿမိဳ႕ အမွတ္ (၁) အထက္တန္းေက်ာင္း၌ ၁၀ တန္း တက္ရင္းကေန တပ္မေတာ္ ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္း အပတ္စဥ္ ၉ သို႔ ဝင္ေရာက္ေျဖဆို ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး စစ္ဗိုလ္ျဖစ္လာခဲ့သည္။

အငယ္ဆံုးသားျဖစ္သူ ေမာင္သိန္းစိန္ အထက္တန္းပညာ သင္ယူႏိုင္ရန္ ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးေမာင္ၿဖိဳးမွာ ဆိပ္ကမ္း၌ ကုန္ထမ္း၊ စပါးေလွာင္သည့္ စပါးက်ီမ်ားတြင္သံုးရန္ ဝါးျဖင့္ရက္လုပ္ေသာ ႐ိုင္ပတ္မ်ားျပဳလုပ္ကာ ေငြရွာခဲ့ၿပီး မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚခင္ၫြန္႔မွာလည္း က်ံဳကူးသေဘၤာဆိပ္တြင္ ေခါက္ဆြဲ၊ မုန္႔ဟင္းခါးေရာင္းခ်၍ သားျဖစ္သူကို ေက်ာင္းထားေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။

စစ္ဗိုလ္ျဖစ္မည့္ နိမိတ္ေပလားမသိ။ ဦးသိန္းစိန္ ငယ္စဥ္က သားေရကြင္းပစ္ရာတြင္ လက္ေျဖာင့္သည္ဟု သမၼတ၏ အစ္ကိုအရင္းျဖစ္သူ ဦးထြန္းျမင့္က ေျပာျပသည္။

“သူက ငယ္ငယ္ကတည္းက သစ္သားေသနတ္ ကေလးေတြနဲ႔ သားေရကြင္းပစ္ရာမွာ လက္ေျဖာင့္တယ္။ အဲဒီေသနတ္ကေလးနဲ႔ ကေလးအခ်င္းခ်င္း သားေရကြင္းပစ္တမ္းေဆာ့ရင္ သူႏိုင္တာမ်ားတယ္။ အဘက သူ႔ေနာက္ကလိုက္ရေတာ့ သူႏိုင္တဲ့သားေရ ကြင္းေတြကို လက္မွာစြပ္ထားတာ လက္ေကာက္ဝတ္ အထိေရာက္တယ္” ဟု ဦးထြန္းျမင့္က ညီျဖစ္သူ၏ ငယ္ဘဝကို ရယ္ရယ္ေမာေမာႏွင့္ ေျပာျပသည္။

ျခင္းလံုး၊ ေဘာလီေဘာ အားကစားနည္းမ်ား ဝါသနာပါေသာ ဦးသိန္းစိန္တေယာက္ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ မွစတင္၍ စစ္တပ္ထဲ ဝင္ေရာက္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း စစ္ကိုင္းတိုင္းမွဴး၊ ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ႕ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ (ေရႊႀတိဂံ) တိုင္းမွဴး၊ အာဏာသိမ္း စစ္ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၏ ႏိုင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ (နအဖ) တြင္ အတြင္းေရးမွဴး ၁၊ အတြင္းေရးမွဴး ၂ ရာထူးမ်ား အျပင္ ၂၀ဝ၇ ခုႏွစ္မွစတင္၍ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ မတ္လအထိ နအဖအစိုးရ၏ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။

စစ္တပ္ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီက အျငင္းပြားဖြယ္ရာ အႏိုင္ရခဲ့သည့္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဦးသိန္းစိန္သည္ ဇမၺဴသီရိနယ္ေျမ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ မဲဆႏၵနယ္မွ အႏိုင္ရခဲ့ၿပီးေနာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ၉ ဦးေျမာက္သမၼတ ျဖစ္လာခဲ့သည္။

“သူက အားေနရင္စာဖတ္တယ္။ သူ႔အထက္က လူႀကီးေတြကိုေလးစားတယ္။ ကလန္ကဆန္ မလုပ္ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊတို႔၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔တို႔အနားမွာ ေနရတယ္။ အဲဒီလူႀကီးေတြစကား သူနားေထာင္တယ္။ ဘာပဲခိုင္းခိုင္း ပ်ာပ်ာသလဲ မလုပ္တတ္ဘူး။ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ မွန္မွန္ပဲလုပ္တယ္။ အဲဒါေတြေၾကာင့္ သူသမၼတျဖစ္လာတယ္ ထင္မိတယ္” ဟု အစ္ကိုျဖစ္သူ ဦးထြန္းျမင့္က ေျပာသည္။

စစ္ဘက္တြင္ ရာထူးႀကီးမ်ား ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး လက္ရွိတြင္လည္း သမၼတရာထူး ရရွိထားေသာ္လည္း ဦးသိန္းစိန္အေနျဖင့္ မိသားစုႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးမ်ားအေပၚ ေငြေၾကးႏွင့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ား အထူးအခြင့္အေရး ေပးျခင္းမရွိေၾကာင္း သမၼတ၏ေဆြမ်ိဳးမ်ားကေျပာျပသည္။

“ညီေလး (ဦးသိန္းစိန္) ကမိသားစုကို ေထာက္ပံ့ႏိုင္တာမရွိဘူး။ အစ္မ (အေမ) ေရာဂါျဖစ္တုန္းကဆို သူက တပ္ရင္းမွဴးျဖစ္ေနၿပီ။ ေဆးကုဖို႔ ေငြမရွိလို႔ အိမ္ကို တျခမ္းေရာင္းလိုက္ရတယ္။ အဘဆိုရင္လည္း ဘာမွေထာက္ပံ့တာမရွိဘူး။ ေျမေလးတကြက္ေတာင္ မေပးဖူးဘူး။ သူ႔ပိုက္ဆံနဲ႔ တယ္လီဖုန္းေလး တလံုးေတာ့ ဝယ္ေပးဖူးတယ္။ အဘ သားသမီးေတြ ဆိုရင္လည္း ေဟ့ “မင္းတို႔အရည္အခ်င္းနဲ႔ မင္းတို႔လုပ္၊ မင္းတို႔ ငါ့ေတာ့ လာမေျပာနဲ႔ဆိုၿပီး အၿမဲေျပာတယ္” ဟု ဦးထြန္းျမင့္က ေျပာသည္။

နအဖေကာင္စီ အတြင္းေရးမွဴး (၁) တာဝန္ ထမ္းေဆာင္စဥ္က ကုမၸဏီထူေထာင္ရန္ အႀကံေပးခဲ့ေသာ္လည္း ဦးသိန္းစိန္က လက္မခံခဲ့ေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းဘဝမွ အနားယူပါက ေအးခ်မ္းေသာ လယ္သမားဘဝကိုသာ ျဖတ္သန္းလိုသည္ဟု သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ေျပာျပေၾကာင္း ဦးထြန္းျမင့္ကဆိုသည္။

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္အေနျဖင့္ အဂတိလိုက္စားမႈ နည္းပါးေသာ္လည္း ၄င္းဦးေဆာင္သည့္ အစိုးရအဖြဲ႕ ဌာနဆိုင္ရာ အဆင့္ဆင့္၏ အဂတိလိုက္စားမႈမ်ားကို တိုက္ဖ်က္ႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ေၾကာင္း ပုသိမ္ၿမိဳ႕နယ္ အေျခစိုက္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ခံအမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ NLD အမတ္ေဟာင္း ဦးသန္းဝင္းက ေျပာသည္။

“ဦးသိန္းစိန္က သူေၾကြးးေၾကာ္ခဲ့သလို သန္႔ရွင္းတဲ့အစိုးရျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ သူတကိုယ္တည္း ႐ုန္းေန႐ံုနဲ႔ သူတေယာက္တည္း ေကာင္းေန႐ံုနဲ႔ အဂတိလိုက္စားမႈက တိုက္ဖ်က္လို႔ မရပါဘူး။ သူ႔ေနာက္ကလူေတြက သူ႔လိုမ်ိဳး လိုက္မလုပ္ႏိုင္ဘူးေလ” ဟု သူကေျပာသည္။

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရ တက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းကို သူ႔သက္တမ္းအတြင္း ရပ္ဆိုင္းခဲ့ျခင္း၊ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ား အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးခဲ့ျခင္း၊ သတင္းမီဒီယာ လြပ္လပ္ခြင့္တခ်ိဳ႕ ေပးခဲ့ျခင္းႏွင့္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲကို လြပ္လပ္မွ်တစြာ က်င္းပေပးခဲ့ျခင္းက ျပည္တြင္း၌သာမက ႏိုင္ငံတကာအထိပါ မ်က္ႏွာရခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ သမၼတအေနျဖင့္ စစ္တပ္အေပၚ ဩဇာမလႊမ္းမိုးႏိုင္ျခင္း၊ သတင္းမီဒီယာသမားမ်ားကို ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်မႈမ်ား ဆက္ရွိေနျခင္း၊ ျပည္သူမ်ားအေပၚ ႐ိုင္းပ်စြာေျပာဆိုသူ ဝန္ႀကီးမ်ားအား အေရးယူမႈ မရွိျခင္း၊ လူထုေထာက္ခံမႈရွိေသာ ဦးဆန္းဆင့္ကို ေထာင္ဒဏ္အျပစ္ေပးျခင္း စသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားက ဦးသိန္းစိန္ဦးေဆာင္သည့္ အစိုးရအဖြဲ႕အတြက္ မ်က္ႏွာပ်က္စရာ အေျခအေနမ်ား ျဖစ္ခဲ့ရသည္။

