မိုင္း႐ႈးၿမိဳ႕နယ္ ဟိုင္းပါ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဝင္းအတြင္းရွိ စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္ စခန္း(ဓာတ္ပုံ – နန္းဆိုင္ႏြမ္/ဧရာဝတီ)
မုိးကာစျဖင့္ အလ်ားလိုက္ တဲမ်ားေဆာက္လုပ္ထား၍ အေဝးမွ လွမ္းၾကည့္ ပါက ပြဲေစ်းတန္းဟု လူအမ်ား ထင္ေကာင္း ထင္ႏုိင္ သည့္ ေနရာတခု ျဖစ္သည္။
အနီးေရာက္သြားသည့္အခါ ညစ္ပတ္ေနသည့္ အဝတ္မ်ားကို ဝတ္ဆင္ထားၿပီး တခ်ိဳ႕ကေလးမ်ားသည္ အဝတ္ပင္ မဝတ္ဆင္ႏုိင္ၾက သည္ကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။
ကေလးငယ္မ်ားက အပူအပင္ကင္းကာ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားေနၾကၿပီး စစ္ပြဲျဖစ္သည္ကိုလည္း မသိရွိၾက၊ ထုိေနရာသို႔ ဘာေၾကာင့္ ေရာက္လာရသည္ကိုလည္း မသိၾကေပ။
ဒုကၡသည္မ်ားေနထုိင္သည့္ တဲေရွ႕တြင္ အုတ္ခဲျဖင့္ ယာယီ မီးဖုိမ်ားျပဳလုပ္ထားၿပီး ထမင္းဟင္းမ်ား ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ ေနသည္ ကုိ ေတြ႕ရသည္။
ထိုေနရာသည္ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္း မုိင္းရႉးၿမိဳ႕နယ္ အတြင္း ရွမ္းျပည္ တုိးတက္ေရးပါတီ၊ ရွမ္းျပည္ တပ္မေတာ္ေျမာက္ပိုင္း (SSPP/SSA)ႏွင့္ အစုိးရ တပ္မေတာ္ တုိ႔ ေအာက္တိုဘာ ၆ ရက္ေန႔မွာ စတင္သည့္ တုိက္ပြဲမ်ားျပင္းထန္မႈေၾကာင့္ ထြက္ေျပးလာရ ေသာ စစ္ေဘးေရွာင္ဒုကၡသည္ မ်ား ခိုလႈံေနသည့္ ဒုကၡသည္ စခန္းျဖစ္သည္။
ဒုကၡသည္ စခန္းသည္ မုိင္းရႉးၿမိဳ႕ႏွင့္ ၁၀ မုိင္ခန္႔သာ ေဝးကြာသည့္ ဟိုင္းပါ ေက်းရြာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္ စခန္းတခုျဖစ္ၿပီး ဒုကၡသည္ ၁၂၀၀ ေက်ာ္ရွိေနသည္။
စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္မ်ားမွာ လီဆူး လူမ်ိဳး၊ ပေလာင္(တအာင္း) လူမ်ိဳး၊ ရွမ္း လူမ်ိဳးတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။
ဒုကၡသည္မ်ားသည္ မိုင္းရႉးၿမိဳ႕နယ္ ႏွင့္ ေက်းသီးၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ေက်းရြာမ်ားျဖစ္သည့္ ဝမ္ေဆာ့၊ နမ့္ပါမုန္း၊ ေနာင္ခတ္၊ ေနာင္ေပ၊ ဝမ္ဆြဲ႔၊ တာဆမ္ပူး၊ ေက်းရြာမ်ားမွ ထြက္ေျပးလာသည့္ ဒုကၡသည္မ်ား ျဖစ္သည္။
ဒုကၡသည္မ်ားထဲတြင္ အသက္အႀကီးဆံုး ၈၀ ဝန္းက်င္ရွိ သကဲ့သို႔ ေမြးကင္းစ ကေလးငယ္မ်ားလည္း ရွိၾကၿပီး ဒုကၡသည္တခ်ိဳ႕သည္ ေထာ္လာဂ်ီျဖင့္ လာေရာက္ၾကသလို တခ်ိဳ႕ ဒုကၡသည္မ်ားသည္ လမ္းေလွ်ာက္ကာ စစ္ေဘးေရွာင္ စခန္းသို႔ ေရာက္လာၾကသည္။
စစ္ေဘး ဒုကၡသည္ အသက္ ၆၀ ေက်ာ္ လီဆူး အမ်ိဳးသမီးႀကီး ေဒၚအာဂ်ီးမီး က“လက္နက္ႀကီးသံၾကားတာ မုိးႀကိဳးပစ္သံလုိပဲ အရမ္း က်ယ္တယ္။ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ထြက္ေျပးလာရတာ။ ဒီလုိ အျဖစ္မ်ိဳး တခါမွ မႀကံဳဖူးဘူး။ ရြာျပန္ခ်င္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ေတာထဲမွာ တုိက္ပြဲျပန္ျဖစ္မွာ စုိးလို႔ မျပန္ရဲဘူး”ဟု ဧရာဝတီကို ေျပာျပသည္။
