ဟံသာ၀တီ ဦး၀င္းတင္ႏွင့္ စာေရးသူ ဦးခင္ေမာင္ေထြး (ဘယ္ဘက္က မ်က္မွန္တပ္ထားသည့္ အက်ႌ အျဖဴႏွင့္ ထိုင္ေနသူ) (ဓာတ္ပုံ – ဦးခင္ေမာင္ေထြး)
ဟံသာ၀တီ ဦး၀င္းတင္ ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ေလာကတြင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသည့္ ဦး၀င္းတင္ တေယာက္ ဧၿပီလ ၂၁ ရက္ေန႔တြင္ ကြယ္လြန္သြားရွာၿပီ ျဖစ္သည္။
က်ေနာ္တို႔က ဦး၀င္းတင္ကို ဒီမုိကေရစီ တုိက္ပြဲ၀င္ ႏုိင္ငံေရးသမား ဘ၀ထက္ သတင္းစာဆရာဘ၀ကို ပုိမိုေလးစားသည္။ သတင္းစာသမား ဘ၀ထဲတြင္ ဟံသာ၀တီ သတင္းစာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ဘ၀ကို ပိုမုိ၍ ေလးစား ၾကည္ညိဳသည္။
လမ္းစဥ္ပါတီ အမည္ခံ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရ လက္ထက္ သတင္းသမားမ်ား ၾကားတြင္ “APC” ဟူသည့္ စကား၀ွက္တလံုး ထြက္ ေပၚခဲ့ဖူးသည္။
A ဟူသည္မွာ Army စစ္တပ္၊ P က Party ပါတီ (မဆလပါတီ)၊ C က Council ေကာင္စီ (ျပည္သူ႔ေကာင္စီ) ျဖစ္သည္။ လမ္းစဥ္ပါတီ ေခတ္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ Army, Party ႏွင့္ Council တို႔က ကိုယ့္ သေဘာႏွင့္ကိုယ္ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ၾကသည္။ ဌာနဆုိင္ရာ အစိုးရ ၀န္ထမ္းမ်ားသည္ ယင္းအဖြဲ႔သံုးဖြဲ႔၏ ထားရာေန၊ ေစရာသြားၾကရသည့္ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ ကေလးမ်ားသာ ျဖစ္ေနၾကသည္။
ထုိစဥ္က ျပည္သူပုိင္ သတင္းစာမ်ားကလည္း APC ကို တို႔ခြင့္ မရၾကပါ။ မတို႔ရဲၾက၍ မဟုတ္ပါ။ သုိ႔ရာတြင္ သြယ္၀ုိက္ေသာ နည္းျဖင့္ အတားဆီး ခံထားၾကရသည္။
သတင္းဆုိသည္မွာ သတင္းေထာက္မ်ားက ေရးသားၾကမွ သက္ဆုိင္ရာ သတင္းစာတုိက္မ်ားသို႔ ေပးပို႔ၾကမွသာ သတင္းစာမ်ားတြင္ သတင္းပါႏိုင္သည္။ သို႔ျဖစ္ရာ APC မ်ားက နယ္သတင္းေထာက္မ်ားကုိ ေျခာက္ခ်ည္တလွည့္၊ ေခ်ာ့ခ်ည္တလွည့္ျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ ထား ၾကသည္။
ထုိအေျခအေနတြင္ သတင္းေတာ္လွန္ေရးႀကီး တရပ္ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ သတင္း ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းေဆာင္မွာ ဟံသာ၀တီ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဦး၀င္းတင္ျဖစ္သည္။ ေတာ္လွန္ေရး တပ္သားမ်ားမွာ ဟံသာ၀တီ သတင္းစာတုိက္မွ သတင္းေထာက္မွ စကာ အယ္ဒီတာ တဖြဲ႔လံုးပင္ ျဖစ္သည္။
လမ္းစဥ္ပါတီ ေခတ္တြင္ အထက္ျမန္မာျပည္မွ သတင္းစာ တေစာင္ထုတ္ေ၀ေရး စီမံခ်က္ျဖင့္ ရန္ကုန္မွ ဟံသာ၀တီ သတင္းစာ တုိက္ ကို မႏၲေလးသို႔ ေျပာင္းၿပီးဖြင့္လွစ္ ေစခဲ့သည္။ မႏၲေလး ဟံသာ၀တီသတင္းစာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ အျဖစ္ ဦး၀င္းတင္က တာ၀န္ ယူရသည္။ အယ္ဒီတာႏွင့္ သတင္းေထာက္ အမ်ားစုမွာ ရန္ကုန္တြင္ ထုတ္ေ၀ေနသည့္ သတင္းစာတုိက္မ်ားမွ ျဖစ္သည္။