ႏိုင္ငံေရးအရ မ်က္ႏွာပ်က္စရာ အေျခအေနမ်ား ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ေသာ္လည္း အသက္ ၆၉ ႏွစ္အရြယ္ ရွိၿပီျဖစ္သည့္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ျပည္သူကဆႏၵရွိလွ်င္ ဒုတိယေျမာက္ သမၼတသက္တမ္းကို ဆက္လက္ ထမ္းေဆာင္သြားမည္ဟု ေျပာဆိုထားသည္။

အစ္ကိုျဖစ္သူ ဦးထြန္းျမင့္ကမူ ညီျဖစ္သူ ညသမၼတအား ယခုသက္တမ္းၿပီးလွ်င္ အနားယူေစခ်င္သည္ဟု ေျပာသည္။

“သူလည္း ၁၈ ႏွစ္သားကတည္းက တိုင္းျပည္တာဝန္ ထမ္းလာတာဆိုေတာ့ မလုပ္ေစခ်င္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ႏွလံုးက စက္တပ္ထားရတယ္။ မွန္တာေျပာရရင္ ဘာသာေရးကို လုပ္ေစခ်င္ၿပီ။ ဒီေလာကီေရးဆိုတာေတြက ေျပာရရင္ ငရဲက်တဲ့ အလုပ္ေတြေလ။ ဒါေၾကာင့္ ငါကေတာ့ မလုပ္ေစခ်င္ေတာ့ဘူး” ဟု ေျပာသည္။

က်ံဳကူးေဒသခံမ်ားကမူ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ကိုသာ ဆက္လက္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေစလိုၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲတြင္လည္း ဦးသိန္းစိန္၏ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီကိုသာ မဲထည့္မည္ဟု ေျပာဆိုၾကသည္။

“က်ေနာ္က ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီ ဝင္ထားပါတယ္။ ဒီႏွစ္မွစဝင္တာပါ။ က်ေနာ္တို႔က ႏိုင္ငံေရး ခံယူခ်က္ေတြ ဘာေတြ သိပ္ေတာ့လည္း နားမလည္ဘူး။ ကိုယ့္ရြာသား သမၼတႀကီးကို ေထာက္ခံတဲ့အေနနဲ႔ ပါတီဝင္လိုက္တာပါ။ တျခား ဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွ မရွိပါဘူး။ ၂၀၁၅ က်ရင္လည္း သမၼတႀကီးပါတီကိုပဲ မဲေပးမွာပါ” ဟု က်ံဳကူးရြာသား ဦးသက္လြင္က ေျပာသည္။

က်ံဳကူးေဒသသားမ်ား သမၼတဆက္လုပ္ေစခ်င္သည့္ ဦးသိန္းစိန္သည္ ၄င္းကိုယ္ပိုင္ေငြျဖင့္ တည္ထားပူေဇာ္ခဲ့သည့္ သမုဒၵရံသီေစတီေတာ္ကို ထီးေတာ္တင္လွဴၿပီးေနာက္ ဖခင္ျဖစ္သူ အုတ္ဂူအား ရွိခိုးကန္ေတာ့ကာ ရဟတ္ယာဥ္ျဖင့္ ႏိုဝင္ဘာ ၂၅ ရက္ ေန႔လယ္ပိုင္းတြင္ ျပန္လည္ထြက္ခြာခဲ့သည္။

ရဟတ္ယာဥ္ ထြက္ခြာသည္ႏွင့္ ဖုန္လံုးႀကီးမ်ား အလိပ္လိုက္တက္လာၿပီးေနာက္ လက္ျပေနသူမ်ားကို ဖံုးလႊမ္းသြားခဲ့ၿပီး သမၼတဦးသိန္းစိန္ စီးနင္းလိုက္ပါသြားေသာ ရဟတ္ယာဥ္မွာလည္း က်ံဳကူးရြာႏွင့္ ေဝး၍ ေဝး၍သြားသည္။

က်ံဳကူးရြာသားမ်ားကမူ ႏွစ္ ၃၀ ေက်ာ္မွ တေခါက္ျပန္လာသည့္ သူတို႔ရြာသား သမၼတကို ရဟတ္ယာဥ္ျမင္ကြင္းမွ ကြယ္ေပ်ာက္သည္အထိ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ရင္း ေငးၾကည့္ေနၾကသည္။

The post သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၏ ဇာတိရြာသို႔ အလည္တေခါက္ appeared first on ဧရာ၀တီ.

၈၈ အေရးေတာ္ပံုက တပ္မေတာ္ကို မဆလ ပါတီလက္မွ ကယ္ခဲ့သည္

ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔၏ လွ်ိဳ႕ဝွက္အမိန္႔စာ လူထုအတြင္း ေပါက္ၾကားမႈကို အတုအေယာင္စာအျဖစ္ ေခ်ဖ်က္ႏိုင္ရန္ မဆလတို႔၏ တန္ျပန္ သပိတ္ၿဖိဳခြဲေရး ေကာ္မတီမွ ထုတ္သည္ဟု ယူဆရေသာ ေလတပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တင္ထြန္း၊ ေရတပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္ခင္တို႔ ပူးတြဲ သတိေပးေၾကညာခ်က္စာတေစာင္ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံု ကာလ၌ ရန္ကုန္လူထုအတြင္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သတင္းထြက္ ေပၚခဲ့ဖူးပါသည္။ ယင္းသတိေပး ေၾကညာ ခ်က္တြင္ ဦးေနဝင္း ေနထိုင္ရာ ေအဒီလမ္း တည္ေနရာကို ေျမပံုၫႊန္းႏွင့္တကြ ေလတပ္ မွ ဗံုးႀကဲမည္၊ ေရတပ္မွ အေျမာက္ႏွင့္ပစ္မည္ဟု ေဖာ္ျပထားသျဖင့္ ထိုစဥ္က လူထုစိတ္ႀကိဳက္သတင္း ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။

ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္၏ ၈၈ အေရးအခင္း (ဒုတြဲ) စာမ်က္ႏွာ ၃၆၆-၃၆၈ ပါ ေဖာ္ျပခ်က္ကို စာဖတ္သူမ်ား ရွားရွားပါးပါးသိ ထားဖို႔ ေတာ့ လိုအပ္ပါလိမ့္မည္။ မဆလေခတ္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ “လမ္းစဥ္ ပါတီ စတင္တည္ေထာင္ခ်ိန္ကတည္းက အခ်င္းခ်င္း အုပ္စုဖြဲ႕ၿပိဳင္ဆိုင္မႈမ်ား စတင္ခဲ့သည္ဟုဆိုလွ်င္ မမွားေလာက္ေပ။ ထိုစဥ္က ပါတီဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ ပါတီေကဒါမ်ား ေမြးဖြား ရာ သင္တန္းေက်ာင္းမ်ား၏ အေရးပါေသာ ေနရာမ်ားအား ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၾကသူမ်ားတြင္ ဗကပႏွင့္ အလံနီတို႔ မွလာေသာ အမာခံ ကြန္ျမဴနစ္မ်ား ပါခဲ့ၾက သည္။ သို႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း တပ္မေတာ္က လမ္းစဥ္ပါတီအား လိုအပ္၍သာ မႏွစ္ၿခိဳက္ဘဲ ေပါင္းဖက္ ေနရသည့္ မေကာင္းဆိုးဝါး အဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္ ျမင္ခဲ့သည္။ ေကဒါျမႇဳပ္ႏွံေရးအတြက္ တပ္မေတာ္ထံမွ လူအင္အားေတာင္းခံက တပ္ထဲမွာ မည္သူမွ်လိုလားျခင္း မရွိသည့္သူမ်ားကိုသာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ပါတီသို႔ ပို႔လႊတ္သည္။