လက္နက္ႀကီးသည္ ရြာအတြင္းသို႔ မက်ေရာက္ေသာ္လည္း ရြာ အနီးတြင္ က်ခဲ့သျဖင့္ ေက်းရြာတြင္ေနထုိင္သူ အားလံုး ထြက္ေျပး လာရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထြက္ေျပးလာခ်ိန္တြင္လည္း ေသနတ္သံမ်ား ၾကားေနရေၾကာင္း၊ တခ်ိဳ႕ ဝက္ေမြးသည့္သူမ်ား ရြာ၌ က်န္ခဲ့ေၾကာင္း ကိုလည္း ေဒၚအာဂ်ီးမီးက ေျပာသည္။
နမ့္ပါမုန္းေက်းရြာမွ ထြက္ေျပးလာသည့္ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ အဘြားအို တဦးကလည္း“က်မ လမ္းေလွ်ာက္လို႔ မရဘူး။ ကေလးေတြက က်မကို ေက်ာပိုးၿပီး ေျပးလာရတယ္။ ေသနတ္သံေတြ ဗံုးသံေတြကလည္း အက်ယ္ႀကီးဆိုေတာ့ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ထြက္ေျပး ရတယ္”ဟု ရွမ္းဘာသာ စကားျဖင့္ ေျပာျပသည္။
စစ္ေဘးေရွာင္စခန္းတြင္ အိပ္ရသည္မွာ ေျမႀကီးေပၚ မိုးကာ ခင္းၿပီး အိပ္စက္ရသည့္အတြက္ ေက်ာနာ၍ ေနမေကာင္း ျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ ရြာကို ဘယ္ေန႔ျပန္ရမည္ကိုလည္း မသိရွိသျဖင့္ စိတ္ဆင္းရဲေနေၾကာင္းလည္း အဘြားအိုက ေျပာသည္။
တုိက္ပြဲေၾကာင့္ ထြက္ေျပးလာရသည့္ ကိုယ္ဝန္သည္ အမ်ိဳးသမီး ၄ ဦးသည္လည္း ေတာထဲ၌ေမြးဖြားခဲ့ရသကဲ့သို႔ စစ္ေဘးေရွာင္ စခန္းတြင္ပင္ ေမြးဖြားရသည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလည္း ရွိသည္။
ေတာထဲတြင္ ကေလးေမြးခဲ့သည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္ျဖင့္ ေမြးဖြားခဲ့ရၿပီး ဟိုင္းပါ ဒုကၡသည္ စခန္းတြင္ စစ္ေဘး ေရွာင္ အမ်ိဳးသမီး ၆ ဦး ကိုလည္း ကေလးေမြးေပးခဲ့ရေၾကာင္း ဟိုင္းပါး ေက်းရြာ စစ္ေရွာင္စခန္းတြင္ က်န္းမာေရး ေဆာင္ရြက္ေပး ေနသည့္ နန္းဆုိင္ဟိန္း က ဧရာဝတီသို႔ ေျပာသည္။
“က်မတို႔က တေန႔တႀကိမ္ေတာ့ လာၾကည့္ေပးတယ္။ ဒုကၡသည္အမ်ားစုက ေခါင္းကိုက္၊ ႏွာေစး၊ ေသြးတုိး ေတြမ်ားတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြ မီးဖြားရင္လည္း က်မတို႔ပဲ ေမြးေပးရပါတယ္”ဟု နန္းဆုိင္ဟိန္း က ဆုိသည္။
တိုက္ပြဲေၾကာင့္ ကိုယ္ဝန္ရင့္မာႏွင့္ ထြက္ေျပးလာသည့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို လည္းေတြ႔ရသည္။
ဟိုင္းပါေက်းရြာတြင္ပင္ ကေလးေမြးသည့္ အမ်ိဳးသမီး တဦးကလည္း“က်မ ထြက္လာတုန္းက ကုိယ္ဝန္ႀကီးနဲ႔။ ေသနတ္သံ ကလည္း ၾကားေနရေတာ့ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ လြတ္ေအာင္ေျပးရတာပါပဲ။ ကေလးကေတာ့ ဒီ ဟိုင္းပါမွာပဲေမြးတာ အခု ရက္သားပဲ ရွိပါေသး တယ္”ဟု ဧရာဝတီသို႔ ေျပာသည္။
ယခုရာသီခ်ိန္သည္ လယ္သမားမ်ား လယ္ယာ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္၊ ေျပာင္းစိုက္ပ်ိဳးသည့္ သူမ်ားအတြက္လည္း ေျပာင္းခ်ိဳးသည့္ အခ်ိန္ ကာလျဖစ္ေသာ္လည္း လယ္ယာမ်ားကို စြန္႔ခြာ၍ ေဘးလြတ္ရာသို႔ ထြက္ေျပး တိမ္းေရွာင္ေနၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။