ဦး၀င္းတင္ ဦးေဆာင္သည့္ မႏၲေလးဟံသာ၀တီ သတင္းစာက APC တို႔၏ မဟုတ္သည့္ လုပ္ရပ္မ်ားကို အေပးအယူ ညီညီ လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္ကုိ သတင္းမ်ားျဖင့္ ေဖာ္ျပသည္။ ေဆာင္းပါးမ်ားျဖင့္ အ႐ႈပ္ထုပ္မ်ားကုိ ျဖည္ျပသည္။
လမ္းစဥ္ပါတီ ေခတ္တြင္ မႏၲေလး၌ ထုတ္ေ၀ခဲ့သည့္ ဟံသာ၀တီသတင္းစာမွာ အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူမ်ားဘက္မွ မားမားမတ္မတ္ ရပ္ တည္ခဲ့သည္။ ျပည္သူ႔သတင္းစာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အက်ဳိးရလဒ္မွာ APC တို႔၏ ၿငိဳျငင္ မုန္းတီးမႈကုိ ခံရျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ လမ္းစဥ္ပါတီ အစုိးရကလည္း အေရးယူခဲ့သည္။ ျပည္သူတုိ႔၏ အက်ဳိးစီးပြားကုိ ဖ်က္ဆီးေနၾကသည့္ သံုးဦးဂုိဏ္းကို မဟုတ္ပါ။ သံုးဦးဂုိဏ္း (APC) မဟုတ္တာလုပ္သမွ်ကို ေဖာ္ထုတ္ ေရးသားေနသည့္ ဟံသာ၀တီ (မႏၲေလး) သတင္းစာတုိက္ကို ပိတ္သည္။ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ဦး၀င္းတင္ကို အၿငိမ္းစား ေပးသည္ဟု ယဥ္ယဥ္သံုးကာ အလုပ္မွ ထုတ္ပစ္လုိက္သည္။
လမ္းစဥ္ပါတီ အစိုးရေခတ္တြင္ အစိုးရ၏ မ်က္မုန္းအက်ဳိး ခံရသည့္ အႏုပညာရွင္မ်ားမွာ ဘ၀ကုိပါ အဖ်က္ဆီးခံရသည္၊ ႐ုပ္ရွင္ မ႐ိုက္ရ၊ စာ မေရးရဟု တုိက္႐ိုက္ပိတ္ပင္ျခင္း မခံရေသာ္လည္း သြယ္၀ုိက္၍ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ အႏုပညာ လႈပ္ရွားမႈကုိ တားဆီးပိတ္ပင္ျခင္း ခံခဲ့ၾကရသည့္ အထဲတြင္ ဦး၀င္းတင္လည္း ပါခဲ့သည္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ေပၚေပါက္ခဲ့သည့္ ဒီမုိကေရစီ အံုႂကြလႈပ္ရွားမႈႀကီးသည္ ဦး၀င္းတင္၏ ဘ၀လမ္းေၾကာင္းကို တဆစ္ခ်ဳိး ေျပာင္းလဲ လိုက္သည္။ သတင္းစာသမား ဘ၀မွ ႏုိင္ငံေရးသမား ဘ၀သို႔ ေရာက္သြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ၈၈ အေရးအခင္း အတြင္းမွာပင္ ဦး၀င္းတင္ တို႔ ဦးေဆာင္သည့္ စာေရးဆရာသမဂၢ ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည္။ ၈၈ အေရးအခင္းကို တတ္ႏိုင္သည့္ ဘက္မွ ပါ၀င္ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကသည္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ တပ္မေတာ္က ႏုိင္ငံေတာ္၏ တာ၀န္ကုိ လႊဲေျပာင္း ရယူလုိက္ၿပီးသည့္ေနာက္(ထုိစဥ္ က တရား၀င္အသံုးအႏႈန္း) ၌ ပါတီမ်ား ဖြဲ႔စည္းခဲ့ရာတြင္ ဦး၀င္းတင္တို႔ အပါအ၀င္ ဒီမုိကေရစီကို ျမတ္ႏိုးေသာ တုိင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးကုိခ်စ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား စုေပါင္း၍ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(NLD)ကို ဖြဲ႔စည္းသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး အျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့ၾကသည္။