မေကာင္းေက်ာင္းပို႔ခံရသူမ်ား စုေဝးမိေလၾကေသာအခါ သူတို႔၏ခံစားခ်က္ အၿငိဳးအေတးမ်ားကို အတိုးခ်လ်က္ တပ္မေတာ္အေပၚ တက္ႂကြစြာ ဆန္႔က်င္အန္တုၾကေတာ့သည္။ ထိုသို႔ေသာျဖစ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ တပ္မေတာ္တြင္ လြန္စြာေလးစားခ်စ္ခင္ျခင္းခံရသည့္ တိုင္းမွဴးႀကီး တဦးျဖစ္ေသာ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေသာင္းၾကည္အား လူမ်ားစြာ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သည့္ၾကားမွပင္ ပါတီသို႔တြဲဖက္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး တာဝန္ျဖင့္ ေျပာင္းေရႊ႕လိုက္သည္။ သူသည္ စစ္သားေကာင္းတဦး ျဖစ္႐ံုသာမက အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကိစၥရပ္ မ်ား တြင္လည္း ကြ်မ္းက်င္ႏိုင္နင္းသူ တေယာက္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ေသာ္ သူ႔အေနျဖင့္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ပါတီအၾကား အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႀကိဳးစားၿပီး ရင္ၾကားေစ့ေအာင္ ေဆာင္ ရြက္ခဲ့ေသာ္လည္း ႏွစ္ အနည္းငယ္အတြင္းမွာပင္ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ပါတီအၾကား အေျခအေနအရပ္ ရပ္သည္ ထိန္းမႏိုင္သိမ္း မရ အဆင့္သို႔ တျဖည္းျဖည္း ေရာက္ေနေခ်ၿပီ။

ဧည့္ခံပြဲတခုဝယ္ သူႏွင့္က်ေနာ္ဆံုေတြ႕စဥ္ သူကပင္ စတင္လွ်က္ “ခင္ဗ်ားမၾကာမီမွာ ႏွစ္တရာအတြင္း အဆိုးဆံုးတိုက္ခိုက္မႈႀကီး ၾကည့္ရေတာ့မယ္” ဟု က်ေနာ့္အားေျပာခဲ့ေလရာ က်ေနာ္မွလည္း “ဘာလဲဗ်၊ ဘယ္သူ နဲ႕ဘယ္သူ ခ်ၾကမွာလဲ” ဟု ျပန္လည္ ေမးခြန္းထုတ္လိုက္သည္။ “တပ္မေတာ္နဲ႕ ပါတီခ်ၾက ေတာ့မွာဟု သူ မွျပန္ေျပာၾကားသည္”ဟုေရးသားသလို ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္က “က်ေနာ္သည္ သူေျပာဆိုသည္မ်ားကို လက္ခံသေဘာတူသည္။ တပ္မေတာ္ႏွင့္ ပါတီအၾကားတေန႔တျခားတင္းမာ လာေနေသာ အေျခအေနမ်ားကို က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ လည္းသိပါသည္” ဟု ေရးသားခဲ့သည္။

ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္နည္းတူ ဦးေနဝင္းသည္လည္း တပ္မေတာ္ႏွင့္ပါတီအၾကား ပဋိပကၡကို ႀကိဳတင္ျမင္ခဲ့ ရာ သူကိုယ္တိုင္ ေလး နက္ျပတ္သား စြာျဖင့္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သံုးေလးႀကိမ္မွ် သတိေပးခဲ့ဖူးသည္။

၁၉၇၄-ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ-၁၁ တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ တခုတည္းေသာပါတီစနစ္ကို သာက်င့္သံုးရမည္၊ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္ လစ္လမ္းစဥ္ပါတီသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ တခုတည္းေသာႏိုင္ငံေရးပါတီ ျဖစ္၍ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုဦးေဆာင္သည္ဟူေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္ ေအာက္တြင္ အထက္အမိန္႔ေပးစနစ္ကိုနာခံရန္ ပံုေသေလ့က်င့္ ထား ေသာ တပ္မေတာ္သည္ မဆလ ပါတီႀကီး၏ ေအာက္မွ မည္သို႔မွ်လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ၁၉၈၈ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုၾကီး မျဖစ္ခဲ့လွ်င္မဆလပါတီႏွင့္ တပ္ မေတာ္ၾကားပဋိပကၡ ပိုျပင္းထန္လာခဲ့ႏိုင္သည္။ ထိုသို႕မဆလပါတီႏွင့္ အစိုးရလက္ေအာက္မွ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္၏ အေျခအေနထူး ကို စာဖတ္သူမ်ား သိရွိထားသင့္ပါသည္။

စာေရးသူသည္ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္မ်ား က်ခံေနရစဥ္အတြင္း စစ္တပ္၊ စစ္သားႏွင့္ ၄င္းတို႔၏ သေဘာသဘာဝကို ဆန္းစစ္ ေလ့ လာမႈလည္း ျပဳခဲ့ဖူးပါသည္။ ယင္းကာလအတြင္း စပယ္ျဖဴမဂၢဇင္း အမွတ္ ၅/၂၀ဝ၇ တြင္ ေက်ာ္ေဇာခိုင္ ဘာသာျပန္ေသာ ေတြး ျခင္းမဟာဗ်ဴဟာမ်ား Thinking Strategicaly by Avimash Dixit Barry J Nalebuff ေဆာင္းပါး အပိုင္းအစေလးကို ရွားရွားပါး ပါးဖတ္ ခြင့္ရခဲ့ပါသည္။ စာေရးသူ မွတ္သားထားေသာ စာပိုဒ္ကို အလ်ဥ္းသင့္၍ ေဖာ္ျပလိုပါသည္။

“တိုက္ပြဲတပြဲမွာ စစ္သည္ေတြဟာ ကိုယ့္အသက္ကို ပဓာနမထားဘဲ ရြပ္ရြပ္ခြၽံခြၽံ တိုက္ပါ့မယ္ဆိုတာ တဖက္ကရန္သူကို ဘယ္လို နည္းနဲ႔ ယံုေအာင္လုပ္ႏိုင္မလဲ။ တကယ္ေျပာရရင္ စစ္သားတေယာက္ဟာ ဆင္ျခင္တံု နည္းလမ္းတက် ေတြးမယ္ဆိုရင္ ပထမဆံုး ႀကံဳရမယ့္ေမးခြန္းက လက္ရွိစြန္႔စားမႈႀကီးဟာ၊ အခုငါတိုက္ရ မယ့္ စစ္ပြဲဟာ၊ အသက္ေပးရေလာက္ေအာင္ထိုက္တန္မႈရွိရဲ႕လား ဆိုတာပါ။ စစ္ပြဲနဲ႔ပတ္သက္လို႕ေဖာင္ဖ်က္ျခင္းနဲ႔ အသင္းလိုက္ေဆာင္ရြက္ျခင္း ေတြမွာေတြ႕ခဲ့ၾကၿပီးပါၿပီ၊ ဘယ္အရာေတြကစစ္သား တေယာက္ကို ေရွ႕ဆက္တိုးဖို႔ တြန္းအားျဖစ္ေစတယ္ ဆိုတာ နည္းနည္းအေသးစိတ္ ၾကည့္ရေအာင္။

စခန္းသြင္းေလ့က်င့္ခ်ိန္မွာ ဒီအခ်က္ကစပါတယ္။ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ပံုသြင္းမႈျပဳတာက စပါတယ္။ ဘာမွ် အမွားအယြင္းမရွိဘဲနဲ႔ လည္း သတိဆြဲခိုင္းၿပီး ပါးရိုက္ခံရႏိုင္ပါတယ္။ က်ိဳးေၾကာင္းတက် ေတြးတဲ့ပံုစံအစား အမိန္႔နာခံရတဲ့အေနအထားကို ေလ့က်င့္ေစ ပါတယ္။ ေရဘူးေပါက္တာ မလိုခ်င္ဘူး။ ေရပါတာပဲလိုခ်င္တယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္မဟုတ္လား။ စစ္သားတစ္ေယာက္အတြက္ အဲဒီ့ အခ်ိန္မွာ႐ုပ္ပိုင္းေရာစိတ္ပိုင္းမွာပါ အခ်ိန္မေရြးေသႏိုင္တဲ့ စစ္ေျမျပင္တစ္ခုအတြက္ အဆင္သင့္အေနအထားေရာက္ ေအာင္ဒီလိုပဲ ျပဳျပင္ျခင္းခံၾကရတယ္။

ကမၻာေပၚက ဘယ္စစ္တပ္မဆို နည္းလမ္းေတြ ကြဲခ်င္ကြဲမယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ဦးတည္ခ်က္က ဒီပံုစံ ဒီေဘာင္ ထဲမွာပဲရွိပါတယ္။ ျပန္လွန္ေမးခြန္းထုတ္စရာမလိုတဲ့ အသားက်နာခံမႈနဲ႔ အလိုအေလ်ာက္ တံု႔ျပန္မႈကို ေလ့က်င့္ေစတာပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္ ေျခအိတ္ေတြ အိပ္ရာေတြကို တပံုစံတည္းေခါက္သိမ္း ရတာလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳးအတြက္ အေျဖမရွိဘူး။ ဒီလိုလုပ္ပါလို႕ခိုင္းလို႕ ဒီလိုလုပ္လိုက္ ရတာဆိုရင္ သေဘာေပါက္တာ လံုေလာက္ၿပီ။