“က်ေနာ္ဒီႏွစ္ေတာ့ လယ္ေတြ ပ်က္စီးၿပီ။ စပါးရိတ္ခ်ိန္ မရိတ္ရဘူး။ ကြ်ဲေတြ ႏြားေတြလည္း ဒီတုိင္းလႊတ္ထားရတယ္။ အခ်ိန္မေရြး လက္နက္ႀကီး က်ႏုိင္တယ္ေလ။ တုိက္ပြဲေတြ ျမန္ျမန္ၿပီးေစခ်င္ၿပီ။ လယ္ေတြ ျပန္သြားၾကည့္ခ်င္တယ္”ဟု စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္ ဦးအာသား က ေျပာသည္။
လက္ရွိ စစ္ေဘးေရွာင္ စခန္းတြင္ေနထိုင္သည့္ ဒုကၡသည္မ်ားကို နမ့္ခံုး ရွမ္းပရဟိတ အဖြဲ႔အစည္း၊ မုိင္းရႉးၿမိဳ႕ ေဒသခံမ်ား၊ ရွမ္း တုိင္းရင္းသားမ်ား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္(SNLD) ႏွင့္ ရွမ္းလူငယ္မ်ား ကြန္ရက္မွ လာေရာက္ကူညီ ၾကေၾကာင္း၊ သက္ဆုိင္ရာ အစိုးရ အာဏာပိုင္မ်ားကမူ လာေရာက္ၾကည့္ရႈျခင္းမရွိေသးေၾကာင္းကိုလည္း ဦးအာသားက ေျပာဆုိသည္။
ထိုစစ္ပြဲသည္ တလ နီးပါးၾကာလာေသာ္လည္း လက္ရွိ အခ်ိန္ထိ SSPP/SSA ႒ာနခ်ဳပ္ တည္ရွိရာ ဝမ္ဟိုင္းေက်းရြာႏွင့္ မုိင္းေနာင္ ေက်းရြာ အနီးတြင္ တိုက္ပြဲမ်ား ဆက္လက္ျပင္းထန္ကာ ေဒသခံမ်ား ဆက္လက္ တိမ္းေရွာင္ ေနၾကရသည္။
မိုင္းရႉးၿမိဳ႕နယ္ ဝမ္ေဆာ့ေက်းရြာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္ ၁၅၀၀ ေက်ာ္၊ ဟိုင္းပါ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ ၁၂၀၀ ေက်ာ္၊ မုိင္းေနာင္ ေက်းရြာတြင္ ၁၀၀ ေက်ာ္၊ မုိင္းရႉးၿမိဳ႕အတြင္းတြင္ ဒုကၡသည္ ၃၀၀ ခန္႔ ရွိၿပီး လက္ရွိ ဝမ္ဟိုင္းေက်းရြာမွ ထြက္ေျပးလာသည့္ ဒုကၡသည္ ဦးေရကိုမူ မသိရွိရေသးေပ။
“ရွမ္းျပည္နယ္မွာ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ ဒုကၡသည္ ဦးေရ တခါမွ မရွိခဲ့ဘူး။ စာရင္းအရ စစ္ေဘးေရွာင္ ျပည္သူ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိမယ္။ အစိုးရပိုင္းက လုပ္ေတာ့လုပ္ေပးတယ္။ အားနည္းခ်က္ေတာ့ ရွိတာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔လို ထဲထဲဝင္ဝင္ မလုပ္ေပးႏုိင္ဘူး”ဟု နမ့္ခံုးရွမ္းမ်ား ပရဟိတ မိုင္းရႉၿမိဳ႕ အဖြဲ႔ မွ ဦးစိုင္းစိန္ျမင့္ က ဧရာဝတီသို႔ ေျပာသည္။
အစိုးရပိုင္းအေနျဖင့္ စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္ စခန္းမ်ားသို႔ သြားေရာက္ရန္အတြက္ အဆင္မေျပေၾကာင္း၊ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ ထိေတြ႔၍ မကူညီႏိုင္ေၾကာင္းလည္း ဦးစိုင္းစိန္ျမင့္က ေျပာျပသည္။
“ျပည္သူေတြက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုပဲ လုိလားတယ္။ ဒီအခ်ိန္က ျပည္သူေတြ စပါးသိမ္းတဲ့အခ်ိန္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပဲ လုိလားတယ္။ ဒီလို အခ်ိန္ မွာ စပါးမရိတ္ရင္ စပါးေတြပ်က္မယ္။ သူတုိ႔အိမ္ေတြလည္း အထိန္းအကြပ္ မရွိေတာ့ ပ်က္စီးကုန္ၿပီ။ တကယ္လုိ႔ ရြာျပန္သြားရင္ေတာင္ သူတုိ႔အတြက္ စားေသာက္ဖုိ႔ ခက္ခဲေနဦးမွာ”ဟု ၎က ထပ္မံေျပာဆိုသည္။