ထုိစဥ္မွာပင္ NLD လူငယ္ အမ်ဳိးသားတဦးႏွင့္ အမ်ဳိးသမီးတဦးတို႔၏ လူမႈေရး ေဖာက္ဖ်က္မႈေၾကာင့္ ရဲက အမ်ဳိးသားကုိ တရားခံ အျဖစ္ စြပ္စြဲအေရးယူသည္။ သို႔ရာတြင္ ဖမ္းမိျခင္း မရွိပါ။ ထုိသို႔ ဖမ္းမိျခင္း မရွိေသးသည္မွာ တရားခံကုိ ဦး၀င္းတင္က အကာအကြယ္ ေပးထားေသာေၾကာင့္ဟု ဆုိကာ တရား႐ံုးက ဦး၀င္းတင္ကုိ ေထာင္ဒဏ္ အျပစ္ေပးသည္။ ၂ ႏွစ္လား မမွတ္မိပါ။ သို႔ေသာ္ ဦး၀င္းတင္သည္ ေထာင္ထဲတြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ နီးပါး ေနခဲ့ရသည္။ ေထာင္ထဲတြင္ လူမဆန္စြာ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ နားေတြကန္း၍ သြားေတြ အားလံုး က်ဳိးသည္အထိ ႐ုိက္ႏွက္ညႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ၾကသည္။ အႏွစ္ ၂၀ လံုးလံုး အေဖာ္မပါ တေယာက္ တည္း တုိက္ပိတ္ခံခဲ့ရသည္။ အသက္အရြယ္ကုိ မငဲ့ညႇာ၊ ဂုဏ္သိကၡာကုိ မေထာက္ထားဘဲ စစ္ငရဲသားတို႔က ထင္တုိင္း ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ ႏွိပ္စက္ၾကသည့္ ဒဏ္ကုိ ဦး၀င္းတင္ ခံခဲ့ရသည္။
ရက္စက္မႈ အေပါင္းသရဖူ ႏွစ္ထပ္ေဆာင္းျခင္း ခံရေသာ္လည္း ဦး၀င္းတင္၏ စိတ္ဓာတ္က ခုိင္မာခ့ဲသည္။ မေဖာက္ျပန္ပါ။ သို႔ေသာ္ ခႏၶာကိုယ္ကမူ အႏွစ္ ၂၀ လံုးလံုး ထင္တုိင္းႀကဲ ႏွိပ္စက္သမွ်ကို မခံႏုိင္ေတာ့ပါ။ ဧၿပီလ ၂၁ ရက္ နံနက္ ၆း၃၀ အခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္ ေဆး႐ံုႀကီး၌ ဘ၀တပါး ေျပာင္းသြားခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။
သတင္းစာဆရာ တဦး၊ စာေရးဆရာတေယာက္ကုိ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ မွ် အက်ဥ္းခ်ထားသည္မ်ဳိးက ကမာၻေပၚတြင္ ရွိေကာင္းရွိမည္။ ရွားသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။
ပညာရွိမ်ားကုိညႇဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ျခင္းသည္ တုိင္းျပည္၏ မ်က္လံုးကုိ ေဖာက္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္ဟု ေရွးစကားရွိခဲ့သည္။ ဦး၀င္းတင္ ကေတာ့ မ်က္လံုးအေဖာက္ခံရ ႐ံုမွ်မက ရွိသမွ် ကိုယ္အဂၤါ အစိတ္အပုိင္း အားလံုးကုိ ႐ုိက္ခ်ဳိးခံခဲ့ ရသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ထူးခြ်န္ ထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားေသာ သတင္းစာဆရာ တဦး ကြယ္လြန္ အနိစၥေရာက္သြားၿပီ ျဖစ္သည္။
ျမန္မာသတင္းစာ ေလာကအတြက္ ႀကီးမားသည့္ ဆံုး႐ံႈးမႈႀကီးပင္ ျဖစ္ပါသည္။ တုိက္ပြဲ၀င္ ဒီမုိကေရစီ လိုလားသူမ်ား အတြက္လည္း အစားထိုး မရေလာက္သည့္ ဆံုး႐ႈံးနစ္နာမႈႀကီးပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ။
ဦး၀င္းတင္ ေကာင္းရာသုဂတိ လားပါေစ။
The post မဟာၾကယ္ႀကီးတပြင့္ ေႂကြလြင့္ရွာၿပီ appeared first on ဧရာ၀တီ.