အမိန္႔တခုကို ျပန္လွန္ေမးခြန္းမထုတ္ဘဲနာခံတတ္တာဟာ စစ္တပ္ကိုတိုက္ပြဲဝင္ စက္ယႏၱရား တခု အသြင ္ေျပာင္းေပးလိုက္ တာ ပါပဲ။ ရွိတ္စပီးယားရဲ႕ပဥၥေျမာက္ ဟင္နရီဘုရင္ျပဇာတ္မွာ ဘုရင္ဟာ စစ္မထြက္မီ တိုင္တည္ပံုကို ဒီလိုေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ “အို…စစ္ပြဲမ်ားရဲ႕နတ္ဘုရား၊ အကြ်န္႔စစ္သည္မ်ားရဲ႕ ႏွလံုးသားကိုခိုးယူပါ။ သူတို႔ႏွလံုးသားကို ဆြဲႏုတ္ထားလိုက္ပါ။ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ ကိုသိမ္းဆည္းေပးေတာ္မူပါ”လူတေယာက္က အျခား တေယာက္အေပၚရွိႏိုင္တဲ့ က႐ုဏာတရားနဲ႕ သူ႔ကိုယ္ေပၚက်ေရာက္လာႏိုင္ တဲ့ အႏၱရာယ္အတြက္ စိုးရိမ္ ထိတ္လန္႔မႈကို တားျမစ္ဖို႕ စစ္နတ္ဘုရားထံတိုင္တည္တဲ့ အခန္းမွာ ေတြ႕ရတာပါ။ ကိုယ့္ ထက္ငါးဆ ေလာက္မ်ားတဲ့ ရန္သူကိုတိုက္ရမယ့္ စစ္ပြဲလို႔ ဆိုပါတယ္။ ေနာက္ တခုက မာနပါ။

ကမၻာေပၚမွာ အစဥ္အလာႀကီးတဲ့ အခ်ိဳ႕စစ္ တပ္ေတြ ရွိပါတယ္။ စည္းကမ္း၊ တိုက္ရည္ခိုက္ရည္၊ ၿပီးေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ အလံမလွဲစ တမ္း တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ ဖူးတယ္ဆိုတာေတြေပါ့။ ဒီလိုတပ္၊ ဒီလိုတပ္ခြဲေတြကို ေရာက္သြားတဲ့ စစ္သားတေယာက္အတြက္သူရဲေကာင္း ေတြဟာ စစ္ေျမျပင္မွာပဲ အဆံုးသတ္ရတယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆကို ျမင့္ျမတ္မႈအျဖစ္ခံယူထားလိုက္ၾကပါၿပီ။ ကိုယ့္တပ္အတြက္၊ တပ္ ခြဲအတြက္၊ တိုင္း ျပည္အတြက္ အားလံုးဟာ ကိုယ့္အတြက္ရယ္လို႕ မရွိေတာ့ပါ။ ဒီနာမည္ကိုထိန္းရမယ္ဆိုတဲ့ မာနနဲ႔သႏၷိ႒ာန္ က ေရွ ေဆာင္ေနပါၿပီ ဒီမာနစိတ္ကပဲျပင္းထန္ တဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ လံႈ႕ေဆာ္မႈကို ျဖစ္ေစပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ ငါတို႕ဟာ လူနည္း စုေလး၊ ငါတို႔ေပ်ာ္ရႊင္ တက္ႂကြတဲ့ငါတို႕ညီအစ္ကိုေတြ၊ ဒီေန႔ေတာ့တေယာက္ ေသြးနဲ႔ တေယာက္ကိုကာၾကမယ္ဆိုၿပီး အသင္းလိုက္ စိတ္ဓာတ္ကိုျမႇင့္တင္ၿပီး ေဖာင္ကိုဖ်က္လိုက္ပါၿပီ။

ငါတို႔ထဲမွာေသြးနည္းသူ တေယာက္တေလမ်ားပါခဲ့ ရင္အခု မင္းကိုသြားခြင့္ျပဳပါ့မယ္။ အဲဒီ့လိုလူမ်ိဳးရဲ႕ေဘးမွာ ငါတို႔မေသခ်င္ဘူး။ ဒီလိုလံႈ႕ေဆာ္လိုက္တာနဲ႕ ကဲ ဘယ္သူက အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ေျပာေတာ့မလဲ။ တိုက္မယ္၊ တိုက္မယ္၊ အေရးေတာ္ပံုလို႕ တေယာက္ ကမ်ားေအာ္လိုက္ရင္ ေအာင္ရမယ္ပဲ ျဖစ္ကုန္ၿပီေပါ့ ဟူ၏။ ဒီတိုက္ပြဲဝင္ စိတ္ဓာတ္ကပဲ စစ္တပ္တတပ္ကို တြန္းအားျဖစ္ေစခဲ့၊ ေအာင္ျမင္မႈေတြရေစခဲ့ေတာ့၏ဟု အေျခခံအားျဖင့္ က်ေနာ္တို႕ မွတ္ယူႏိုင္ပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ဖဆပလေခတ္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို ထုဆစ္ပံုသြင္းခဲ့သူမ်ားတြင္ ဆိုရွယ္လစ္ တပ္မႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္၏ အခန္းက႑သည္ အဓိကက်သည္ဟု စာေရးသူ ယူဆသည္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဦးေနဝင္း အာဏာရ ယူခဲ့ေသာ (၁၉၆၄-၇၂) မဆလေခတ္တြင္ Director of Military Training and Plans တာဝန္ယူ၍ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို ပံုသြင္းထုဆစ္သူသည္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး သူရထြန္းတင္ ျဖစ္ပါသည္။

၄င္းႏွင့္ ဦးစိန္လြင္တို႔သည္ ဦးေနဝင္း၏ အမာခံလက္႐ံုးမ်ားျဖစ္၍ ဦးေနဝင္း အာဏာသိမ္းစဥ္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွ အာဏာစြန္႔လႊတ္ သည့္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္အထိ ဦးေနဝင္းအားကိုး ခဲ့ရသူမ်ားျဖစ္ပါသည္။ သူရထြန္းတင္၏ “ကြ်န္ေတာ္ က်င္လည္ခဲ့ရေသာ ျမန္မာႏွင့္ ကမၻာ” စာ-၁၁၆ တြင္၊ “စစ္သားေတြဆိုတာ စစ္အမိန္႔ နာခံတတ္ဖို႔နဲ႔ စစ္စည္းကမ္းရွိဖို႔ သိပ္အေရးႀကီးတယ္။ ဒါေတြကို ကိုယ္ေရာ စိတ္ပါ ျဖစ္လာေအာင္ Drill လုပ္ၿပီး Conditioningလုပ္ေပးရတယ္။ ဂ်ပန္၊ ဂ်ာမန္စစ္သားေတြ အမိန္႔နာခံဖို႔ရာ လူစင္စစ္ကေန စက္႐ုပ္လို သေဘာျဖစ္သြားတာပဲဟု မွတ္တမ္းတင္ထားသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။

အထက္ပါ ေလ့လာခ်က္မ်ားအျပင္ အျခား သမိုင္းအေထာက္အထားမ်ားအရ စာေရးသူအျမင္တြင္စစ္သားဆိုသည္မွာေတြးေခၚ ဆင္ျခင္တတ္သည့္ ဦးေႏွာက္ႏွင့္ ခံစားတတ္သည့္ ႏွလံုးသားကိုအမိန္႔ ေပးသူသတ္မွတ္ေပးသည့္ စည္းေဘာင္အတြင္းမွ သက္ဝင္ လႈပ္ရွားခြင့္ရသည့္ လူသားဟုသာ ျမင္ပါသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ စာေရးသူသည္ သူတို႔ကို သနားပါသည္။ ထို႕အတူ ေလးစားတန္ဖိုးထားပါသည္။ စစ္သား၊ စစ္တပ္ကို အထက္မွအမိန္႔ ေပးသူ အေရးႀကီးလွသည္ကိုလည္း သိျမင္လာပါသည္။ စာဖတ္သူမ်ားလည္း စာေရးသူ ကဲ့သို႔ သိျမင္လာသည္ဆိုလွ်င္ ဤစာကို ေရးရက်ိဳးနပ္ၿပီဟု ယူဆပါသည္။

တနည္းအားျဖင့္ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမ်ားတြင္ တပ္မေတာ္အား အဆံုးအျဖတ္ အမိန္႔အာဏာ ေပးပိုင္ခြင့္ ရွိသူသည္ ျပည္သူအမ်ားစုက လြတ္လပ္စြာ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ေသာ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္သာ မလြဲမေသြျဖစ္ရန္လိုအပ္ ေၾကာင္း စာဖတ္သူမ်ား သိရွိခံယူႏိုင္ေလာက္ၿပီျဖစ္ပါသည္။