တုိက္ပြဲေၾကာင့္ ထြက္ေျပးလာသည့္ ဒုကၡသည္တခ်ိဳ႕သည္ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ မုိင္းရႉးၿမိဳ႕အနီးရွိ ေျပာင္းခင္းတြင္ ေန႔စားအျဖစ္ ဝင္လုပ္ၾကေၾကာင္း၊ တရက္ကို တဦးလွ်င္ ၂၅၀၀ က်ပ္ရေၾကာင္း၊ ယခုရက္ပိုင္းတြင္ မုိးမ်ား ရြာသြန္းမႈေၾကာင့္ ဟိုင္းပါ ဒုကၡသည္ စခန္းမွ ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ ေနထုိင္ရန္ ခက္ခဲမႈ ျဖစ္ပြားေနေၾကာင္းကိုလည္း စစ္ေဘးေရွာင္မ်ားကို လိုက္လံ ကူညီေပးေနသည့္ SNLD မိုင္း႐ႉးၿမိဳ႕ ျပည္နယ္ မဲဆႏၵနယ္ အမွတ္(၁) လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း နန္းေကာင္ခမ္း ကလည္း ေျပာျပသည္။
“အခုတေလာ မိုးေတြရြာေတာ့ ဒုကၡသည္ေတြ ေနထုိင္ဖုိ႔ ခက္ခဲေနတယ္။ သူတုိ႔အတြက္ တဲေတြျပန္ေဆာက္ေပးဖုိ႔ လုပ္ေပးေနတယ္။ ဝါးေတြ လုိက္ဝယ္ေပးေနရတယ္။ သူတို႔ က ေျမႀကီးေပၚမွာ မိုးကာပဲခင္းၿပီးေနရတာေလ။ ေနာက္ရက္ေတြဆုိ ေနထုိင္ မေကာင္း တာ ေတြ အျဖစ္မ်ားလာႏုိင္တယ္”ဟု နန္းေကာင္ခမ္းက ဆုိသည္။
SSPP/SSA ႏွင့္ အစိုးရတပ္သည္ ယေန႔တိုင္ တိုက္ပြဲမ်ားျပင္းထန္စြာ ျဖစ္ပြားေနသည့္အတြက္ ဒုကၡသည္မ်ား တေန႔ထက္ တေန႔ ပိုတိုး လာေၾကာင္း စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္မ်ားကို သြားေရာက္ကူညီေနသည့္ မုိင္းရႉးၿမိဳ႕ေဒသခံမ်ားကလည္း ေျပာျပၾကသည္။
တိုက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး SSPP/SSA ေျပာေရး ဆိုခြင့္ရွိသူ ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးစုိင္းလက“က်ေနာ္တုိ႔ အဖြဲ႔အစည္းအားလံုး က်ေနာ္တုိ႔ လူႀကီး ေတြ သံုးသပ္တာကေတာ့ တႏိုင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္ (NCA) ထုိးဖို႔ အဆင္သင့္မျဖစ္လို႔ ဖိအားေပး လက္မွတ္ထိုးခ်င္လာေအာင္ အေနအထားမ်ိဳးလို႔ က်ေနာ္ယူဆပါတယ္”ဟု ဧရာဝတီသို႔ ေျပာသည္။
ဒုကၡသည္မ်ားကမူ တုိက္ပြဲမ်ား အျမန္ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစခ်င္ၿပီး ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ား ေတာင္ယာမ်ား ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ျဖစ္သည့္ အတြက္ မိမိ ေနရပ္သို႔ ျပန္ရမည့္ရက္ကို ေတြးေမွ်ာ္ေနၾကရသည္။
သုိ႔ေသာ္ စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္စခန္း အနီးတဝုိက္တြင္ပင္ လက္နက္ႀကီးသံ၊ ေသနတ္သံမ်ား ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ၾကားေနရသျဖင့္ ဒုကၡသည္မ်ားသည္ ညစဥ္ ညတုိင္း က်ီးလန္႔စာစား ဘဝျဖင့္ အိပ္စက္ေနရသည္ဟုလည္း ဒုကၡသည္မ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။ ။
The post ရွမ္း ေတာင္ပိုင္းက ဟိုင္းပါ စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္စခန္း appeared first on ဧရာ၀တီ.