မဆလ တပါတီ အာဏာရွင္ေခတ္တြင္ တပ္မေတာ္သည္ မဆလပါတီကိုမခ်စ္ေသာ္လည္းေအာင့္ကာနမ္းေနရသည့္ သေဘာထား ရွိေၾကာင္း ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္က ထုတ္ေဖာ္ေရးသားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးသူ အမွတ္ ၆ ေထာက္လွမ္းေရး၌ စစ္ေၾကာေရး ကာလကို ျဖတ္သန္းေနရစဥ္ ကာလတြင္ႀကံဳခဲ့ရေသာ ေထာက္ လွမ္းေရးမ်ားကိုယ္တိုင္က စာေရးသူအား ၎တို႔သည္ မဆလ ပါတီ လက္ေအာက္မွ ကင္းလြတ္ခဲ့ရသည္ကို အမွန္တကယ္ေပ်ာ္ၾကေၾကာင္း၊ ၎၎၎က်ပတို႕စစ္သားဘဝတြင္ စစ္စည္းကမ္း၊ အရပ္ဘက္ စည္းကမ္းအျပင္၊ မဝင္မေနရဝင္ရသည့္ မဆလ ပါတီစည္းကမ္းမ်ား ခ်ည္ေႏွာင္ခံခဲ့ရေၾကာင္း၊ စစ္စည္းကမ္းႏွင့္အရပ္ဘက္စည္း ကမ္းဆိုင္ရာ အမႈကိစၥမ်ားကို ထုေခ်ရွင္းလင္းရန္ အခြင့္အေရးရွိေသာ္လည္း ပါတီစည္းကမ္းႏွင့္အေရးယူခံရလွ်င္ ထုေခ်ရွင္းလင္း ရန္မလြယ္ဘဲ ဘဝပ်က္ခဲ့ရသည္ကမ်ားေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္ မဆလပါတီ ပ်က္သြားျခင္းကို သေဘာက်ေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာ ၾကားသည္ကို ႀကံဳခဲ့ဖူးသည္။

ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ မဆလပါတီကို စစ္တပ္ေအာက္ေျခပိုင္းကသာမလိုလားဟု စာေရးသူ ယခင္က ယူဆခဲ့ပါသည္။ ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္၏ ၈၈ အေရးအခင္းစာအုပ္ စာမ်က္ႏွာ ၁၆၆-၁၆၇ ကိုဖတ္႐ႈရေသာအခါ ထိပ္ပိုင္းလည္းေအာက္ေျခပိုင္းႏွင့္တသေဘာ တည္းပါ လားဟု သိလိုက္ရပါသည္။ “တပ္မေတာ္တိုင္းမွဴး အမ်ားစုအားသူတို႔၏သက္ဆိုင္ ရာတိုင္း/ေဒသအလိုက္ေဒသပါတီ ေကာ္မတီ ဥကၠ႒ မ်ားအျဖစ္ ပူးတြဲတာ ဝန္ေပးထားေလသည္။ ထိုသို႔တာဝန္ မေပးမီကအခ်ိဳ႕ေသာ တိုင္း/ေဒသမ်ားတြင္ တပ္မ ေတာ္ႏွင့္ပါတီ အၾကား မလိုလားအပ္ေသာ ပဋိပကၡမ်ား ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။

ယခုတပါတီစနစ္ကိုစတင္႐ုပ္သိမ္းေနခ်ိန္ဝယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာေမာင္မွ ပါတီ ညီလာခံမစမီ တိုင္းမွဴးမ်ားအားပါတီတာဝန္ဝတၱရား မ်ား ထမ္းရြက္ေနရျခင္းမွ ရပ္စဲေပးေရး ဗဟိုအလုပ္ အမႈေဆာင္အစည္းအေဝးတြင္ အဆိုျပဳခဲ့သည္။ ထိုစဥ္ကအလုပ္အမႈေဆာင္ ေကာ္မတီ မွသူ႕အားေခတၱ ခဏေစာင့္ရန္ ေျပာၾကားထားသည္။

“ထိုသို႕ေျပာၾကားလိုက္ခ်ိန္ဝယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ၂ ဦး၏ မ်က္ႏွာအမူအရာေျပာင္းလဲျဖစ္ေပၚ သြားမႈကို ယေန႔တိုင္ ကြ်န္ေတာ္အမွတ္ရ ဆဲျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ပကတိ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္မႈျဖင့္မ်က္ႏွာမ်ားဝင္းထိန္ကာ ေက်ာင္းဆင္းေခါင္းေလာင္းထိုးသံၾကားရသည့္ ေက်ာင္းသားငယ္မ်ားပမာ ကြ်န္ေတာ့္ေရွ႕ေမွာက္မွ သြက္လက္ ေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ထြက္ခြာသြား ၾကသည္။

သို႔ပါ၍ ၁၉၈၈-ခု၊ စက္တင္ဘာလ ၁၀ ရက္ေန႔ ညေနပိုင္းမွ စတင္ကာ တပ္မေတာ္တရပ္လံုး ထိပ္ပိုင္းမွအစ ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ အဆင့္အထိသည္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီႏွင့္မည္သို႕မွ်မသက္ ဆိုင္ေတာ့ေပ” ဟု ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ေရးသား ထားသည္ကို ဖတ္ရႈရသည့္အခါ စာေရးသူကိုယ္တိုင္ လည္း ဝမ္းသာၾကည္ႏူးမႈရသကို ခံစားရပါသည္။

စာေရးသူတို႕ ၈၈ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲဝင္ ျပည္ သူမ်ား၏ အသက္ေသြးေခြ်းမ်ားေပးဆပ္ တိုက္ပြဲဝင္ကယ္တင္မႈေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား ကို ဦးေနဝင္း၏ တပါတီအာဏာ ရွင္စနစ္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း သက္ေသ အေထာက္အထားကို ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ ၏ စာအုပ္မွ စာေရးသူရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။

ယင္းကဲ့သို႕ တပ္မေတာ္အား ရွစ္ေလးလံုး ျပည္သူက မဆလတပါတီအာဏာရွင္စနစ္ လက္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္တြန္း အားေပး ကယ္တင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာေမာင္သည္ ကြ်န္နံ႔မစင္၊ မိမိကိုယ္ ကို ယံုၾကည္မႈ မရွိသည့္အလား မိမိဦးစီး ေသာ တပ္မေတာ္ကို မဆလပါတီလက္ေအာက္ မွ ႐ုန္းမထြက္တတ္၊ ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္သည့္သေဘာကိုလည္း ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ ၏ စာအုပ္တြင္ပင္ စာေရးသူေလ့လာေတြ႕ရွိ ရပါသည္။

ထိုစာအုပ္စာမ်က္ႏွာ ၂၆၂ -၂၆၈ တြင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေစာေမာင္သည္ သူ၏သေဘာဆႏၵအေလွ်ာက္ ေရးသားခဲ့ေသာ ေရဒီယိုအသံလႊင့္ အစီအစဥ္မွာ ေျပာၾကားရန္ ရည္ရြယ္သည္ဆိုေသာ မိန္႔ခြန္းမူၾကမ္း တခုကို သမၼတ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္အား စက္တင္ဘာ ၁၁ ရက္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးေခတၱ ရပ္ နားခ်ိန္၌ သြားေရာက္ျပသခဲ့သည္ဟု ေရးထား ပါသည္။

“(ထိုအခ်ိန္၌သူ(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္)သည္ ပါတီႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ကင္းရွင္းၿပီးစအခ်ိန္ျဖစ္လ်က္ လြတ္လပ္ျခင္း၏အရသာသည္ သူ႔ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ အထင္းသားေပၚေန သည္။) ထိုအခ်ိန္ကကြ်န္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္တည္းသာရွိသည္”ဟုလည္းေကာင္း ကြ်န္ေတာ္သည္ သူ႔အား ထိုမိန္႕ခြန္းကိုေရးသားေစ ရန္ တိုက္တြန္းေျပာၾကားျခင္းမျပဳခဲ့။ သူသည္ သူ၏သေဘာဆႏၵအေလွ်ာက္ သာ ေရးသားခဲ့ျခင္းျဖစ္ သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္ခင္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တင္ထြန္း၊ တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရး ၫႊန္ၾကား ေရးမႉးျဖစ္သူ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ခင္ၫႊန္႕၊ စစ္ဦးစီး ဗိုလ္မွဴးႀကီးတင္ဦးႏွင့္ အျခားေသာ ကာကြယ္ေရး ေကာင္စီ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ ညႇိႏိႈင္းတိုင္ပင္ေရးသားျခင္း ျဖစ္ ေကာင္းျဖစ္ေပလိမ့္မည္” ဟုလည္းေကာင္း၊ “ကြ်န္ေတာ္ ႏွင့္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေစာေမာင္တို႔ႏွစ္ဦးသား သူ၏မိန္႔ခြန္းမူၾကမ္းအား ျပန္လည္စိစစ္တည္း ျဖတ္ၾကသည္” ဟုလည္းေကာင္း၊ “ေနာက္တေန႔ ၁၉၈၈ စက္တင္ဘာ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာ ေမာင္မွ ရဟန္းရွင္ လူ ျပည္သူအေပါင္းႏွင့္ တပ္မေတာ္သားမ်ားသို႔ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္၏တင္ျပခ်က္”ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ အဆိုပါမိန္႕ခြန္းကို ေျပာၾကားခဲ့သည္ဟု လည္းေကာင္း ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္စာအုပ္တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာေမာင္၏ မိန္႔ခြန္းကို ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ တည္းျဖတ္ထားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာေမာင္၏ မိန္႔ခြန္းတြင္ တပ္မေတာ္ တရပ္လံုး မဆလပါတီႏွင့္ လံုးဝ မသက္ဆိုင္ကင္းျပတ္သြားၿပီဟု ျပည္သူႏွင့္တပ္မေတာ္သား အားလံုးေမွ်ာ္ လင့္ေတာင့္ တသည့္ စကားတခြန္းမွ်တိတိက်က်ေဖာ္ ျပထားျခင္းမရွိသည္ကို ထူးထူးျခားျခား ေလ့လာေတြ႕ ရွိႏိုင္သည္။

၁၆၊ ၉၊ ၁၉၈၈ ရက္ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီ ေၾကညာခ်က္ ၁၄/၈၈ ျဖင့္ ျပည္သူ႔ဝန္ထမ္းမ်ား မည္သည့္ ႏိုင္ငံေရး ပါတီ အဖြဲ႔အစည္း ဝင္မွ် မျဖစ္ေစရဟူေသာ အမိန္႔ထြက္ရွိလာမွသာ တပ္မေတာ္သည္ မဆလပါတီႏွင့္ မသက္ ဆိုင္ေတာ့ေၾကာင္း လူထုအေနျဖင့္ တိတိက်က်သိခဲ့ရသည္။ ယင္းအမိန္႕ ထြက္ၿပီး ၃၆ နာရီအၾကာ ၁၉၈၈ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔ ညေန ၄ နာရီတြင္ စစ္တပ္က အာဏာ လႊဲေျပာင္းပြဲကို ေၾကညာခဲ့ပါသည္။

မည္သို႔ဆိုေစ မဆလ တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေအာင္ အေျပာင္းအလဲအေရြ႕တခုကိုစာေရးသူ တို ႔ျပည္သူမ်ားက တာဝန ္ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ ႏိုင္ခဲ့သည္ကို မည္သူမွ် ျငင္းပယ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။

ေရြ႕သြားေသာေနရာတြင္ အထိုင္ေနရာလုၾကသူမ်ား အခ်င္းခ်င္း ယေန႔တိုင္ ျပႆနာတက္ေနသည္ကိုေတာ့ လက္ေတြ႔မ်က္ေတြ႔ ပင္ျဖစ္သည္။

စာေရးသူ အေနျဖင့္ ရာဇပလႅင္၌ ထိုင္ခြင့္ရွိသူသည္ ျပည္သူ ေထာက္ခံ႐ံုႏွင့္ မရႏိုင္၊ ပညာ၊ ဆင္ျခင္တံုတရား ႏွင့္ ျပည့္စံုသည္ သာမက အတိတ္ဘုန္းကံႏွင့္ သတၱိခြန္ အားတို႔လည္း ျပည့္စံုဖို႔လိုအပ္သည္ဟု ထင္ျမင္မိ ပါေၾကာင္း။

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။

The post ၈၈ ရဲ႕တိုင္းဆူ ျပည္ဖ်က္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း အပိုင္း (၁၁) appeared first on ဧရာ၀တီ.

ပဋိပကၡ ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ပိုင္း ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ အတြင္းက ေတြ႕ရေသာ ဘဂၤါလီ ဒုကၡသည္စခန္း တခု (ဓာတ္ပုံ – ေဂ်ပိုင္/ဧရာ၀တီ)

လုပ္ငန္းခြင္ ေလ့လာေရးခရီးစဥ္မ်ား၊ သင္တန္း ခရီးစဥ္မ်ားျဖင့္ ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားသို႔ သြားေရာက္ၾကေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားကို အိမ္ ရွင္ႏိုင္ငံသားမ်ားက ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေတြ႔ဆံုခြင့္ရေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ေသာ္လည္းေကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အေၾကာင္းအရာ ႏွစ္ခုကို စိတ္၀င္တစား ေမးျမန္းေလ့ ရွိပါသည္။

ထိုအေၾကာင္းအရာ ႏွစ္ခုသည္ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ပဋိပကၡ ေနာက္ဆက္တြဲ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဗဲလ္ ဆု ရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ယခုႏွစ္ပိုင္းအတြင္း ႏိုင္ငံတကာက စိတ္၀င္စားေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ား၌ ရခိုင္ပဋိပကၡ ေနာက္ ဆက္ တြဲသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ အေျခအေနထက္ စိတ္၀င္စားဖြယ္ရာ အေၾကာင္းအရာတခု ျဖစ္သည္ ဟု ဆိုရပါမည္။

ထိုအေၾကာင္းအရာ ႏွစ္ရပ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ေမးခြန္းမ်ားကို အေမးခံလိုက္ရသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အေျခအေနကို ေျဖၾကားေပးႏိုင္ေသာ္လည္း ရခိုင္ပဋိပကၡကို ေျဖၾကားေပးရန္သည္ သမိုင္းေၾကာင္းႏွင့္ခ်ီၿပီး ရွင္းျပရမည့္ ကိစၥရပ္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ ခက္ခဲေၾကာင္း ေျပာဆိုမႈမ်ားကိုလည္း ေတြ႔ျမင္ရသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားက ေျဖၾကားေျပာဆိုရန္ ခက္ခဲေနေသာ္လည္း ရခိုင္ပဋိပကၡ ေနာက္ဆက္တြဲ လူမႈစီးပြား အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ပတ္ သက္သည့္ သတင္းႏွင့္ သတင္းေဆာင္းပါးမ်ားကို ႏိုင္ငံတကာ သတင္းမီဒီယာမ်ားက အေလးထားေရးသား ေဖာ္ျပေနၾကပါသည္။

ျပည္ပမီဒီယာမ်ားက စိတ္၀င္စားဖြယ္ ေရးသားေနျခင္းမွာ ရခိုင္ျပည္နယ္ ပဋိပကၡေနာက္ပိုင္း ေဒသခံ ရခိုင္လူမ်ဴိးမ်ားထက္ လူနည္းစု ဘဂၤါလီ(မြတ္စလင္) လူမ်ဴိးမ်ား၏ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈေရးမ်ားကို အေျခခံသည့္ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး လက္ရွိအစိုးရႏွင့္ လူသိထင္ရွား အတိုက္အခံမ်ားကပါ လ်စ္လ်ဴရႈေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာဆိုေရးသားၾက သည္။

ထို႔အျပင္ ဘာသာျခား ဘဂၤါလီ လူမ်ဴိးမ်ား၏ လူသားခ်င္းဆိုင္ရာ အခြင့္အေရးမ်ားကို အစိုးရ၊ အတိုက္အခံမ်ားသာမက ျပည္တြင္းရွိ လူ႔မႈအဖြဲ႔အစည္းမ်ားကပါ မ်က္ကြယ္ျပဳ လ်စ္လ်ဴရႈ ေနသည္ဟု ႏိုင္ငံတကာ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာသူမ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကပါ ေ၀ဖန္ေျပာဆို လာၾကသည္။

သို႔ေသာ္ ထိုပဋိပကၡ၏ အေျခခံသည္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ျမန္မာအစိုးရ လက္ထက္မ်ားကတည္းက တိုးတိုးႀကိတ္ႀကိတ္ ျဖစ္ေန ေသာ ေဒသခံ ရခိုင္မ်ားႏွင့္ ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ် ေနထိုင္လာၾကသူမ်ား အၾကားရွိ ျပႆနာမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။

ရခိုင္ျပည္နယ္သည္ ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္မႈ နိမ့္က်ေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒုတိယေျမာက္ အဆင္းရဲဆံုး ျပည္နယ္တခု ျဖစ္သကဲ့သို႔ ေခတ္ အဆက္ဆက္ အစိုးရမ်ား၏ အုပ္ခ်ဴပ္ေရးစနစ္ အားနည္းခ်က္မ်ား ဒဏ္ကိုလည္း မ်ားစြာခံခဲ့ရသည့္ ျပည္နယ္တခုလည္း ျဖစ္ေန သည္။

ထိုသုိ႔ေသာ ဒဏ္ရာမ်ားစြာ ရရွိခဲ့သည့္ ရခိုင္ျပည္နယ္သည္ ဖြံၿဖိဳးမႈ က်ဆင္းၿပီး ပညာေရး၊ စီပြားေရး နိမ့္က်မႈမ်ားကို ရာစုႏွစ္ ခ်ီ၍ ရင္ ဆိုင္ခဲ့ရသည္။

ျခစားမႈမ်ား ရွိေနေသာ အစိုးရ ဗ်ဴရိုကေရစီ အုပ္ခ်ဴပ္ေရး ယႏၲရား စနစ္မ်ားေၾကာင့္ ရခိုင္ေဒသခံမ်ား၏ စိုးရိမ္ေသာကႏွင့္ အက်ပ္ အတည္းမ်ားသည္လည္း တစစျဖင့္ ႀကီးထြားလာခဲ့သည္။

ပထ၀ီ၀င္ အေနအထားအရ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနာက္ဘက္ အျခမ္း၌ တည္ရွိေနေသာ ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ နယ္နိမိတ္ခ်င္း ထိစပ္ေန သည့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံမွ ေရႊ႕ေျပာင္း၀င္ေရာက္ အေျခခ် ေနထိုင္လာသူမ်ား ႏွစ္ေပါင္းရွည္ၾကာ ကာလကပင္ရွိေနခဲ့သည္။

ထို ေရႊ႕ေျပာင္း ေနထိုင္သူမ်ားႏွင့္ ေဒသခံ ရခိုင္လူမ်ဴိးမ်ားအၾကား ဘာသာမတူ လူမ်ဴိးမတူညီျခင္း အျပင္ အက်ဴိးစီးပြား ဆိုင္ရာမ်ားအပါအ၀င္ ေရႊ႕ေျပာင္းအေျခခ် ေနထိုင္သူမ်ားဘက္က ႏိုင္ငံသား အသိအမွတ္ျပဳရန္ သာမက တိုင္းရင္းသား အျဖစ္လက္ခံရန္ ေတာင္းဆိုလာခ်ိန္၌ ပဋိပကၡ ေရခ်ိန္လည္း ျမင့္တက္လာခဲ့ရေၾကာင္း ေလ့လာသူမ်ားက သုံးသပ္ၾကသည္။

ရခိုင္လူမ်ိဳး ဒုကၡသည္ အေမအို တဦးကို ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ အတြင္းက ေတြ႕ရစဥ္ (ဓာတ္ပုံ – ေဂ်ပိုင္/ဧရာ၀တီ)

အစိုးရ၏ ပံ့ပိုးေထာက္ပံ့မႈ နည္းပါးမႈဒဏ္ေၾကာင့္ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး ႏွင့္ လူမႈဘ၀ ဖြံၿဖိဳးနိမ့္က်မႈကို ဆယ္စုႏွစ္ႏွင့္ခ်ီ ၍ ခံစားလာရေသာ ေဒသခံ ရခိုင္လူမ်ဴိးမ်ားသည္ ၎တို႔၏ ေဒသျဖစ္ေသာ အေနာက္ဘက္ အျခမ္းကို ကာကြယ္ႏိုင္ေရး အတြက္ ႀကိဳးပမ္းေနရခ်ိန္ ပဋိပကၡ ဖန္တီးခ်င္သူ တခ်ိဴ႕က ဘာသာေရး၊ လူမ်ဴိးေရးကို အေျခခံေသာ မိႈင္းတိုက္မႈမ်ား ဖန္တီးလိုက္၍ ကမာၻကပင္ သိလာရသည့္ ပဋိပကၡႀကီး ရခိုင္ျပည္နယ္၌ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့ရသည္ဟု သတင္းမီဒီယာမ်ားကလည္း ေရးသားခဲ့ၾက သည္။

ပဋိပကၡႀကီး ေနာက္ပိုင္း ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာအျဖစ္ ေဒသခံ ရခိုင္လူမ်ဴိးမ်ားႏွင့္ ေရႊ႕ေျပာင္း အေျခခ် ေနထိုင္လာၾကေသာ ဘဂၤါလီ လူမ်ဴိးစု ႏွစ္စုအၾကား အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္၌ မရေတာ့ျခင္း၊ ယံုၾကည္မႈ ပ်က္ျပယ္ျခင္း၊ ယုံမွားသံသယ ရွိေနျခင္းမ်ားေၾကာင့္ အာဏာပိုင္မ်ားက လံုၿခံဳမႈရွိေစရန္ ရည္ရြယ္ၿပီး ဘဂၤါလီ လူမ်ဴိးမ်ားကို ဒုကၡသည္ စခန္းေဆာက္လုပ္ ေနထိုင္ေစ၍ လံုၿခံဳေရးယူၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ထားသည္။

အစိုးရက ဒုကၡသည္ ဘဂၤါလီ လူမ်ဴိးမ်ားကို အကန္႔အသတ္ျဖင့္သာ သြားလာခြင့္ျပဳျခင္း၊ ျပည္စံု လံုေလာက္ေသာ ပံ့ပိုးမႈမ်ဴိးကို ေထာက္ပံ့ကူညီမႈ မေပးႏိုင္ျခင္း၊ ႏိုင္ငံတကာ အကူအညီမ်ားအေပၚ ေဒသခံ ရခိုင္လူမ်ဴိးမ်ားက ကန္႔ကြက္ေနျခင္းတို႔က ဘဂၤါလီ လူမ်ိဴးမ်ားအား လူသားခ်င္း စာနာမႈ ဆိုင္ရာ အခြင့္အေရးမ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈသည့္ အၾကမ္းဖက္မႈဟု ႏိုင္ငံတကာက ရႈျမင္လာၾကသည္။

ICFJ (International Center for Journalists ) အဖြဲ႔၏ မီဒီယာ အမႈေဆာင္ အႀကံေပး ျဖစ္ၿပီး The Washington Post ႏွင့္ The Wall Street Journal တို႔၏ အယ္ဒီတာအျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့သူ Mr. Marcus Brauchli က ရခိုင္ျပည္နယ္၌ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ႐ိုဟင္ဂ်ာ(ဘဂၤါလီ) အေရးကိစၥသည္ စစ္ပြဲႀကီးမ်ားတြင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဴးေဖာက္မႈႏွင့္ မတူဘဲ၊ အၾကမ္းဖက္မႈ အသြင္ ေဆာင္ သည့္ လူသားဆိုင္ရာ အခြင့္အေရးအား လ်စ္လ်ဴရႈမႈဟု ယူဆၿပီး ႏိုင္ငံတကာက စိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္ေနရျခင္း ျဖစ္ သည္ဟု ျမန္မာသတင္း မီဒီယာမ်ားကို ေျပာဆိုခဲ့သည္။

အလားတူ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံ အေျခစိုက္ taz.de သတင္းစာ၏ အာရွ-ပစိဖိတ္ ေဒသဆိုင္ရာ သတင္းအယ္ဒီတာျဖစ္သူ Mr. Sven Hansen က ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သတင္းမ်ား၌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ သတင္းမ်ားထက္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ပဋိပကၡသတင္းမ်ားကို လူေတြ ပိုအာ႐ုံစိုက္လာသျဖင့္ ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ သတင္းေအဂ်င္စီမ်ားက ေရးသားထားသည္မ်ားကို ဂ်ာမန္ ဘာသာျဖင့္ ျပန္ဆိုၿပီး တလလွ်င္ ၁ ပုဒ္ခန္႔ ေဖာ္ျပလာသည္ဟု ေျပာဆိုသည္။

ယခင္ အစိုးရမ်ား အုပ္ခ်ဴပ္စဥ္ တေလွ်ာက္၌ ၀င္ေရာက္သြားလာခြင့္ ကန္႔သတ္ခံခဲ့ရေသာ ရခိုင္ျပည္နယ္ကို ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ အတြင္း ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ပဋိပကၡႀကီး ေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းမီဒီယာမ်ားႏွင့္ ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္သူ တခ်ိဴ႕ကို လက္ရွိ အစိုးရက သြားလာခြင့္ ျပဳလာ၍ လူမ်ဴိးႏွစ္စုၾကားရွ္ိ ျပႆနာအား ႏိုင္ငံတကာက ေလ့လာ ေစာင့္ၾကည့္ခြင့္ရလာ ခဲ့ သည္။

ႏိုင္ငံတကာ သတင္းမီဒီယာဌာန အသီးသီးကလည္း ရခိုင္ျပည္နယ္ အတြင္းသို႔ ကိုယ္တိုင္ကြင္းဆင္း ေလ့လာၿပီး ေရးသားတင္ဆက္ လာၾကသည္။

ပဋိပကၡေနာက္ပိုင္း နယ္ေျမ ကန္႔သတ္ထားေသာ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ား၌ ေနထိုင္ေနၾကရသည့္ ဘဂၤါလီ လူမ်ဴိးမ်ား၏ လူေနမႈဘ၀မ်ား ယိုယြင္းကာ စီးပြားေရးခ်ဴိ႕တဲ့လာမႈေၾကာင့္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ရွားပါးျခင္း၊ ၀င္ေငြ မရရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္ မိခင္ႏွင့္ကေလး မ်ား အာဟာရ ခ်ဴိ႕တဲ့လာေၾကာင္း၊ လူငယ္မ်ားသည္လည္း ေနရပ္ကို စြန္႔ခြာၿပီး ပင္လယ္ျပင္ကို စြန္႔စားေက်ာ္ျဖတ္၍ လုပ္ငန္းမ်ား ရွာေဖြေနၾကရေၾကာင္း သတင္းမ်ားလည္း ေရးသားလာၾကသည္။

စစ္ေတြၿမိဳ႕ ဘုမင္ရြာရွိ ဘဂၤါလီ ဒုကၡသည္ စခန္းတြင္ ေနထိုင္ေသာ အသက္ ၆၀ နီးပါးရွိ ဦးေအာင္၀င္းက“က်ေနာ္တို႔ ဘိုးဘြားေတြ လက္ထက္ကတည္းက ေနထိုင္ၾကတာပဲ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မြတ္စလင္ ရခိုင္လို႔ပဲ ထင္ထားတာ၊ ရခိုင္အိမ္နီးခ်င္ေတြနဲ႔ အတူေန တယ္။ ရခိုင္စကားပဲ ေျပာတယ္။ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ၿပီးေနာက္လည္း သူတို႔ေတြနဲ႔ မဆက္သြယ္ဘဲ က်ေနာ္တို႔ခ်ည္း ေနလို႔မွ မရတာ၊ ဒုကၡသည္ စခန္းထဲ သူတို႔ ၀င္ထြက္ သြားလာလို႔ရေတာ့ လိုအပ္တာေတြ လာေရာင္းေနၾကတာပဲ။ ဒီစခန္းထဲလာတဲ့ သူတို႔ကို ဘယ္ သူမွ ဒုကၡမေပးဘူး။ အျပင္မွာ ေျပာဆိုေနၾကတာေတြက တမင္ကို ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ လုပ္ေနၾကတာ။ က်ေနာ္တို႔ေတြထဲကလည္း အာဏာပိုင္ေတြကို ပိုက္ဆံ သိန္း ဆယ္ခ်ီ ေပးႏိုင္ရင္ အျပင္ကို သြားႏိုင္တယ္။ ဒီဒုကၡသည္ စခန္းမွာ ပိုက္ဆံသာ ရွာဖို႔မလြယ္တာ။ ဒါေတြကို အစိုးရက မသိဘူးဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး”ဟု ေျပာျပသည္။

အလားတူ ေဒသခံ ရခိုင္လူမ်ဴိးမ်ားကလည္း ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ပဋိပကၡသည္ ပညာေရးစံခ်ိန္ နိမ့္ပါးလြန္းေသာ ေဒသခံ ရခိုင္မ်ားအေပၚ ဆူပူထႂကြလိုသူမ်ားက အလြယ္တကူ ေသြးထိုးလံႈ႔ေဆာ္ ႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပြားရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ေဒသ အက်ဴိးစီးပြား နစ္နာမႈသည္ ဘဂၤါလီ လူမ်ဴိးမ်ားေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ အစိုးရက ပံ့ပိုးကူညီမႈနည္းၿပီး ေဒသမွ ထြက္ရွိေသာ သဘာ၀ရင္းျမစ္မ်ားကိုသာ သံုးစြဲ ယူငင္သြားသည့္ အတြက္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈကို ပိုမိုခံစားလာရေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကသည္။

စစ္ေတြၿမိဳ႕ ေဒသခံ ေရလုပ္ငန္းရွင္ တဦးျဖစ္သူ ဦးေဇာ္၀င္းကလည္း“အစိုးရက ေဒသခံေတြ အဓိက လုပ္ကိုင္ၾကတဲ့ ေရလုပ္ငန္းကို ဖြံၿဖိဳးေအာင္ မလုပ္ေပးတဲ့ အျပင္ သဘာ၀ ပင္လယ္ ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းေတြကိုလည္း ႏိုင္ငံျခားသားေတြကို လုပ္ကိုင္ခြင့္ ျပဳတယ္။ ဒီမွာ ကုလား တန္ ေရနက္ဆိပ္ကမ္း စီမံကိန္း လာလုပ္ေနေတာ့ ေဒသခံေတြ အလုပ္ရတယ္သာေျပာတာ အလုပ္ၾကမ္း လုပ္တာေတာင္ ၃၅၀၀ ပဲ ရတယ္။ ေစ်းထဲမွာ ပစၥည္ထမ္းေတာင္ ဒီလုပ္ခထက္ ပိုရၾကတယ္။ စီမံကိန္းၿပီးလည္း အိႏၵိယပဲ အက်ဴိးမ်ားမွာ၊ ဒါေတြက ေဒသခံထက္ အစိုးရကသာ ေကာင္းစားသြားတာ”ဟု ေျပာသည္။

ရခိုင္ျပည္ ပဋိပကၡ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ႏို၀င္ဘာလ အတြင္းက လာေရာက္ခဲ့သည့္ အေမရိကန္ သမၼတ မစၥတာ အိုဘားမားက တိုင္းျပည္တျပည္ရွိ ျပည္သူမ်ားသည္ လူမ်ဴိးေရး၊ ဘာသာေရးကို အေျခခံၿပီး ခြဲျခားမႈ ခံရလွ်င္ ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ သည့္ တိုင္းျပည္တခု ျဖစ္မလာႏိုင္ေၾကာင္း၊ ကမာၻႀကီးတြင္ ကြဲျပားျခားနားသည့္ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ယံုၾကည္မႈမ်ား ရွိေနၾကရာ မလႊဲမေရွာင္ သာ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၾကရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထိုအေျခအေနမ်ား အေပၚ တဦးႏွင့္တဦး သည္းခံၿပီး ေလးစားမႈျဖင့္ ေျဖရွင္းႏိုင္မွသာ ေအာင္ျမင္စြာ ေက်ာ္လႊားႏိုင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ စိန္ရတုခန္းမ၌ ျမန္မာႏွင့္ အာဆီယံ လူငယ္မ်ားအား ေတြ႔ဆံုစဥ္ ေျပာဆိုခဲ့သည္။

လက္ရွိအခ်ိန္၌ ႐ခိုင္ျပည္နယ္ အတြင္း လူဦးေရ ၃.၂ သန္း ေနထိုင္ၿပီး ဘဂၤါလီ လူမ်ဴိးမ်ားသည္ လူနည္းစုျဖစ္ကာ လူဦးေရ အခ်ိဳးအစားအရ ရခိုင္လူမ်ိဳး ၂ ေယာက္ရွိလွ်င္ ဘဂၤါလီလူမ်ဴိး ၁ ေယာက္သာ ရွိေသာ္လည္း ရခိုင္ျပည္နယ္ အေနာက္ဘက္ျခမ္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံႏွင့္ နယ္နိမိတ္ခ်င္း ထိစပ္ေနေသာ ေမာင္ေတာေဒသတြင္ အဆိုပါ ကိန္းဂဏန္းမ်ားသည္ ေျပာင္းျပန္ ျဖစ္ေနၿပီး လူဦးေရ ၅ သိန္း ၁ ေသာင္း ရွိရာတြင္ ရခိုင္လူမ်ဴိး (သို႔) ဘဂၤါလီ လူမ်ဴိး မဟုတ္သူက ၃ ေသာင္း သာ ရွိသည္ဟု Reuters သတင္း ဌာန မွတ္တမ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။

မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစ ပဋိပကၡ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္မွာ ၂ ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ ရခိုင္ျပည္နယ္ကို တခါတေခါက္မွ ေရာက္ဖူးျခင္း မရွိေသးသူ တဦးသည္ ေဒသႏၲရ ေလ့လာေရးအေနျဖင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ လုပ္ငန္း တာ၀န္အရ ေသာ္လည္းေကာင္း ရခိုင္ျပည္နယ္ အတြင္းက ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ကို သြားရမည္ ဆိုပါလွ်င္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ပဋိပကၡမ်ားေၾကာင့္ တည္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္းမႈ ရွိပါ့မလား၊ လုံၿခံဳမႈေရာ ရွိပါ့မလား ဆိုသည့္ သံသယစိတ္ အရိပ္မည္းသည္ ယေန႔ အခ်ိန္အထိ ရွိေနေသးသည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ။

The post ပစ္ပယ္မထားရမည့္ အေနာက္ဘက္ျခမ္းက လူမႈဘ၀မ်ား appeared first on ဧရာ၀တီ.